| Publication: | Holmes, Michael W., The Greek New Testament: SBL Edition, Society of Biblical Literature: Atlanta, GA, 2010. OCLC 688340471. |
| Scribes: | 2010 Michael Holmes (7915 verses). |
| Literature: | Scripture by various authors known as New Testament [napr]. |
| Content: | Matt.-Rev. omitting Matt. 17:21, 18:11, 23:14, Mark 7:16, 9:44, 46, 11:26, 15:28, 16:9-20, Luke 17:36, 23:17, John 5:4, 7:53-8:11, Acts 8:37, 15:34, 24:7, 28:29, Rom. 16:25-27. |
| Notes: | The 2010 Society of Biblical Literature (SBL) text was prepared by Michael Holmes in order to produce a modern eclectic text made freely available to the public. The SBL text was initially based off of the 1885 Westcott and Hort text which was brought up to modern orthographic standards. This text was then compared with the 2005 Byzantine Textform text, the 1857 Tregelles text, and the Greek text that was used by the New International Version (NIV). The editor generally accepted the reading wherever all four of these texts were in agreement and then selected between variants whenever the texts differed. [Copyright © 2010 Society of Biblical Literature and Logos Bible Software.] |
|
1βιβλοσ γενεσεωσ ιησου χριστου υιου δαυιδ υιου αβρααμ 2αβρααμ εγεννησεν τον ισαακ ισαακ δε εγεννησεν τον ιακωβ ιακωβ δε εγεννησεν τον ιουδαν και τουσ αδελφουσ αυτου 3ιουδασ δε εγεννησεν τον φαρεσ και τον ζαρα εκ τησ θαμαρ φαρεσ δε εγεννησεν τον εσρωμ εσρωμ δε εγεννησεν τον αραμ 4αραμ δε εγεννησεν τον αμιναδαβ αμιναδαβ δε εγεννησεν τον ναασσων ναασσων δε εγεννησεν τον σαλμων 5σαλμων δε εγεννησεν τον βοεσ εκ τησ ραχαβ βοεσ δε εγεννησεν τον ιωβηδ εκ τησ ρουθ ιωβηδ δε εγεννησεν τον ιεσσαι 6ιεσσαι δε εγεννησεν τον δαυιδ τον βασιλεα δαυιδ δε εγεννησεν τον σολομωνα εκ τησ του ουριου 7σολομων δε εγεννησεν τον ροβοαμ ροβοαμ δε εγεννησεν τον αβια αβια δε εγεννησεν τον ασαφ 8ασαφ δε εγεννησεν τον ιωσαφατ ιωσαφατ δε εγεννησεν τον ιωραμ ιωραμ δε εγεννησεν τον οζιαν 9οζιασ δε εγεννησεν τον ιωαθαμ ιωαθαμ δε εγεννησεν τον αχαζ αχαζ δε εγεννησεν τον εζεκιαν 10εζεκιασ δε εγεννησεν τον μανασση μανασσησ δε εγεννησεν τον αμωσ αμωσ δε εγεννησεν τον ιωσιαν 11ιωσιασ δε εγεννησεν τον ιεχονιαν και τουσ αδελφουσ αυτου επι τησ μετοικεσιασ βαβυλωνοσ 12μετα δε την μετοικεσιαν βαβυλωνοσ ιεχονιασ εγεννησεν τον σαλαθιηλ σαλαθιηλ δε εγεννησεν τον ζοροβαβελ 13ζοροβαβελ δε εγεννησεν τον αβιουδ αβιουδ δε εγεννησεν τον ελιακιμ ελιακιμ δε εγεννησεν τον αζωρ 14αζωρ δε εγεννησεν τον σαδωκ σαδωκ δε εγεννησεν τον αχιμ αχιμ δε εγεννησεν τον ελιουδ 15ελιουδ δε εγεννησεν τον ελεαζαρ ελεαζαρ δε εγεννησεν τον ματθαν ματθαν δε εγεννησεν τον ιακωβ 16ιακωβ δε εγεννησεν τον ιωσηφ τον ανδρα μαριασ εξ ησ εγεννηθη ιησουσ ο λεγομενοσ χριστοσ 17πασαι ουν αι γενεαι απο αβρααμ εωσ δαυιδ γενεαι δεκατεσσαρεσ και απο δαυιδ εωσ τησ μετοικεσιασ βαβυλωνοσ γενεαι δεκατεσσαρεσ και απο τησ μετοικεσιασ βαβυλωνοσ εωσ του χριστου γενεαι δεκατεσσαρεσ 18του δε ιησου χριστου η γενεσισ ουτωσ ην μνηστευθεισησ τησ μητροσ αυτου μαριασ τω ιωσηφ πριν η συνελθειν αυτουσ ευρεθη εν γαστρι εχουσα εκ πνευματοσ αγιου 19ιωσηφ δε ο ανηρ αυτησ δικαιοσ ων και μη θελων αυτην δειγματισαι εβουληθη λαθρα απολυσαι αυτην 20ταυτα δε αυτου ενθυμηθεντοσ ιδου αγγελοσ κυριου κατ οναρ εφανη αυτω λεγων ιωσηφ υιοσ δαυιδ μη φοβηθησ παραλαβειν μαριαν την γυναικα σου το γαρ εν αυτη γεννηθεν εκ πνευματοσ εστιν αγιου 21τεξεται δε υιον και καλεσεισ το ονομα αυτου ιησουν αυτοσ γαρ σωσει τον λαον αυτου απο των αμαρτιων αυτων 22τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθη το ρηθεν υπο κυριου δια του προφητου λεγοντοσ 23ιδου η παρθενοσ εν γαστρι εξει και τεξεται υιον και καλεσουσιν το ονομα αυτου εμμανουηλ ο εστιν μεθερμηνευομενον μεθ ημων ο θεοσ 24εγερθεισ δε ο ιωσηφ απο του υπνου εποιησεν ωσ προσεταξεν αυτω ο αγγελοσ κυριου και παρελαβεν την γυναικα αυτου 25και ουκ εγινωσκεν αυτην εωσ ου ετεκεν υιον και εκαλεσεν το ονομα αυτου ιησουν |
|
1του δε ιησου γεννηθεντοσ εν βηθλεεμ τησ ιουδαιασ εν ημεραισ ηρωδου του βασιλεωσ ιδου μαγοι απο ανατολων παρεγενοντο εισ ιεροσολυμα 2λεγοντεσ που εστιν ο τεχθεισ βασιλευσ των ιουδαιων ειδομεν γαρ αυτου τον αστερα εν τη ανατολη και ηλθομεν προσκυνησαι αυτω 3ακουσασ δε ο βασιλευσ ηρωδησ εταραχθη και πασα ιεροσολυμα μετ αυτου 4και συναγαγων παντασ τουσ αρχιερεισ και γραμματεισ του λαου επυνθανετο παρ αυτων που ο χριστοσ γενναται 5οι δε ειπαν αυτω εν βηθλεεμ τησ ιουδαιασ ουτωσ γαρ γεγραπται δια του προφητου 6και συ βηθλεεμ γη ιουδα ουδαμωσ ελαχιστη ει εν τοισ ηγεμοσιν ιουδα εκ σου γαρ εξελευσεται ηγουμενοσ οστισ ποιμανει τον λαον μου τον ισραηλ 7τοτε ηρωδησ λαθρα καλεσασ τουσ μαγουσ ηκριβωσεν παρ αυτων τον χρονον του φαινομενου αστεροσ 8και πεμψασ αυτουσ εισ βηθλεεμ ειπεν πορευθεντεσ εξετασατε ακριβωσ περι του παιδιου επαν δε ευρητε απαγγειλατε μοι οπωσ καγω ελθων προσκυνησω αυτω 9οι δε ακουσαντεσ του βασιλεωσ επορευθησαν και ιδου ο αστηρ ον ειδον εν τη ανατολη προηγεν αυτουσ εωσ ελθων εσταθη επανω ου ην το παιδιον 10ιδοντεσ δε τον αστερα εχαρησαν χαραν μεγαλην σφοδρα 11και ελθοντεσ εισ την οικιαν ειδον το παιδιον μετα μαριασ τησ μητροσ αυτου και πεσοντεσ προσεκυνησαν αυτω και ανοιξαντεσ τουσ θησαυρουσ αυτων προσηνεγκαν αυτω δωρα χρυσον και λιβανον και σμυρναν 12και χρηματισθεντεσ κατ οναρ μη ανακαμψαι προσ ηρωδην δι αλλησ οδου ανεχωρησαν εισ την χωραν αυτων 13αναχωρησαντων δε αυτων ιδου αγγελοσ κυριου φαινεται κατ οναρ τω ιωσηφ λεγων εγερθεισ παραλαβε το παιδιον και την μητερα αυτου και φευγε εισ αιγυπτον και ισθι εκει εωσ αν ειπω σοι μελλει γαρ ηρωδησ ζητειν το παιδιον του απολεσαι αυτο 14ο δε εγερθεισ παρελαβε το παιδιον και την μητερα αυτου νυκτοσ και ανεχωρησεν εισ αιγυπτον 15και ην εκει εωσ τησ τελευτησ ηρωδου ινα πληρωθη το ρηθεν υπο κυριου δια του προφητου λεγοντοσ εξ αιγυπτου εκαλεσα τον υιον μου 16τοτε ηρωδησ ιδων οτι ενεπαιχθη υπο των μαγων εθυμωθη λιαν και αποστειλασ ανειλεν παντασ τουσ παιδασ τουσ εν βηθλεεμ και εν πασι τοισ οριοισ αυτησ απο διετουσ και κατωτερω κατα τον χρονον ον ηκριβωσεν παρα των μαγων 17τοτε επληρωθη το ρηθεν δια ιερεμιου του προφητου λεγοντοσ 18φωνη εν ραμα ηκουσθη κλαυθμοσ και οδυρμοσ πολυσ ραχηλ κλαιουσα τα τεκνα αυτησ και ουκ ηθελεν παρακληθηναι οτι ουκ εισιν 19τελευτησαντοσ δε του ηρωδου ιδου αγγελοσ κυριου φαινεται κατ οναρ τω ιωσηφ εν αιγυπτω 20λεγων εγερθεισ παραλαβε το παιδιον και την μητερα αυτου και πορευου εισ γην ισραηλ τεθνηκασιν γαρ οι ζητουντεσ την ψυχην του παιδιου 21ο δε εγερθεισ παρελαβε το παιδιον και την μητερα αυτου και εισηλθεν εισ γην ισραηλ 22ακουσασ δε οτι αρχελαοσ βασιλευει τησ ιουδαιασ αντι του πατροσ αυτου ηρωδου εφοβηθη εκει απελθειν χρηματισθεισ δε κατ οναρ ανεχωρησεν εισ τα μερη τησ γαλιλαιασ 23και ελθων κατωκησεν εισ πολιν λεγομενην ναζαρετ οπωσ πληρωθη το ρηθεν δια των προφητων οτι ναζωραιοσ κληθησεται |
|
1εν δε ταισ ημεραισ εκειναισ παραγινεται ιωαννησ ο βαπτιστησ κηρυσσων εν τη ερημω τησ ιουδαιασ 2και λεγων μετανοειτε ηγγικεν γαρ η βασιλεια των ουρανων 3ουτοσ γαρ εστιν ο ρηθεισ δια ησαιου του προφητου λεγοντοσ φωνη βοωντοσ εν τη ερημω ετοιμασατε την οδον κυριου ευθειασ ποιειτε τασ τριβουσ αυτου 4αυτοσ δε ο ιωαννησ ειχεν το ενδυμα αυτου απο τριχων καμηλου και ζωνην δερματινην περι την οσφυν αυτου η δε τροφη ην αυτου ακριδεσ και μελι αγριον 5τοτε εξεπορευετο προσ αυτον ιεροσολυμα και πασα η ιουδαια και πασα η περιχωροσ του ιορδανου 6και εβαπτιζοντο εν τω ιορδανη ποταμω υπ αυτου εξομολογουμενοι τασ αμαρτιασ αυτων 7ιδων δε πολλουσ των φαρισαιων και σαδδουκαιων ερχομενουσ επι το βαπτισμα αυτου ειπεν αυτοισ γεννηματα εχιδνων τισ υπεδειξεν υμιν φυγειν απο τησ μελλουσησ οργησ 8ποιησατε ουν καρπον αξιον τησ μετανοιασ 9και μη δοξητε λεγειν εν εαυτοισ πατερα εχομεν τον αβρααμ λεγω γαρ υμιν οτι δυναται ο θεοσ εκ των λιθων τουτων εγειραι τεκνα τω αβρααμ 10ηδη δε η αξινη προσ την ριζαν των δενδρων κειται παν ουν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εισ πυρ βαλλεται 11εγω μεν υμασ βαπτιζω εν υδατι εισ μετανοιαν ο δε οπισω μου ερχομενοσ ισχυροτεροσ μου εστιν ου ουκ ειμι ικανοσ τα υποδηματα βαστασαι αυτοσ υμασ βαπτισει εν πνευματι αγιω και πυρι 12ου το πτυον εν τη χειρι αυτου και διακαθαριει την αλωνα αυτου και συναξει τον σιτον αυτου εισ την αποθηκην το δε αχυρον κατακαυσει πυρι ασβεστω 13τοτε παραγινεται ο ιησουσ απο τησ γαλιλαιασ επι τον ιορδανην προσ τον ιωαννην του βαπτισθηναι υπ αυτου 14ο δε ιωαννησ διεκωλυεν αυτον λεγων εγω χρειαν εχω υπο σου βαπτισθηναι και συ ερχη προσ με 15αποκριθεισ δε ο ιησουσ ειπεν προσ αυτον αφεσ αρτι ουτωσ γαρ πρεπον εστιν ημιν πληρωσαι πασαν δικαιοσυνην τοτε αφιησιν αυτον 16βαπτισθεισ δε ο ιησουσ ευθυσ ανεβη απο του υδατοσ και ιδου ηνεωχθησαν οι ουρανοι και ειδεν πνευμα θεου καταβαινον ωσει περιστεραν ερχομενον επ αυτον 17και ιδου φωνη εκ των ουρανων λεγουσα ουτοσ εστιν ο υιοσ μου ο αγαπητοσ εν ω ευδοκησα |
|
1τοτε ο ιησουσ ανηχθη εισ την ερημον υπο του πνευματοσ πειρασθηναι υπο του διαβολου 2και νηστευσασ ημερασ τεσσερακοντα και νυκτασ τεσσερακοντα υστερον επεινασεν 3και προσελθων ο πειραζων ειπεν αυτω ει υιοσ ει του θεου ειπε ινα οι λιθοι ουτοι αρτοι γενωνται 4ο δε αποκριθεισ ειπεν γεγραπται ουκ επ αρτω μονω ζησεται ο ανθρωποσ αλλ επι παντι ρηματι εκπορευομενω δια στοματοσ θεου 5τοτε παραλαμβανει αυτον ο διαβολοσ εισ την αγιαν πολιν και εστησεν αυτον επι το πτερυγιον του ιερου 6και λεγει αυτω ει υιοσ ει του θεου βαλε σεαυτον κατω γεγραπται γαρ οτι τοισ αγγελοισ αυτου εντελειται περι σου και επι χειρων αρουσιν σε μηποτε προσκοψησ προσ λιθον τον ποδα σου 7εφη αυτω ο ιησουσ παλιν γεγραπται ουκ εκπειρασεισ κυριον τον θεον σου 8παλιν παραλαμβανει αυτον ο διαβολοσ εισ οροσ υψηλον λιαν και δεικνυσιν αυτω πασασ τασ βασιλειασ του κοσμου και την δοξαν αυτων 9και ειπεν αυτω ταυτα σοι παντα δωσω εαν πεσων προσκυνησησ μοι 10τοτε λεγει αυτω ο ιησουσ υπαγε σατανα γεγραπται γαρ κυριον τον θεον σου προσκυνησεισ και αυτω μονω λατρευσεισ 11τοτε αφιησιν αυτον ο διαβολοσ και ιδου αγγελοι προσηλθον και διηκονουν αυτω 12ακουσασ δε οτι ιωαννησ παρεδοθη ανεχωρησεν εισ την γαλιλαιαν 13και καταλιπων την ναζαρα ελθων κατωκησεν εισ καφαρναουμ την παραθαλασσιαν εν οριοισ ζαβουλων και νεφθαλιμ 14ινα πληρωθη το ρηθεν δια ησαιου του προφητου λεγοντοσ 15γη ζαβουλων και γη νεφθαλιμ οδον θαλασσησ περαν του ιορδανου γαλιλαια των εθνων 16ο λαοσ ο καθημενοσ εν σκοτια φωσ ειδεν μεγα και τοισ καθημενοισ εν χωρα και σκια θανατου φωσ ανετειλεν αυτοισ 17απο τοτε ηρξατο ο ιησουσ κηρυσσειν και λεγειν μετανοειτε ηγγικεν γαρ η βασιλεια των ουρανων 18περιπατων δε παρα την θαλασσαν τησ γαλιλαιασ ειδεν δυο αδελφουσ σιμωνα τον λεγομενον πετρον και ανδρεαν τον αδελφον αυτου βαλλοντασ αμφιβληστρον εισ την θαλασσαν ησαν γαρ αλιεισ 19και λεγει αυτοισ δευτε οπισω μου και ποιησω υμασ αλιεισ ανθρωπων 20οι δε ευθεωσ αφεντεσ τα δικτυα ηκολουθησαν αυτω 21και προβασ εκειθεν ειδεν αλλουσ δυο αδελφουσ ιακωβον τον του ζεβεδαιου και ιωαννην τον αδελφον αυτου εν τω πλοιω μετα ζεβεδαιου του πατροσ αυτων καταρτιζοντασ τα δικτυα αυτων και εκαλεσεν αυτουσ 22οι δε ευθεωσ αφεντεσ το πλοιον και τον πατερα αυτων ηκολουθησαν αυτω 23και περιηγεν εν ολη τη γαλιλαια διδασκων εν ταισ συναγωγαισ αυτων και κηρυσσων το ευαγγελιον τησ βασιλειασ και θεραπευων πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν εν τω λαω 24και απηλθεν η ακοη αυτου εισ ολην την συριαν και προσηνεγκαν αυτω παντασ τουσ κακωσ εχοντασ ποικιλαισ νοσοισ και βασανοισ συνεχομενουσ δαιμονιζομενουσ και σεληνιαζομενουσ και παραλυτικουσ και εθεραπευσεν αυτουσ 25και ηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοι απο τησ γαλιλαιασ και δεκαπολεωσ και ιεροσολυμων και ιουδαιασ και περαν του ιορδανου |
|
1ιδων δε τουσ οχλουσ ανεβη εισ το οροσ και καθισαντοσ αυτου προσηλθαν αυτω οι μαθηται αυτου 2και ανοιξασ το στομα αυτου εδιδασκεν αυτουσ λεγων 3μακαριοι οι πτωχοι τω πνευματι οτι αυτων εστιν η βασιλεια των ουρανων 4μακαριοι οι πενθουντεσ οτι αυτοι παρακληθησονται 5μακαριοι οι πραεισ οτι αυτοι κληρονομησουσι την γην 6μακαριοι οι πεινωντεσ και διψωντεσ την δικαιοσυνην οτι αυτοι χορτασθησονται 7μακαριοι οι ελεημονεσ οτι αυτοι ελεηθησονται 8μακαριοι οι καθαροι τη καρδια οτι αυτοι τον θεον οψονται 9μακαριοι οι ειρηνοποιοι οτι αυτοι υιοι θεου κληθησονται 10μακαριοι οι δεδιωγμενοι ενεκεν δικαιοσυνησ οτι αυτων εστιν η βασιλεια των ουρανων 11μακαριοι εστε οταν ονειδισωσιν υμασ και διωξωσιν και ειπωσιν παν πονηρον καθ υμων ψευδομενοι ενεκεν εμου 12χαιρετε και αγαλλιασθε οτι ο μισθοσ υμων πολυσ εν τοισ ουρανοισ ουτωσ γαρ εδιωξαν τουσ προφητασ τουσ προ υμων 13υμεισ εστε το αλασ τησ γησ εαν δε το αλασ μωρανθη εν τινι αλισθησεται εισ ουδεν ισχυει ετι ει μη βληθεν εξω καταπατεισθαι υπο των ανθρωπων 14υμεισ εστε το φωσ του κοσμου ου δυναται πολισ κρυβηναι επανω ορουσ κειμενη 15ουδε καιουσιν λυχνον και τιθεασιν αυτον υπο τον μοδιον αλλ επι την λυχνιαν και λαμπει πασιν τοισ εν τη οικια 16ουτωσ λαμψατω το φωσ υμων εμπροσθεν των ανθρωπων οπωσ ιδωσιν υμων τα καλα εργα και δοξασωσιν τον πατερα υμων τον εν τοισ ουρανοισ 17μη νομισητε οτι ηλθον καταλυσαι τον νομον η τουσ προφητασ ουκ ηλθον καταλυσαι αλλα πληρωσαι 18αμην γαρ λεγω υμιν εωσ αν παρελθη ο ουρανοσ και η γη ιωτα εν η μια κεραια ου μη παρελθη απο του νομου εωσ αν παντα γενηται 19οσ εαν ουν λυση μιαν των εντολων τουτων των ελαχιστων και διδαξη ουτωσ τουσ ανθρωπουσ ελαχιστοσ κληθησεται εν τη βασιλεια των ουρανων οσ δ αν ποιηση και διδαξη ουτοσ μεγασ κληθησεται εν τη βασιλεια των ουρανων 20λεγω γαρ υμιν οτι εαν μη περισσευση υμων η δικαιοσυνη πλειον των γραμματεων και φαρισαιων ου μη εισελθητε εισ την βασιλειαν των ουρανων 21ηκουσατε οτι ερρεθη τοισ αρχαιοισ ου φονευσεισ οσ δ αν φονευση ενοχοσ εσται τη κρισει 22εγω δε λεγω υμιν οτι πασ ο οργιζομενοσ τω αδελφω αυτου ενοχοσ εσται τη κρισει οσ δ αν ειπη τω αδελφω αυτου ρακα ενοχοσ εσται τω συνεδριω οσ δ αν ειπη μωρε ενοχοσ εσται εισ την γεενναν του πυροσ 23εαν ουν προσφερησ το δωρον σου επι το θυσιαστηριον κακει μνησθησ οτι ο αδελφοσ σου εχει τι κατα σου 24αφεσ εκει το δωρον σου εμπροσθεν του θυσιαστηριου και υπαγε πρωτον διαλλαγηθι τω αδελφω σου και τοτε ελθων προσφερε το δωρον σου 25ισθι ευνοων τω αντιδικω σου ταχυ εωσ οτου ει μετ αυτου εν τη οδω μηποτε σε παραδω ο αντιδικοσ τω κριτη και ο κριτησ τω υπηρετη και εισ φυλακην βληθηση 26αμην λεγω σοι ου μη εξελθησ εκειθεν εωσ αν αποδωσ τον εσχατον κοδραντην 27ηκουσατε οτι ερρεθη ου μοιχευσεισ 28εγω δε λεγω υμιν οτι πασ ο βλεπων γυναικα προσ το επιθυμησαι αυτην ηδη εμοιχευσεν αυτην εν τη καρδια αυτου 29ει δε ο οφθαλμοσ σου ο δεξιοσ σκανδαλιζει σε εξελε αυτον και βαλε απο σου συμφερει γαρ σοι ινα αποληται εν των μελων σου και μη ολον το σωμα σου βληθη εισ γεενναν 30και ει η δεξια σου χειρ σκανδαλιζει σε εκκοψον αυτην και βαλε απο σου συμφερει γαρ σοι ινα αποληται εν των μελων σου και μη ολον το σωμα σου εισ γεενναν απελθη 31ερρεθη δε οσ αν απολυση την γυναικα αυτου δοτω αυτη αποστασιον 32εγω δε λεγω υμιν οτι πασ ο απολυων την γυναικα αυτου παρεκτοσ λογου πορνειασ ποιει αυτην μοιχευθηναι και οσ εαν απολελυμενην γαμηση μοιχαται 33παλιν ηκουσατε οτι ερρεθη τοισ αρχαιοισ ουκ επιορκησεισ αποδωσεισ δε τω κυριω τουσ ορκουσ σου 34εγω δε λεγω υμιν μη ομοσαι ολωσ μητε εν τω ουρανω οτι θρονοσ εστιν του θεου 35μητε εν τη γη οτι υποποδιον εστιν των ποδων αυτου μητε εισ ιεροσολυμα οτι πολισ εστιν του μεγαλου βασιλεωσ 36μητε εν τη κεφαλη σου ομοσησ οτι ου δυνασαι μιαν τριχα λευκην ποιησαι η μελαιναν 37εστω δε ο λογοσ υμων ναι ναι ου ου το δε περισσον τουτων εκ του πονηρου εστιν 38ηκουσατε οτι ερρεθη οφθαλμον αντι οφθαλμου και οδοντα αντι οδοντοσ 39εγω δε λεγω υμιν μη αντιστηναι τω πονηρω αλλ οστισ σε ραπιζει εισ την δεξιαν σιαγονα στρεψον αυτω και την αλλην 40και τω θελοντι σοι κριθηναι και τον χιτωνα σου λαβειν αφεσ αυτω και το ιματιον 41και οστισ σε αγγαρευσει μιλιον εν υπαγε μετ αυτου δυο 42τω αιτουντι σε δοσ και τον θελοντα απο σου δανισασθαι μη αποστραφησ 43ηκουσατε οτι ερρεθη αγαπησεισ τον πλησιον σου και μισησεισ τον εχθρον σου 44εγω δε λεγω υμιν αγαπατε τουσ εχθρουσ υμων και προσευχεσθε υπερ των διωκοντων υμασ 45οπωσ γενησθε υιοι του πατροσ υμων του εν ουρανοισ οτι τον ηλιον αυτου ανατελλει επι πονηρουσ και αγαθουσ και βρεχει επι δικαιουσ και αδικουσ 46εαν γαρ αγαπησητε τουσ αγαπωντασ υμασ τινα μισθον εχετε ουχι και οι τελωναι το αυτο ποιουσιν 47και εαν ασπασησθε τουσ αδελφουσ υμων μονον τι περισσον ποιειτε ουχι και οι εθνικοι το αυτο ποιουσιν 48εσεσθε ουν υμεισ τελειοι ωσ ο πατηρ υμων ο ουρανιοσ τελειοσ εστιν |
|
1προσεχετε δε την δικαιοσυνην υμων μη ποιειν εμπροσθεν των ανθρωπων προσ το θεαθηναι αυτοισ ει δε μη γε μισθον ουκ εχετε παρα τω πατρι υμων τω εν τοισ ουρανοισ 2οταν ουν ποιησ ελεημοσυνην μη σαλπισησ εμπροσθεν σου ωσπερ οι υποκριται ποιουσιν εν ταισ συναγωγαισ και εν ταισ ρυμαισ οπωσ δοξασθωσιν υπο των ανθρωπων αμην λεγω υμιν απεχουσιν τον μισθον αυτων 3σου δε ποιουντοσ ελεημοσυνην μη γνωτω η αριστερα σου τι ποιει η δεξια σου 4οπωσ η σου η ελεημοσυνη εν τω κρυπτω και ο πατηρ σου ο βλεπων εν τω κρυπτω αποδωσει σοι 5και οταν προσευχησθε ουκ εσεσθε ωσ οι υποκριται οτι φιλουσιν εν ταισ συναγωγαισ και εν ταισ γωνιαισ των πλατειων εστωτεσ προσευχεσθαι οπωσ φανωσιν τοισ ανθρωποισ αμην λεγω υμιν απεχουσι τον μισθον αυτων 6συ δε οταν προσευχη εισελθε εισ το ταμειον σου και κλεισασ την θυραν σου προσευξαι τω πατρι σου τω εν τω κρυπτω και ο πατηρ σου ο βλεπων εν τω κρυπτω αποδωσει σοι 7προσευχομενοι δε μη βατταλογησητε ωσπερ οι εθνικοι δοκουσιν γαρ οτι εν τη πολυλογια αυτων εισακουσθησονται 8μη ουν ομοιωθητε αυτοισ οιδεν γαρ ο πατηρ υμων ων χρειαν εχετε προ του υμασ αιτησαι αυτον 9ουτωσ ουν προσευχεσθε υμεισ πατερ ημων ο εν τοισ ουρανοισ αγιασθητω το ονομα σου 10ελθετω η βασιλεια σου γενηθητω το θελημα σου ωσ εν ουρανω και επι γησ 11τον αρτον ημων τον επιουσιον δοσ ημιν σημερον 12και αφεσ ημιν τα οφειληματα ημων ωσ και ημεισ αφηκαμεν τοισ οφειλεταισ ημων 13και μη εισενεγκησ ημασ εισ πειρασμον αλλα ρυσαι ημασ απο του πονηρου 14εαν γαρ αφητε τοισ ανθρωποισ τα παραπτωματα αυτων αφησει και υμιν ο πατηρ υμων ο ουρανιοσ 15εαν δε μη αφητε τοισ ανθρωποισ ουδε ο πατηρ υμων αφησει τα παραπτωματα υμων 16οταν δε νηστευητε μη γινεσθε ωσ οι υποκριται σκυθρωποι αφανιζουσιν γαρ τα προσωπα αυτων οπωσ φανωσιν τοισ ανθρωποισ νηστευοντεσ αμην λεγω υμιν απεχουσιν τον μισθον αυτων 17συ δε νηστευων αλειψαι σου την κεφαλην και το προσωπον σου νιψαι 18οπωσ μη φανησ τοισ ανθρωποισ νηστευων αλλα τω πατρι σου τω εν τω κρυφαιω και ο πατηρ σου ο βλεπων εν τω κρυφαιω αποδωσει σοι 19μη θησαυριζετε υμιν θησαυρουσ επι τησ γησ οπου σησ και βρωσισ αφανιζει και οπου κλεπται διορυσσουσιν και κλεπτουσιν 20θησαυριζετε δε υμιν θησαυρουσ εν ουρανω οπου ουτε σησ ουτε βρωσισ αφανιζει και οπου κλεπται ου διορυσσουσιν ουδε κλεπτουσιν 21οπου γαρ εστιν ο θησαυροσ σου εκει εσται και η καρδια σου 22ο λυχνοσ του σωματοσ εστιν ο οφθαλμοσ εαν ουν η ο οφθαλμοσ σου απλουσ ολον το σωμα σου φωτεινον εσται 23εαν δε ο οφθαλμοσ σου πονηροσ η ολον το σωμα σου σκοτεινον εσται ει ουν το φωσ το εν σοι σκοτοσ εστιν το σκοτοσ ποσον 24ουδεισ δυναται δυσι κυριοισ δουλευειν η γαρ τον ενα μισησει και τον ετερον αγαπησει η ενοσ ανθεξεται και του ετερου καταφρονησει ου δυνασθε θεω δουλευειν και μαμωνα 25δια τουτο λεγω υμιν μη μεριμνατε τη ψυχη υμων τι φαγητε μηδε τω σωματι υμων τι ενδυσησθε ουχι η ψυχη πλειον εστι τησ τροφησ και το σωμα του ενδυματοσ 26εμβλεψατε εισ τα πετεινα του ουρανου οτι ου σπειρουσιν ουδε θεριζουσιν ουδε συναγουσιν εισ αποθηκασ και ο πατηρ υμων ο ουρανιοσ τρεφει αυτα ουχ υμεισ μαλλον διαφερετε αυτων 27τισ δε εξ υμων μεριμνων δυναται προσθειναι επι την ηλικιαν αυτου πηχυν ενα 28και περι ενδυματοσ τι μεριμνατε καταμαθετε τα κρινα του αγρου πωσ αυξανουσιν ου κοπιωσιν ουδε νηθουσιν 29λεγω δε υμιν οτι ουδε σολομων εν παση τη δοξη αυτου περιεβαλετο ωσ εν τουτων 30ει δε τον χορτον του αγρου σημερον οντα και αυριον εισ κλιβανον βαλλομενον ο θεοσ ουτωσ αμφιεννυσιν ου πολλω μαλλον υμασ ολιγοπιστοι 31μη ουν μεριμνησητε λεγοντεσ τι φαγωμεν η τι πιωμεν η τι περιβαλωμεθα 32παντα γαρ ταυτα τα εθνη επιζητουσιν οιδεν γαρ ο πατηρ υμων ο ουρανιοσ οτι χρηζετε τουτων απαντων 33ζητειτε δε πρωτον την βασιλειαν και την δικαιοσυνην αυτου και ταυτα παντα προστεθησεται υμιν 34μη ουν μεριμνησητε εισ την αυριον η γαρ αυριον μεριμνησει αυτησ αρκετον τη ημερα η κακια αυτησ |
|
1μη κρινετε ινα μη κριθητε 2εν ω γαρ κριματι κρινετε κριθησεσθε και εν ω μετρω μετρειτε μετρηθησεται υμιν 3τι δε βλεπεισ το καρφοσ το εν τω οφθαλμω του αδελφου σου την δε εν τω σω οφθαλμω δοκον ου κατανοεισ 4η πωσ ερεισ τω αδελφω σου αφεσ εκβαλω το καρφοσ εκ του οφθαλμου σου και ιδου η δοκοσ εν τω οφθαλμω σου 5υποκριτα εκβαλε πρωτον εκ του οφθαλμου σου την δοκον και τοτε διαβλεψεισ εκβαλειν το καρφοσ εκ του οφθαλμου του αδελφου σου 6μη δωτε το αγιον τοισ κυσιν μηδε βαλητε τουσ μαργαριτασ υμων εμπροσθεν των χοιρων μηποτε καταπατησουσιν αυτουσ εν τοισ ποσιν αυτων και στραφεντεσ ρηξωσιν υμασ 7αιτειτε και δοθησεται υμιν ζητειτε και ευρησετε κρουετε και ανοιγησεται υμιν 8πασ γαρ ο αιτων λαμβανει και ο ζητων ευρισκει και τω κρουοντι ανοιγησεται 9η τισ εστιν εξ υμων ανθρωποσ ον αιτησει ο υιοσ αυτου αρτον μη λιθον επιδωσει αυτω 10η και ιχθυν αιτησει μη οφιν επιδωσει αυτω 11ει ουν υμεισ πονηροι οντεσ οιδατε δοματα αγαθα διδοναι τοισ τεκνοισ υμων ποσω μαλλον ο πατηρ υμων ο εν τοισ ουρανοισ δωσει αγαθα τοισ αιτουσιν αυτον 12παντα ουν οσα εαν θελητε ινα ποιωσιν υμιν οι ανθρωποι ουτωσ και υμεισ ποιειτε αυτοισ ουτοσ γαρ εστιν ο νομοσ και οι προφηται 13εισελθατε δια τησ στενησ πυλησ οτι πλατεια η πυλη και ευρυχωροσ η οδοσ η απαγουσα εισ την απωλειαν και πολλοι εισιν οι εισερχομενοι δι αυτησ 14οτι στενη η πυλη και τεθλιμμενη η οδοσ η απαγουσα εισ την ζωην και ολιγοι εισιν οι ευρισκοντεσ αυτην 15προσεχετε απο των ψευδοπροφητων οιτινεσ ερχονται προσ υμασ εν ενδυμασι προβατων εσωθεν δε εισιν λυκοι αρπαγεσ 16απο των καρπων αυτων επιγνωσεσθε αυτουσ μητι συλλεγουσιν απο ακανθων σταφυλασ η απο τριβολων συκα 17ουτωσ παν δενδρον αγαθον καρπουσ καλουσ ποιει το δε σαπρον δενδρον καρπουσ πονηρουσ ποιει 18ου δυναται δενδρον αγαθον καρπουσ πονηρουσ ποιειν ουδε δενδρον σαπρον καρπουσ καλουσ ποιειν 19παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εισ πυρ βαλλεται 20αρα γε απο των καρπων αυτων επιγνωσεσθε αυτουσ 21ου πασ ο λεγων μοι κυριε κυριε εισελευσεται εισ την βασιλειαν των ουρανων αλλ ο ποιων το θελημα του πατροσ μου του εν τοισ ουρανοισ 22πολλοι ερουσιν μοι εν εκεινη τη ημερα κυριε κυριε ου τω σω ονοματι επροφητευσαμεν και τω σω ονοματι δαιμονια εξεβαλομεν και τω σω ονοματι δυναμεισ πολλασ εποιησαμεν 23και τοτε ομολογησω αυτοισ οτι ουδεποτε εγνων υμασ αποχωρειτε απ εμου οι εργαζομενοι την ανομιαν 24πασ ουν οστισ ακουει μου τουσ λογουσ τουτουσ και ποιει αυτουσ ομοιωθησεται ανδρι φρονιμω οστισ ωκοδομησεν αυτου την οικιαν επι την πετραν 25και κατεβη η βροχη και ηλθον οι ποταμοι και επνευσαν οι ανεμοι και προσεπεσαν τη οικια εκεινη και ουκ επεσεν τεθεμελιωτο γαρ επι την πετραν 26και πασ ο ακουων μου τουσ λογουσ τουτουσ και μη ποιων αυτουσ ομοιωθησεται ανδρι μωρω οστισ ωκοδομησεν αυτου την οικιαν επι την αμμον 27και κατεβη η βροχη και ηλθον οι ποταμοι και επνευσαν οι ανεμοι και προσεκοψαν τη οικια εκεινη και επεσεν και ην η πτωσισ αυτησ μεγαλη 28και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησουσ τουσ λογουσ τουτουσ εξεπλησσοντο οι οχλοι επι τη διδαχη αυτου 29ην γαρ διδασκων αυτουσ ωσ εξουσιαν εχων και ουχ ωσ οι γραμματεισ αυτων |
|
1καταβαντοσ δε αυτου απο του ορουσ ηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοι 2και ιδου λεπροσ προσελθων προσεκυνει αυτω λεγων κυριε εαν θελησ δυνασαι με καθαρισαι 3και εκτεινασ την χειρα ηψατο αυτου λεγων θελω καθαρισθητι και ευθεωσ εκαθαρισθη αυτου η λεπρα 4και λεγει αυτω ο ιησουσ ορα μηδενι ειπησ αλλα υπαγε σεαυτον δειξον τω ιερει και προσενεγκον το δωρον ο προσεταξεν μωυσησ εισ μαρτυριον αυτοισ 5εισελθοντοσ δε αυτου εισ καφαρναουμ προσηλθεν αυτω εκατονταρχοσ παρακαλων αυτον 6και λεγων κυριε ο παισ μου βεβληται εν τη οικια παραλυτικοσ δεινωσ βασανιζομενοσ 7και λεγει αυτω εγω ελθων θεραπευσω αυτον 8και αποκριθεισ ο εκατονταρχοσ εφη κυριε ουκ ειμι ικανοσ ινα μου υπο την στεγην εισελθησ αλλα μονον ειπε λογω και ιαθησεται ο παισ μου 9και γαρ εγω ανθρωποσ ειμι υπο εξουσιαν εχων υπ εμαυτον στρατιωτασ και λεγω τουτω πορευθητι και πορευεται και αλλω ερχου και ερχεται και τω δουλω μου ποιησον τουτο και ποιει 10ακουσασ δε ο ιησουσ εθαυμασεν και ειπεν τοισ ακολουθουσιν αμην λεγω υμιν παρ ουδενι τοσαυτην πιστιν εν τω ισραηλ ευρον 11λεγω δε υμιν οτι πολλοι απο ανατολων και δυσμων ηξουσιν και ανακλιθησονται μετα αβρααμ και ισαακ και ιακωβ εν τη βασιλεια των ουρανων 12οι δε υιοι τησ βασιλειασ εκβληθησονται εισ το σκοτοσ το εξωτερον εκει εσται ο κλαυθμοσ και ο βρυγμοσ των οδοντων 13και ειπεν ο ιησουσ τω εκατονταρχη υπαγε ωσ επιστευσασ γενηθητω σοι και ιαθη ο παισ εν τη ωρα εκεινη 14και ελθων ο ιησουσ εισ την οικιαν πετρου ειδεν την πενθεραν αυτου βεβλημενην και πυρεσσουσαν 15και ηψατο τησ χειροσ αυτησ και αφηκεν αυτην ο πυρετοσ και ηγερθη και διηκονει αυτω 16οψιασ δε γενομενησ προσηνεγκαν αυτω δαιμονιζομενουσ πολλουσ και εξεβαλεν τα πνευματα λογω και παντασ τουσ κακωσ εχοντασ εθεραπευσεν 17οπωσ πληρωθη το ρηθεν δια ησαιου του προφητου λεγοντοσ αυτοσ τασ ασθενειασ ημων ελαβεν και τασ νοσουσ εβαστασεν 18ιδων δε ο ιησουσ πολλουσ οχλουσ περι αυτον εκελευσεν απελθειν εισ το περαν 19και προσελθων εισ γραμματευσ ειπεν αυτω διδασκαλε ακολουθησω σοι οπου εαν απερχη 20και λεγει αυτω ο ιησουσ αι αλωπεκεσ φωλεουσ εχουσιν και τα πετεινα του ουρανου κατασκηνωσεισ ο δε υιοσ του ανθρωπου ουκ εχει που την κεφαλην κλινη 21ετεροσ δε των μαθητων ειπεν αυτω κυριε επιτρεψον μοι πρωτον απελθειν και θαψαι τον πατερα μου 22ο δε ιησουσ λεγει αυτω ακολουθει μοι και αφεσ τουσ νεκρουσ θαψαι τουσ εαυτων νεκρουσ 23και εμβαντι αυτω εισ πλοιον ηκολουθησαν αυτω οι μαθηται αυτου 24και ιδου σεισμοσ μεγασ εγενετο εν τη θαλασση ωστε το πλοιον καλυπτεσθαι υπο των κυματων αυτοσ δε εκαθευδεν 25και προσελθοντεσ ηγειραν αυτον λεγοντεσ κυριε σωσον απολλυμεθα 26και λεγει αυτοισ τι δειλοι εστε ολιγοπιστοι τοτε εγερθεισ επετιμησεν τοισ ανεμοισ και τη θαλασση και εγενετο γαληνη μεγαλη 27οι δε ανθρωποι εθαυμασαν λεγοντεσ ποταποσ εστιν ουτοσ οτι και οι ανεμοι και η θαλασσα αυτω υπακουουσιν 28και ελθοντοσ αυτου εισ το περαν εισ την χωραν των γαδαρηνων υπηντησαν αυτω δυο δαιμονιζομενοι εκ των μνημειων εξερχομενοι χαλεποι λιαν ωστε μη ισχυειν τινα παρελθειν δια τησ οδου εκεινησ 29και ιδου εκραξαν λεγοντεσ τι ημιν και σοι υιε του θεου ηλθεσ ωδε προ καιρου βασανισαι ημασ 30ην δε μακραν απ αυτων αγελη χοιρων πολλων βοσκομενη 31οι δε δαιμονεσ παρεκαλουν αυτον λεγοντεσ ει εκβαλλεισ ημασ αποστειλον ημασ εισ την αγελην των χοιρων 32και ειπεν αυτοισ υπαγετε οι δε εξελθοντεσ απηλθον εισ τουσ χοιρουσ και ιδου ωρμησεν πασα η αγελη κατα του κρημνου εισ την θαλασσαν και απεθανον εν τοισ υδασιν 33οι δε βοσκοντεσ εφυγον και απελθοντεσ εισ την πολιν απηγγειλαν παντα και τα των δαιμονιζομενων 34και ιδου πασα η πολισ εξηλθεν εισ υπαντησιν τω ιησου και ιδοντεσ αυτον παρεκαλεσαν οπωσ μεταβη απο των οριων αυτων |
|
1και εμβασ εισ πλοιον διεπερασεν και ηλθεν εισ την ιδιαν πολιν 2και ιδου προσεφερον αυτω παραλυτικον επι κλινησ βεβλημενον και ιδων ο ιησουσ την πιστιν αυτων ειπεν τω παραλυτικω θαρσει τεκνον αφιενται σου αι αμαρτιαι 3και ιδου τινεσ των γραμματεων ειπαν εν εαυτοισ ουτοσ βλασφημει 4και ειδωσ ο ιησουσ τασ ενθυμησεισ αυτων ειπεν ινα _τι ενθυμεισθε πονηρα εν ταισ καρδιαισ υμων 5τι γαρ εστιν ευκοπωτερον ειπειν αφιενται σου αι αμαρτιαι η ειπειν εγειρε και περιπατει 6ινα δε ειδητε οτι εξουσιαν εχει ο υιοσ του ανθρωπου επι τησ γησ αφιεναι αμαρτιασ τοτε λεγει τω παραλυτικω εγερθεισ αρον σου την κλινην και υπαγε εισ τον οικον σου 7και εγερθεισ απηλθεν εισ τον οικον αυτου 8ιδοντεσ δε οι οχλοι εφοβηθησαν και εδοξασαν τον θεον τον δοντα εξουσιαν τοιαυτην τοισ ανθρωποισ 9και παραγων ο ιησουσ εκειθεν ειδεν ανθρωπον καθημενον επι το τελωνιον μαθθαιον λεγομενον και λεγει αυτω ακολουθει μοι και αναστασ ηκολουθησεν αυτω 10και εγενετο αυτου ανακειμενου εν τη οικια και ιδου πολλοι τελωναι και αμαρτωλοι ελθοντεσ συνανεκειντο τω ιησου και τοισ μαθηταισ αυτου 11και ιδοντεσ οι φαρισαιοι ελεγον τοισ μαθηταισ αυτου δια τι μετα των τελωνων και αμαρτωλων εσθιει ο διδασκαλοσ υμων 12ο δε ακουσασ ειπεν ου χρειαν εχουσιν οι ισχυοντεσ ιατρου αλλα οι κακωσ εχοντεσ 13πορευθεντεσ δε μαθετε τι εστιν ελεοσ θελω και ου θυσιαν ου γαρ ηλθον καλεσαι δικαιουσ αλλα αμαρτωλουσ 14τοτε προσερχονται αυτω οι μαθηται ιωαννου λεγοντεσ δια τι ημεισ και οι φαρισαιοι νηστευομεν πολλα οι δε μαθηται σου ου νηστευουσιν 15και ειπεν αυτοισ ο ιησουσ μη δυνανται οι υιοι του νυμφωνοσ πενθειν εφ οσον μετ αυτων εστιν ο νυμφιοσ ελευσονται δε ημεραι οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιοσ και τοτε νηστευσουσιν 16ουδεισ δε επιβαλλει επιβλημα ρακουσ αγναφου επι ιματιω παλαιω αιρει γαρ το πληρωμα αυτου απο του ιματιου και χειρον σχισμα γινεται 17ουδε βαλλουσιν οινον νεον εισ ασκουσ παλαιουσ ει δε μη γε ρηγνυνται οι ασκοι και ο οινοσ εκχειται και οι ασκοι απολλυνται αλλα βαλλουσιν οινον νεον εισ ασκουσ καινουσ και αμφοτεροι συντηρουνται 18ταυτα αυτου λαλουντοσ αυτοισ ιδου αρχων εισ ελθων προσεκυνει αυτω λεγων οτι η θυγατηρ μου αρτι ετελευτησεν αλλα ελθων επιθεσ την χειρα σου επ αυτην και ζησεται 19και εγερθεισ ο ιησουσ ηκολουθει αυτω και οι μαθηται αυτου 20και ιδου γυνη αιμορροουσα δωδεκα ετη προσελθουσα οπισθεν ηψατο του κρασπεδου του ιματιου αυτου 21ελεγεν γαρ εν εαυτη εαν μονον αψωμαι του ιματιου αυτου σωθησομαι 22ο δε ιησουσ στραφεισ και ιδων αυτην ειπεν θαρσει θυγατερ η πιστισ σου σεσωκεν σε και εσωθη η γυνη απο τησ ωρασ εκεινησ 23και ελθων ο ιησουσ εισ την οικιαν του αρχοντοσ και ιδων τουσ αυλητασ και τον οχλον θορυβουμενον 24ελεγεν αναχωρειτε ου γαρ απεθανεν το κορασιον αλλα καθευδει και κατεγελων αυτου 25οτε δε εξεβληθη ο οχλοσ εισελθων εκρατησεν τησ χειροσ αυτησ και ηγερθη το κορασιον 26και εξηλθεν η φημη αυτη εισ ολην την γην εκεινην 27και παραγοντι εκειθεν τω ιησου ηκολουθησαν αυτω δυο τυφλοι κραζοντεσ και λεγοντεσ ελεησον ημασ υιε δαυιδ 28ελθοντι δε εισ την οικιαν προσηλθον αυτω οι τυφλοι και λεγει αυτοισ ο ιησουσ πιστευετε οτι δυναμαι τουτο ποιησαι λεγουσιν αυτω ναι κυριε 29τοτε ηψατο των οφθαλμων αυτων λεγων κατα την πιστιν υμων γενηθητω υμιν 30και ηνεωχθησαν αυτων οι οφθαλμοι και ενεβριμηθη αυτοισ ο ιησουσ λεγων ορατε μηδεισ γινωσκετω 31οι δε εξελθοντεσ διεφημισαν αυτον εν ολη τη γη εκεινη 32αυτων δε εξερχομενων ιδου προσηνεγκαν αυτω ανθρωπον κωφον δαιμονιζομενον 33και εκβληθεντοσ του δαιμονιου ελαλησεν ο κωφοσ και εθαυμασαν οι οχλοι λεγοντεσ ουδεποτε εφανη ουτωσ εν τω ισραηλ 34οι δε φαρισαιοι ελεγον εν τω αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια 35και περιηγεν ο ιησουσ τασ πολεισ πασασ και τασ κωμασ διδασκων εν ταισ συναγωγαισ αυτων και κηρυσσων το ευαγγελιον τησ βασιλειασ και θεραπευων πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν 36ιδων δε τουσ οχλουσ εσπλαγχνισθη περι αυτων οτι ησαν εσκυλμενοι και ερριμμενοι ωσει προβατα μη εχοντα ποιμενα 37τοτε λεγει τοισ μαθηταισ αυτου ο μεν θερισμοσ πολυσ οι δε εργαται ολιγοι 38δεηθητε ουν του κυριου του θερισμου οπωσ εκβαλη εργατασ εισ τον θερισμον αυτου |
|
1και προσκαλεσαμενοσ τουσ δωδεκα μαθητασ αυτου εδωκεν αυτοισ εξουσιαν πνευματων ακαθαρτων ωστε εκβαλλειν αυτα και θεραπευειν πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν 2των δε δωδεκα αποστολων τα ονοματα εστιν ταυτα πρωτοσ σιμων ο λεγομενοσ πετροσ και ανδρεασ ο αδελφοσ αυτου ιακωβοσ ο του ζεβεδαιου και ιωαννησ ο αδελφοσ αυτου 3φιλιπποσ και βαρθολομαιοσ θωμασ και μαθθαιοσ ο τελωνησ ιακωβοσ ο του αλφαιου και θαδδαιοσ 4σιμων ο καναναιοσ και ιουδασ ο ισκαριωτησ ο και παραδουσ αυτον 5τουτουσ τουσ δωδεκα απεστειλεν ο ιησουσ παραγγειλασ αυτοισ λεγων εισ οδον εθνων μη απελθητε και εισ πολιν σαμαριτων μη εισελθητε 6πορευεσθε δε μαλλον προσ τα προβατα τα απολωλοτα οικου ισραηλ 7πορευομενοι δε κηρυσσετε λεγοντεσ οτι ηγγικεν η βασιλεια των ουρανων 8ασθενουντασ θεραπευετε νεκρουσ εγειρετε λεπρουσ καθαριζετε δαιμονια εκβαλλετε δωρεαν ελαβετε δωρεαν δοτε 9μη κτησησθε χρυσον μηδε αργυρον μηδε χαλκον εισ τασ ζωνασ υμων 10μη πηραν εισ οδον μηδε δυο χιτωνασ μηδε υποδηματα μηδε ραβδον αξιοσ γαρ ο εργατησ τησ τροφησ αυτου 11εισ ην δ αν πολιν η κωμην εισελθητε εξετασατε τισ εν αυτη αξιοσ εστιν κακει μεινατε εωσ αν εξελθητε 12εισερχομενοι δε εισ την οικιαν ασπασασθε αυτην 13και εαν μεν η η οικια αξια ελθατω η ειρηνη υμων επ αυτην εαν δε μη η αξια η ειρηνη υμων προσ υμασ επιστραφητω 14και οσ αν μη δεξηται υμασ μηδε ακουση τουσ λογουσ υμων εξερχομενοι εξω τησ οικιασ η τησ πολεωσ εκεινησ εκτιναξατε τον κονιορτον των ποδων υμων 15αμην λεγω υμιν ανεκτοτερον εσται γη σοδομων και γομορρων εν ημερα κρισεωσ η τη πολει εκεινη 16ιδου εγω αποστελλω υμασ ωσ προβατα εν μεσω λυκων γινεσθε ουν φρονιμοι ωσ οι οφεισ και ακεραιοι ωσ αι περιστεραι 17προσεχετε δε απο των ανθρωπων παραδωσουσιν γαρ υμασ εισ συνεδρια και εν ταισ συναγωγαισ αυτων μαστιγωσουσιν υμασ 18και επι ηγεμονασ δε και βασιλεισ αχθησεσθε ενεκεν εμου εισ μαρτυριον αυτοισ και τοισ εθνεσιν 19οταν δε παραδωσιν υμασ μη μεριμνησητε πωσ η τι λαλησητε δοθησεται γαρ υμιν εν εκεινη τη ωρα τι λαλησητε 20ου γαρ υμεισ εστε οι λαλουντεσ αλλα το πνευμα του πατροσ υμων το λαλουν εν υμιν 21παραδωσει δε αδελφοσ αδελφον εισ θανατον και πατηρ τεκνον και επαναστησονται τεκνα επι γονεισ και θανατωσουσιν αυτουσ 22και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων δια το ονομα μου ο δε υπομεινασ εισ τελοσ ουτοσ σωθησεται 23οταν δε διωκωσιν υμασ εν τη πολει ταυτη φευγετε εισ την ετεραν αμην γαρ λεγω υμιν ου μη τελεσητε τασ πολεισ του ισραηλ εωσ αν ελθη ο υιοσ του ανθρωπου 24ουκ εστιν μαθητησ υπερ τον διδασκαλον ουδε δουλοσ υπερ τον κυριον αυτου 25αρκετον τω μαθητη ινα γενηται ωσ ο διδασκαλοσ αυτου και ο δουλοσ ωσ ο κυριοσ αυτου ει τον οικοδεσποτην βεελζεβουλ επεκαλεσαν ποσω μαλλον τουσ οικιακουσ αυτου 26μη ουν φοβηθητε αυτουσ ουδεν γαρ εστιν κεκαλυμμενον ο ουκ αποκαλυφθησεται και κρυπτον ο ου γνωσθησεται 27ο λεγω υμιν εν τη σκοτια ειπατε εν τω φωτι και ο εισ το ουσ ακουετε κηρυξατε επι των δωματων 28και μη φοβεισθε απο των αποκτεννοντων το σωμα την δε ψυχην μη δυναμενων αποκτειναι φοβεισθε δε μαλλον τον δυναμενον και ψυχην και σωμα απολεσαι εν γεεννη 29ουχι δυο στρουθια ασσαριου πωλειται και εν εξ αυτων ου πεσειται επι την γην ανευ του πατροσ υμων 30υμων δε και αι τριχεσ τησ κεφαλησ πασαι ηριθμημεναι εισιν 31μη ουν φοβεισθε πολλων στρουθιων διαφερετε υμεισ 32πασ ουν οστισ ομολογησει εν εμοι εμπροσθεν των ανθρωπων ομολογησω καγω εν αυτω εμπροσθεν του πατροσ μου του εν ουρανοισ 33οστισ δ αν αρνησηται με εμπροσθεν των ανθρωπων αρνησομαι καγω αυτον εμπροσθεν του πατροσ μου του εν ουρανοισ 34μη νομισητε οτι ηλθον βαλειν ειρηνην επι την γην ουκ ηλθον βαλειν ειρηνην αλλα μαχαιραν 35ηλθον γαρ διχασαι ανθρωπον κατα του πατροσ αυτου και θυγατερα κατα τησ μητροσ αυτησ και νυμφην κατα τησ πενθερασ αυτησ 36και εχθροι του ανθρωπου οι οικιακοι αυτου 37ο φιλων πατερα η μητερα υπερ εμε ουκ εστιν μου αξιοσ και ο φιλων υιον η θυγατερα υπερ εμε ουκ εστιν μου αξιοσ 38και οσ ου λαμβανει τον σταυρον αυτου και ακολουθει οπισω μου ουκ εστιν μου αξιοσ 39ο ευρων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο απολεσασ την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ευρησει αυτην 40ο δεχομενοσ υμασ εμε δεχεται και ο εμε δεχομενοσ δεχεται τον αποστειλαντα με 41ο δεχομενοσ προφητην εισ ονομα προφητου μισθον προφητου λημψεται και ο δεχομενοσ δικαιον εισ ονομα δικαιου μισθον δικαιου λημψεται 42και οσ αν ποτιση ενα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εισ ονομα μαθητου αμην λεγω υμιν ου μη απολεση τον μισθον αυτου |
|
1και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησουσ διατασσων τοισ δωδεκα μαθηταισ αυτου μετεβη εκειθεν του διδασκειν και κηρυσσειν εν ταισ πολεσιν αυτων 2ο δε ιωαννησ ακουσασ εν τω δεσμωτηριω τα εργα του χριστου πεμψασ δια των μαθητων αυτου 3ειπεν αυτω συ ει ο ερχομενοσ η ετερον προσδοκωμεν 4και αποκριθεισ ο ιησουσ ειπεν αυτοισ πορευθεντεσ απαγγειλατε ιωαννη α ακουετε και βλεπετε 5τυφλοι αναβλεπουσιν και χωλοι περιπατουσιν λεπροι καθαριζονται και κωφοι ακουουσιν και νεκροι εγειρονται και πτωχοι ευαγγελιζονται 6και μακαριοσ εστιν οσ εαν μη σκανδαλισθη εν εμοι 7τουτων δε πορευομενων ηρξατο ο ιησουσ λεγειν τοισ οχλοισ περι ιωαννου τι εξηλθατε εισ την ερημον θεασασθαι καλαμον υπο ανεμου σαλευομενον 8αλλα τι εξηλθατε ιδειν ανθρωπον εν μαλακοισ ημφιεσμενον ιδου οι τα μαλακα φορουντεσ εν τοισ οικοισ των βασιλεων εισιν 9αλλα τι εξηλθατε προφητην ιδειν ναι λεγω υμιν και περισσοτερον προφητου 10ουτοσ εστιν περι ου γεγραπται ιδου εγω αποστελλω τον αγγελον μου προ προσωπου σου οσ κατασκευασει την οδον σου εμπροσθεν σου 11αμην λεγω υμιν ουκ εγηγερται εν γεννητοισ γυναικων μειζων ιωαννου του βαπτιστου ο δε μικροτεροσ εν τη βασιλεια των ουρανων μειζων αυτου εστιν 12απο δε των ημερων ιωαννου του βαπτιστου εωσ αρτι η βασιλεια των ουρανων βιαζεται και βιασται αρπαζουσιν αυτην 13παντεσ γαρ οι προφηται και ο νομοσ εωσ ιωαννου επροφητευσαν 14και ει θελετε δεξασθαι αυτοσ εστιν ηλιασ ο μελλων ερχεσθαι 15ο εχων ωτα ακουετω 16τινι δε ομοιωσω την γενεαν ταυτην ομοια εστιν παιδιοισ καθημενοισ εν ταισ αγοραισ α προσφωνουντα τοισ ετεροισ 17λεγουσιν ηυλησαμεν υμιν και ουκ ωρχησασθε εθρηνησαμεν και ουκ εκοψασθε 18ηλθεν γαρ ιωαννησ μητε εσθιων μητε πινων και λεγουσιν δαιμονιον εχει 19ηλθεν ο υιοσ του ανθρωπου εσθιων και πινων και λεγουσιν ιδου ανθρωποσ φαγοσ και οινοποτησ τελωνων φιλοσ και αμαρτωλων και εδικαιωθη η σοφια απο των εργων αυτησ 20τοτε ηρξατο ονειδιζειν τασ πολεισ εν αισ εγενοντο αι πλεισται δυναμεισ αυτου οτι ου μετενοησαν 21ουαι σοι χοραζιν ουαι σοι βηθσαιδα οτι ει εν τυρω και σιδωνι εγενοντο αι δυναμεισ αι γενομεναι εν υμιν παλαι αν εν σακκω και σποδω μετενοησαν 22πλην λεγω υμιν τυρω και σιδωνι ανεκτοτερον εσται εν ημερα κρισεωσ η υμιν 23και συ καφαρναουμ μη εωσ ουρανου υψωθηση εωσ αδου καταβηση οτι ει εν σοδομοισ εγενηθησαν αι δυναμεισ αι γενομεναι εν σοι εμεινεν αν μεχρι τησ σημερον 24πλην λεγω υμιν οτι γη σοδομων ανεκτοτερον εσται εν ημερα κρισεωσ η σοι 25εν εκεινω τω καιρω αποκριθεισ ο ιησουσ ειπεν εξομολογουμαι σοι πατερ κυριε του ουρανου και τησ γησ οτι εκρυψασ ταυτα απο σοφων και συνετων και απεκαλυψασ αυτα νηπιοισ 26ναι ο πατηρ οτι ουτωσ ευδοκια εγενετο εμπροσθεν σου 27παντα μοι παρεδοθη υπο του πατροσ μου και ουδεισ επιγινωσκει τον υιον ει μη ο πατηρ ουδε τον πατερα τισ επιγινωσκει ει μη ο υιοσ και ω εαν βουληται ο υιοσ αποκαλυψαι 28δευτε προσ με παντεσ οι κοπιωντεσ και πεφορτισμενοι καγω αναπαυσω υμασ 29αρατε τον ζυγον μου εφ υμασ και μαθετε απ εμου οτι πραυσ ειμι και ταπεινοσ τη καρδια και ευρησετε αναπαυσιν ταισ ψυχαισ υμων 30ο γαρ ζυγοσ μου χρηστοσ και το φορτιον μου ελαφρον εστιν |
|
1εν εκεινω τω καιρω επορευθη ο ιησουσ τοισ σαββασιν δια των σποριμων οι δε μαθηται αυτου επεινασαν και ηρξαντο τιλλειν σταχυασ και εσθιειν 2οι δε φαρισαιοι ιδοντεσ ειπαν αυτω ιδου οι μαθηται σου ποιουσιν ο ουκ εξεστιν ποιειν εν σαββατω 3ο δε ειπεν αυτοισ ουκ ανεγνωτε τι εποιησεν δαυιδ οτε επεινασεν και οι μετ αυτου 4πωσ εισηλθεν εισ τον οικον του θεου και τουσ αρτουσ τησ προθεσεωσ εφαγον ο ουκ εξον ην αυτω φαγειν ουδε τοισ μετ αυτου ει μη τοισ ιερευσιν μονοισ 5η ουκ ανεγνωτε εν τω νομω οτι τοισ σαββασιν οι ιερεισ εν τω ιερω το σαββατον βεβηλουσιν και αναιτιοι εισιν 6λεγω δε υμιν οτι του ιερου μειζον εστιν ωδε 7ει δε εγνωκειτε τι εστιν ελεοσ θελω και ου θυσιαν ουκ αν κατεδικασατε τουσ αναιτιουσ 8κυριοσ γαρ εστιν του σαββατου ο υιοσ του ανθρωπου 9και μεταβασ εκειθεν ηλθεν εισ την συναγωγην αυτων 10και ιδου ανθρωποσ χειρα εχων ξηραν και επηρωτησαν αυτον λεγοντεσ ει εξεστι τοισ σαββασιν θεραπευειν ινα κατηγορησωσιν αυτου 11ο δε ειπεν αυτοισ τισ εσται εξ υμων ανθρωποσ οσ εξει προβατον εν και εαν εμπεση τουτο τοισ σαββασιν εισ βοθυνον ουχι κρατησει αυτο και εγερει 12ποσω ουν διαφερει ανθρωποσ προβατου ωστε εξεστιν τοισ σαββασιν καλωσ ποιειν 13τοτε λεγει τω ανθρωπω εκτεινον σου την χειρα και εξετεινεν και απεκατεσταθη υγιησ ωσ η αλλη 14εξελθοντεσ δε οι φαρισαιοι συμβουλιον ελαβον κατ αυτου οπωσ αυτον απολεσωσιν 15ο δε ιησουσ γνουσ ανεχωρησεν εκειθεν και ηκολουθησαν αυτω πολλοι και εθεραπευσεν αυτουσ παντασ 16και επετιμησεν αυτοισ ινα μη φανερον αυτον ποιησωσιν 17ινα πληρωθη το ρηθεν δια ησαιου του προφητου λεγοντοσ 18ιδου ο παισ μου ον ηρετισα ο αγαπητοσ μου εισ ον ευδοκησεν η ψυχη μου θησω το πνευμα μου επ αυτον και κρισιν τοισ εθνεσιν απαγγελει 19ουκ ερισει ουδε κραυγασει ουδε ακουσει τισ εν ταισ πλατειαισ την φωνην αυτου 20καλαμον συντετριμμενον ου κατεαξει και λινον τυφομενον ου σβεσει εωσ αν εκβαλη εισ νικοσ την κρισιν 21και τω ονοματι αυτου εθνη ελπιουσιν 22τοτε προσηνεχθη αυτω δαιμονιζομενοσ τυφλοσ και κωφοσ και εθεραπευσεν αυτον ωστε τον κωφον λαλειν και βλεπειν 23και εξισταντο παντεσ οι οχλοι και ελεγον μητι ουτοσ εστιν ο υιοσ δαυιδ 24οι δε φαρισαιοι ακουσαντεσ ειπον ουτοσ ουκ εκβαλλει τα δαιμονια ει μη εν τω βεελζεβουλ αρχοντι των δαιμονιων 25ειδωσ δε τασ ενθυμησεισ αυτων ειπεν αυτοισ πασα βασιλεια μερισθεισα καθ εαυτησ ερημουται και πασα πολισ η οικια μερισθεισα καθ εαυτησ ου σταθησεται 26και ει ο σατανασ τον σαταναν εκβαλλει εφ εαυτον εμερισθη πωσ ουν σταθησεται η βασιλεια αυτου 27και ει εγω εν βεελζεβουλ εκβαλλω τα δαιμονια οι υιοι υμων εν τινι εκβαλλουσιν δια τουτο αυτοι κριται εσονται υμων 28ει δε εν πνευματι θεου εγω εκβαλλω τα δαιμονια αρα εφθασεν εφ υμασ η βασιλεια του θεου 29η πωσ δυναται τισ εισελθειν εισ την οικιαν του ισχυρου και τα σκευη αυτου αρπασαι εαν μη πρωτον δηση τον ισχυρον και τοτε την οικιαν αυτου διαρπασει 30ο μη ων μετ εμου κατ εμου εστιν και ο μη συναγων μετ εμου σκορπιζει 31δια τουτο λεγω υμιν πασα αμαρτια και βλασφημια αφεθησεται τοισ ανθρωποισ η δε του πνευματοσ βλασφημια ουκ αφεθησεται 32και οσ εαν ειπη λογον κατα του υιου του ανθρωπου αφεθησεται αυτω οσ δ αν ειπη κατα του πνευματοσ του αγιου ουκ αφεθησεται αυτω ουτε εν τουτω τω αιωνι ουτε εν τω μελλοντι 33η ποιησατε το δενδρον καλον και τον καρπον αυτου καλον η ποιησατε το δενδρον σαπρον και τον καρπον αυτου σαπρον εκ γαρ του καρπου το δενδρον γινωσκεται 34γεννηματα εχιδνων πωσ δυνασθε αγαθα λαλειν πονηροι οντεσ εκ γαρ του περισσευματοσ τησ καρδιασ το στομα λαλει 35ο αγαθοσ ανθρωποσ εκ του αγαθου θησαυρου εκβαλλει αγαθα και ο πονηροσ ανθρωποσ εκ του πονηρου θησαυρου εκβαλλει πονηρα 36λεγω δε υμιν οτι παν ρημα αργον ο λαλησουσιν οι ανθρωποι αποδωσουσιν περι αυτου λογον εν ημερα κρισεωσ 37εκ γαρ των λογων σου δικαιωθηση και εκ των λογων σου καταδικασθηση 38τοτε απεκριθησαν αυτω τινεσ των γραμματεων και φαρισαιων λεγοντεσ διδασκαλε θελομεν απο σου σημειον ιδειν 39ο δε αποκριθεισ ειπεν αυτοισ γενεα πονηρα και μοιχαλισ σημειον επιζητει και σημειον ου δοθησεται αυτη ει μη το σημειον ιωνα του προφητου 40ωσπερ γαρ ην ιωνασ εν τη κοιλια του κητουσ τρεισ ημερασ και τρεισ νυκτασ ουτωσ εσται ο υιοσ του ανθρωπου εν τη καρδια τησ γησ τρεισ ημερασ και τρεισ νυκτασ 41ανδρεσ νινευιται αναστησονται εν τη κρισει μετα τησ γενεασ ταυτησ και κατακρινουσιν αυτην οτι μετενοησαν εισ το κηρυγμα ιωνα και ιδου πλειον ιωνα ωδε 42βασιλισσα νοτου εγερθησεται εν τη κρισει μετα τησ γενεασ ταυτησ και κατακρινει αυτην οτι ηλθεν εκ των περατων τησ γησ ακουσαι την σοφιαν σολομωνοσ και ιδου πλειον σολομωνοσ ωδε 43οταν δε το ακαθαρτον πνευμα εξελθη απο του ανθρωπου διερχεται δι ανυδρων τοπων ζητουν αναπαυσιν και ουχ ευρισκει 44τοτε λεγει εισ τον οικον μου επιστρεψω οθεν εξηλθον και ελθον ευρισκει σχολαζοντα σεσαρωμενον και κεκοσμημενον 45τοτε πορευεται και παραλαμβανει μεθ εαυτου επτα ετερα πνευματα πονηροτερα εαυτου και εισελθοντα κατοικει εκει και γινεται τα εσχατα του ανθρωπου εκεινου χειρονα των πρωτων ουτωσ εσται και τη γενεα ταυτη τη πονηρα 46ετι δε αυτου λαλουντοσ τοισ οχλοισ ιδου η μητηρ και οι αδελφοι αυτου ειστηκεισαν εξω ζητουντεσ αυτω λαλησαι 47ειπεν δε τισ αυτω ιδου η μητηρ σου και οι αδελφοι σου εξω εστηκασιν ζητουντεσ σοι λαλησαι 48ο δε αποκριθεισ ειπεν τω λεγοντι αυτω τισ εστιν η μητηρ μου και τινεσ εισιν οι αδελφοι μου 49και εκτεινασ την χειρα αυτου επι τουσ μαθητασ αυτου ειπεν ιδου η μητηρ μου και οι αδελφοι μου 50οστισ γαρ αν ποιηση το θελημα του πατροσ μου του εν ουρανοισ αυτοσ μου αδελφοσ και αδελφη και μητηρ εστιν |
|
1εν τη ημερα εκεινη εξελθων ο ιησουσ τησ οικιασ εκαθητο παρα την θαλασσαν 2και συνηχθησαν προσ αυτον οχλοι πολλοι ωστε αυτον εισ πλοιον εμβαντα καθησθαι και πασ ο οχλοσ επι τον αιγιαλον ειστηκει 3και ελαλησεν αυτοισ πολλα εν παραβολαισ λεγων ιδου εξηλθεν ο σπειρων του σπειρειν 4και εν τω σπειρειν αυτον α μεν επεσεν παρα την οδον και ελθοντα τα πετεινα κατεφαγεν αυτα 5αλλα δε επεσεν επι τα πετρωδη οπου ουκ ειχεν γην πολλην και ευθεωσ εξανετειλεν δια το μη εχειν βαθοσ γησ 6ηλιου δε ανατειλαντοσ εκαυματισθη και δια το μη εχειν ριζαν εξηρανθη 7αλλα δε επεσεν επι τασ ακανθασ και ανεβησαν αι ακανθαι και επνιξαν αυτα 8αλλα δε επεσεν επι την γην την καλην και εδιδου καρπον ο μεν εκατον ο δε εξηκοντα ο δε τριακοντα 9ο εχων ωτα ακουετω 10και προσελθοντεσ οι μαθηται ειπαν αυτω δια τι εν παραβολαισ λαλεισ αυτοισ 11ο δε αποκριθεισ ειπεν αυτοισ οτι υμιν δεδοται γνωναι τα μυστηρια τησ βασιλειασ των ουρανων εκεινοισ δε ου δεδοται 12οστισ γαρ εχει δοθησεται αυτω και περισσευθησεται οστισ δε ουκ εχει και ο εχει αρθησεται απ αυτου 13δια τουτο εν παραβολαισ αυτοισ λαλω οτι βλεποντεσ ου βλεπουσιν και ακουοντεσ ουκ ακουουσιν ουδε συνιουσιν 14και αναπληρουται αυτοισ η προφητεια ησαιου η λεγουσα ακοη ακουσετε και ου μη συνητε και βλεποντεσ βλεψετε και ου μη ιδητε 15επαχυνθη γαρ η καρδια του λαου τουτου και τοισ ωσιν βαρεωσ ηκουσαν και τουσ οφθαλμουσ αυτων εκαμμυσαν μηποτε ιδωσιν τοισ οφθαλμοισ και τοισ ωσιν ακουσωσιν και τη καρδια συνωσιν και επιστρεψωσιν και ιασομαι αυτουσ 16υμων δε μακαριοι οι οφθαλμοι οτι βλεπουσιν και τα ωτα υμων οτι ακουουσιν 17αμην γαρ λεγω υμιν οτι πολλοι προφηται και δικαιοι επεθυμησαν ιδειν α βλεπετε και ουκ ειδαν και ακουσαι α ακουετε και ουκ ηκουσαν 18υμεισ ουν ακουσατε την παραβολην του σπειραντοσ 19παντοσ ακουοντοσ τον λογον τησ βασιλειασ και μη συνιεντοσ ερχεται ο πονηροσ και αρπαζει το εσπαρμενον εν τη καρδια αυτου ουτοσ εστιν ο παρα την οδον σπαρεισ 20ο δε επι τα πετρωδη σπαρεισ ουτοσ εστιν ο τον λογον ακουων και ευθυσ μετα χαρασ λαμβανων αυτον 21ουκ εχει δε ριζαν εν εαυτω αλλα προσκαιροσ εστιν γενομενησ δε θλιψεωσ η διωγμου δια τον λογον ευθυσ σκανδαλιζεται 22ο δε εισ τασ ακανθασ σπαρεισ ουτοσ εστιν ο τον λογον ακουων και η μεριμνα του αιωνοσ τουτου και η απατη του πλουτου συμπνιγει τον λογον και ακαρποσ γινεται 23ο δε επι την καλην γην σπαρεισ ουτοσ εστιν ο τον λογον ακουων και συνιεισ οσ δη καρποφορει και ποιει ο μεν εκατον ο δε εξηκοντα ο δε τριακοντα 24αλλην παραβολην παρεθηκεν αυτοισ λεγων ωμοιωθη η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω σπειραντι καλον σπερμα εν τω αγρω αυτου 25εν δε τω καθευδειν τουσ ανθρωπουσ ηλθεν αυτου ο εχθροσ και επεσπειρεν ζιζανια ανα μεσον του σιτου και απηλθεν 26οτε δε εβλαστησεν ο χορτοσ και καρπον εποιησεν τοτε εφανη και τα ζιζανια 27προσελθοντεσ δε οι δουλοι του οικοδεσποτου ειπον αυτω κυριε ουχι καλον σπερμα εσπειρασ εν τω σω αγρω ποθεν ουν εχει ζιζανια 28ο δε εφη αυτοισ εχθροσ ανθρωποσ τουτο εποιησεν οι δε δουλοι αυτω λεγουσιν θελεισ ουν απελθοντεσ συλλεξωμεν αυτα 29ο δε φησιν ου μηποτε συλλεγοντεσ τα ζιζανια εκριζωσητε αμα αυτοισ τον σιτον 30αφετε συναυξανεσθαι αμφοτερα μεχρι του θερισμου και εν καιρω του θερισμου ερω τοισ θερισταισ συλλεξατε πρωτον τα ζιζανια και δησατε αυτα εισ δεσμασ προσ το κατακαυσαι αυτα τον δε σιτον συναγαγετε εισ την αποθηκην μου 31αλλην παραβολην παρεθηκεν αυτοισ λεγων ομοια εστιν η βασιλεια των ουρανων κοκκω σιναπεωσ ον λαβων ανθρωποσ εσπειρεν εν τω αγρω αυτου 32ο μικροτερον μεν εστιν παντων των σπερματων οταν δε αυξηθη μειζον των λαχανων εστιν και γινεται δενδρον ωστε ελθειν τα πετεινα του ουρανου και κατασκηνουν εν τοισ κλαδοισ αυτου 33αλλην παραβολην ελαλησεν αυτοισ ομοια εστιν η βασιλεια των ουρανων ζυμη ην λαβουσα γυνη ενεκρυψεν εισ αλευρου σατα τρια εωσ ου εζυμωθη ολον 34ταυτα παντα ελαλησεν ο ιησουσ εν παραβολαισ τοισ οχλοισ και χωρισ παραβολησ ουδεν ελαλει αυτοισ 35οπωσ πληρωθη το ρηθεν δια του προφητου λεγοντοσ ανοιξω εν παραβολαισ το στομα μου ερευξομαι κεκρυμμενα απο καταβολησ 36τοτε αφεισ τουσ οχλουσ ηλθεν εισ την οικιαν και προσηλθον αυτω οι μαθηται αυτου λεγοντεσ διασαφησον ημιν την παραβολην των ζιζανιων του αγρου 37ο δε αποκριθεισ ειπεν ο σπειρων το καλον σπερμα εστιν ο υιοσ του ανθρωπου 38ο δε αγροσ εστιν ο κοσμοσ το δε καλον σπερμα ουτοι εισιν οι υιοι τησ βασιλειασ τα δε ζιζανια εισιν οι υιοι του πονηρου 39ο δε εχθροσ ο σπειρασ αυτα εστιν ο διαβολοσ ο δε θερισμοσ συντελεια αιωνοσ εστιν οι δε θερισται αγγελοι εισιν 40ωσπερ ουν συλλεγεται τα ζιζανια και πυρι καιεται ουτωσ εσται εν τη συντελεια του αιωνοσ 41αποστελει ο υιοσ του ανθρωπου τουσ αγγελουσ αυτου και συλλεξουσιν εκ τησ βασιλειασ αυτου παντα τα σκανδαλα και τουσ ποιουντασ την ανομιαν 42και βαλουσιν αυτουσ εισ την καμινον του πυροσ εκει εσται ο κλαυθμοσ και ο βρυγμοσ των οδοντων 43τοτε οι δικαιοι εκλαμψουσιν ωσ ο ηλιοσ εν τη βασιλεια του πατροσ αυτων ο εχων ωτα ακουετω 44ομοια εστιν η βασιλεια των ουρανων θησαυρω κεκρυμμενω εν τω αγρω ον ευρων ανθρωποσ εκρυψεν και απο τησ χαρασ αυτου υπαγει και πωλει παντα οσα εχει και αγοραζει τον αγρον εκεινον 45παλιν ομοια εστιν η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω εμπορω ζητουντι καλουσ μαργαριτασ 46ευρων δε ενα πολυτιμον μαργαριτην απελθων πεπρακεν παντα οσα ειχεν και ηγορασεν αυτον 47παλιν ομοια εστιν η βασιλεια των ουρανων σαγηνη βληθειση εισ την θαλασσαν και εκ παντοσ γενουσ συναγαγουση 48ην οτε επληρωθη αναβιβασαντεσ επι τον αιγιαλον και καθισαντεσ συνελεξαν τα καλα εισ αγγη τα δε σαπρα εξω εβαλον 49ουτωσ εσται εν τη συντελεια του αιωνοσ εξελευσονται οι αγγελοι και αφοριουσιν τουσ πονηρουσ εκ μεσου των δικαιων 50και βαλουσιν αυτουσ εισ την καμινον του πυροσ εκει εσται ο κλαυθμοσ και ο βρυγμοσ των οδοντων 51συνηκατε ταυτα παντα λεγουσιν αυτω ναι 52ο δε ειπεν αυτοισ δια τουτο πασ γραμματευσ μαθητευθεισ τη βασιλεια των ουρανων ομοιοσ εστιν ανθρωπω οικοδεσποτη οστισ εκβαλλει εκ του θησαυρου αυτου καινα και παλαια 53και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησουσ τασ παραβολασ ταυτασ μετηρεν εκειθεν 54και ελθων εισ την πατριδα αυτου εδιδασκεν αυτουσ εν τη συναγωγη αυτων ωστε εκπλησσεσθαι αυτουσ και λεγειν ποθεν τουτω η σοφια αυτη και αι δυναμεισ 55ουχ ουτοσ εστιν ο του τεκτονοσ υιοσ ουχ η μητηρ αυτου λεγεται μαριαμ και οι αδελφοι αυτου ιακωβοσ και ιωσηφ και σιμων και ιουδασ 56και αι αδελφαι αυτου ουχι πασαι προσ ημασ εισιν ποθεν ουν τουτω ταυτα παντα 57και εσκανδαλιζοντο εν αυτω ο δε ιησουσ ειπεν αυτοισ ουκ εστιν προφητησ ατιμοσ ει μη εν τη πατριδι και εν τη οικια αυτου 58και ουκ εποιησεν εκει δυναμεισ πολλασ δια την απιστιαν αυτων |
|
1εν εκεινω τω καιρω ηκουσεν ηρωδησ ο τετρααρχησ την ακοην ιησου 2και ειπεν τοισ παισιν αυτου ουτοσ εστιν ιωαννησ ο βαπτιστησ αυτοσ ηγερθη απο των νεκρων και δια τουτο αι δυναμεισ ενεργουσιν εν αυτω 3ο γαρ ηρωδησ κρατησασ τον ιωαννην εδησεν αυτον και εν φυλακη απεθετο δια ηρωδιαδα την γυναικα φιλιππου του αδελφου αυτου 4ελεγεν γαρ αυτω ο ιωαννησ ουκ εξεστιν σοι εχειν αυτην 5και θελων αυτον αποκτειναι εφοβηθη τον οχλον οτι ωσ προφητην αυτον ειχον 6γενεσιοισ δε γενομενοισ του ηρωδου ωρχησατο η θυγατηρ τησ ηρωδιαδοσ εν τω μεσω και ηρεσεν τω ηρωδη 7οθεν μετα ορκου ωμολογησεν αυτη δουναι ο εαν αιτησηται 8η δε προβιβασθεισα υπο τησ μητροσ αυτησ δοσ μοι φησιν ωδε επι πινακι την κεφαλην ιωαννου του βαπτιστου 9και λυπηθεισ ο βασιλευσ δια τουσ ορκουσ και τουσ συνανακειμενουσ εκελευσεν δοθηναι 10και πεμψασ απεκεφαλισεν τον ιωαννην εν τη φυλακη 11και ηνεχθη η κεφαλη αυτου επι πινακι και εδοθη τω κορασιω και ηνεγκεν τη μητρι αυτησ 12και προσελθοντεσ οι μαθηται αυτου ηραν το πτωμα και εθαψαν αυτον και ελθοντεσ απηγγειλαν τω ιησου 13ακουσασ δε ο ιησουσ ανεχωρησεν εκειθεν εν πλοιω εισ ερημον τοπον κατ ιδιαν και ακουσαντεσ οι οχλοι ηκολουθησαν αυτω πεζη απο των πολεων 14και εξελθων ειδεν πολυν οχλον και εσπλαγχνισθη επ αυτοισ και εθεραπευσεν τουσ αρρωστουσ αυτων 15οψιασ δε γενομενησ προσηλθον αυτω οι μαθηται λεγοντεσ ερημοσ εστιν ο τοποσ και η ωρα ηδη παρηλθεν απολυσον τουσ οχλουσ ινα απελθοντεσ εισ τασ κωμασ αγορασωσιν εαυτοισ βρωματα 16ο δε ιησουσ ειπεν αυτοισ ου χρειαν εχουσιν απελθειν δοτε αυτοισ υμεισ φαγειν 17οι δε λεγουσιν αυτω ουκ εχομεν ωδε ει μη πεντε αρτουσ και δυο ιχθυασ 18ο δε ειπεν φερετε μοι ωδε αυτουσ 19και κελευσασ τουσ οχλουσ ανακλιθηναι επι του χορτου λαβων τουσ πεντε αρτουσ και τουσ δυο ιχθυασ αναβλεψασ εισ τον ουρανον ευλογησεν και κλασασ εδωκεν τοισ μαθηταισ τουσ αρτουσ οι δε μαθηται τοισ οχλοισ 20και εφαγον παντεσ και εχορτασθησαν και ηραν το περισσευον των κλασματων δωδεκα κοφινουσ πληρεισ 21οι δε εσθιοντεσ ησαν ανδρεσ ωσει πεντακισχιλιοι χωρισ γυναικων και παιδιων 22και ευθεωσ ηναγκασεν τουσ μαθητασ εμβηναι εισ πλοιον και προαγειν αυτον εισ το περαν εωσ ου απολυση τουσ οχλουσ 23και απολυσασ τουσ οχλουσ ανεβη εισ το οροσ κατ ιδιαν προσευξασθαι οψιασ δε γενομενησ μονοσ ην εκει 24το δε πλοιον ηδη σταδιουσ πολλουσ απο τησ γησ απειχεν βασανιζομενον υπο των κυματων ην γαρ εναντιοσ ο ανεμοσ 25τεταρτη δε φυλακη τησ νυκτοσ ηλθεν προσ αυτουσ περιπατων επι την θαλασσαν 26οι δε μαθηται ιδοντεσ αυτον επι τησ θαλασσησ περιπατουντα εταραχθησαν λεγοντεσ οτι φαντασμα εστιν και απο του φοβου εκραξαν 27ευθυσ δε ελαλησεν αυτοισ ο ιησουσ λεγων θαρσειτε εγω ειμι μη φοβεισθε 28αποκριθεισ δε αυτω ο πετροσ ειπεν κυριε ει συ ει κελευσον με ελθειν προσ σε επι τα υδατα 29ο δε ειπεν ελθε και καταβασ απο του πλοιου πετροσ περιεπατησεν επι τα υδατα και ηλθεν προσ τον ιησουν 30βλεπων δε τον ανεμον ισχυρον εφοβηθη και αρξαμενοσ καταποντιζεσθαι εκραξεν λεγων κυριε σωσον με 31ευθεωσ δε ο ιησουσ εκτεινασ την χειρα επελαβετο αυτου και λεγει αυτω ολιγοπιστε εισ τι εδιστασασ 32και αναβαντων αυτων εισ το πλοιον εκοπασεν ο ανεμοσ 33οι δε εν τω πλοιω προσεκυνησαν αυτω λεγοντεσ αληθωσ θεου υιοσ ει 34και διαπερασαντεσ ηλθον επι την γην εισ γεννησαρετ 35και επιγνοντεσ αυτον οι ανδρεσ του τοπου εκεινου απεστειλαν εισ ολην την περιχωρον εκεινην και προσηνεγκαν αυτω παντασ τουσ κακωσ εχοντασ 36και παρεκαλουν αυτον ινα μονον αψωνται του κρασπεδου του ιματιου αυτου και οσοι ηψαντο διεσωθησαν |
|
1τοτε προσερχονται τω ιησου απο ιεροσολυμων φαρισαιοι και γραμματεισ λεγοντεσ 2δια τι οι μαθηται σου παραβαινουσιν την παραδοσιν των πρεσβυτερων ου γαρ νιπτονται τασ χειρασ αυτων οταν αρτον εσθιωσιν 3ο δε αποκριθεισ ειπεν αυτοισ δια τι και υμεισ παραβαινετε την εντολην του θεου δια την παραδοσιν υμων 4ο γαρ θεοσ ειπεν τιμα τον πατερα και την μητερα και ο κακολογων πατερα η μητερα θανατω τελευτατω 5υμεισ δε λεγετε οσ αν ειπη τω πατρι η τη μητρι δωρον ο εαν εξ εμου ωφεληθησ 6ου μη τιμησει τον πατερα αυτου και ηκυρωσατε τον λογον του θεου δια την παραδοσιν υμων 7υποκριται καλωσ επροφητευσεν περι υμων ησαιασ λεγων 8ο λαοσ ουτοσ τοισ χειλεσιν με τιμα η δε καρδια αυτων πορρω απεχει απ εμου 9ματην δε σεβονται με διδασκοντεσ διδασκαλιασ ενταλματα ανθρωπων 10και προσκαλεσαμενοσ τον οχλον ειπεν αυτοισ ακουετε και συνιετε 11ου το εισερχομενον εισ το στομα κοινοι τον ανθρωπον αλλα το εκπορευομενον εκ του στοματοσ τουτο κοινοι τον ανθρωπον 12τοτε προσελθοντεσ οι μαθηται λεγουσιν αυτω οιδασ οτι οι φαρισαιοι ακουσαντεσ τον λογον εσκανδαλισθησαν 13ο δε αποκριθεισ ειπεν πασα φυτεια ην ουκ εφυτευσεν ο πατηρ μου ο ουρανιοσ εκριζωθησεται 14αφετε αυτουσ τυφλοι εισιν οδηγοι τυφλων τυφλοσ δε τυφλον εαν οδηγη αμφοτεροι εισ βοθυνον πεσουνται 15αποκριθεισ δε ο πετροσ ειπεν αυτω φρασον ημιν την παραβολην ταυτην 16ο δε ειπεν ακμην και υμεισ ασυνετοι εστε 17ου νοειτε οτι παν το εισπορευομενον εισ το στομα εισ την κοιλιαν χωρει και εισ αφεδρωνα εκβαλλεται 18τα δε εκπορευομενα εκ του στοματοσ εκ τησ καρδιασ εξερχεται κακεινα κοινοι τον ανθρωπον 19εκ γαρ τησ καρδιασ εξερχονται διαλογισμοι πονηροι φονοι μοιχειαι πορνειαι κλοπαι ψευδομαρτυριαι βλασφημιαι 20ταυτα εστιν τα κοινουντα τον ανθρωπον το δε ανιπτοισ χερσιν φαγειν ου κοινοι τον ανθρωπον 21και εξελθων εκειθεν ο ιησουσ ανεχωρησεν εισ τα μερη τυρου και σιδωνοσ 22και ιδου γυνη χαναναια απο των οριων εκεινων εξελθουσα εκραζεν λεγουσα ελεησον με κυριε υιοσ δαυιδ η θυγατηρ μου κακωσ δαιμονιζεται 23ο δε ουκ απεκριθη αυτη λογον και προσελθοντεσ οι μαθηται αυτου ηρωτουν αυτον λεγοντεσ απολυσον αυτην οτι κραζει οπισθεν ημων 24ο δε αποκριθεισ ειπεν ουκ απεσταλην ει μη εισ τα προβατα τα απολωλοτα οικου ισραηλ 25η δε ελθουσα προσεκυνει αυτω λεγουσα κυριε βοηθει μοι 26ο δε αποκριθεισ ειπεν ουκ εστιν καλον λαβειν τον αρτον των τεκνων και βαλειν τοισ κυναριοισ 27η δε ειπεν ναι κυριε και γαρ τα κυναρια εσθιει απο των ψιχιων των πιπτοντων απο τησ τραπεζησ των κυριων αυτων 28τοτε αποκριθεισ ο ιησουσ ειπεν αυτη ω γυναι μεγαλη σου η πιστισ γενηθητω σοι ωσ θελεισ και ιαθη η θυγατηρ αυτησ απο τησ ωρασ εκεινησ 29και μεταβασ εκειθεν ο ιησουσ ηλθεν παρα την θαλασσαν τησ γαλιλαιασ και αναβασ εισ το οροσ εκαθητο εκει 30και προσηλθον αυτω οχλοι πολλοι εχοντεσ μεθ εαυτων κωφουσ τυφλουσ χωλουσ κυλλουσ και ετερουσ πολλουσ και ερριψαν αυτουσ παρα τουσ ποδασ αυτου και εθεραπευσεν αυτουσ 31ωστε τον οχλον θαυμασαι βλεποντασ κωφουσ λαλουντασ κυλλουσ υγιεισ και χωλουσ περιπατουντασ και τυφλουσ βλεποντασ και εδοξασαν τον θεον ισραηλ 32ο δε ιησουσ προσκαλεσαμενοσ τουσ μαθητασ αυτου ειπεν σπλαγχνιζομαι επι τον οχλον οτι ηδη ημεραι τρεισ προσμενουσιν μοι και ουκ εχουσιν τι φαγωσιν και απολυσαι αυτουσ νηστεισ ου θελω μηποτε εκλυθωσιν εν τη οδω 33και λεγουσιν αυτω οι μαθηται ποθεν ημιν εν ερημια αρτοι τοσουτοι ωστε χορτασαι οχλον τοσουτον 34και λεγει αυτοισ ο ιησουσ ποσουσ αρτουσ εχετε οι δε ειπαν επτα και ολιγα ιχθυδια 35και παραγγειλασ τω οχλω αναπεσειν επι την γην 36ελαβεν τουσ επτα αρτουσ και τουσ ιχθυασ και ευχαριστησασ εκλασεν και εδιδου τοισ μαθηταισ οι δε μαθηται τοισ οχλοισ 37και εφαγον παντεσ και εχορτασθησαν και το περισσευον των κλασματων ηραν επτα σπυριδασ πληρεισ 38οι δε εσθιοντεσ ησαν τετρακισχιλιοι ανδρεσ χωρισ γυναικων και παιδιων 39και απολυσασ τουσ οχλουσ ενεβη εισ το πλοιον και ηλθεν εισ τα ορια μαγαδαν |
|
1και προσελθοντεσ οι φαρισαιοι και σαδδουκαιοι πειραζοντεσ επηρωτησαν αυτον σημειον εκ του ουρανου επιδειξαι αυτοισ 2ο δε αποκριθεισ ειπεν αυτοισ οψιασ γενομενησ λεγετε ευδια πυρραζει γαρ ο ουρανοσ 3και πρωι σημερον χειμων πυρραζει γαρ στυγναζων ο ουρανοσ το μεν προσωπον του ουρανου γινωσκετε διακρινειν τα δε σημεια των καιρων ου δυνασθε 4γενεα πονηρα και μοιχαλισ σημειον επιζητει και σημειον ου δοθησεται αυτη ει μη το σημειον ιωνα και καταλιπων αυτουσ απηλθεν 5και ελθοντεσ οι μαθηται εισ το περαν επελαθοντο αρτουσ λαβειν 6ο δε ιησουσ ειπεν αυτοισ ορατε και προσεχετε απο τησ ζυμησ των φαρισαιων και σαδδουκαιων 7οι δε διελογιζοντο εν εαυτοισ λεγοντεσ οτι αρτουσ ουκ ελαβομεν 8γνουσ δε ο ιησουσ ειπεν τι διαλογιζεσθε εν εαυτοισ ολιγοπιστοι οτι αρτουσ ουκ ελαβετε 9ουπω νοειτε ουδε μνημονευετε τουσ πεντε αρτουσ των πεντακισχιλιων και ποσουσ κοφινουσ ελαβετε 10ουδε τουσ επτα αρτουσ των τετρακισχιλιων και ποσασ σπυριδασ ελαβετε 11πωσ ου νοειτε οτι ου περι αρτων ειπον υμιν προσεχετε δε απο τησ ζυμησ των φαρισαιων και σαδδουκαιων 12τοτε συνηκαν οτι ουκ ειπεν προσεχειν απο τησ ζυμησ των αρτων αλλα απο τησ διδαχησ των φαρισαιων και σαδδουκαιων 13ελθων δε ο ιησουσ εισ τα μερη καισαρειασ τησ φιλιππου ηρωτα τουσ μαθητασ αυτου λεγων τινα λεγουσιν οι ανθρωποι ειναι τον υιον του ανθρωπου 14οι δε ειπαν οι μεν ιωαννην τον βαπτιστην αλλοι δε ηλιαν ετεροι δε ιερεμιαν η ενα των προφητων 15λεγει αυτοισ υμεισ δε τινα με λεγετε ειναι 16αποκριθεισ δε σιμων πετροσ ειπεν συ ει ο χριστοσ ο υιοσ του θεου του ζωντοσ 17αποκριθεισ δε ο ιησουσ ειπεν αυτω μακαριοσ ει σιμων βαριωνα οτι σαρξ και αιμα ουκ απεκαλυψεν σοι αλλ ο πατηρ μου ο εν τοισ ουρανοισ 18καγω δε σοι λεγω οτι συ ει πετροσ και επι ταυτη τη πετρα οικοδομησω μου την εκκλησιαν και πυλαι αδου ου κατισχυσουσιν αυτησ 19δωσω σοι τασ κλειδασ τησ βασιλειασ των ουρανων και ο εαν δησησ επι τησ γησ εσται δεδεμενον εν τοισ ουρανοισ και ο εαν λυσησ επι τησ γησ εσται λελυμενον εν τοισ ουρανοισ 20τοτε διεστειλατο τοισ μαθηταισ ινα μηδενι ειπωσιν οτι αυτοσ εστιν ο χριστοσ 21απο τοτε ηρξατο ο ιησουσ δεικνυειν τοισ μαθηταισ αυτου οτι δει αυτον εισ ιεροσολυμα απελθειν και πολλα παθειν απο των πρεσβυτερων και αρχιερεων και γραμματεων και αποκτανθηναι και τη τριτη ημερα εγερθηναι 22και προσλαβομενοσ αυτον ο πετροσ ηρξατο επιτιμαν αυτω λεγων ιλεωσ σοι κυριε ου μη εσται σοι τουτο 23ο δε στραφεισ ειπεν τω πετρω υπαγε οπισω μου σατανα σκανδαλον ει εμου οτι ου φρονεισ τα του θεου αλλα τα των ανθρωπων 24τοτε ο ιησουσ ειπεν τοισ μαθηταισ αυτου ει τισ θελει οπισω μου ελθειν απαρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου και ακολουθειτω μοι 25οσ γαρ εαν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην οσ δ αν απολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ευρησει αυτην 26τι γαρ ωφεληθησεται ανθρωποσ εαν τον κοσμον ολον κερδηση την δε ψυχην αυτου ζημιωθη η τι δωσει ανθρωποσ ανταλλαγμα τησ ψυχησ αυτου 27μελλει γαρ ο υιοσ του ανθρωπου ερχεσθαι εν τη δοξη του πατροσ αυτου μετα των αγγελων αυτου και τοτε αποδωσει εκαστω κατα την πραξιν αυτου 28αμην λεγω υμιν οτι εισιν τινεσ των ωδε εστωτων οιτινεσ ου μη γευσωνται θανατου εωσ αν ιδωσιν τον υιον του ανθρωπου ερχομενον εν τη βασιλεια αυτου |
|
1και μεθ ημερασ εξ παραλαμβανει ο ιησουσ τον πετρον και ιακωβον και ιωαννην τον αδελφον αυτου και αναφερει αυτουσ εισ οροσ υψηλον κατ ιδιαν 2και μετεμορφωθη εμπροσθεν αυτων και ελαμψεν το προσωπον αυτου ωσ ο ηλιοσ τα δε ιματια αυτου εγενετο λευκα ωσ το φωσ 3και ιδου ωφθη αυτοισ μωυσησ και ηλιασ συλλαλουντεσ μετ αυτου 4αποκριθεισ δε ο πετροσ ειπεν τω ιησου κυριε καλον εστιν ημασ ωδε ειναι ει θελεισ ποιησω ωδε τρεισ σκηνασ σοι μιαν και μωυσει μιαν και ηλια μιαν 5ετι αυτου λαλουντοσ ιδου νεφελη φωτεινη επεσκιασεν αυτουσ και ιδου φωνη εκ τησ νεφελησ λεγουσα ουτοσ εστιν ο υιοσ μου ο αγαπητοσ εν ω ευδοκησα ακουετε αυτου 6και ακουσαντεσ οι μαθηται επεσαν επι προσωπον αυτων και εφοβηθησαν σφοδρα 7και προσηλθεν ο ιησουσ και αψαμενοσ αυτων ειπεν εγερθητε και μη φοβεισθε 8επαραντεσ δε τουσ οφθαλμουσ αυτων ουδενα ειδον ει μη αυτον ιησουν μονον 9και καταβαινοντων αυτων εκ του ορουσ ενετειλατο αυτοισ ο ιησουσ λεγων μηδενι ειπητε το οραμα εωσ ου ο υιοσ του ανθρωπου εκ νεκρων εγερθη 10και επηρωτησαν αυτον οι μαθηται λεγοντεσ τι ουν οι γραμματεισ λεγουσιν οτι ηλιαν δει ελθειν πρωτον 11ο δε αποκριθεισ ειπεν ηλιασ μεν ερχεται και αποκαταστησει παντα 12λεγω δε υμιν οτι ηλιασ ηδη ηλθεν και ουκ επεγνωσαν αυτον αλλα εποιησαν εν αυτω οσα ηθελησαν ουτωσ και ο υιοσ του ανθρωπου μελλει πασχειν υπ αυτων 13τοτε συνηκαν οι μαθηται οτι περι ιωαννου του βαπτιστου ειπεν αυτοισ 14και ελθοντων προσ τον οχλον προσηλθεν αυτω ανθρωποσ γονυπετων αυτον 15και λεγων κυριε ελεησον μου τον υιον οτι σεληνιαζεται και κακωσ πασχει πολλακισ γαρ πιπτει εισ το πυρ και πολλακισ εισ το υδωρ 16και προσηνεγκα αυτον τοισ μαθηταισ σου και ουκ ηδυνηθησαν αυτον θεραπευσαι 17αποκριθεισ δε ο ιησουσ ειπεν ω γενεα απιστοσ και διεστραμμενη εωσ ποτε μεθ υμων εσομαι εωσ ποτε ανεξομαι υμων φερετε μοι αυτον ωδε 18και επετιμησεν αυτω ο ιησουσ και εξηλθεν απ αυτου το δαιμονιον και εθεραπευθη ο παισ απο τησ ωρασ εκεινησ 19τοτε προσελθοντεσ οι μαθηται τω ιησου κατ ιδιαν ειπον δια τι ημεισ ουκ ηδυνηθημεν εκβαλειν αυτο 20ο δε λεγει αυτοισ δια την ολιγοπιστιαν υμων αμην γαρ λεγω υμιν εαν εχητε πιστιν ωσ κοκκον σιναπεωσ ερειτε τω ορει τουτω μεταβα ενθεν εκει και μεταβησεται και ουδεν αδυνατησει υμιν
22συστρεφομενων δε αυτων εν τη γαλιλαια ειπεν αυτοισ ο ιησουσ μελλει ο υιοσ του ανθρωπου παραδιδοσθαι εισ χειρασ ανθρωπων 23και αποκτενουσιν αυτον και τη τριτη ημερα εγερθησεται και ελυπηθησαν σφοδρα 24ελθοντων δε αυτων εισ καφαρναουμ προσηλθον οι τα διδραχμα λαμβανοντεσ τω πετρω και ειπαν ο διδασκαλοσ υμων ου τελει τα διδραχμα 25λεγει ναι και ελθοντα εισ την οικιαν προεφθασεν αυτον ο ιησουσ λεγων τι σοι δοκει σιμων οι βασιλεισ τησ γησ απο τινων λαμβανουσιν τελη η κηνσον απο των υιων αυτων η απο των αλλοτριων 26ειποντοσ δε απο των αλλοτριων εφη αυτω ο ιησουσ αρα γε ελευθεροι εισιν οι υιοι 27ινα δε μη σκανδαλισωμεν αυτουσ πορευθεισ εισ θαλασσαν βαλε αγκιστρον και τον αναβαντα πρωτον ιχθυν αρον και ανοιξασ το στομα αυτου ευρησεισ στατηρα εκεινον λαβων δοσ αυτοισ αντι εμου και σου |
|
1εν εκεινη τη ωρα προσηλθον οι μαθηται τω ιησου λεγοντεσ τισ αρα μειζων εστιν εν τη βασιλεια των ουρανων 2και προσκαλεσαμενοσ παιδιον εστησεν αυτο εν μεσω αυτων 3και ειπεν αμην λεγω υμιν εαν μη στραφητε και γενησθε ωσ τα παιδια ου μη εισελθητε εισ την βασιλειαν των ουρανων 4οστισ ουν ταπεινωσει εαυτον ωσ το παιδιον τουτο ουτοσ εστιν ο μειζων εν τη βασιλεια των ουρανων 5και οσ εαν δεξηται εν παιδιον τοιουτο επι τω ονοματι μου εμε δεχεται 6οσ δ αν σκανδαλιση ενα των μικρων τουτων των πιστευοντων εισ εμε συμφερει αυτω ινα κρεμασθη μυλοσ ονικοσ εισ τον τραχηλον αυτου και καταποντισθη εν τω πελαγει τησ θαλασσησ 7ουαι τω κοσμω απο των σκανδαλων αναγκη γαρ ελθειν τα σκανδαλα πλην ουαι τω ανθρωπω δι ου το σκανδαλον ερχεται 8ει δε η χειρ σου η ο πουσ σου σκανδαλιζει σε εκκοψον αυτον και βαλε απο σου καλον σοι εστιν εισελθειν εισ την ζωην κυλλον η χωλον η δυο χειρασ η δυο ποδασ εχοντα βληθηναι εισ το πυρ το αιωνιον 9και ει ο οφθαλμοσ σου σκανδαλιζει σε εξελε αυτον και βαλε απο σου καλον σοι εστιν μονοφθαλμον εισ την ζωην εισελθειν η δυο οφθαλμουσ εχοντα βληθηναι εισ την γεενναν του πυροσ 10ορατε μη καταφρονησητε ενοσ των μικρων τουτων λεγω γαρ υμιν οτι οι αγγελοι αυτων εν ουρανοισ δια παντοσ βλεπουσι το προσωπον του πατροσ μου του εν ουρανοισ
12τι υμιν δοκει εαν γενηται τινι ανθρωπω εκατον προβατα και πλανηθη εν εξ αυτων ουχι αφησει τα ενενηκοντα εννεα επι τα ορη και πορευθεισ ζητει το πλανωμενον 13και εαν γενηται ευρειν αυτο αμην λεγω υμιν οτι χαιρει επ αυτω μαλλον η επι τοισ ενενηκοντα εννεα τοισ μη πεπλανημενοισ 14ουτωσ ουκ εστιν θελημα εμπροσθεν του πατροσ υμων του εν ουρανοισ ινα αποληται εν των μικρων τουτων 15εαν δε αμαρτηση εισ σε ο αδελφοσ σου υπαγε ελεγξον αυτον μεταξυ σου και αυτου μονου εαν σου ακουση εκερδησασ τον αδελφον σου 16εαν δε μη ακουση παραλαβε μετα σου ετι ενα η δυο ινα επι στοματοσ δυο μαρτυρων η τριων σταθη παν ρημα 17εαν δε παρακουση αυτων ειπον τη εκκλησια εαν δε και τησ εκκλησιασ παρακουση εστω σοι ωσπερ ο εθνικοσ και ο τελωνησ 18αμην λεγω υμιν οσα εαν δησητε επι τησ γησ εσται δεδεμενα εν ουρανω και οσα εαν λυσητε επι τησ γησ εσται λελυμενα εν ουρανω 19παλιν αμην λεγω υμιν οτι εαν δυο συμφωνησωσιν εξ υμων επι τησ γησ περι παντοσ πραγματοσ ου εαν αιτησωνται γενησεται αυτοισ παρα του πατροσ μου του εν ουρανοισ 20ου γαρ εισιν δυο η τρεισ συνηγμενοι εισ το εμον ονομα εκει ειμι εν μεσω αυτων 21τοτε προσελθων αυτω ο πετροσ ειπεν κυριε ποσακισ αμαρτησει εισ εμε ο αδελφοσ μου και αφησω αυτω εωσ επτακισ 22λεγει αυτω ο ιησουσ ου λεγω σοι εωσ επτακισ αλλα εωσ εβδομηκοντακισ επτα 23δια τουτο ωμοιωθη η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω βασιλει οσ ηθελησεν συναραι λογον μετα των δουλων αυτου 24αρξαμενου δε αυτου συναιρειν προσηνεχθη αυτω εισ οφειλετησ μυριων ταλαντων 25μη εχοντοσ δε αυτου αποδουναι εκελευσεν αυτον ο κυριοσ πραθηναι και την γυναικα και τα τεκνα και παντα οσα εχει και αποδοθηναι 26πεσων ουν ο δουλοσ προσεκυνει αυτω λεγων μακροθυμησον επ εμοι και παντα αποδωσω σοι 27σπλαγχνισθεισ δε ο κυριοσ του δουλου εκεινου απελυσεν αυτον και το δανειον αφηκεν αυτω 28εξελθων δε ο δουλοσ εκεινοσ ευρεν ενα των συνδουλων αυτου οσ ωφειλεν αυτω εκατον δηναρια και κρατησασ αυτον επνιγεν λεγων αποδοσ ει τι οφειλεισ 29πεσων ουν ο συνδουλοσ αυτου παρεκαλει αυτον λεγων μακροθυμησον επ εμοι και αποδωσω σοι 30ο δε ουκ ηθελεν αλλα απελθων εβαλεν αυτον εισ φυλακην εωσ ου αποδω το οφειλομενον 31ιδοντεσ ουν οι συνδουλοι αυτου τα γενομενα ελυπηθησαν σφοδρα και ελθοντεσ διεσαφησαν τω κυριω εαυτων παντα τα γενομενα 32τοτε προσκαλεσαμενοσ αυτον ο κυριοσ αυτου λεγει αυτω δουλε πονηρε πασαν την οφειλην εκεινην αφηκα σοι επει παρεκαλεσασ με 33ουκ εδει και σε ελεησαι τον συνδουλον σου ωσ καγω σε ηλεησα 34και οργισθεισ ο κυριοσ αυτου παρεδωκεν αυτον τοισ βασανισταισ εωσ ου αποδω παν το οφειλομενον 35ουτωσ και ο πατηρ μου ο ουρανιοσ ποιησει υμιν εαν μη αφητε εκαστοσ τω αδελφω αυτου απο των καρδιων υμων |
|
1και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησουσ τουσ λογουσ τουτουσ μετηρεν απο τησ γαλιλαιασ και ηλθεν εισ τα ορια τησ ιουδαιασ περαν του ιορδανου 2και ηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοι και εθεραπευσεν αυτουσ εκει 3και προσηλθον αυτω φαρισαιοι πειραζοντεσ αυτον και λεγοντεσ ει εξεστιν ανθρωπω απολυσαι την γυναικα αυτου κατα πασαν αιτιαν 4ο δε αποκριθεισ ειπεν ουκ ανεγνωτε οτι ο κτισασ απ αρχησ αρσεν και θηλυ εποιησεν αυτουσ 5και ειπεν ενεκα τουτου καταλειψει ανθρωποσ τον πατερα και την μητερα και κολληθησεται τη γυναικι αυτου και εσονται οι δυο εισ σαρκα μιαν 6ωστε ουκετι εισιν δυο αλλα σαρξ μια ο ουν ο θεοσ συνεζευξεν ανθρωποσ μη χωριζετω 7λεγουσιν αυτω τι ουν μωυσησ ενετειλατο δουναι βιβλιον αποστασιου και απολυσαι αυτην 8λεγει αυτοισ οτι μωυσησ προσ την σκληροκαρδιαν υμων επετρεψεν υμιν απολυσαι τασ γυναικασ υμων απ αρχησ δε ου γεγονεν ουτωσ 9λεγω δε υμιν οτι οσ αν απολυση την γυναικα αυτου μη επι πορνεια και γαμηση αλλην μοιχαται και ο απολελυμενην γαμησασ μοιχαται 10λεγουσιν αυτω οι μαθηται ει ουτωσ εστιν η αιτια του ανθρωπου μετα τησ γυναικοσ ου συμφερει γαμησαι 11ο δε ειπεν αυτοισ ου παντεσ χωρουσι τον λογον τουτον αλλ οισ δεδοται 12εισιν γαρ ευνουχοι οιτινεσ εκ κοιλιασ μητροσ εγεννηθησαν ουτωσ και εισιν ευνουχοι οιτινεσ ευνουχισθησαν υπο των ανθρωπων και εισιν ευνουχοι οιτινεσ ευνουχισαν εαυτουσ δια την βασιλειαν των ουρανων ο δυναμενοσ χωρειν χωρειτω 13τοτε προσηνεχθησαν αυτω παιδια ινα τασ χειρασ επιθη αυτοισ και προσευξηται οι δε μαθηται επετιμησαν αυτοισ 14ο δε ιησουσ ειπεν αφετε τα παιδια και μη κωλυετε αυτα ελθειν προσ με των γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια των ουρανων 15και επιθεισ τασ χειρασ αυτοισ επορευθη εκειθεν 16και ιδου εισ προσελθων αυτω ειπεν διδασκαλε τι αγαθον ποιησω ινα σχω ζωην αιωνιον 17ο δε ειπεν αυτω τι με ερωτασ περι του αγαθου εισ εστιν ο αγαθοσ ει δε θελεισ εισ την ζωην εισελθειν τηρησον τασ εντολασ 18λεγει αυτω ποιασ ο δε ιησουσ ειπεν το ου φονευσεισ ου μοιχευσεισ ου κλεψεισ ου ψευδομαρτυρησεισ 19τιμα τον πατερα και την μητερα και αγαπησεισ τον πλησιον σου ωσ σεαυτον 20λεγει αυτω ο νεανισκοσ παντα ταυτα εφυλαξα τι ετι υστερω 21εφη αυτω ο ιησουσ ει θελεισ τελειοσ ειναι υπαγε πωλησον σου τα υπαρχοντα και δοσ πτωχοισ και εξεισ θησαυρον εν ουρανοισ και δευρο ακολουθει μοι 22ακουσασ δε ο νεανισκοσ τον λογον απηλθεν λυπουμενοσ ην γαρ εχων κτηματα πολλα 23ο δε ιησουσ ειπεν τοισ μαθηταισ αυτου αμην λεγω υμιν οτι πλουσιοσ δυσκολωσ εισελευσεται εισ την βασιλειαν των ουρανων 24παλιν δε λεγω υμιν ευκοπωτερον εστιν καμηλον δια τρυπηματοσ ραφιδοσ εισελθειν η πλουσιον εισ την βασιλειαν του θεου 25ακουσαντεσ δε οι μαθηται εξεπλησσοντο σφοδρα λεγοντεσ τισ αρα δυναται σωθηναι 26εμβλεψασ δε ο ιησουσ ειπεν αυτοισ παρα ανθρωποισ τουτο αδυνατον εστιν παρα δε θεω παντα δυνατα 27τοτε αποκριθεισ ο πετροσ ειπεν αυτω ιδου ημεισ αφηκαμεν παντα και ηκολουθησαμεν σοι τι αρα εσται ημιν 28ο δε ιησουσ ειπεν αυτοισ αμην λεγω υμιν οτι υμεισ οι ακολουθησαντεσ μοι εν τη παλιγγενεσια οταν καθιση ο υιοσ του ανθρωπου επι θρονου δοξησ αυτου καθησεσθε και υμεισ επι δωδεκα θρονουσ κρινοντεσ τασ δωδεκα φυλασ του ισραηλ 29και πασ οστισ αφηκεν οικιασ η αδελφουσ η αδελφασ η πατερα η μητερα η γυναικα η τεκνα η αγρουσ ενεκεν του ονοματοσ μου εκατονταπλασιονα λημψεται και ζωην αιωνιον κληρονομησει 30πολλοι δε εσονται πρωτοι εσχατοι και εσχατοι πρωτοι |
|
1ομοια γαρ εστιν η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω οικοδεσποτη οστισ εξηλθεν αμα πρωι μισθωσασθαι εργατασ εισ τον αμπελωνα αυτου 2συμφωνησασ δε μετα των εργατων εκ δηναριου την ημεραν απεστειλεν αυτουσ εισ τον αμπελωνα αυτου 3και εξελθων περι τριτην ωραν ειδεν αλλουσ εστωτασ εν τη αγορα αργουσ 4και εκεινοισ ειπεν υπαγετε και υμεισ εισ τον αμπελωνα και ο εαν η δικαιον δωσω υμιν 5οι δε απηλθον παλιν εξελθων περι εκτην και ενατην ωραν εποιησεν ωσαυτωσ 6περι δε την ενδεκατην εξελθων ευρεν αλλουσ εστωτασ και λεγει αυτοισ τι ωδε εστηκατε ολην την ημεραν αργοι 7λεγουσιν αυτω οτι ουδεισ ημασ εμισθωσατο λεγει αυτοισ υπαγετε και υμεισ εισ τον αμπελωνα 8οψιασ δε γενομενησ λεγει ο κυριοσ του αμπελωνοσ τω επιτροπω αυτου καλεσον τουσ εργατασ και αποδοσ αυτοισ τον μισθον αρξαμενοσ απο των εσχατων εωσ των πρωτων 9και ελθοντεσ οι περι την ενδεκατην ωραν ελαβον ανα δηναριον 10και ελθοντεσ οι πρωτοι ενομισαν οτι πλειον λημψονται και ελαβον το ανα δηναριον και αυτοι 11λαβοντεσ δε εγογγυζον κατα του οικοδεσποτου 12λεγοντεσ ουτοι οι εσχατοι μιαν ωραν εποιησαν και ισουσ αυτουσ ημιν εποιησασ τοισ βαστασασι το βαροσ τησ ημερασ και τον καυσωνα 13ο δε αποκριθεισ ενι αυτων ειπεν εταιρε ουκ αδικω σε ουχι δηναριου συνεφωνησασ μοι 14αρον το σον και υπαγε θελω δε τουτω τω εσχατω δουναι ωσ και σοι 15ουκ εξεστιν μοι ο θελω ποιησαι εν τοισ εμοισ η ο οφθαλμοσ σου πονηροσ εστιν οτι εγω αγαθοσ ειμι 16ουτωσ εσονται οι εσχατοι πρωτοι και οι πρωτοι εσχατοι 17και αναβαινων ο ιησουσ εισ ιεροσολυμα παρελαβεν τουσ δωδεκα μαθητασ κατ ιδιαν και εν τη οδω ειπεν αυτοισ 18ιδου αναβαινομεν εισ ιεροσολυμα και ο υιοσ του ανθρωπου παραδοθησεται τοισ αρχιερευσιν και γραμματευσιν και κατακρινουσιν αυτον θανατω 19και παραδωσουσιν αυτον τοισ εθνεσιν εισ το εμπαιξαι και μαστιγωσαι και σταυρωσαι και τη τριτη ημερα εγερθησεται 20τοτε προσηλθεν αυτω η μητηρ των υιων ζεβεδαιου μετα των υιων αυτησ προσκυνουσα και αιτουσα τι παρ αυτου 21ο δε ειπεν αυτη τι θελεισ λεγει αυτω ειπε ινα καθισωσιν ουτοι οι δυο υιοι μου εισ εκ δεξιων σου και εισ εξ ευωνυμων σου εν τη βασιλεια σου 22αποκριθεισ δε ο ιησουσ ειπεν ουκ οιδατε τι αιτεισθε δυνασθε πιειν το ποτηριον ο εγω μελλω πινειν λεγουσιν αυτω δυναμεθα 23λεγει αυτοισ το μεν ποτηριον μου πιεσθε το δε καθισαι εκ δεξιων μου και εξ ευωνυμων ουκ εστιν εμον δουναι αλλ οισ ητοιμασται υπο του πατροσ μου 24και ακουσαντεσ οι δεκα ηγανακτησαν περι των δυο αδελφων 25ο δε ιησουσ προσκαλεσαμενοσ αυτουσ ειπεν οιδατε οτι οι αρχοντεσ των εθνων κατακυριευουσιν αυτων και οι μεγαλοι κατεξουσιαζουσιν αυτων 26ουχ ουτωσ εσται εν υμιν αλλ οσ αν θελη εν υμιν μεγασ γενεσθαι εσται υμων διακονοσ 27και οσ αν θελη εν υμιν ειναι πρωτοσ εσται υμων δουλοσ 28ωσπερ ο υιοσ του ανθρωπου ουκ ηλθεν διακονηθηναι αλλα διακονησαι και δουναι την ψυχην αυτου λυτρον αντι πολλων 29και εκπορευομενων αυτων απο ιεριχω ηκολουθησεν αυτω οχλοσ πολυσ 30και ιδου δυο τυφλοι καθημενοι παρα την οδον ακουσαντεσ οτι ιησουσ παραγει εκραξαν λεγοντεσ κυριε ελεησον ημασ υιοσ δαυιδ 31ο δε οχλοσ επετιμησεν αυτοισ ινα σιωπησωσιν οι δε μειζον εκραξαν λεγοντεσ κυριε ελεησον ημασ υιοσ δαυιδ 32και στασ ο ιησουσ εφωνησεν αυτουσ και ειπεν τι θελετε ποιησω υμιν 33λεγουσιν αυτω κυριε ινα ανοιγωσιν οι οφθαλμοι ημων 34σπλαγχνισθεισ δε ο ιησουσ ηψατο των ομματων αυτων και ευθεωσ ανεβλεψαν και ηκολουθησαν αυτω |
|
1και οτε ηγγισαν εισ ιεροσολυμα και ηλθον εισ βηθφαγη εισ το οροσ των ελαιων τοτε ιησουσ απεστειλεν δυο μαθητασ 2λεγων αυτοισ πορευεσθε εισ την κωμην την κατεναντι υμων και ευθεωσ ευρησετε ονον δεδεμενην και πωλον μετ αυτησ λυσαντεσ αγαγετε μοι 3και εαν τισ υμιν ειπη τι ερειτε οτι ο κυριοσ αυτων χρειαν εχει ευθυσ δε αποστελει αυτουσ 4τουτο δε γεγονεν ινα πληρωθη το ρηθεν δια του προφητου λεγοντοσ 5ειπατε τη θυγατρι σιων ιδου ο βασιλευσ σου ερχεται σοι πραυσ και επιβεβηκωσ επι ονον και επι πωλον υιον υποζυγιου 6πορευθεντεσ δε οι μαθηται και ποιησαντεσ καθωσ συνεταξεν αυτοισ ο ιησουσ 7ηγαγον την ονον και τον πωλον και επεθηκαν επ αυτων τα ιματια και επεκαθισεν επανω αυτων 8ο δε πλειστοσ οχλοσ εστρωσαν εαυτων τα ιματια εν τη οδω αλλοι δε εκοπτον κλαδουσ απο των δενδρων και εστρωννυον εν τη οδω 9οι δε οχλοι οι προαγοντεσ αυτον και οι ακολουθουντεσ εκραζον λεγοντεσ ωσαννα τω υιω δαυιδ ευλογημενοσ ο ερχομενοσ εν ονοματι κυριου ωσαννα εν τοισ υψιστοισ 10και εισελθοντοσ αυτου εισ ιεροσολυμα εσεισθη πασα η πολισ λεγουσα τισ εστιν ουτοσ 11οι δε οχλοι ελεγον ουτοσ εστιν ο προφητησ ιησουσ ο απο ναζαρεθ τησ γαλιλαιασ 12και εισηλθεν ιησουσ εισ το ιερον και εξεβαλεν παντασ τουσ πωλουντασ και αγοραζοντασ εν τω ιερω και τασ τραπεζασ των κολλυβιστων κατεστρεψεν και τασ καθεδρασ των πωλουντων τασ περιστερασ 13και λεγει αυτοισ γεγραπται ο οικοσ μου οικοσ προσευχησ κληθησεται υμεισ δε αυτον ποιειτε σπηλαιον ληστων 14και προσηλθον αυτω τυφλοι και χωλοι εν τω ιερω και εθεραπευσεν αυτουσ 15ιδοντεσ δε οι αρχιερεισ και οι γραμματεισ τα θαυμασια α εποιησεν και τουσ παιδασ τουσ κραζοντασ εν τω ιερω και λεγοντασ ωσαννα τω υιω δαυιδ ηγανακτησαν 16και ειπαν αυτω ακουεισ τι ουτοι λεγουσιν ο δε ιησουσ λεγει αυτοισ ναι ουδεποτε ανεγνωτε οτι εκ στοματοσ νηπιων και θηλαζοντων κατηρτισω αινον 17και καταλιπων αυτουσ εξηλθεν εξω τησ πολεωσ εισ βηθανιαν και ηυλισθη εκει 18πρωι δε επαναγων εισ την πολιν επεινασεν 19και ιδων συκην μιαν επι τησ οδου ηλθεν επ αυτην και ουδεν ευρεν εν αυτη ει μη φυλλα μονον και λεγει αυτη μηκετι εκ σου καρποσ γενηται εισ τον αιωνα και εξηρανθη παραχρημα η συκη 20και ιδοντεσ οι μαθηται εθαυμασαν λεγοντεσ πωσ παραχρημα εξηρανθη η συκη 21αποκριθεισ δε ο ιησουσ ειπεν αυτοισ αμην λεγω υμιν εαν εχητε πιστιν και μη διακριθητε ου μονον το τησ συκησ ποιησετε αλλα καν τω ορει τουτω ειπητε αρθητι και βληθητι εισ την θαλασσαν γενησεται 22και παντα οσα αν αιτησητε εν τη προσευχη πιστευοντεσ λημψεσθε 23και ελθοντοσ αυτου εισ το ιερον προσηλθον αυτω διδασκοντι οι αρχιερεισ και οι πρεσβυτεροι του λαου λεγοντεσ εν ποια εξουσια ταυτα ποιεισ και τισ σοι εδωκεν την εξουσιαν ταυτην 24αποκριθεισ δε ο ιησουσ ειπεν αυτοισ ερωτησω υμασ καγω λογον ενα ον εαν ειπητε μοι καγω υμιν ερω εν ποια εξουσια ταυτα ποιω 25το βαπτισμα το ιωαννου ποθεν ην εξ ουρανου η εξ ανθρωπων οι δε διελογιζοντο εν εαυτοισ λεγοντεσ εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει ημιν δια τι ουν ουκ επιστευσατε αυτω 26εαν δε ειπωμεν εξ ανθρωπων φοβουμεθα τον οχλον παντεσ γαρ ωσ προφητην εχουσιν τον ιωαννην 27και αποκριθεντεσ τω ιησου ειπαν ουκ οιδαμεν εφη αυτοισ και αυτοσ ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω 28τι δε υμιν δοκει ανθρωποσ ειχεν τεκνα δυο προσελθων τω πρωτω ειπεν τεκνον υπαγε σημερον εργαζου εν τω αμπελωνι 29ο δε αποκριθεισ ειπεν ου θελω υστερον δε μεταμεληθεισ απηλθεν 30προσελθων δε τω δευτερω ειπεν ωσαυτωσ ο δε αποκριθεισ ειπεν εγω κυριε και ουκ απηλθεν 31τισ εκ των δυο εποιησεν το θελημα του πατροσ λεγουσιν ο πρωτοσ λεγει αυτοισ ο ιησουσ αμην λεγω υμιν οτι οι τελωναι και αι πορναι προαγουσιν υμασ εισ την βασιλειαν του θεου 32ηλθεν γαρ ιωαννησ προσ υμασ εν οδω δικαιοσυνησ και ουκ επιστευσατε αυτω οι δε τελωναι και αι πορναι επιστευσαν αυτω υμεισ δε ιδοντεσ ουδε μετεμεληθητε υστερον του πιστευσαι αυτω 33αλλην παραβολην ακουσατε ανθρωποσ ην οικοδεσποτησ οστισ εφυτευσεν αμπελωνα και φραγμον αυτω περιεθηκεν και ωρυξεν εν αυτω ληνον και ωκοδομησεν πυργον και εξεδετο αυτον γεωργοισ και απεδημησεν 34οτε δε ηγγισεν ο καιροσ των καρπων απεστειλεν τουσ δουλουσ αυτου προσ τουσ γεωργουσ λαβειν τουσ καρπουσ αυτου 35και λαβοντεσ οι γεωργοι τουσ δουλουσ αυτου ον μεν εδειραν ον δε απεκτειναν ον δε ελιθοβολησαν 36παλιν απεστειλεν αλλουσ δουλουσ πλειονασ των πρωτων και εποιησαν αυτοισ ωσαυτωσ 37υστερον δε απεστειλεν προσ αυτουσ τον υιον αυτου λεγων εντραπησονται τον υιον μου 38οι δε γεωργοι ιδοντεσ τον υιον ειπον εν εαυτοισ ουτοσ εστιν ο κληρονομοσ δευτε αποκτεινωμεν αυτον και σχωμεν την κληρονομιαν αυτου 39και λαβοντεσ αυτον εξεβαλον εξω του αμπελωνοσ και απεκτειναν 40οταν ουν ελθη ο κυριοσ του αμπελωνοσ τι ποιησει τοισ γεωργοισ εκεινοισ 41λεγουσιν αυτω κακουσ κακωσ απολεσει αυτουσ και τον αμπελωνα εκδωσεται αλλοισ γεωργοισ οιτινεσ αποδωσουσιν αυτω τουσ καρπουσ εν τοισ καιροισ αυτων 42λεγει αυτοισ ο ιησουσ ουδεποτε ανεγνωτε εν ταισ γραφαισ λιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντεσ ουτοσ εγενηθη εισ κεφαλην γωνιασ παρα κυριου εγενετο αυτη και εστιν θαυμαστη εν οφθαλμοισ ημων 43δια τουτο λεγω υμιν οτι αρθησεται αφ υμων η βασιλεια του θεου και δοθησεται εθνει ποιουντι τουσ καρπουσ αυτησ 44και ο πεσων επι τον λιθον τουτον συνθλασθησεται εφ ον δ αν πεση λικμησει αυτον 45και ακουσαντεσ οι αρχιερεισ και οι φαρισαιοι τασ παραβολασ αυτου εγνωσαν οτι περι αυτων λεγει 46και ζητουντεσ αυτον κρατησαι εφοβηθησαν τουσ οχλουσ επει εισ προφητην αυτον ειχον |
|
1και αποκριθεισ ο ιησουσ παλιν ειπεν εν παραβολαισ αυτοισ λεγων 2ωμοιωθη η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω βασιλει οστισ εποιησεν γαμουσ τω υιω αυτου 3και απεστειλεν τουσ δουλουσ αυτου καλεσαι τουσ κεκλημενουσ εισ τουσ γαμουσ και ουκ ηθελον ελθειν 4παλιν απεστειλεν αλλουσ δουλουσ λεγων ειπατε τοισ κεκλημενοισ ιδου το αριστον μου ητοιμακα οι ταυροι μου και τα σιτιστα τεθυμενα και παντα ετοιμα δευτε εισ τουσ γαμουσ 5οι δε αμελησαντεσ απηλθον οσ μεν εισ τον ιδιον αγρον οσ δε επι την εμποριαν αυτου 6οι δε λοιποι κρατησαντεσ τουσ δουλουσ αυτου υβρισαν και απεκτειναν 7ο δε βασιλευσ ωργισθη και πεμψασ τα στρατευματα αυτου απωλεσεν τουσ φονεισ εκεινουσ και την πολιν αυτων ενεπρησεν 8τοτε λεγει τοισ δουλοισ αυτου ο μεν γαμοσ ετοιμοσ εστιν οι δε κεκλημενοι ουκ ησαν αξιοι 9πορευεσθε ουν επι τασ διεξοδουσ των οδων και οσουσ εαν ευρητε καλεσατε εισ τουσ γαμουσ 10και εξελθοντεσ οι δουλοι εκεινοι εισ τασ οδουσ συνηγαγον παντασ ουσ ευρον πονηρουσ τε και αγαθουσ και επλησθη ο γαμοσ ανακειμενων 11εισελθων δε ο βασιλευσ θεασασθαι τουσ ανακειμενουσ ειδεν εκει ανθρωπον ουκ ενδεδυμενον ενδυμα γαμου 12και λεγει αυτω εταιρε πωσ εισηλθεσ ωδε μη εχων ενδυμα γαμου ο δε εφιμωθη 13τοτε ο βασιλευσ ειπεν τοισ διακονοισ δησαντεσ αυτου ποδασ και χειρασ εκβαλετε αυτον εισ το σκοτοσ το εξωτερον εκει εσται ο κλαυθμοσ και ο βρυγμοσ των οδοντων 14πολλοι γαρ εισιν κλητοι ολιγοι δε εκλεκτοι 15τοτε πορευθεντεσ οι φαρισαιοι συμβουλιον ελαβον οπωσ αυτον παγιδευσωσιν εν λογω 16και αποστελλουσιν αυτω τουσ μαθητασ αυτων μετα των ηρωδιανων λεγοντεσ διδασκαλε οιδαμεν οτι αληθησ ει και την οδον του θεου εν αληθεια διδασκεισ και ου μελει σοι περι ουδενοσ ου γαρ βλεπεισ εισ προσωπον ανθρωπων 17ειπον ουν ημιν τι σοι δοκει εξεστιν δουναι κηνσον καισαρι η ου 18γνουσ δε ο ιησουσ την πονηριαν αυτων ειπεν τι με πειραζετε υποκριται 19επιδειξατε μοι το νομισμα του κηνσου οι δε προσηνεγκαν αυτω δηναριον 20και λεγει αυτοισ τινοσ η εικων αυτη και η επιγραφη 21λεγουσιν αυτω καισαροσ τοτε λεγει αυτοισ αποδοτε ουν τα καισαροσ καισαρι και τα του θεου τω θεω 22και ακουσαντεσ εθαυμασαν και αφεντεσ αυτον απηλθαν 23εν εκεινη τη ημερα προσηλθον αυτω σαδδουκαιοι λεγοντεσ μη ειναι αναστασιν και επηρωτησαν αυτον 24λεγοντεσ διδασκαλε μωυσησ ειπεν εαν τισ αποθανη μη εχων τεκνα επιγαμβρευσει ο αδελφοσ αυτου την γυναικα αυτου και αναστησει σπερμα τω αδελφω αυτου 25ησαν δε παρ ημιν επτα αδελφοι και ο πρωτοσ γημασ ετελευτησεν και μη εχων σπερμα αφηκεν την γυναικα αυτου τω αδελφω αυτου 26ομοιωσ και ο δευτεροσ και ο τριτοσ εωσ των επτα 27υστερον δε παντων απεθανεν η γυνη 28εν τη αναστασει ουν τινοσ των επτα εσται γυνη παντεσ γαρ εσχον αυτην 29αποκριθεισ δε ο ιησουσ ειπεν αυτοισ πλανασθε μη ειδοτεσ τασ γραφασ μηδε την δυναμιν του θεου 30εν γαρ τη αναστασει ουτε γαμουσιν ουτε γαμιζονται αλλ ωσ αγγελοι θεου εν τω ουρανω εισιν 31περι δε τησ αναστασεωσ των νεκρων ουκ ανεγνωτε το ρηθεν υμιν υπο του θεου λεγοντοσ 32εγω ειμι ο θεοσ αβρααμ και ο θεοσ ισαακ και ο θεοσ ιακωβ ουκ εστιν ο θεοσ νεκρων αλλα ζωντων 33και ακουσαντεσ οι οχλοι εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου 34οι δε φαρισαιοι ακουσαντεσ οτι εφιμωσεν τουσ σαδδουκαιουσ συνηχθησαν επι το αυτο 35και επηρωτησεν εισ εξ αυτων νομικοσ πειραζων αυτον 36διδασκαλε ποια εντολη μεγαλη εν τω νομω 37ο δε εφη αυτω αγαπησεισ κυριον τον θεον σου εν ολη τη καρδια σου και εν ολη τη ψυχη σου και εν ολη τη διανοια σου 38αυτη εστιν η μεγαλη και πρωτη εντολη 39δευτερα δε ομοια αυτη αγαπησεισ τον πλησιον σου ωσ σεαυτον 40εν ταυταισ ταισ δυσιν εντολαισ ολοσ ο νομοσ κρεμαται και οι προφηται 41συνηγμενων δε των φαρισαιων επηρωτησεν αυτουσ ο ιησουσ 42λεγων τι υμιν δοκει περι του χριστου τινοσ υιοσ εστιν λεγουσιν αυτω του δαυιδ 43λεγει αυτοισ πωσ ουν δαυιδ εν πνευματι καλει αυτον κυριον λεγων 44ειπεν κυριοσ τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου εωσ αν θω τουσ εχθρουσ σου υποκατω των ποδων σου 45ει ουν δαυιδ καλει αυτον κυριον πωσ υιοσ αυτου εστιν 46και ουδεισ εδυνατο αποκριθηναι αυτω λογον ουδε ετολμησεν τισ απ εκεινησ τησ ημερασ επερωτησαι αυτον ουκετι |
|
1τοτε ο ιησουσ ελαλησεν τοισ οχλοισ και τοισ μαθηταισ αυτου 2λεγων επι τησ μωυσεωσ καθεδρασ εκαθισαν οι γραμματεισ και οι φαρισαιοι 3παντα ουν οσα εαν ειπωσιν υμιν ποιησατε και τηρειτε κατα δε τα εργα αυτων μη ποιειτε λεγουσιν γαρ και ου ποιουσιν 4δεσμευουσιν δε φορτια βαρεα και επιτιθεασιν επι τουσ ωμουσ των ανθρωπων αυτοι δε τω δακτυλω αυτων ου θελουσιν κινησαι αυτα 5παντα δε τα εργα αυτων ποιουσιν προσ το θεαθηναι τοισ ανθρωποισ πλατυνουσι γαρ τα φυλακτηρια αυτων και μεγαλυνουσι τα κρασπεδα 6φιλουσι δε την πρωτοκλισιαν εν τοισ δειπνοισ και τασ πρωτοκαθεδριασ εν ταισ συναγωγαισ 7και τουσ ασπασμουσ εν ταισ αγοραισ και καλεισθαι υπο των ανθρωπων ραββι 8υμεισ δε μη κληθητε ραββι εισ γαρ εστιν υμων ο διδασκαλοσ παντεσ δε υμεισ αδελφοι εστε 9και πατερα μη καλεσητε υμων επι τησ γησ εισ γαρ εστιν υμων ο πατηρ ο ουρανιοσ 10μηδε κληθητε καθηγηται οτι καθηγητησ υμων εστιν εισ ο χριστοσ 11ο δε μειζων υμων εσται υμων διακονοσ 12οστισ δε υψωσει εαυτον ταπεινωθησεται και οστισ ταπεινωσει εαυτον υψωθησεται 13ουαι δε υμιν γραμματεισ και φαρισαιοι υποκριται οτι κλειετε την βασιλειαν των ουρανων εμπροσθεν των ανθρωπων υμεισ γαρ ουκ εισερχεσθε ουδε τουσ εισερχομενουσ αφιετε εισελθειν
15ουαι υμιν γραμματεισ και φαρισαιοι υποκριται οτι περιαγετε την θαλασσαν και την ξηραν ποιησαι ενα προσηλυτον και οταν γενηται ποιειτε αυτον υιον γεεννησ διπλοτερον υμων 16ουαι υμιν οδηγοι τυφλοι οι λεγοντεσ οσ αν ομοση εν τω ναω ουδεν εστιν οσ δ αν ομοση εν τω χρυσω του ναου οφειλει 17μωροι και τυφλοι τισ γαρ μειζων εστιν ο χρυσοσ η ο ναοσ ο αγιασασ τον χρυσον 18και οσ αν ομοση εν τω θυσιαστηριω ουδεν εστιν οσ δ αν ομοση εν τω δωρω τω επανω αυτου οφειλει 19τυφλοι τι γαρ μειζον το δωρον η το θυσιαστηριον το αγιαζον το δωρον 20ο ουν ομοσασ εν τω θυσιαστηριω ομνυει εν αυτω και εν πασι τοισ επανω αυτου 21και ο ομοσασ εν τω ναω ομνυει εν αυτω και εν τω κατοικουντι αυτον 22και ο ομοσασ εν τω ουρανω ομνυει εν τω θρονω του θεου και εν τω καθημενω επανω αυτου 23ουαι υμιν γραμματεισ και φαρισαιοι υποκριται οτι αποδεκατουτε το ηδυοσμον και το ανηθον και το κυμινον και αφηκατε τα βαρυτερα του νομου την κρισιν και το ελεοσ και την πιστιν ταυτα εδει ποιησαι κακεινα μη αφιεναι 24οδηγοι τυφλοι οι διυλιζοντεσ τον κωνωπα την δε καμηλον καταπινοντεσ 25ουαι υμιν γραμματεισ και φαρισαιοι υποκριται οτι καθαριζετε το εξωθεν του ποτηριου και τησ παροψιδοσ εσωθεν δε γεμουσιν εξ αρπαγησ και ακρασιασ 26φαρισαιε τυφλε καθαρισον πρωτον το εντοσ του ποτηριου και τησ παροψιδοσ ινα γενηται και το εκτοσ αυτου καθαρον 27ουαι υμιν γραμματεισ και φαρισαιοι υποκριται οτι παρομοιαζετε ταφοισ κεκονιαμενοισ οιτινεσ εξωθεν μεν φαινονται ωραιοι εσωθεν δε γεμουσιν οστεων νεκρων και πασησ ακαθαρσιασ 28ουτωσ και υμεισ εξωθεν μεν φαινεσθε τοισ ανθρωποισ δικαιοι εσωθεν δε εστε μεστοι υποκρισεωσ και ανομιασ 29ουαι υμιν γραμματεισ και φαρισαιοι υποκριται οτι οικοδομειτε τουσ ταφουσ των προφητων και κοσμειτε τα μνημεια των δικαιων 30και λεγετε ει ημεθα εν ταισ ημεραισ των πατερων ημων ουκ αν ημεθα αυτων κοινωνοι εν τω αιματι των προφητων 31ωστε μαρτυρειτε εαυτοισ οτι υιοι εστε των φονευσαντων τουσ προφητασ 32και υμεισ πληρωσατε το μετρον των πατερων υμων 33οφεισ γεννηματα εχιδνων πωσ φυγητε απο τησ κρισεωσ τησ γεεννησ 34δια τουτο ιδου εγω αποστελλω προσ υμασ προφητασ και σοφουσ και γραμματεισ εξ αυτων αποκτενειτε και σταυρωσετε και εξ αυτων μαστιγωσετε εν ταισ συναγωγαισ υμων και διωξετε απο πολεωσ εισ πολιν 35οπωσ ελθη εφ υμασ παν αιμα δικαιον εκχυννομενον επι τησ γησ απο του αιματοσ αβελ του δικαιου εωσ του αιματοσ ζαχαριου υιου βαραχιου ον εφονευσατε μεταξυ του ναου και του θυσιαστηριου 36αμην λεγω υμιν ηξει ταυτα παντα επι την γενεαν ταυτην 37ιερουσαλημ ιερουσαλημ η αποκτεινουσα τουσ προφητασ και λιθοβολουσα τουσ απεσταλμενουσ προσ αυτην ποσακισ ηθελησα επισυναγαγειν τα τεκνα σου ον τροπον ορνισ επισυναγει τα νοσσια αυτησ υπο τασ πτερυγασ και ουκ ηθελησατε 38ιδου αφιεται υμιν ο οικοσ υμων ερημοσ 39λεγω γαρ υμιν ου μη με ιδητε απ αρτι εωσ αν ειπητε ευλογημενοσ ο ερχομενοσ εν ονοματι κυριου |
|
1και εξελθων ο ιησουσ απο του ιερου επορευετο και προσηλθον οι μαθηται αυτου επιδειξαι αυτω τασ οικοδομασ του ιερου 2ο δε αποκριθεισ ειπεν αυτοισ ου βλεπετε ταυτα παντα αμην λεγω υμιν ου μη αφεθη ωδε λιθοσ επι λιθον οσ ου καταλυθησεται 3καθημενου δε αυτου επι του ορουσ των ελαιων προσηλθον αυτω οι μαθηται κατ ιδιαν λεγοντεσ ειπον ημιν ποτε ταυτα εσται και τι το σημειον τησ σησ παρουσιασ και συντελειασ του αιωνοσ 4και αποκριθεισ ο ιησουσ ειπεν αυτοισ βλεπετε μη τισ υμασ πλανηση 5πολλοι γαρ ελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντεσ εγω ειμι ο χριστοσ και πολλουσ πλανησουσιν 6μελλησετε δε ακουειν πολεμουσ και ακοασ πολεμων ορατε μη θροεισθε δει γαρ γενεσθαι αλλ ουπω εστιν το τελοσ 7εγερθησεται γαρ εθνοσ επι εθνοσ και βασιλεια επι βασιλειαν και εσονται λιμοι και σεισμοι κατα τοπουσ 8παντα δε ταυτα αρχη ωδινων 9τοτε παραδωσουσιν υμασ εισ θλιψιν και αποκτενουσιν υμασ και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων των εθνων δια το ονομα μου 10και τοτε σκανδαλισθησονται πολλοι και αλληλουσ παραδωσουσιν και μισησουσιν αλληλουσ 11και πολλοι ψευδοπροφηται εγερθησονται και πλανησουσιν πολλουσ 12και δια το πληθυνθηναι την ανομιαν ψυγησεται η αγαπη των πολλων 13ο δε υπομεινασ εισ τελοσ ουτοσ σωθησεται 14και κηρυχθησεται τουτο το ευαγγελιον τησ βασιλειασ εν ολη τη οικουμενη εισ μαρτυριον πασιν τοισ εθνεσιν και τοτε ηξει το τελοσ 15οταν ουν ιδητε το βδελυγμα τησ ερημωσεωσ το ρηθεν δια δανιηλ του προφητου εστοσ εν τοπω αγιω ο αναγινωσκων νοειτω 16τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν επι τα ορη 17ο επι του δωματοσ μη καταβατω αραι τα εκ τησ οικιασ αυτου 18και ο εν τω αγρω μη επιστρεψατω οπισω αραι το ιματιον αυτου 19ουαι δε ταισ εν γαστρι εχουσαισ και ταισ θηλαζουσαισ εν εκειναισ ταισ ημεραισ 20προσευχεσθε δε ινα μη γενηται η φυγη υμων χειμωνοσ μηδε σαββατω 21εσται γαρ τοτε θλιψισ μεγαλη οια ου γεγονεν απ αρχησ κοσμου εωσ του νυν ουδ ου μη γενηται 22και ει μη εκολοβωθησαν αι ημεραι εκειναι ουκ αν εσωθη πασα σαρξ δια δε τουσ εκλεκτουσ κολοβωθησονται αι ημεραι εκειναι 23τοτε εαν τισ υμιν ειπη ιδου ωδε ο χριστοσ η ωδε μη πιστευσητε 24εγερθησονται γαρ ψευδοχριστοι και ψευδοπροφηται και δωσουσιν σημεια μεγαλα και τερατα ωστε πλανησαι ει δυνατον και τουσ εκλεκτουσ 25ιδου προειρηκα υμιν 26εαν ουν ειπωσιν υμιν ιδου εν τη ερημω εστιν μη εξελθητε ιδου εν τοισ ταμειοισ μη πιστευσητε 27ωσπερ γαρ η αστραπη εξερχεται απο ανατολων και φαινεται εωσ δυσμων ουτωσ εσται η παρουσια του υιου του ανθρωπου 28οπου εαν η το πτωμα εκει συναχθησονται οι αετοι 29ευθεωσ δε μετα την θλιψιν των ημερων εκεινων ο ηλιοσ σκοτισθησεται και η σεληνη ου δωσει το φεγγοσ αυτησ και οι αστερεσ πεσουνται απο του ουρανου και αι δυναμεισ των ουρανων σαλευθησονται 30και τοτε φανησεται το σημειον του υιου του ανθρωπου εν τω ουρανω και τοτε κοψονται πασαι αι φυλαι τησ γησ και οψονται τον υιον του ανθρωπου ερχομενον επι των νεφελων του ουρανου μετα δυναμεωσ και δοξησ πολλησ 31και αποστελει τουσ αγγελουσ αυτου μετα σαλπιγγοσ μεγαλησ και επισυναξουσιν τουσ εκλεκτουσ αυτου εκ των τεσσαρων ανεμων απ ακρων ουρανων εωσ των ακρων αυτων 32απο δε τησ συκησ μαθετε την παραβολην οταν ηδη ο κλαδοσ αυτησ γενηται απαλοσ και τα φυλλα εκφυη γινωσκετε οτι εγγυσ το θεροσ 33ουτωσ και υμεισ οταν ιδητε παντα ταυτα γινωσκετε οτι εγγυσ εστιν επι θυραισ 34αμην λεγω υμιν οτι ου μη παρελθη η γενεα αυτη εωσ αν παντα ταυτα γενηται 35ο ουρανοσ και η γη παρελευσεται οι δε λογοι μου ου μη παρελθωσιν 36περι δε τησ ημερασ εκεινησ και ωρασ ουδεισ οιδεν ουδε οι αγγελοι των ουρανων ουδε ο υιοσ ει μη ο πατηρ μονοσ 37ωσπερ γαρ αι ημεραι του νωε ουτωσ εσται η παρουσια του υιου του ανθρωπου 38ωσ γαρ ησαν εν ταισ ημεραισ ταισ προ του κατακλυσμου τρωγοντεσ και πινοντεσ γαμουντεσ και γαμιζοντεσ αχρι ησ ημερασ εισηλθεν νωε εισ την κιβωτον 39και ουκ εγνωσαν εωσ ηλθεν ο κατακλυσμοσ και ηρεν απαντασ ουτωσ εσται και η παρουσια του υιου του ανθρωπου 40τοτε δυο εσονται εν τω αγρω εισ παραλαμβανεται και εισ αφιεται 41δυο αληθουσαι εν τω μυλω μια παραλαμβανεται και μια αφιεται 42γρηγορειτε ουν οτι ουκ οιδατε ποια ημερα ο κυριοσ υμων ερχεται 43εκεινο δε γινωσκετε οτι ει ηδει ο οικοδεσποτησ ποια φυλακη ο κλεπτησ ερχεται εγρηγορησεν αν και ουκ αν ειασεν διορυχθηναι την οικιαν αυτου 44δια τουτο και υμεισ γινεσθε ετοιμοι οτι η ου δοκειτε ωρα ο υιοσ του ανθρωπου ερχεται 45τισ αρα εστιν ο πιστοσ δουλοσ και φρονιμοσ ον κατεστησεν ο κυριοσ επι τησ οικετειασ αυτου του δουναι αυτοισ την τροφην εν καιρω 46μακαριοσ ο δουλοσ εκεινοσ ον ελθων ο κυριοσ αυτου ευρησει ουτωσ ποιουντα 47αμην λεγω υμιν οτι επι πασιν τοισ υπαρχουσιν αυτου καταστησει αυτον 48εαν δε ειπη ο κακοσ δουλοσ εκεινοσ εν τη καρδια αυτου χρονιζει μου ο κυριοσ 49και αρξηται τυπτειν τουσ συνδουλουσ αυτου εσθιη δε και πινη μετα των μεθυοντων 50ηξει ο κυριοσ του δουλου εκεινου εν ημερα η ου προσδοκα και εν ωρα η ου γινωσκει 51και διχοτομησει αυτον και το μεροσ αυτου μετα των υποκριτων θησει εκει εσται ο κλαυθμοσ και ο βρυγμοσ των οδοντων |
|
1τοτε ομοιωθησεται η βασιλεια των ουρανων δεκα παρθενοισ αιτινεσ λαβουσαι τασ λαμπαδασ εαυτων εξηλθον εισ υπαντησιν του νυμφιου 2πεντε δε εξ αυτων ησαν μωραι και πεντε φρονιμοι 3αι γαρ μωραι λαβουσαι τασ λαμπαδασ αυτων ουκ ελαβον μεθ εαυτων ελαιον 4αι δε φρονιμοι ελαβον ελαιον εν τοισ αγγειοισ μετα των λαμπαδων εαυτων 5χρονιζοντοσ δε του νυμφιου ενυσταξαν πασαι και εκαθευδον 6μεσησ δε νυκτοσ κραυγη γεγονεν ιδου ο νυμφιοσ εξερχεσθε εισ απαντησιν αυτου 7τοτε ηγερθησαν πασαι αι παρθενοι εκειναι και εκοσμησαν τασ λαμπαδασ εαυτων 8αι δε μωραι ταισ φρονιμοισ ειπαν δοτε ημιν εκ του ελαιου υμων οτι αι λαμπαδεσ ημων σβεννυνται 9απεκριθησαν δε αι φρονιμοι λεγουσαι μηποτε ου μη αρκεση ημιν και υμιν πορευεσθε μαλλον προσ τουσ πωλουντασ και αγορασατε εαυταισ 10απερχομενων δε αυτων αγορασαι ηλθεν ο νυμφιοσ και αι ετοιμοι εισηλθον μετ αυτου εισ τουσ γαμουσ και εκλεισθη η θυρα 11υστερον δε ερχονται και αι λοιπαι παρθενοι λεγουσαι κυριε κυριε ανοιξον ημιν 12ο δε αποκριθεισ ειπεν αμην λεγω υμιν ουκ οιδα υμασ 13γρηγορειτε ουν οτι ουκ οιδατε την ημεραν ουδε την ωραν 14ωσπερ γαρ ανθρωποσ αποδημων εκαλεσεν τουσ ιδιουσ δουλουσ και παρεδωκεν αυτοισ τα υπαρχοντα αυτου 15και ω μεν εδωκεν πεντε ταλαντα ω δε δυο ω δε εν εκαστω κατα την ιδιαν δυναμιν και απεδημησεν ευθεωσ 16πορευθεισ ο τα πεντε ταλαντα λαβων ηργασατο εν αυτοισ και εκερδησεν αλλα πεντε 17ωσαυτωσ ο τα δυο εκερδησεν αλλα δυο 18ο δε το εν λαβων απελθων ωρυξεν γην και εκρυψεν το αργυριον του κυριου αυτου 19μετα δε πολυν χρονον ερχεται ο κυριοσ των δουλων εκεινων και συναιρει λογον μετ αυτων 20και προσελθων ο τα πεντε ταλαντα λαβων προσηνεγκεν αλλα πεντε ταλαντα λεγων κυριε πεντε ταλαντα μοι παρεδωκασ ιδε αλλα πεντε ταλαντα εκερδησα 21εφη αυτω ο κυριοσ αυτου ευ δουλε αγαθε και πιστε επι ολιγα ησ πιστοσ επι πολλων σε καταστησω εισελθε εισ την χαραν του κυριου σου 22προσελθων δε και ο τα δυο ταλαντα ειπεν κυριε δυο ταλαντα μοι παρεδωκασ ιδε αλλα δυο ταλαντα εκερδησα 23εφη αυτω ο κυριοσ αυτου ευ δουλε αγαθε και πιστε επι ολιγα ησ πιστοσ επι πολλων σε καταστησω εισελθε εισ την χαραν του κυριου σου 24προσελθων δε και ο το εν ταλαντον ειληφωσ ειπεν κυριε εγνων σε οτι σκληροσ ει ανθρωποσ θεριζων οπου ουκ εσπειρασ και συναγων οθεν ου διεσκορπισασ 25και φοβηθεισ απελθων εκρυψα το ταλαντον σου εν τη γη ιδε εχεισ το σον 26αποκριθεισ δε ο κυριοσ αυτου ειπεν αυτω πονηρε δουλε και οκνηρε ηδεισ οτι θεριζω οπου ουκ εσπειρα και συναγω οθεν ου διεσκορπισα 27εδει σε ουν βαλειν τα αργυρια μου τοισ τραπεζιταισ και ελθων εγω εκομισαμην αν το εμον συν τοκω 28αρατε ουν απ αυτου το ταλαντον και δοτε τω εχοντι τα δεκα ταλαντα 29τω γαρ εχοντι παντι δοθησεται και περισσευθησεται του δε μη εχοντοσ και ο εχει αρθησεται απ αυτου 30και τον αχρειον δουλον εκβαλετε εισ το σκοτοσ το εξωτερον εκει εσται ο κλαυθμοσ και ο βρυγμοσ των οδοντων 31οταν δε ελθη ο υιοσ του ανθρωπου εν τη δοξη αυτου και παντεσ οι αγγελοι μετ αυτου τοτε καθισει επι θρονου δοξησ αυτου 32και συναχθησονται εμπροσθεν αυτου παντα τα εθνη και αφορισει αυτουσ απ αλληλων ωσπερ ο ποιμην αφοριζει τα προβατα απο των εριφων 33και στησει τα μεν προβατα εκ δεξιων αυτου τα δε εριφια εξ ευωνυμων 34τοτε ερει ο βασιλευσ τοισ εκ δεξιων αυτου δευτε οι ευλογημενοι του πατροσ μου κληρονομησατε την ητοιμασμενην υμιν βασιλειαν απο καταβολησ κοσμου 35επεινασα γαρ και εδωκατε μοι φαγειν εδιψησα και εποτισατε με ξενοσ ημην και συνηγαγετε με 36γυμνοσ και περιεβαλετε με ησθενησα και επεσκεψασθε με εν φυλακη ημην και ηλθατε προσ με 37τοτε αποκριθησονται αυτω οι δικαιοι λεγοντεσ κυριε ποτε σε ειδομεν πεινωντα και εθρεψαμεν η διψωντα και εποτισαμεν 38ποτε δε σε ειδομεν ξενον και συνηγαγομεν η γυμνον και περιεβαλομεν 39ποτε δε σε ειδομεν ασθενουντα η εν φυλακη και ηλθομεν προσ σε 40και αποκριθεισ ο βασιλευσ ερει αυτοισ αμην λεγω υμιν εφ οσον εποιησατε ενι τουτων των αδελφων μου των ελαχιστων εμοι εποιησατε 41τοτε ερει και τοισ εξ ευωνυμων πορευεσθε απ εμου οι κατηραμενοι εισ το πυρ το αιωνιον το ητοιμασμενον τω διαβολω και τοισ αγγελοισ αυτου 42επεινασα γαρ και ουκ εδωκατε μοι φαγειν εδιψησα και ουκ εποτισατε με 43ξενοσ ημην και ου συνηγαγετε με γυμνοσ και ου περιεβαλετε με ασθενησ και εν φυλακη και ουκ επεσκεψασθε με 44τοτε αποκριθησονται και αυτοι λεγοντεσ κυριε ποτε σε ειδομεν πεινωντα η διψωντα η ξενον η γυμνον η ασθενη η εν φυλακη και ου διηκονησαμεν σοι 45τοτε αποκριθησεται αυτοισ λεγων αμην λεγω υμιν εφ οσον ουκ εποιησατε ενι τουτων των ελαχιστων ουδε εμοι εποιησατε 46και απελευσονται ουτοι εισ κολασιν αιωνιον οι δε δικαιοι εισ ζωην αιωνιον |
|
1και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησουσ παντασ τουσ λογουσ τουτουσ ειπεν τοισ μαθηταισ αυτου 2οιδατε οτι μετα δυο ημερασ το πασχα γινεται και ο υιοσ του ανθρωπου παραδιδοται εισ το σταυρωθηναι 3τοτε συνηχθησαν οι αρχιερεισ και οι πρεσβυτεροι του λαου εισ την αυλην του αρχιερεωσ του λεγομενου καιαφα 4και συνεβουλευσαντο ινα τον ιησουν δολω κρατησωσιν και αποκτεινωσιν 5ελεγον δε μη εν τη εορτη ινα μη θορυβοσ γενηται εν τω λαω 6του δε ιησου γενομενου εν βηθανια εν οικια σιμωνοσ του λεπρου 7προσηλθεν αυτω γυνη εχουσα αλαβαστρον μυρου βαρυτιμου και κατεχεεν επι τησ κεφαλησ αυτου ανακειμενου 8ιδοντεσ δε οι μαθηται ηγανακτησαν λεγοντεσ εισ τι η απωλεια αυτη 9εδυνατο γαρ τουτο πραθηναι πολλου και δοθηναι πτωχοισ 10γνουσ δε ο ιησουσ ειπεν αυτοισ τι κοπουσ παρεχετε τη γυναικι εργον γαρ καλον ηργασατο εισ εμε 11παντοτε γαρ τουσ πτωχουσ εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε 12βαλουσα γαρ αυτη το μυρον τουτο επι του σωματοσ μου προσ το ενταφιασαι με εποιησεν 13αμην λεγω υμιν οπου εαν κηρυχθη το ευαγγελιον τουτο εν ολω τω κοσμω λαληθησεται και ο εποιησεν αυτη εισ μνημοσυνον αυτησ 14τοτε πορευθεισ εισ των δωδεκα ο λεγομενοσ ιουδασ ισκαριωτησ προσ τουσ αρχιερεισ 15ειπεν τι θελετε μοι δουναι καγω υμιν παραδωσω αυτον οι δε εστησαν αυτω τριακοντα αργυρια 16και απο τοτε εζητει ευκαιριαν ινα αυτον παραδω 17τη δε πρωτη των αζυμων προσηλθον οι μαθηται τω ιησου λεγοντεσ που θελεισ ετοιμασωμεν σοι φαγειν το πασχα 18ο δε ειπεν υπαγετε εισ την πολιν προσ τον δεινα και ειπατε αυτω ο διδασκαλοσ λεγει ο καιροσ μου εγγυσ εστιν προσ σε ποιω το πασχα μετα των μαθητων μου 19και εποιησαν οι μαθηται ωσ συνεταξεν αυτοισ ο ιησουσ και ητοιμασαν το πασχα 20οψιασ δε γενομενησ ανεκειτο μετα των δωδεκα μαθητων 21και εσθιοντων αυτων ειπεν αμην λεγω υμιν οτι εισ εξ υμων παραδωσει με 22και λυπουμενοι σφοδρα ηρξαντο λεγειν αυτω εισ εκαστοσ μητι εγω ειμι κυριε 23ο δε αποκριθεισ ειπεν ο εμβαψασ μετ εμου την χειρα εν τω τρυβλιω ουτοσ με παραδωσει 24ο μεν υιοσ του ανθρωπου υπαγει καθωσ γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιοσ του ανθρωπου παραδιδοται καλον ην αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωποσ εκεινοσ 25αποκριθεισ δε ιουδασ ο παραδιδουσ αυτον ειπεν μητι εγω ειμι ραββι λεγει αυτω συ ειπασ 26εσθιοντων δε αυτων λαβων ο ιησουσ αρτον και ευλογησασ εκλασεν και δουσ τοισ μαθηταισ ειπεν λαβετε φαγετε τουτο εστιν το σωμα μου 27και λαβων ποτηριον και ευχαριστησασ εδωκεν αυτοισ λεγων πιετε εξ αυτου παντεσ 28τουτο γαρ εστιν το αιμα μου τησ διαθηκησ το περι πολλων εκχυννομενον εισ αφεσιν αμαρτιων 29λεγω δε υμιν ου μη πιω απ αρτι εκ τουτου του γενηματοσ τησ αμπελου εωσ τησ ημερασ εκεινησ οταν αυτο πινω μεθ υμων καινον εν τη βασιλεια του πατροσ μου 30και υμνησαντεσ εξηλθον εισ το οροσ των ελαιων 31τοτε λεγει αυτοισ ο ιησουσ παντεσ υμεισ σκανδαλισθησεσθε εν εμοι εν τη νυκτι ταυτη γεγραπται γαρ παταξω τον ποιμενα και διασκορπισθησονται τα προβατα τησ ποιμνησ 32μετα δε το εγερθηναι με προαξω υμασ εισ την γαλιλαιαν 33αποκριθεισ δε ο πετροσ ειπεν αυτω ει παντεσ σκανδαλισθησονται εν σοι εγω ουδεποτε σκανδαλισθησομαι 34εφη αυτω ο ιησουσ αμην λεγω σοι οτι εν ταυτη τη νυκτι πριν αλεκτορα φωνησαι τρισ απαρνηση με 35λεγει αυτω ο πετροσ καν δεη με συν σοι αποθανειν ου μη σε απαρνησομαι ομοιωσ και παντεσ οι μαθηται ειπαν 36τοτε ερχεται μετ αυτων ο ιησουσ εισ χωριον λεγομενον γεθσημανι και λεγει τοισ μαθηταισ καθισατε αυτου εωσ ου απελθων εκει προσευξωμαι 37και παραλαβων τον πετρον και τουσ δυο υιουσ ζεβεδαιου ηρξατο λυπεισθαι και αδημονειν 38τοτε λεγει αυτοισ περιλυποσ εστιν η ψυχη μου εωσ θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτε μετ εμου 39και προελθων μικρον επεσεν επι προσωπον αυτου προσευχομενοσ και λεγων πατερ μου ει δυνατον εστιν παρελθατω απ εμου το ποτηριον τουτο πλην ουχ ωσ εγω θελω αλλ ωσ συ 40και ερχεται προσ τουσ μαθητασ και ευρισκει αυτουσ καθευδοντασ και λεγει τω πετρω ουτωσ ουκ ισχυσατε μιαν ωραν γρηγορησαι μετ εμου 41γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εισ πειρασμον το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενησ 42παλιν εκ δευτερου απελθων προσηυξατο λεγων πατερ μου ει ου δυναται τουτο παρελθειν εαν μη αυτο πιω γενηθητω το θελημα σου 43και ελθων παλιν ευρεν αυτουσ καθευδοντασ ησαν γαρ αυτων οι οφθαλμοι βεβαρημενοι 44και αφεισ αυτουσ παλιν απελθων προσηυξατο εκ τριτου τον αυτον λογον ειπων παλιν 45τοτε ερχεται προσ τουσ μαθητασ και λεγει αυτοισ καθευδετε το λοιπον και αναπαυεσθε ιδου ηγγικεν η ωρα και ο υιοσ του ανθρωπου παραδιδοται εισ χειρασ αμαρτωλων 46εγειρεσθε αγωμεν ιδου ηγγικεν ο παραδιδουσ με 47και ετι αυτου λαλουντοσ ιδου ιουδασ εισ των δωδεκα ηλθεν και μετ αυτου οχλοσ πολυσ μετα μαχαιρων και ξυλων απο των αρχιερεων και πρεσβυτερων του λαου 48ο δε παραδιδουσ αυτον εδωκεν αυτοισ σημειον λεγων ον αν φιλησω αυτοσ εστιν κρατησατε αυτον 49και ευθεωσ προσελθων τω ιησου ειπεν χαιρε ραββι και κατεφιλησεν αυτον 50ο δε ιησουσ ειπεν αυτω εταιρε εφ ο παρει τοτε προσελθοντεσ επεβαλον τασ χειρασ επι τον ιησουν και εκρατησαν αυτον 51και ιδου εισ των μετα ιησου εκτεινασ την χειρα απεσπασεν την μαχαιραν αυτου και παταξασ τον δουλον του αρχιερεωσ αφειλεν αυτου το ωτιον 52τοτε λεγει αυτω ο ιησουσ αποστρεψον την μαχαιραν σου εισ τον τοπον αυτησ παντεσ γαρ οι λαβοντεσ μαχαιραν εν μαχαιρη απολουνται 53η δοκεισ οτι ου δυναμαι παρακαλεσαι τον πατερα μου και παραστησει μοι αρτι πλειω δωδεκα λεγιωνασ αγγελων 54πωσ ουν πληρωθωσιν αι γραφαι οτι ουτωσ δει γενεσθαι 55εν εκεινη τη ωρα ειπεν ο ιησουσ τοισ οχλοισ ωσ επι ληστην εξηλθατε μετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβειν με καθ ημεραν εν τω ιερω εκαθεζομην διδασκων και ουκ εκρατησατε με 56τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθωσιν αι γραφαι των προφητων τοτε οι μαθηται παντεσ αφεντεσ αυτον εφυγον 57οι δε κρατησαντεσ τον ιησουν απηγαγον προσ καιαφαν τον αρχιερεα οπου οι γραμματεισ και οι πρεσβυτεροι συνηχθησαν 58ο δε πετροσ ηκολουθει αυτω απο μακροθεν εωσ τησ αυλησ του αρχιερεωσ και εισελθων εσω εκαθητο μετα των υπηρετων ιδειν το τελοσ 59οι δε αρχιερεισ και το συνεδριον ολον εζητουν ψευδομαρτυριαν κατα του ιησου οπωσ αυτον θανατωσωσιν 60και ουχ ευρον πολλων προσελθοντων ψευδομαρτυρων υστερον δε προσελθοντεσ δυο 61ειπαν ουτοσ εφη δυναμαι καταλυσαι τον ναον του θεου και δια τριων ημερων οικοδομησαι 62και αναστασ ο αρχιερευσ ειπεν αυτω ουδεν αποκρινη τι ουτοι σου καταμαρτυρουσιν 63ο δε ιησουσ εσιωπα και ο αρχιερευσ ειπεν αυτω εξορκιζω σε κατα του θεου του ζωντοσ ινα ημιν ειπησ ει συ ει ο χριστοσ ο υιοσ του θεου 64λεγει αυτω ο ιησουσ συ ειπασ πλην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον υιον του ανθρωπου καθημενον εκ δεξιων τησ δυναμεωσ και ερχομενον επι των νεφελων του ουρανου 65τοτε ο αρχιερευσ διερρηξεν τα ιματια αυτου λεγων εβλασφημησεν τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυρων ιδε νυν ηκουσατε την βλασφημιαν 66τι υμιν δοκει οι δε αποκριθεντεσ ειπαν ενοχοσ θανατου εστιν 67τοτε ενεπτυσαν εισ το προσωπον αυτου και εκολαφισαν αυτον οι δε εραπισαν 68λεγοντεσ προφητευσον ημιν χριστε τισ εστιν ο παισασ σε 69ο δε πετροσ εκαθητο εξω εν τη αυλη και προσηλθεν αυτω μια παιδισκη λεγουσα και συ ησθα μετα ιησου του γαλιλαιου 70ο δε ηρνησατο εμπροσθεν παντων λεγων ουκ οιδα τι λεγεισ 71εξελθοντα δε εισ τον πυλωνα ειδεν αυτον αλλη και λεγει τοισ εκει ουτοσ ην μετα ιησου του ναζωραιου 72και παλιν ηρνησατο μετα ορκου οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον 73μετα μικρον δε προσελθοντεσ οι εστωτεσ ειπον τω πετρω αληθωσ και συ εξ αυτων ει και γαρ η λαλια σου δηλον σε ποιει 74τοτε ηρξατο καταθεματιζειν και ομνυειν οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον και ευθεωσ αλεκτωρ εφωνησεν 75και εμνησθη ο πετροσ του ρηματοσ ιησου ειρηκοτοσ οτι πριν αλεκτορα φωνησαι τρισ απαρνηση με και εξελθων εξω εκλαυσεν πικρωσ |
|
1πρωιασ δε γενομενησ συμβουλιον ελαβον παντεσ οι αρχιερεισ και οι πρεσβυτεροι του λαου κατα του ιησου ωστε θανατωσαι αυτον 2και δησαντεσ αυτον απηγαγον και παρεδωκαν πιλατω τω ηγεμονι 3τοτε ιδων ιουδασ ο παραδιδουσ αυτον οτι κατεκριθη μεταμεληθεισ εστρεψεν τα τριακοντα αργυρια τοισ αρχιερευσιν και πρεσβυτεροισ 4λεγων ημαρτον παραδουσ αιμα αθωον οι δε ειπαν τι προσ ημασ συ οψη 5και ριψασ τα αργυρια εισ τον ναον ανεχωρησεν και απελθων απηγξατο 6οι δε αρχιερεισ λαβοντεσ τα αργυρια ειπαν ουκ εξεστιν βαλειν αυτα εισ τον κορβαναν επει τιμη αιματοσ εστιν 7συμβουλιον δε λαβοντεσ ηγορασαν εξ αυτων τον αγρον του κεραμεωσ εισ ταφην τοισ ξενοισ 8διο εκληθη ο αγροσ εκεινοσ αγροσ αιματοσ εωσ τησ σημερον 9τοτε επληρωθη το ρηθεν δια ιερεμιου του προφητου λεγοντοσ και ελαβον τα τριακοντα αργυρια την τιμην του τετιμημενου ον ετιμησαντο απο υιων ισραηλ 10και εδωκαν αυτα εισ τον αγρον του κεραμεωσ καθα συνεταξεν μοι κυριοσ 11ο δε ιησουσ εσταθη εμπροσθεν του ηγεμονοσ και επηρωτησεν αυτον ο ηγεμων λεγων συ ει ο βασιλευσ των ιουδαιων ο δε ιησουσ εφη συ λεγεισ 12και εν τω κατηγορεισθαι αυτον υπο των αρχιερεων και πρεσβυτερων ουδεν απεκρινατο 13τοτε λεγει αυτω ο πιλατοσ ουκ ακουεισ ποσα σου καταμαρτυρουσιν 14και ουκ απεκριθη αυτω προσ ουδε εν ρημα ωστε θαυμαζειν τον ηγεμονα λιαν 15κατα δε εορτην ειωθει ο ηγεμων απολυειν ενα τω οχλω δεσμιον ον ηθελον 16ειχον δε τοτε δεσμιον επισημον λεγομενον ιησουν βαραββαν 17συνηγμενων ουν αυτων ειπεν αυτοισ ο πιλατοσ τινα θελετε απολυσω υμιν ιησουν τον βαραββαν η ιησουν τον λεγομενον χριστον 18ηδει γαρ οτι δια φθονον παρεδωκαν αυτον 19καθημενου δε αυτου επι του βηματοσ απεστειλεν προσ αυτον η γυνη αυτου λεγουσα μηδεν σοι και τω δικαιω εκεινω πολλα γαρ επαθον σημερον κατ οναρ δι αυτον 20οι δε αρχιερεισ και οι πρεσβυτεροι επεισαν τουσ οχλουσ ινα αιτησωνται τον βαραββαν τον δε ιησουν απολεσωσιν 21αποκριθεισ δε ο ηγεμων ειπεν αυτοισ τινα θελετε απο των δυο απολυσω υμιν οι δε ειπαν τον βαραββαν 22λεγει αυτοισ ο πιλατοσ τι ουν ποιησω ιησουν τον λεγομενον χριστον λεγουσιν παντεσ σταυρωθητω 23ο δε εφη τι γαρ κακον εποιησεν οι δε περισσωσ εκραζον λεγοντεσ σταυρωθητω 24ιδων δε ο πιλατοσ οτι ουδεν ωφελει αλλα μαλλον θορυβοσ γινεται λαβων υδωρ απενιψατο τασ χειρασ απεναντι του οχλου λεγων αθωοσ ειμι απο του αιματοσ τουτου υμεισ οψεσθε 25και αποκριθεισ πασ ο λαοσ ειπεν το αιμα αυτου εφ ημασ και επι τα τεκνα ημων 26τοτε απελυσεν αυτοισ τον βαραββαν τον δε ιησουν φραγελλωσασ παρεδωκεν ινα σταυρωθη 27τοτε οι στρατιωται του ηγεμονοσ παραλαβοντεσ τον ιησουν εισ το πραιτωριον συνηγαγον επ αυτον ολην την σπειραν 28και εκδυσαντεσ αυτον χλαμυδα κοκκινην περιεθηκαν αυτω 29και πλεξαντεσ στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν επι τησ κεφαλησ αυτου και καλαμον εν τη δεξια αυτου και γονυπετησαντεσ εμπροσθεν αυτου ενεπαιξαν αυτω λεγοντεσ χαιρε βασιλευ των ιουδαιων 30και εμπτυσαντεσ εισ αυτον ελαβον τον καλαμον και ετυπτον εισ την κεφαλην αυτου 31και οτε ενεπαιξαν αυτω εξεδυσαν αυτον την χλαμυδα και ενεδυσαν αυτον τα ιματια αυτου και απηγαγον αυτον εισ το σταυρωσαι 32εξερχομενοι δε ευρον ανθρωπον κυρηναιον ονοματι σιμωνα τουτον ηγγαρευσαν ινα αρη τον σταυρον αυτου 33και ελθοντεσ εισ τοπον λεγομενον γολγοθα ο εστιν κρανιου τοποσ λεγομενοσ 34εδωκαν αυτω πιειν οινον μετα χολησ μεμιγμενον και γευσαμενοσ ουκ ηθελησεν πιειν 35σταυρωσαντεσ δε αυτον διεμερισαντο τα ιματια αυτου βαλλοντεσ κληρον 36και καθημενοι ετηρουν αυτον εκει 37και επεθηκαν επανω τησ κεφαλησ αυτου την αιτιαν αυτου γεγραμμενην ουτοσ εστιν ιησουσ ο βασιλευσ των ιουδαιων 38τοτε σταυρουνται συν αυτω δυο λησται εισ εκ δεξιων και εισ εξ ευωνυμων 39οι δε παραπορευομενοι εβλασφημουν αυτον κινουντεσ τασ κεφαλασ αυτων 40και λεγοντεσ ο καταλυων τον ναον και εν τρισιν ημεραισ οικοδομων σωσον σεαυτον ει υιοσ ει του θεου καταβηθι απο του σταυρου 41ομοιωσ και οι αρχιερεισ εμπαιζοντεσ μετα των γραμματεων και πρεσβυτερων ελεγον 42αλλουσ εσωσεν εαυτον ου δυναται σωσαι βασιλευσ ισραηλ εστιν καταβατω νυν απο του σταυρου και πιστευσομεν επ αυτον 43πεποιθεν επι τον θεον ρυσασθω νυν ει θελει αυτον ειπεν γαρ οτι θεου ειμι υιοσ 44το δ αυτο και οι λησται οι συσταυρωθεντεσ συν αυτω ωνειδιζον αυτον 45απο δε εκτησ ωρασ σκοτοσ εγενετο επι πασαν την γην εωσ ωρασ ενατησ 46περι δε την ενατην ωραν ανεβοησεν ο ιησουσ φωνη μεγαλη λεγων ηλι ηλι λεμα σαβαχθανι τουτ εστιν θεε μου θεε μου ινα _τι με εγκατελιπεσ 47τινεσ δε των εκει εστηκοτων ακουσαντεσ ελεγον οτι ηλιαν φωνει ουτοσ 48και ευθεωσ δραμων εισ εξ αυτων και λαβων σπογγον πλησασ τε οξουσ και περιθεισ καλαμω εποτιζεν αυτον 49οι δε λοιποι ελεγον αφεσ ιδωμεν ει ερχεται ηλιασ σωσων αυτον 50ο δε ιησουσ παλιν κραξασ φωνη μεγαλη αφηκεν το πνευμα 51και ιδου το καταπετασμα του ναου εσχισθη απ ανωθεν εωσ κατω εισ δυο και η γη εσεισθη και αι πετραι εσχισθησαν 52και τα μνημεια ανεωχθησαν και πολλα σωματα των κεκοιμημενων αγιων ηγερθησαν 53και εξελθοντεσ εκ των μνημειων μετα την εγερσιν αυτου εισηλθον εισ την αγιαν πολιν και ενεφανισθησαν πολλοισ 54ο δε εκατονταρχοσ και οι μετ αυτου τηρουντεσ τον ιησουν ιδοντεσ τον σεισμον και τα γενομενα εφοβηθησαν σφοδρα λεγοντεσ αληθωσ θεου υιοσ ην ουτοσ 55ησαν δε εκει γυναικεσ πολλαι απο μακροθεν θεωρουσαι αιτινεσ ηκολουθησαν τω ιησου απο τησ γαλιλαιασ διακονουσαι αυτω 56εν αισ ην μαρια η μαγδαληνη και μαρια η του ιακωβου και ιωσηφ μητηρ και η μητηρ των υιων ζεβεδαιου 57οψιασ δε γενομενησ ηλθεν ανθρωποσ πλουσιοσ απο αριμαθαιασ τουνομα ιωσηφ οσ και αυτοσ εμαθητευθη τω ιησου 58ουτοσ προσελθων τω πιλατω ητησατο το σωμα του ιησου τοτε ο πιλατοσ εκελευσεν αποδοθηναι 59και λαβων το σωμα ο ιωσηφ ενετυλιξεν αυτο σινδονι καθαρα 60και εθηκεν αυτο εν τω καινω αυτου μνημειω ο ελατομησεν εν τη πετρα και προσκυλισασ λιθον μεγαν τη θυρα του μνημειου απηλθεν 61ην δε εκει μαριαμ η μαγδαληνη και η αλλη μαρια καθημεναι απεναντι του ταφου 62τη δε επαυριον ητισ εστιν μετα την παρασκευην συνηχθησαν οι αρχιερεισ και οι φαρισαιοι προσ πιλατον 63λεγοντεσ κυριε εμνησθημεν οτι εκεινοσ ο πλανοσ ειπεν ετι ζων μετα τρεισ ημερασ εγειρομαι 64κελευσον ουν ασφαλισθηναι τον ταφον εωσ τησ τριτησ ημερασ μηποτε ελθοντεσ οι μαθηται αυτου κλεψωσιν αυτον και ειπωσιν τω λαω ηγερθη απο των νεκρων και εσται η εσχατη πλανη χειρων τησ πρωτησ 65εφη αυτοισ ο πιλατοσ εχετε κουστωδιαν υπαγετε ασφαλισασθε ωσ οιδατε 66οι δε πορευθεντεσ ησφαλισαντο τον ταφον σφραγισαντεσ τον λιθον μετα τησ κουστωδιασ |
|
1οψε δε σαββατων τη επιφωσκουση εισ μιαν σαββατων ηλθεν μαριαμ η μαγδαληνη και η αλλη μαρια θεωρησαι τον ταφον 2και ιδου σεισμοσ εγενετο μεγασ αγγελοσ γαρ κυριου καταβασ εξ ουρανου και προσελθων απεκυλισε τον λιθον και εκαθητο επανω αυτου 3ην δε η ειδεα αυτου ωσ αστραπη και το ενδυμα αυτου λευκον ωσ χιων 4απο δε του φοβου αυτου εσεισθησαν οι τηρουντεσ και εγενηθησαν ωσ νεκροι 5αποκριθεισ δε ο αγγελοσ ειπεν ταισ γυναιξιν μη φοβεισθε υμεισ οιδα γαρ οτι ιησουν τον εσταυρωμενον ζητειτε 6ουκ εστιν ωδε ηγερθη γαρ καθωσ ειπεν δευτε ιδετε τον τοπον οπου εκειτο 7και ταχυ πορευθεισαι ειπατε τοισ μαθηταισ αυτου οτι ηγερθη απο των νεκρων και ιδου προαγει υμασ εισ την γαλιλαιαν εκει αυτον οψεσθε ιδου ειπον υμιν 8και απελθουσαι ταχυ απο του μνημειου μετα φοβου και χαρασ μεγαλησ εδραμον απαγγειλαι τοισ μαθηταισ αυτου 9και ιδου ιησουσ υπηντησεν αυταισ λεγων χαιρετε αι δε προσελθουσαι εκρατησαν αυτου τουσ ποδασ και προσεκυνησαν αυτω 10τοτε λεγει αυταισ ο ιησουσ μη φοβεισθε υπαγετε απαγγειλατε τοισ αδελφοισ μου ινα απελθωσιν εισ την γαλιλαιαν κακει με οψονται 11πορευομενων δε αυτων ιδου τινεσ τησ κουστωδιασ ελθοντεσ εισ την πολιν απηγγειλαν τοισ αρχιερευσιν απαντα τα γενομενα 12και συναχθεντεσ μετα των πρεσβυτερων συμβουλιον τε λαβοντεσ αργυρια ικανα εδωκαν τοισ στρατιωταισ 13λεγοντεσ ειπατε οτι οι μαθηται αυτου νυκτοσ ελθοντεσ εκλεψαν αυτον ημων κοιμωμενων 14και εαν ακουσθη τουτο επι του ηγεμονοσ ημεισ πεισομεν αυτον και υμασ αμεριμνουσ ποιησομεν 15οι δε λαβοντεσ τα αργυρια εποιησαν ωσ εδιδαχθησαν και διεφημισθη ο λογοσ ουτοσ παρα ιουδαιοισ μεχρι τησ σημερον ημερασ 16οι δε ενδεκα μαθηται επορευθησαν εισ την γαλιλαιαν εισ το οροσ ου εταξατο αυτοισ ο ιησουσ 17και ιδοντεσ αυτον προσεκυνησαν οι δε εδιστασαν 18και προσελθων ο ιησουσ ελαλησεν αυτοισ λεγων εδοθη μοι πασα εξουσια εν ουρανω και επι τησ γησ 19πορευθεντεσ ουν μαθητευσατε παντα τα εθνη βαπτιζοντεσ αυτουσ εισ το ονομα του πατροσ και του υιου και του αγιου πνευματοσ 20διδασκοντεσ αυτουσ τηρειν παντα οσα ενετειλαμην υμιν και ιδου εγω μεθ υμων ειμι πασασ τασ ημερασ εωσ τησ συντελειασ του αιωνοσ |
|
1αρχη του ευαγγελιου ιησου χριστου 2καθωσ γεγραπται εν τω ησαια τω προφητη ιδου αποστελλω τον αγγελον μου προ προσωπου σου οσ κατασκευασει την οδον σου 3φωνη βοωντοσ εν τη ερημω ετοιμασατε την οδον κυριου ευθειασ ποιειτε τασ τριβουσ αυτου 4εγενετο ιωαννησ ο βαπτιζων εν τη ερημω κηρυσσων βαπτισμα μετανοιασ εισ αφεσιν αμαρτιων 5και εξεπορευετο προσ αυτον πασα η ιουδαια χωρα και οι ιεροσολυμιται παντεσ και εβαπτιζοντο υπ αυτου εν τω ιορδανη ποταμω εξομολογουμενοι τασ αμαρτιασ αυτων 6και ην ο ιωαννησ ενδεδυμενοσ τριχασ καμηλου και ζωνην δερματινην περι την οσφυν αυτου και εσθων ακριδασ και μελι αγριον 7και εκηρυσσεν λεγων ερχεται ο ισχυροτεροσ μου οπισω μου ου ουκ ειμι ικανοσ κυψασ λυσαι τον ιμαντα των υποδηματων αυτου 8εγω εβαπτισα υμασ υδατι αυτοσ δε βαπτισει υμασ εν πνευματι αγιω 9και εγενετο εν εκειναισ ταισ ημεραισ ηλθεν ιησουσ απο ναζαρετ τησ γαλιλαιασ και εβαπτισθη εισ τον ιορδανην υπο ιωαννου 10και ευθυσ αναβαινων εκ του υδατοσ ειδεν σχιζομενουσ τουσ ουρανουσ και το πνευμα ωσ περιστεραν καταβαινον εισ αυτον 11και φωνη εγενετο εκ των ουρανων συ ει ο υιοσ μου ο αγαπητοσ εν σοι ευδοκησα 12και ευθυσ το πνευμα αυτον εκβαλλει εισ την ερημον 13και ην εν τη ερημω τεσσερακοντα ημερασ πειραζομενοσ υπο του σατανα και ην μετα των θηριων και οι αγγελοι διηκονουν αυτω 14και μετα το παραδοθηναι τον ιωαννην ηλθεν ο ιησουσ εισ την γαλιλαιαν κηρυσσων το ευαγγελιον του θεου 15και λεγων οτι πεπληρωται ο καιροσ και ηγγικεν η βασιλεια του θεου μετανοειτε και πιστευετε εν τω ευαγγελιω 16και παραγων παρα την θαλασσαν τησ γαλιλαιασ ειδεν σιμωνα και ανδρεαν τον αδελφον σιμωνοσ αμφιβαλλοντασ εν τη θαλασση ησαν γαρ αλιεισ 17και ειπεν αυτοισ ο ιησουσ δευτε οπισω μου και ποιησω υμασ γενεσθαι αλιεισ ανθρωπων 18και ευθυσ αφεντεσ τα δικτυα ηκολουθησαν αυτω 19και προβασ ολιγον ειδεν ιακωβον τον του ζεβεδαιου και ιωαννην τον αδελφον αυτου και αυτουσ εν τω πλοιω καταρτιζοντασ τα δικτυα 20και ευθυσ εκαλεσεν αυτουσ και αφεντεσ τον πατερα αυτων ζεβεδαιον εν τω πλοιω μετα των μισθωτων απηλθον οπισω αυτου 21και εισπορευονται εισ καφαρναουμ και ευθυσ τοισ σαββασιν εδιδασκεν εισ την συναγωγην 22και εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου ην γαρ διδασκων αυτουσ ωσ εξουσιαν εχων και ουχ ωσ οι γραμματεισ 23και ευθυσ ην εν τη συναγωγη αυτων ανθρωποσ εν πνευματι ακαθαρτω και ανεκραξεν 24λεγων τι ημιν και σοι ιησου ναζαρηνε ηλθεσ απολεσαι ημασ οιδα σε τισ ει ο αγιοσ του θεου 25και επετιμησεν αυτω ο ιησουσ λεγων φιμωθητι και εξελθε εξ αυτου 26και σπαραξαν αυτον το πνευμα το ακαθαρτον και φωνησαν φωνη μεγαλη εξηλθεν εξ αυτου 27και εθαμβηθησαν απαντεσ ωστε συζητειν προσ εαυτουσ λεγοντασ τι εστιν τουτο διδαχη καινη κατ εξουσιαν και τοισ πνευμασι τοισ ακαθαρτοισ επιτασσει και υπακουουσιν αυτω 28και εξηλθεν η ακοη αυτου ευθυσ πανταχου εισ ολην την περιχωρον τησ γαλιλαιασ 29και ευθυσ εκ τησ συναγωγησ εξελθοντεσ ηλθον εισ την οικιαν σιμωνοσ και ανδρεου μετα ιακωβου και ιωαννου 30η δε πενθερα σιμωνοσ κατεκειτο πυρεσσουσα και ευθυσ λεγουσιν αυτω περι αυτησ 31και προσελθων ηγειρεν αυτην κρατησασ τησ χειροσ και αφηκεν αυτην ο πυρετοσ και διηκονει αυτοισ 32οψιασ δε γενομενησ οτε εδυ ο ηλιοσ εφερον προσ αυτον παντασ τουσ κακωσ εχοντασ και τουσ δαιμονιζομενουσ 33και ην ολη η πολισ επισυνηγμενη προσ την θυραν 34και εθεραπευσεν πολλουσ κακωσ εχοντασ ποικιλαισ νοσοισ και δαιμονια πολλα εξεβαλεν και ουκ ηφιεν λαλειν τα δαιμονια οτι ηδεισαν αυτον 35και πρωι εννυχα λιαν αναστασ εξηλθεν και απηλθεν εισ ερημον τοπον κακει προσηυχετο 36και κατεδιωξεν αυτον σιμων και οι μετ αυτου 37και ευρον αυτον και λεγουσιν αυτω οτι παντεσ ζητουσιν σε 38και λεγει αυτοισ αγωμεν αλλαχου εισ τασ εχομενασ κωμοπολεισ ινα και εκει κηρυξω εισ τουτο γαρ εξηλθον 39και ηλθεν κηρυσσων εισ τασ συναγωγασ αυτων εισ ολην την γαλιλαιαν και τα δαιμονια εκβαλλων 40και ερχεται προσ αυτον λεπροσ παρακαλων αυτον και γονυπετων λεγων αυτω οτι εαν θελησ δυνασαι με καθαρισαι 41και οργισθεισ εκτεινασ την χειρα αυτου ηψατο και λεγει αυτω θελω καθαρισθητι 42και ευθυσ απηλθεν απ αυτου η λεπρα και εκαθαρισθη 43και εμβριμησαμενοσ αυτω ευθυσ εξεβαλεν αυτον 44και λεγει αυτω ορα μηδενι μηδεν ειπησ αλλα υπαγε σεαυτον δειξον τω ιερει και προσενεγκε περι του καθαρισμου σου α προσεταξεν μωυσησ εισ μαρτυριον αυτοισ 45ο δε εξελθων ηρξατο κηρυσσειν πολλα και διαφημιζειν τον λογον ωστε μηκετι αυτον δυνασθαι φανερωσ εισ πολιν εισελθειν αλλα εξω επ ερημοισ τοποισ ην και ηρχοντο προσ αυτον παντοθεν |
|
1και εισελθων παλιν εισ καφαρναουμ δι ημερων ηκουσθη οτι εν οικω εστιν 2και συνηχθησαν πολλοι ωστε μηκετι χωρειν μηδε τα προσ την θυραν και ελαλει αυτοισ τον λογον 3και ερχονται φεροντεσ προσ αυτον παραλυτικον αιρομενον υπο τεσσαρων 4και μη δυναμενοι προσενεγκαι αυτω δια τον οχλον απεστεγασαν την στεγην οπου ην και εξορυξαντεσ χαλωσι τον κραβαττον οπου ο παραλυτικοσ κατεκειτο 5και ιδων ο ιησουσ την πιστιν αυτων λεγει τω παραλυτικω τεκνον αφιενται σου αι αμαρτιαι 6ησαν δε τινεσ των γραμματεων εκει καθημενοι και διαλογιζομενοι εν ταισ καρδιαισ αυτων 7τι ουτοσ ουτωσ λαλει βλασφημει τισ δυναται αφιεναι αμαρτιασ ει μη εισ ο θεοσ 8και ευθυσ επιγνουσ ο ιησουσ τω πνευματι αυτου οτι ουτωσ διαλογιζονται εν εαυτοισ λεγει αυτοισ τι ταυτα διαλογιζεσθε εν ταισ καρδιαισ υμων 9τι εστιν ευκοπωτερον ειπειν τω παραλυτικω αφιενται σου αι αμαρτιαι η ειπειν εγειρε και αρον τον κραβαττον σου και περιπατει 10ινα δε ειδητε οτι εξουσιαν εχει ο υιοσ του ανθρωπου επι τησ γησ αφιεναι αμαρτιασ λεγει τω παραλυτικω 11σοι λεγω εγειρε αρον τον κραβαττον σου και υπαγε εισ τον οικον σου 12και ηγερθη και ευθυσ αρασ τον κραβαττον εξηλθεν εμπροσθεν παντων ωστε εξιστασθαι παντασ και δοξαζειν τον θεον λεγοντασ οτι ουτωσ ουδεποτε ειδομεν 13και εξηλθεν παλιν παρα την θαλασσαν και πασ ο οχλοσ ηρχετο προσ αυτον και εδιδασκεν αυτουσ 14και παραγων ειδεν λευιν τον του αλφαιου καθημενον επι το τελωνιον και λεγει αυτω ακολουθει μοι και αναστασ ηκολουθησεν αυτω 15και γινεται κατακεισθαι αυτον εν τη οικια αυτου και πολλοι τελωναι και αμαρτωλοι συνανεκειντο τω ιησου και τοισ μαθηταισ αυτου ησαν γαρ πολλοι και ηκολουθουν αυτω 16και οι γραμματεισ των φαρισαιων ιδοντεσ οτι εσθιει μετα των αμαρτωλων και τελωνων ελεγον τοισ μαθηταισ αυτου οτι μετα των τελωνων και αμαρτωλων εσθιει 17και ακουσασ ο ιησουσ λεγει αυτοισ οτι ου χρειαν εχουσιν οι ισχυοντεσ ιατρου αλλ οι κακωσ εχοντεσ ουκ ηλθον καλεσαι δικαιουσ αλλα αμαρτωλουσ 18και ησαν οι μαθηται ιωαννου και οι φαρισαιοι νηστευοντεσ και ερχονται και λεγουσιν αυτω δια τι οι μαθηται ιωαννου και οι μαθηται των φαρισαιων νηστευουσιν οι δε σοι μαθηται ου νηστευουσιν 19και ειπεν αυτοισ ο ιησουσ μη δυνανται οι υιοι του νυμφωνοσ εν ω ο νυμφιοσ μετ αυτων εστιν νηστευειν οσον χρονον εχουσιν τον νυμφιον μετ αυτων ου δυνανται νηστευειν 20ελευσονται δε ημεραι οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιοσ και τοτε νηστευσουσιν εν εκεινη τη ημερα 21ουδεισ επιβλημα ρακουσ αγναφου επιραπτει επι ιματιον παλαιον ει δε μη αιρει το πληρωμα απ αυτου το καινον του παλαιου και χειρον σχισμα γινεται 22και ουδεισ βαλλει οινον νεον εισ ασκουσ παλαιουσ ει δε μη ρηξει ο οινοσ τουσ ασκουσ και ο οινοσ απολλυται και οι ασκοι αλλα οινον νεον εισ ασκουσ καινουσ 23και εγενετο αυτον εν τοισ σαββασιν παραπορευεσθαι δια των σποριμων και οι μαθηται αυτου ηρξαντο οδον ποιειν τιλλοντεσ τουσ σταχυασ 24και οι φαρισαιοι ελεγον αυτω ιδε τι ποιουσιν τοισ σαββασιν ο ουκ εξεστιν 25και λεγει αυτοισ ουδεποτε ανεγνωτε τι εποιησεν δαυιδ οτε χρειαν εσχεν και επεινασεν αυτοσ και οι μετ αυτου 26πωσ εισηλθεν εισ τον οικον του θεου επι αβιαθαρ αρχιερεωσ και τουσ αρτουσ τησ προθεσεωσ εφαγεν ουσ ουκ εξεστιν φαγειν ει μη τουσ ιερεισ και εδωκεν και τοισ συν αυτω ουσιν 27και ελεγεν αυτοισ το σαββατον δια τον ανθρωπον εγενετο και ουχ ο ανθρωποσ δια το σαββατον 28ωστε κυριοσ εστιν ο υιοσ του ανθρωπου και του σαββατου |
|
1και εισηλθεν παλιν εισ συναγωγην και ην εκει ανθρωποσ εξηραμμενην εχων την χειρα 2και παρετηρουν αυτον ει τοισ σαββασιν θεραπευσει αυτον ινα κατηγορησωσιν αυτου 3και λεγει τω ανθρωπω τω την χειρα εχοντι ξηραν εγειρε εισ το μεσον 4και λεγει αυτοισ εξεστιν τοισ σαββασιν αγαθοποιησαι η κακοποιησαι ψυχην σωσαι η αποκτειναι οι δε εσιωπων 5και περιβλεψαμενοσ αυτουσ μετ οργησ συλλυπουμενοσ επι τη πωρωσει τησ καρδιασ αυτων λεγει τω ανθρωπω εκτεινον την χειρα και εξετεινεν και απεκατεσταθη η χειρ αυτου 6και εξελθοντεσ οι φαρισαιοι ευθυσ μετα των ηρωδιανων συμβουλιον εδιδουν κατ αυτου οπωσ αυτον απολεσωσιν 7και ο ιησουσ μετα των μαθητων αυτου ανεχωρησεν προσ την θαλασσαν και πολυ πληθοσ απο τησ γαλιλαιασ ηκολουθησεν και απο τησ ιουδαιασ 8και απο ιεροσολυμων και απο τησ ιδουμαιασ και περαν του ιορδανου και περι τυρον και σιδωνα πληθοσ πολυ ακουοντεσ οσα εποιει ηλθον προσ αυτον 9και ειπεν τοισ μαθηταισ αυτου ινα πλοιαριον προσκαρτερη αυτω δια τον οχλον ινα μη θλιβωσιν αυτον 10πολλουσ γαρ εθεραπευσεν ωστε επιπιπτειν αυτω ινα αυτου αψωνται οσοι ειχον μαστιγασ 11και τα πνευματα τα ακαθαρτα οταν αυτον εθεωρουν προσεπιπτον αυτω και εκραζον λεγοντα οτι συ ει ο υιοσ του θεου 12και πολλα επετιμα αυτοισ ινα μη αυτον φανερον ποιησωσιν 13και αναβαινει εισ το οροσ και προσκαλειται ουσ ηθελεν αυτοσ και απηλθον προσ αυτον 14και εποιησεν δωδεκα ινα ωσιν μετ αυτου και ινα αποστελλη αυτουσ κηρυσσειν 15και εχειν εξουσιαν εκβαλλειν τα δαιμονια 16και εποιησεν τουσ δωδεκα και επεθηκεν ονομα τω σιμωνι πετρον 17και ιακωβον τον του ζεβεδαιου και ιωαννην τον αδελφον του ιακωβου και επεθηκεν αυτοισ ονοματα βοανηργεσ ο εστιν υιοι βροντησ 18και ανδρεαν και φιλιππον και βαρθολομαιον και μαθθαιον και θωμαν και ιακωβον τον του αλφαιου και θαδδαιον και σιμωνα τον καναναιον 19και ιουδαν ισκαριωθ οσ και παρεδωκεν αυτον 20και ερχεται εισ οικον και συνερχεται παλιν ο οχλοσ ωστε μη δυνασθαι αυτουσ μηδε αρτον φαγειν 21και ακουσαντεσ οι παρ αυτου εξηλθον κρατησαι αυτον ελεγον γαρ οτι εξεστη 22και οι γραμματεισ οι απο ιεροσολυμων καταβαντεσ ελεγον οτι βεελζεβουλ εχει και οτι εν τω αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια 23και προσκαλεσαμενοσ αυτουσ εν παραβολαισ ελεγεν αυτοισ πωσ δυναται σατανασ σαταναν εκβαλλειν 24και εαν βασιλεια εφ εαυτην μερισθη ου δυναται σταθηναι η βασιλεια εκεινη 25και εαν οικια εφ εαυτην μερισθη ου δυνησεται η οικια εκεινη σταθηναι 26και ει ο σατανασ ανεστη εφ εαυτον και εμερισθη ου δυναται στηναι αλλα τελοσ εχει 27αλλ ουδεισ δυναται εισ την οικιαν του ισχυρου εισελθων τα σκευη αυτου διαρπασαι εαν μη πρωτον τον ισχυρον δηση και τοτε την οικιαν αυτου διαρπασει 28αμην λεγω υμιν οτι παντα αφεθησεται τοισ υιοισ των ανθρωπων τα αμαρτηματα και αι βλασφημιαι οσα εαν βλασφημησωσιν 29οσ δ αν βλασφημηση εισ το πνευμα το αγιον ουκ εχει αφεσιν εισ τον αιωνα αλλα ενοχοσ εστιν αιωνιου αμαρτηματοσ 30οτι ελεγον πνευμα ακαθαρτον εχει 31και ερχονται η μητηρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και εξω στηκοντεσ απεστειλαν προσ αυτον καλουντεσ αυτον 32και εκαθητο περι αυτον οχλοσ και λεγουσιν αυτω ιδου η μητηρ σου και οι αδελφοι σου εξω ζητουσιν σε 33και αποκριθεισ αυτοισ λεγει τισ εστιν η μητηρ μου η οι αδελφοι μου 34και περιβλεψαμενοσ τουσ περι αυτον κυκλω καθημενουσ λεγει ιδε η μητηρ μου και οι αδελφοι μου 35οσ γαρ αν ποιηση το θελημα του θεου ουτοσ αδελφοσ μου και αδελφη και μητηρ εστιν |
|
1και παλιν ηρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν και συναγεται προσ αυτον οχλοσ πλειστοσ ωστε αυτον εισ πλοιον εμβαντα καθησθαι εν τη θαλασση και πασ ο οχλοσ προσ την θαλασσαν επι τησ γησ ησαν 2και εδιδασκεν αυτουσ εν παραβολαισ πολλα και ελεγεν αυτοισ εν τη διδαχη αυτου 3ακουετε ιδου εξηλθεν ο σπειρων σπειραι 4και εγενετο εν τω σπειρειν ο μεν επεσεν παρα την οδον και ηλθεν τα πετεινα και κατεφαγεν αυτο 5και αλλο επεσεν επι το πετρωδεσ οπου ουκ ειχεν γην πολλην και ευθυσ εξανετειλεν δια το μη εχειν βαθοσ γησ 6και οτε ανετειλεν ο ηλιοσ εκαυματισθη και δια το μη εχειν ριζαν εξηρανθη 7και αλλο επεσεν εισ τασ ακανθασ και ανεβησαν αι ακανθαι και συνεπνιξαν αυτο και καρπον ουκ εδωκεν 8και αλλα επεσεν εισ την γην την καλην και εδιδου καρπον αναβαινοντα και αυξανομενα και εφερεν εν τριακοντα και εν εξηκοντα και εν εκατον 9και ελεγεν οσ εχει ωτα ακουειν ακουετω 10και οτε εγενετο κατα μονασ ηρωτων αυτον οι περι αυτον συν τοισ δωδεκα τασ παραβολασ 11και ελεγεν αυτοισ υμιν το μυστηριον δεδοται τησ βασιλειασ του θεου εκεινοισ δε τοισ εξω εν παραβολαισ τα παντα γινεται 12ινα βλεποντεσ βλεπωσι και μη ιδωσιν και ακουοντεσ ακουωσι και μη συνιωσιν μηποτε επιστρεψωσιν και αφεθη αυτοισ 13και λεγει αυτοισ ουκ οιδατε την παραβολην ταυτην και πωσ πασασ τασ παραβολασ γνωσεσθε 14ο σπειρων τον λογον σπειρει 15ουτοι δε εισιν οι παρα την οδον οπου σπειρεται ο λογοσ και οταν ακουσωσιν ευθυσ ερχεται ο σατανασ και αιρει τον λογον τον εσπαρμενον εισ αυτουσ 16και ουτοι εισιν ομοιωσ οι επι τα πετρωδη σπειρομενοι οι οταν ακουσωσιν τον λογον ευθυσ μετα χαρασ λαμβανουσιν αυτον 17και ουκ εχουσιν ριζαν εν εαυτοισ αλλα προσκαιροι εισιν ειτα γενομενησ θλιψεωσ η διωγμου δια τον λογον ευθυσ σκανδαλιζονται 18και αλλοι εισιν οι εισ τασ ακανθασ σπειρομενοι ουτοι εισιν οι τον λογον ακουσαντεσ 19και αι μεριμναι του αιωνοσ και η απατη του πλουτου και αι περι τα λοιπα επιθυμιαι εισπορευομεναι συμπνιγουσιν τον λογον και ακαρποσ γινεται 20και εκεινοι εισιν οι επι την γην την καλην σπαρεντεσ οιτινεσ ακουουσιν τον λογον και παραδεχονται και καρποφορουσιν εν τριακοντα και εν εξηκοντα και εν εκατον 21και ελεγεν αυτοισ μητι ερχεται ο λυχνοσ ινα υπο τον μοδιον τεθη η υπο την κλινην ουχ ινα επι την λυχνιαν τεθη 22ου γαρ εστιν κρυπτον εαν μη ινα φανερωθη ουδε εγενετο αποκρυφον αλλ ινα ελθη εισ φανερον 23ει τισ εχει ωτα ακουειν ακουετω 24και ελεγεν αυτοισ βλεπετε τι ακουετε εν ω μετρω μετρειτε μετρηθησεται υμιν και προστεθησεται υμιν 25οσ γαρ εχει δοθησεται αυτω και οσ ουκ εχει και ο εχει αρθησεται απ αυτου 26και ελεγεν ουτωσ εστιν η βασιλεια του θεου ωσ ανθρωποσ βαλη τον σπορον επι τησ γησ 27και καθευδη και εγειρηται νυκτα και ημεραν και ο σποροσ βλαστα και μηκυνηται ωσ ουκ οιδεν αυτοσ 28αυτοματη η γη καρποφορει πρωτον χορτον ειτα σταχυν ειτα πληρησ σιτον εν τω σταχυι 29οταν δε παραδοι ο καρποσ ευθυσ αποστελλει το δρεπανον οτι παρεστηκεν ο θερισμοσ 30και ελεγεν πωσ ομοιωσωμεν την βασιλειαν του θεου η εν τινι αυτην παραβολη θωμεν 31ωσ κοκκω σιναπεωσ οσ οταν σπαρη επι τησ γησ μικροτερον ον παντων των σπερματων των επι τησ γησ 32και οταν σπαρη αναβαινει και γινεται μειζον παντων των λαχανων και ποιει κλαδουσ μεγαλουσ ωστε δυνασθαι υπο την σκιαν αυτου τα πετεινα του ουρανου κατασκηνουν 33και τοιαυταισ παραβολαισ πολλαισ ελαλει αυτοισ τον λογον καθωσ ηδυναντο ακουειν 34χωρισ δε παραβολησ ουκ ελαλει αυτοισ κατ ιδιαν δε τοισ ιδιοισ μαθηταισ επελυεν παντα 35και λεγει αυτοισ εν εκεινη τη ημερα οψιασ γενομενησ διελθωμεν εισ το περαν 36και αφεντεσ τον οχλον παραλαμβανουσιν αυτον ωσ ην εν τω πλοιω και αλλα πλοια ην μετ αυτου 37και γινεται λαιλαψ μεγαλη ανεμου και τα κυματα επεβαλλεν εισ το πλοιον ωστε ηδη γεμιζεσθαι το πλοιον 38και αυτοσ ην εν τη πρυμνη επι το προσκεφαλαιον καθευδων και εγειρουσιν αυτον και λεγουσιν αυτω διδασκαλε ου μελει σοι οτι απολλυμεθα 39και διεγερθεισ επετιμησεν τω ανεμω και ειπεν τη θαλασση σιωπα πεφιμωσο και εκοπασεν ο ανεμοσ και εγενετο γαληνη μεγαλη 40και ειπεν αυτοισ τι δειλοι εστε ουπω εχετε πιστιν 41και εφοβηθησαν φοβον μεγαν και ελεγον προσ αλληλουσ τισ αρα ουτοσ εστιν οτι και ο ανεμοσ και η θαλασσα υπακουει αυτω |
|
1και ηλθον εισ το περαν τησ θαλασσησ εισ την χωραν των γερασηνων 2και εξελθοντοσ αυτου εκ του πλοιου ευθυσ υπηντησεν αυτω εκ των μνημειων ανθρωποσ εν πνευματι ακαθαρτω 3οσ την κατοικησιν ειχεν εν τοισ μνημασιν και ουδε αλυσει ουκετι ουδεισ εδυνατο αυτον δησαι 4δια το αυτον πολλακισ πεδαισ και αλυσεσι δεδεσθαι και διεσπασθαι υπ αυτου τασ αλυσεισ και τασ πεδασ συντετριφθαι και ουδεισ ισχυεν αυτον δαμασαι 5και δια παντοσ νυκτοσ και ημερασ εν τοισ μνημασιν και εν τοισ ορεσιν ην κραζων και κατακοπτων εαυτον λιθοισ 6και ιδων τον ιησουν απο μακροθεν εδραμεν και προσεκυνησεν αυτον 7και κραξασ φωνη μεγαλη λεγει τι εμοι και σοι ιησου υιε του θεου του υψιστου ορκιζω σε τον θεον μη με βασανισησ 8ελεγεν γαρ αυτω εξελθε το πνευμα το ακαθαρτον εκ του ανθρωπου 9και επηρωτα αυτον τι ονομα σοι και λεγει αυτω λεγιων ονομα μοι οτι πολλοι εσμεν 10και παρεκαλει αυτον πολλα ινα μη αυτα αποστειλη εξω τησ χωρασ 11ην δε εκει προσ τω ορει αγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη 12και παρεκαλεσαν αυτον λεγοντεσ πεμψον ημασ εισ τουσ χοιρουσ ινα εισ αυτουσ εισελθωμεν 13και επετρεψεν αυτοισ και εξελθοντα τα πνευματα τα ακαθαρτα εισηλθον εισ τουσ χοιρουσ και ωρμησεν η αγελη κατα του κρημνου εισ την θαλασσαν ωσ δισχιλιοι και επνιγοντο εν τη θαλασση 14και οι βοσκοντεσ αυτουσ εφυγον και απηγγειλαν εισ την πολιν και εισ τουσ αγρουσ και ηλθον ιδειν τι εστιν το γεγονοσ 15και ερχονται προσ τον ιησουν και θεωρουσιν τον δαιμονιζομενον καθημενον ιματισμενον και σωφρονουντα τον εσχηκοτα τον λεγιωνα και εφοβηθησαν 16και διηγησαντο αυτοισ οι ιδοντεσ πωσ εγενετο τω δαιμονιζομενω και περι των χοιρων 17και ηρξαντο παρακαλειν αυτον απελθειν απο των οριων αυτων 18και εμβαινοντοσ αυτου εισ το πλοιον παρεκαλει αυτον ο δαιμονισθεισ ινα μετ αυτου η 19και ουκ αφηκεν αυτον αλλα λεγει αυτω υπαγε εισ τον οικον σου προσ τουσ σουσ και απαγγειλον αυτοισ οσα ο κυριοσ σοι πεποιηκεν και ηλεησεν σε 20και απηλθεν και ηρξατο κηρυσσειν εν τη δεκαπολει οσα εποιησεν αυτω ο ιησουσ και παντεσ εθαυμαζον 21και διαπερασαντοσ του ιησου εν τω πλοιω παλιν εισ το περαν συνηχθη οχλοσ πολυσ επ αυτον και ην παρα την θαλασσαν 22και ερχεται εισ των αρχισυναγωγων ονοματι ιαιροσ και ιδων αυτον πιπτει προσ τουσ ποδασ αυτου 23και παρακαλει αυτον πολλα λεγων οτι το θυγατριον μου εσχατωσ εχει ινα ελθων επιθησ τασ χειρασ αυτη ινα σωθη και ζηση 24και απηλθεν μετ αυτου και ηκολουθει αυτω οχλοσ πολυσ και συνεθλιβον αυτον 25και γυνη ουσα εν ρυσει αιματοσ δωδεκα ετη 26και πολλα παθουσα υπο πολλων ιατρων και δαπανησασα τα παρ αυτησ παντα και μηδεν ωφεληθεισα αλλα μαλλον εισ το χειρον ελθουσα 27ακουσασα περι του ιησου ελθουσα εν τω οχλω οπισθεν ηψατο του ιματιου αυτου 28ελεγεν γαρ οτι εαν αψωμαι καν των ιματιων αυτου σωθησομαι 29και ευθυσ εξηρανθη η πηγη του αιματοσ αυτησ και εγνω τω σωματι οτι ιαται απο τησ μαστιγοσ 30και ευθυσ ο ιησουσ επιγνουσ εν εαυτω την εξ αυτου δυναμιν εξελθουσαν επιστραφεισ εν τω οχλω ελεγεν τισ μου ηψατο των ιματιων 31και ελεγον αυτω οι μαθηται αυτου βλεπεισ τον οχλον συνθλιβοντα σε και λεγεισ τισ μου ηψατο 32και περιεβλεπετο ιδειν την τουτο ποιησασαν 33η δε γυνη φοβηθεισα και τρεμουσα ειδυια ο γεγονεν αυτη ηλθεν και προσεπεσεν αυτω και ειπεν αυτω πασαν την αληθειαν 34ο δε ειπεν αυτη θυγατηρ η πιστισ σου σεσωκεν σε υπαγε εισ ειρηνην και ισθι υγιησ απο τησ μαστιγοσ σου 35ετι αυτου λαλουντοσ ερχονται απο του αρχισυναγωγου λεγοντεσ οτι η θυγατηρ σου απεθανεν τι ετι σκυλλεισ τον διδασκαλον 36ο δε ιησουσ παρακουσασ τον λογον λαλουμενον λεγει τω αρχισυναγωγω μη φοβου μονον πιστευε 37και ουκ αφηκεν ουδενα μετ αυτου συνακολουθησαι ει μη τον πετρον και ιακωβον και ιωαννην τον αδελφον ιακωβου 38και ερχονται εισ τον οικον του αρχισυναγωγου και θεωρει θορυβον και κλαιοντασ και αλαλαζοντασ πολλα 39και εισελθων λεγει αυτοισ τι θορυβεισθε και κλαιετε το παιδιον ουκ απεθανεν αλλα καθευδει 40και κατεγελων αυτου αυτοσ δε εκβαλων παντασ παραλαμβανει τον πατερα του παιδιου και την μητερα και τουσ μετ αυτου και εισπορευεται οπου ην το παιδιον 41και κρατησασ τησ χειροσ του παιδιου λεγει αυτη ταλιθα κουμ ο εστιν μεθερμηνευομενον το κορασιον σοι λεγω εγειρε 42και ευθυσ ανεστη το κορασιον και περιεπατει ην γαρ ετων δωδεκα και εξεστησαν ευθυσ εκστασει μεγαλη 43και διεστειλατο αυτοισ πολλα ινα μηδεισ γνοι τουτο και ειπεν δοθηναι αυτη φαγειν |
|
1και εξηλθεν εκειθεν και ερχεται εισ την πατριδα αυτου και ακολουθουσιν αυτω οι μαθηται αυτου 2και γενομενου σαββατου ηρξατο διδασκειν εν τη συναγωγη και οι πολλοι ακουοντεσ εξεπλησσοντο λεγοντεσ ποθεν τουτω ταυτα και τισ η σοφια η δοθεισα τουτω και αι δυναμεισ τοιαυται δια των χειρων αυτου γινομεναι 3ουχ ουτοσ εστιν ο τεκτων ο υιοσ τησ μαριασ και αδελφοσ ιακωβου και ιωσητοσ και ιουδα και σιμωνοσ και ουκ εισιν αι αδελφαι αυτου ωδε προσ ημασ και εσκανδαλιζοντο εν αυτω 4και ελεγεν αυτοισ ο ιησουσ οτι ουκ εστιν προφητησ ατιμοσ ει μη εν τη πατριδι αυτου και εν τοισ συγγενευσιν αυτου και εν τη οικια αυτου 5και ουκ εδυνατο εκει ποιησαι ουδεμιαν δυναμιν ει μη ολιγοισ αρρωστοισ επιθεισ τασ χειρασ εθεραπευσεν 6και εθαυμαζεν δια την απιστιαν αυτων και περιηγεν τασ κωμασ κυκλω διδασκων 7και προσκαλειται τουσ δωδεκα και ηρξατο αυτουσ αποστελλειν δυο δυο και εδιδου αυτοισ εξουσιαν των πνευματων των ακαθαρτων 8και παρηγγειλεν αυτοισ ινα μηδεν αιρωσιν εισ οδον ει μη ραβδον μονον μη αρτον μη πηραν μη εισ την ζωνην χαλκον 9αλλα υποδεδεμενουσ σανδαλια και μη ενδυσησθε δυο χιτωνασ 10και ελεγεν αυτοισ οπου εαν εισελθητε εισ οικιαν εκει μενετε εωσ αν εξελθητε εκειθεν 11και οσ αν τοποσ μη δεξηται υμασ μηδε ακουσωσιν υμων εκπορευομενοι εκειθεν εκτιναξατε τον χουν τον υποκατω των ποδων υμων εισ μαρτυριον αυτοισ 12και εξελθοντεσ εκηρυξαν ινα μετανοωσιν 13και δαιμονια πολλα εξεβαλλον και ηλειφον ελαιω πολλουσ αρρωστουσ και εθεραπευον 14και ηκουσεν ο βασιλευσ ηρωδησ φανερον γαρ εγενετο το ονομα αυτου και ελεγον οτι ιωαννησ ο βαπτιζων εγηγερται εκ νεκρων και δια τουτο ενεργουσιν αι δυναμεισ εν αυτω 15αλλοι δε ελεγον οτι ηλιασ εστιν αλλοι δε ελεγον οτι προφητησ ωσ εισ των προφητων 16ακουσασ δε ο ηρωδησ ελεγεν ον εγω απεκεφαλισα ιωαννην ουτοσ ηγερθη 17αυτοσ γαρ ο ηρωδησ αποστειλασ εκρατησεν τον ιωαννην και εδησεν αυτον εν φυλακη δια ηρωδιαδα την γυναικα φιλιππου του αδελφου αυτου οτι αυτην εγαμησεν 18ελεγεν γαρ ο ιωαννησ τω ηρωδη οτι ουκ εξεστιν σοι εχειν την γυναικα του αδελφου σου 19η δε ηρωδιασ ενειχεν αυτω και ηθελεν αυτον αποκτειναι και ουκ ηδυνατο 20ο γαρ ηρωδησ εφοβειτο τον ιωαννην ειδωσ αυτον ανδρα δικαιον και αγιον και συνετηρει αυτον και ακουσασ αυτου πολλα ηπορει και ηδεωσ αυτου ηκουεν 21και γενομενησ ημερασ ευκαιρου οτε ηρωδησ τοισ γενεσιοισ αυτου δειπνον εποιησεν τοισ μεγιστασιν αυτου και τοισ χιλιαρχοισ και τοισ πρωτοισ τησ γαλιλαιασ 22και εισελθουσησ τησ θυγατροσ αυτησ τησ ηρωδιαδοσ και ορχησαμενησ και αρεσασησ τω ηρωδη και τοισ συνανακειμενοισ ειπεν ο βασιλευσ τω κορασιω αιτησον με ο εαν θελησ και δωσω σοι 23και ωμοσεν αυτη ο_τι εαν με αιτησησ δωσω σοι εωσ ημισουσ τησ βασιλειασ μου 24και εξελθουσα ειπεν τη μητρι αυτησ τι αιτησωμαι η δε ειπεν την κεφαλην ιωαννου του βαπτιζοντοσ 25και εισελθουσα ευθυσ μετα σπουδησ προσ τον βασιλεα ητησατο λεγουσα θελω ινα εξαυτησ δωσ μοι επι πινακι την κεφαλην ιωαννου του βαπτιστου 26και περιλυποσ γενομενοσ ο βασιλευσ δια τουσ ορκουσ και τουσ ανακειμενουσ ουκ ηθελησεν αθετησαι αυτην 27και ευθυσ αποστειλασ ο βασιλευσ σπεκουλατορα επεταξεν ενεγκαι την κεφαλην αυτου και απελθων απεκεφαλισεν αυτον εν τη φυλακη 28και ηνεγκεν την κεφαλην αυτου επι πινακι και εδωκεν αυτην τω κορασιω και το κορασιον εδωκεν αυτην τη μητρι αυτησ 29και ακουσαντεσ οι μαθηται αυτου ηλθον και ηραν το πτωμα αυτου και εθηκαν αυτο εν μνημειω 30και συναγονται οι αποστολοι προσ τον ιησουν και απηγγειλαν αυτω παντα οσα εποιησαν και οσα εδιδαξαν 31και λεγει αυτοισ δευτε υμεισ αυτοι κατ ιδιαν εισ ερημον τοπον και αναπαυσασθε ολιγον ησαν γαρ οι ερχομενοι και οι υπαγοντεσ πολλοι και ουδε φαγειν ευκαιρουν 32και απηλθον εν τω πλοιω εισ ερημον τοπον κατ ιδιαν 33και ειδον αυτουσ υπαγοντασ και επεγνωσαν πολλοι και πεζη απο πασων των πολεων συνεδραμον εκει και προηλθον αυτουσ 34και εξελθων ειδεν πολυν οχλον και εσπλαγχνισθη επ αυτουσ οτι ησαν ωσ προβατα μη εχοντα ποιμενα και ηρξατο διδασκειν αυτουσ πολλα 35και ηδη ωρασ πολλησ γενομενησ προσελθοντεσ αυτω οι μαθηται αυτου ελεγον οτι ερημοσ εστιν ο τοποσ και ηδη ωρα πολλη 36απολυσον αυτουσ ινα απελθοντεσ εισ τουσ κυκλω αγρουσ και κωμασ αγορασωσιν εαυτοισ τι φαγωσιν 37ο δε αποκριθεισ ειπεν αυτοισ δοτε αυτοισ υμεισ φαγειν και λεγουσιν αυτω απελθοντεσ αγορασωμεν δηναριων διακοσιων αρτουσ και δωσομεν αυτοισ φαγειν 38ο δε λεγει αυτοισ ποσουσ εχετε αρτουσ υπαγετε ιδετε και γνοντεσ λεγουσιν πεντε και δυο ιχθυασ 39και επεταξεν αυτοισ ανακλιναι παντασ συμποσια συμποσια επι τω χλωρω χορτω 40και ανεπεσαν πρασιαι πρασιαι κατα εκατον και κατα πεντηκοντα 41και λαβων τουσ πεντε αρτουσ και τουσ δυο ιχθυασ αναβλεψασ εισ τον ουρανον ευλογησεν και κατεκλασεν τουσ αρτουσ και εδιδου τοισ μαθηταισ αυτου ινα παρατιθωσιν αυτοισ και τουσ δυο ιχθυασ εμερισεν πασιν 42και εφαγον παντεσ και εχορτασθησαν 43και ηραν κλασματα δωδεκα κοφινων πληρωματα και απο των ιχθυων 44και ησαν οι φαγοντεσ τουσ αρτουσ πεντακισχιλιοι ανδρεσ 45και ευθυσ ηναγκασεν τουσ μαθητασ αυτου εμβηναι εισ το πλοιον και προαγειν εισ το περαν προσ βηθσαιδαν εωσ αυτοσ απολυει τον οχλον 46και αποταξαμενοσ αυτοισ απηλθεν εισ το οροσ προσευξασθαι 47και οψιασ γενομενησ ην το πλοιον εν μεσω τησ θαλασσησ και αυτοσ μονοσ επι τησ γησ 48και ιδων αυτουσ βασανιζομενουσ εν τω ελαυνειν ην γαρ ο ανεμοσ εναντιοσ αυτοισ περι τεταρτην φυλακην τησ νυκτοσ ερχεται προσ αυτουσ περιπατων επι τησ θαλασσησ και ηθελεν παρελθειν αυτουσ 49οι δε ιδοντεσ αυτον επι τησ θαλασσησ περιπατουντα εδοξαν οτι φαντασμα εστιν και ανεκραξαν 50παντεσ γαρ αυτον ειδον και εταραχθησαν ο δε ευθυσ ελαλησεν μετ αυτων και λεγει αυτοισ θαρσειτε εγω ειμι μη φοβεισθε 51και ανεβη προσ αυτουσ εισ το πλοιον και εκοπασεν ο ανεμοσ και λιαν εκ_περισσου εν εαυτοισ εξισταντο 52ου γαρ συνηκαν επι τοισ αρτοισ αλλ ην αυτων η καρδια πεπωρωμενη 53και διαπερασαντεσ επι την γην ηλθον εισ γεννησαρετ και προσωρμισθησαν 54και εξελθοντων αυτων εκ του πλοιου ευθυσ επιγνοντεσ αυτον 55περιεδραμον ολην την χωραν εκεινην και ηρξαντο επι τοισ κραβαττοισ τουσ κακωσ εχοντασ περιφερειν οπου ηκουον οτι εστιν 56και οπου αν εισεπορευετο εισ κωμασ η εισ πολεισ η εισ αγρουσ εν ταισ αγοραισ ετιθεσαν τουσ ασθενουντασ και παρεκαλουν αυτον ινα καν του κρασπεδου του ιματιου αυτου αψωνται και οσοι αν ηψαντο αυτου εσωζοντο |
|
1και συναγονται προσ αυτον οι φαρισαιοι και τινεσ των γραμματεων ελθοντεσ απο ιεροσολυμων 2και ιδοντεσ τινασ των μαθητων αυτου οτι κοιναισ χερσιν τουτ εστιν ανιπτοισ εσθιουσιν τουσ αρτουσ 3οι γαρ φαρισαιοι και παντεσ οι ιουδαιοι εαν μη πυγμη νιψωνται τασ χειρασ ουκ εσθιουσιν κρατουντεσ την παραδοσιν των πρεσβυτερων 4και απ αγορασ εαν μη βαπτισωνται ουκ εσθιουσιν και αλλα πολλα εστιν α παρελαβον κρατειν βαπτισμουσ ποτηριων και ξεστων και χαλκιων και κλινων 5και επερωτωσιν αυτον οι φαρισαιοι και οι γραμματεισ δια τι ου περιπατουσιν οι μαθηται σου κατα την παραδοσιν των πρεσβυτερων αλλα κοιναισ χερσιν εσθιουσιν τον αρτον 6ο δε ειπεν αυτοισ καλωσ επροφητευσεν ησαιασ περι υμων των υποκριτων ωσ γεγραπται οτι ουτοσ ο λαοσ τοισ χειλεσιν με τιμα η δε καρδια αυτων πορρω απεχει απ εμου 7ματην δε σεβονται με διδασκοντεσ διδασκαλιασ ενταλματα ανθρωπων 8αφεντεσ την εντολην του θεου κρατειτε την παραδοσιν των ανθρωπων 9και ελεγεν αυτοισ καλωσ αθετειτε την εντολην του θεου ινα την παραδοσιν υμων τηρησητε 10μωυσησ γαρ ειπεν τιμα τον πατερα σου και την μητερα σου και ο κακολογων πατερα η μητερα θανατω τελευτατω 11υμεισ δε λεγετε εαν ειπη ανθρωποσ τω πατρι η τη μητρι κορβαν ο εστιν δωρον ο εαν εξ εμου ωφεληθησ 12ουκετι αφιετε αυτον ουδεν ποιησαι τω πατρι η τη μητρι 13ακυρουντεσ τον λογον του θεου τη παραδοσει υμων η παρεδωκατε και παρομοια τοιαυτα πολλα ποιειτε 14και προσκαλεσαμενοσ παλιν τον οχλον ελεγεν αυτοισ ακουσατε μου παντεσ και συνετε 15ουδεν εστιν εξωθεν του ανθρωπου εισπορευομενον εισ αυτον ο δυναται κοινωσαι αυτον αλλα τα εκ του ανθρωπου εκπορευομενα εστιν τα κοινουντα τον ανθρωπον
17και οτε εισηλθεν εισ οικον απο του οχλου επηρωτων αυτον οι μαθηται αυτου την παραβολην 18και λεγει αυτοισ ουτωσ και υμεισ ασυνετοι εστε ου νοειτε οτι παν το εξωθεν εισπορευομενον εισ τον ανθρωπον ου δυναται αυτον κοινωσαι 19οτι ουκ εισπορευεται αυτου εισ την καρδιαν αλλ εισ την κοιλιαν και εισ τον αφεδρωνα εκπορευεται καθαριζων παντα τα βρωματα 20ελεγεν δε οτι το εκ του ανθρωπου εκπορευομενον εκεινο κοινοι τον ανθρωπον 21εσωθεν γαρ εκ τησ καρδιασ των ανθρωπων οι διαλογισμοι οι κακοι εκπορευονται πορνειαι κλοπαι φονοι 22μοιχειαι πλεονεξιαι πονηριαι δολοσ ασελγεια οφθαλμοσ πονηροσ βλασφημια υπερηφανια αφροσυνη 23παντα ταυτα τα πονηρα εσωθεν εκπορευεται και κοινοι τον ανθρωπον 24εκειθεν δε αναστασ απηλθεν εισ τα ορια τυρου και εισελθων εισ οικιαν ουδενα ηθελεν γνωναι και ουκ ηδυνηθη λαθειν 25αλλ ευθυσ ακουσασα γυνη περι αυτου ησ ειχεν το θυγατριον αυτησ πνευμα ακαθαρτον ελθουσα προσεπεσεν προσ τουσ ποδασ αυτου 26η δε γυνη ην ελληνισ συροφοινικισσα τω γενει και ηρωτα αυτον ινα το δαιμονιον εκβαλη εκ τησ θυγατροσ αυτησ 27και ελεγεν αυτη αφεσ πρωτον χορτασθηναι τα τεκνα ου γαρ καλον εστιν λαβειν τον αρτον των τεκνων και τοισ κυναριοισ βαλειν 28η δε απεκριθη και λεγει αυτω κυριε και τα κυναρια υποκατω τησ τραπεζησ εσθιουσιν απο των ψιχιων των παιδιων 29και ειπεν αυτη δια τουτον τον λογον υπαγε εξεληλυθεν εκ τησ θυγατροσ σου το δαιμονιον 30και απελθουσα εισ τον οικον αυτησ ευρεν το παιδιον βεβλημενον επι την κλινην και το δαιμονιον εξεληλυθοσ 31και παλιν εξελθων εκ των οριων τυρου ηλθεν δια σιδωνοσ εισ την θαλασσαν τησ γαλιλαιασ ανα μεσον των οριων δεκαπολεωσ 32και φερουσιν αυτω κωφον και μογιλαλον και παρακαλουσιν αυτον ινα επιθη αυτω την χειρα 33και απολαβομενοσ αυτον απο του οχλου κατ ιδιαν εβαλεν τουσ δακτυλουσ αυτου εισ τα ωτα αυτου και πτυσασ ηψατο τησ γλωσσησ αυτου 34και αναβλεψασ εισ τον ουρανον εστεναξεν και λεγει αυτω εφφαθα ο εστιν διανοιχθητι 35και ηνοιγησαν αυτου αι ακοαι και ελυθη ο δεσμοσ τησ γλωσσησ αυτου και ελαλει ορθωσ 36και διεστειλατο αυτοισ ινα μηδενι λεγωσιν οσον δε αυτοισ διεστελλετο αυτοι μαλλον περισσοτερον εκηρυσσον 37και υπερπερισσωσ εξεπλησσοντο λεγοντεσ καλωσ παντα πεποιηκεν και τουσ κωφουσ ποιει ακουειν και αλαλουσ λαλειν |
|
1εν εκειναισ ταισ ημεραισ παλιν πολλου οχλου οντοσ και μη εχοντων τι φαγωσιν προσκαλεσαμενοσ τουσ μαθητασ λεγει αυτοισ 2σπλαγχνιζομαι επι τον οχλον οτι ηδη ημεραι τρεισ προσμενουσιν μοι και ουκ εχουσιν τι φαγωσιν 3και εαν απολυσω αυτουσ νηστεισ εισ οικον αυτων εκλυθησονται εν τη οδω και τινεσ αυτων απο μακροθεν ηκασιν 4και απεκριθησαν αυτω οι μαθηται αυτου οτι ποθεν τουτουσ δυνησεται τισ ωδε χορτασαι αρτων επ ερημιασ 5και ηρωτα αυτουσ ποσουσ εχετε αρτουσ οι δε ειπαν επτα 6και παραγγελλει τω οχλω αναπεσειν επι τησ γησ και λαβων τουσ επτα αρτουσ ευχαριστησασ εκλασεν και εδιδου τοισ μαθηταισ αυτου ινα παρατιθωσιν και παρεθηκαν τω οχλω 7και ειχον ιχθυδια ολιγα και ευλογησασ αυτα ειπεν και ταυτα παρατιθεναι 8και εφαγον και εχορτασθησαν και ηραν περισσευματα κλασματων επτα σπυριδασ 9ησαν δε ωσ τετρακισχιλιοι και απελυσεν αυτουσ 10και ευθυσ εμβασ εισ το πλοιον μετα των μαθητων αυτου ηλθεν εισ τα μερη δαλμανουθα 11και εξηλθον οι φαρισαιοι και ηρξαντο συζητειν αυτω ζητουντεσ παρ αυτου σημειον απο του ουρανου πειραζοντεσ αυτον 12και αναστεναξασ τω πνευματι αυτου λεγει τι η γενεα αυτη ζητει σημειον αμην λεγω υμιν ει δοθησεται τη γενεα ταυτη σημειον 13και αφεισ αυτουσ παλιν εμβασ απηλθεν εισ το περαν 14και επελαθοντο λαβειν αρτουσ και ει μη ενα αρτον ουκ ειχον μεθ εαυτων εν τω πλοιω 15και διεστελλετο αυτοισ λεγων ορατε βλεπετε απο τησ ζυμησ των φαρισαιων και τησ ζυμησ ηρωδου 16και διελογιζοντο προσ αλληλουσ οτι αρτουσ ουκ εχουσιν 17και γνουσ λεγει αυτοισ τι διαλογιζεσθε οτι αρτουσ ουκ εχετε ουπω νοειτε ουδε συνιετε πεπωρωμενην εχετε την καρδιαν υμων 18οφθαλμουσ εχοντεσ ου βλεπετε και ωτα εχοντεσ ουκ ακουετε και ου μνημονευετε 19οτε τουσ πεντε αρτουσ εκλασα εισ τουσ πεντακισχιλιουσ ποσουσ κοφινουσ κλασματων πληρεισ ηρατε λεγουσιν αυτω δωδεκα 20οτε και τουσ επτα εισ τουσ τετρακισχιλιουσ ποσων σπυριδων πληρωματα κλασματων ηρατε και λεγουσιν αυτω επτα 21και ελεγεν αυτοισ ουπω συνιετε 22και ερχονται εισ βηθσαιδαν και φερουσιν αυτω τυφλον και παρακαλουσιν αυτον ινα αυτου αψηται 23και επιλαβομενοσ τησ χειροσ του τυφλου εξηνεγκεν αυτον εξω τησ κωμησ και πτυσασ εισ τα ομματα αυτου επιθεισ τασ χειρασ αυτω επηρωτα αυτον ει τι βλεπεισ 24και αναβλεψασ ελεγεν βλεπω τουσ ανθρωπουσ οτι ωσ δενδρα ορω περιπατουντασ 25ειτα παλιν επεθηκεν τασ χειρασ επι τουσ οφθαλμουσ αυτου και διεβλεψεν και απεκατεστη και ενεβλεπεν τηλαυγωσ απαντα 26και απεστειλεν αυτον εισ οικον αυτου λεγων μηδε εισ την κωμην εισελθησ 27και εξηλθεν ο ιησουσ και οι μαθηται αυτου εισ τασ κωμασ καισαρειασ τησ φιλιππου και εν τη οδω επηρωτα τουσ μαθητασ αυτου λεγων αυτοισ τινα με λεγουσιν οι ανθρωποι ειναι 28οι δε ειπαν αυτω λεγοντεσ οτι ιωαννην τον βαπτιστην και αλλοι ηλιαν αλλοι δε οτι εισ των προφητων 29και αυτοσ επηρωτα αυτουσ υμεισ δε τινα με λεγετε ειναι αποκριθεισ ο πετροσ λεγει αυτω συ ει ο χριστοσ 30και επετιμησεν αυτοισ ινα μηδενι λεγωσιν περι αυτου 31και ηρξατο διδασκειν αυτουσ οτι δει τον υιον του ανθρωπου πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι υπο των πρεσβυτερων και των αρχιερεων και των γραμματεων και αποκτανθηναι και μετα τρεισ ημερασ αναστηναι 32και παρρησια τον λογον ελαλει και προσλαβομενοσ ο πετροσ αυτον ηρξατο επιτιμαν αυτω 33ο δε επιστραφεισ και ιδων τουσ μαθητασ αυτου επετιμησεν πετρω και λεγει υπαγε οπισω μου σατανα οτι ου φρονεισ τα του θεου αλλα τα των ανθρωπων 34και προσκαλεσαμενοσ τον οχλον συν τοισ μαθηταισ αυτου ειπεν αυτοισ ει τισ θελει οπισω μου ελθειν απαρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου και ακολουθειτω μοι 35οσ γαρ εαν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην οσ δ αν απολεσει την ψυχην αυτου ενεκεν εμου και του ευαγγελιου σωσει αυτην 36τι γαρ ωφελει ανθρωπον κερδησαι τον κοσμον ολον και ζημιωθηναι την ψυχην αυτου 37τι γαρ δοι ανθρωποσ ανταλλαγμα τησ ψυχησ αυτου 38οσ γαρ εαν επαισχυνθη με και τουσ εμουσ λογουσ εν τη γενεα ταυτη τη μοιχαλιδι και αμαρτωλω και ο υιοσ του ανθρωπου επαισχυνθησεται αυτον οταν ελθη εν τη δοξη του πατροσ αυτου μετα των αγγελων των αγιων |
|
1και ελεγεν αυτοισ αμην λεγω υμιν οτι εισιν τινεσ των ωδε εστηκοτων οιτινεσ ου μη γευσωνται θανατου εωσ αν ιδωσιν την βασιλειαν του θεου εληλυθυιαν εν δυναμει 2και μετα ημερασ εξ παραλαμβανει ο ιησουσ τον πετρον και τον ιακωβον και ιωαννην και αναφερει αυτουσ εισ οροσ υψηλον κατ ιδιαν μονουσ και μετεμορφωθη εμπροσθεν αυτων 3και τα ιματια αυτου εγενετο στιλβοντα λευκα λιαν οια γναφευσ επι τησ γησ ου δυναται ουτωσ λευκαναι 4και ωφθη αυτοισ ηλιασ συν μωυσει και ησαν συλλαλουντεσ τω ιησου 5και αποκριθεισ ο πετροσ λεγει τω ιησου ραββι καλον εστιν ημασ ωδε ειναι και ποιησωμεν τρεισ σκηνασ σοι μιαν και μωυσει μιαν και ηλια μιαν 6ου γαρ ηδει τι αποκριθη εκφοβοι γαρ εγενοντο 7και εγενετο νεφελη επισκιαζουσα αυτοισ και εγενετο φωνη εκ τησ νεφελησ ουτοσ εστιν ο υιοσ μου ο αγαπητοσ ακουετε αυτου 8και εξαπινα περιβλεψαμενοι ουκετι ουδενα ειδον αλλα τον ιησουν μονον μεθ εαυτων 9και καταβαινοντων αυτων εκ του ορουσ διεστειλατο αυτοισ ινα μηδενι α ειδον διηγησωνται ει μη οταν ο υιοσ του ανθρωπου εκ νεκρων αναστη 10και τον λογον εκρατησαν προσ εαυτουσ συζητουντεσ τι εστιν το εκ νεκρων αναστηναι 11και επηρωτων αυτον λεγοντεσ οτι λεγουσιν οι γραμματεισ οτι ηλιαν δει ελθειν πρωτον 12ο δε εφη αυτοισ ηλιασ μεν ελθων πρωτον αποκαθιστανει παντα και πωσ γεγραπται επι τον υιον του ανθρωπου ινα πολλα παθη και εξουδενηθη 13αλλα λεγω υμιν οτι και ηλιασ εληλυθεν και εποιησαν αυτω οσα ηθελον καθωσ γεγραπται επ αυτον 14και ελθοντεσ προσ τουσ μαθητασ ειδον οχλον πολυν περι αυτουσ και γραμματεισ συζητουντασ προσ αυτουσ 15και ευθυσ πασ ο οχλοσ ιδοντεσ αυτον εξεθαμβηθησαν και προστρεχοντεσ ησπαζοντο αυτον 16και επηρωτησεν αυτουσ τι συζητειτε προσ αυτουσ 17και απεκριθη αυτω εισ εκ του οχλου διδασκαλε ηνεγκα τον υιον μου προσ σε εχοντα πνευμα αλαλον 18και οπου εαν αυτον καταλαβη ρησσει αυτον και αφριζει και τριζει τουσ οδοντασ και ξηραινεται και ειπα τοισ μαθηταισ σου ινα αυτο εκβαλωσιν και ουκ ισχυσαν 19ο δε αποκριθεισ αυτοισ λεγει ω γενεα απιστοσ εωσ ποτε προσ υμασ εσομαι εωσ ποτε ανεξομαι υμων φερετε αυτον προσ με 20και ηνεγκαν αυτον προσ αυτον και ιδων αυτον το πνευμα ευθυσ συνεσπαραξεν αυτον και πεσων επι τησ γησ εκυλιετο αφριζων 21και επηρωτησεν τον πατερα αυτου ποσοσ χρονοσ εστιν ωσ τουτο γεγονεν αυτω ο δε ειπεν εκ παιδιοθεν 22και πολλακισ και εισ πυρ αυτον εβαλεν και εισ υδατα ινα απολεση αυτον αλλ ει τι δυνη βοηθησον ημιν σπλαγχνισθεισ εφ ημασ 23ο δε ιησουσ ειπεν αυτω το ει δυνη παντα δυνατα τω πιστευοντι 24ευθυσ κραξασ ο πατηρ του παιδιου ελεγεν πιστευω βοηθει μου τη απιστια 25ιδων δε ο ιησουσ οτι επισυντρεχει οχλοσ επετιμησεν τω πνευματι τω ακαθαρτω λεγων αυτω το αλαλον και κωφον πνευμα εγω επιτασσω σοι εξελθε εξ αυτου και μηκετι εισελθησ εισ αυτον 26και κραξασ και πολλα σπαραξασ εξηλθεν και εγενετο ωσει νεκροσ ωστε τουσ πολλουσ λεγειν οτι απεθανεν 27ο δε ιησουσ κρατησασ τησ χειροσ αυτου ηγειρεν αυτον και ανεστη 28και εισελθοντοσ αυτου εισ οικον οι μαθηται αυτου κατ ιδιαν επηρωτων αυτον οτι ημεισ ουκ ηδυνηθημεν εκβαλειν αυτο 29και ειπεν αυτοισ τουτο το γενοσ εν ουδενι δυναται εξελθειν ει μη εν προσευχη 30κακειθεν εξελθοντεσ παρεπορευοντο δια τησ γαλιλαιασ και ουκ ηθελεν ινα τισ γνοι 31εδιδασκεν γαρ τουσ μαθητασ αυτου και ελεγεν αυτοισ οτι ο υιοσ του ανθρωπου παραδιδοται εισ χειρασ ανθρωπων και αποκτενουσιν αυτον και αποκτανθεισ μετα τρεισ ημερασ αναστησεται 32οι δε ηγνοουν το ρημα και εφοβουντο αυτον επερωτησαι 33και ηλθον εισ καφαρναουμ και εν τη οικια γενομενοσ επηρωτα αυτουσ τι εν τη οδω διελογιζεσθε 34οι δε εσιωπων προσ αλληλουσ γαρ διελεχθησαν εν τη οδω τισ μειζων 35και καθισασ εφωνησεν τουσ δωδεκα και λεγει αυτοισ ει τισ θελει πρωτοσ ειναι εσται παντων εσχατοσ και παντων διακονοσ 36και λαβων παιδιον εστησεν αυτο εν μεσω αυτων και εναγκαλισαμενοσ αυτο ειπεν αυτοισ 37οσ αν εν των τοιουτων παιδιων δεξηται επι τω ονοματι μου εμε δεχεται και οσ αν εμε δεχηται ουκ εμε δεχεται αλλα τον αποστειλαντα με 38εφη αυτω ο ιωαννησ διδασκαλε ειδομεν τινα εν τω ονοματι σου εκβαλλοντα δαιμονια και εκωλυομεν αυτον οτι ουκ ηκολουθει ημιν 39ο δε ιησουσ ειπεν μη κωλυετε αυτον ουδεισ γαρ εστιν οσ ποιησει δυναμιν επι τω ονοματι μου και δυνησεται ταχυ κακολογησαι με 40οσ γαρ ουκ εστιν καθ ημων υπερ ημων εστιν 41οσ γαρ αν ποτιση υμασ ποτηριον υδατοσ εν ονοματι οτι χριστου εστε αμην λεγω υμιν οτι ου μη απολεση τον μισθον αυτου 42και οσ αν σκανδαλιση ενα των μικρων τουτων των πιστευοντων εισ εμε καλον εστιν αυτω μαλλον ει περικειται μυλοσ ονικοσ περι τον τραχηλον αυτου και βεβληται εισ την θαλασσαν 43και εαν σκανδαλιζη σε η χειρ σου αποκοψον αυτην καλον εστιν σε κυλλον εισελθειν εισ την ζωην η τασ δυο χειρασ εχοντα απελθειν εισ την γεενναν εισ το πυρ το ασβεστον
45και εαν ο πουσ σου σκανδαλιζη σε αποκοψον αυτον καλον εστιν σε εισελθειν εισ την ζωην χωλον η τουσ δυο ποδασ εχοντα βληθηναι εισ την γεενναν
47και εαν ο οφθαλμοσ σου σκανδαλιζη σε εκβαλε αυτον καλον σε εστιν μονοφθαλμον εισελθειν εισ την βασιλειαν του θεου η δυο οφθαλμουσ εχοντα βληθηναι εισ την γεενναν 48οπου ο σκωληξ αυτων ου τελευτα και το πυρ ου σβεννυται 49πασ γαρ πυρι αλισθησεται 50καλον το αλασ εαν δε το αλασ αναλον γενηται εν τινι αυτο αρτυσετε εχετε εν εαυτοισ αλα και ειρηνευετε εν αλληλοισ |
|
1και εκειθεν αναστασ ερχεται εισ τα ορια τησ ιουδαιασ και περαν του ιορδανου και συμπορευονται παλιν οχλοι προσ αυτον και ωσ ειωθει παλιν εδιδασκεν αυτουσ 2και επηρωτων αυτον ει εξεστιν ανδρι γυναικα απολυσαι πειραζοντεσ αυτον 3ο δε αποκριθεισ ειπεν αυτοισ τι υμιν ενετειλατο μωυσησ 4οι δε ειπαν επετρεψεν μωυσησ βιβλιον αποστασιου γραψαι και απολυσαι 5ο δε ιησουσ ειπεν αυτοισ προσ την σκληροκαρδιαν υμων εγραψεν υμιν την εντολην ταυτην 6απο δε αρχησ κτισεωσ αρσεν και θηλυ εποιησεν αυτουσ 7ενεκεν τουτου καταλειψει ανθρωποσ τον πατερα αυτου και την μητερα και προσκολληθησεται προσ την γυναικα αυτου 8και εσονται οι δυο εισ σαρκα μιαν ωστε ουκετι εισιν δυο αλλα μια σαρξ 9ο ουν ο θεοσ συνεζευξεν ανθρωποσ μη χωριζετω 10και εισ την οικιαν παλιν οι μαθηται περι τουτου επηρωτων αυτον 11και λεγει αυτοισ οσ αν απολυση την γυναικα αυτου και γαμηση αλλην μοιχαται επ αυτην 12και εαν αυτη απολυσασα τον ανδρα αυτησ γαμηση αλλον μοιχαται 13και προσεφερον αυτω παιδια ινα αυτων αψηται οι δε μαθηται επετιμησαν αυτοισ 14ιδων δε ο ιησουσ ηγανακτησεν και ειπεν αυτοισ αφετε τα παιδια ερχεσθαι προσ με μη κωλυετε αυτα των γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια του θεου 15αμην λεγω υμιν οσ αν μη δεξηται την βασιλειαν του θεου ωσ παιδιον ου μη εισελθη εισ αυτην 16και εναγκαλισαμενοσ αυτα κατευλογει τιθεισ τασ χειρασ επ αυτα 17και εκπορευομενου αυτου εισ οδον προσδραμων εισ και γονυπετησασ αυτον επηρωτα αυτον διδασκαλε αγαθε τι ποιησω ινα ζωην αιωνιον κληρονομησω 18ο δε ιησουσ ειπεν αυτω τι με λεγεισ αγαθον ουδεισ αγαθοσ ει μη εισ ο θεοσ 19τασ εντολασ οιδασ μη φονευσησ μη μοιχευσησ μη κλεψησ μη ψευδομαρτυρησησ μη αποστερησησ τιμα τον πατερα σου και την μητερα 20ο δε εφη αυτω διδασκαλε ταυτα παντα εφυλαξαμην εκ νεοτητοσ μου 21ο δε ιησουσ εμβλεψασ αυτω ηγαπησεν αυτον και ειπεν αυτω εν σε υστερει υπαγε οσα εχεισ πωλησον και δοσ τοισ πτωχοισ και εξεισ θησαυρον εν ουρανω και δευρο ακολουθει μοι 22ο δε στυγνασασ επι τω λογω απηλθεν λυπουμενοσ ην γαρ εχων κτηματα πολλα 23και περιβλεψαμενοσ ο ιησουσ λεγει τοισ μαθηταισ αυτου πωσ δυσκολωσ οι τα χρηματα εχοντεσ εισ την βασιλειαν του θεου εισελευσονται 24οι δε μαθηται εθαμβουντο επι τοισ λογοισ αυτου ο δε ιησουσ παλιν αποκριθεισ λεγει αυτοισ τεκνα πωσ δυσκολον εστιν εισ την βασιλειαν του θεου εισελθειν 25ευκοπωτερον εστιν καμηλον δια τησ τρυμαλιασ τησ ραφιδοσ διελθειν η πλουσιον εισ την βασιλειαν του θεου εισελθειν 26οι δε περισσωσ εξεπλησσοντο λεγοντεσ προσ εαυτουσ και τισ δυναται σωθηναι 27εμβλεψασ αυτοισ ο ιησουσ λεγει παρα ανθρωποισ αδυνατον αλλ ου παρα θεω παντα γαρ δυνατα παρα τω θεω 28ηρξατο λεγειν ο πετροσ αυτω ιδου ημεισ αφηκαμεν παντα και ηκολουθηκαμεν σοι 29εφη ο ιησουσ αμην λεγω υμιν ουδεισ εστιν οσ αφηκεν οικιαν η αδελφουσ η αδελφασ η μητερα η πατερα η τεκνα η αγρουσ ενεκεν εμου και ενεκεν του ευαγγελιου 30εαν μη λαβη εκατονταπλασιονα νυν εν τω καιρω τουτω οικιασ και αδελφουσ και αδελφασ και μητερασ και τεκνα και αγρουσ μετα διωγμων και εν τω αιωνι τω ερχομενω ζωην αιωνιον 31πολλοι δε εσονται πρωτοι εσχατοι και οι εσχατοι πρωτοι 32ησαν δε εν τη οδω αναβαινοντεσ εισ ιεροσολυμα και ην προαγων αυτουσ ο ιησουσ και εθαμβουντο οι δε ακολουθουντεσ εφοβουντο και παραλαβων παλιν τουσ δωδεκα ηρξατο αυτοισ λεγειν τα μελλοντα αυτω συμβαινειν 33οτι ιδου αναβαινομεν εισ ιεροσολυμα και ο υιοσ του ανθρωπου παραδοθησεται τοισ αρχιερευσιν και τοισ γραμματευσιν και κατακρινουσιν αυτον θανατω και παραδωσουσιν αυτον τοισ εθνεσιν 34και εμπαιξουσιν αυτω και εμπτυσουσιν αυτω και μαστιγωσουσιν αυτον και αποκτενουσιν και μετα τρεισ ημερασ αναστησεται 35και προσπορευονται αυτω ιακωβοσ και ιωαννησ οι υιοι ζεβεδαιου λεγοντεσ αυτω διδασκαλε θελομεν ινα ο εαν αιτησωμεν σε ποιησησ ημιν 36ο δε ειπεν αυτοισ τι θελετε ποιησω υμιν 37οι δε ειπαν αυτω δοσ ημιν ινα εισ σου εκ δεξιων και εισ εξ αριστερων καθισωμεν εν τη δοξη σου 38ο δε ιησουσ ειπεν αυτοισ ουκ οιδατε τι αιτεισθε δυνασθε πιειν το ποτηριον ο εγω πινω η το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαι βαπτισθηναι 39οι δε ειπαν αυτω δυναμεθα ο δε ιησουσ ειπεν αυτοισ το ποτηριον ο εγω πινω πιεσθε και το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαι βαπτισθησεσθε 40το δε καθισαι εκ δεξιων μου η εξ ευωνυμων ουκ εστιν εμον δουναι αλλ οισ ητοιμασται 41και ακουσαντεσ οι δεκα ηρξαντο αγανακτειν περι ιακωβου και ιωαννου 42και προσκαλεσαμενοσ αυτουσ ο ιησουσ λεγει αυτοισ οιδατε οτι οι δοκουντεσ αρχειν των εθνων κατακυριευουσιν αυτων και οι μεγαλοι αυτων κατεξουσιαζουσιν αυτων 43ουχ ουτωσ δε εστιν εν υμιν αλλ οσ αν θελη μεγασ γενεσθαι εν υμιν εσται υμων διακονοσ 44και οσ αν θελη εν υμιν ειναι πρωτοσ εσται παντων δουλοσ 45και γαρ ο υιοσ του ανθρωπου ουκ ηλθεν διακονηθηναι αλλα διακονησαι και δουναι την ψυχην αυτου λυτρον αντι πολλων 46και ερχονται εισ ιεριχω και εκπορευομενου αυτου απο ιεριχω και των μαθητων αυτου και οχλου ικανου ο υιοσ τιμαιου βαρτιμαιοσ τυφλοσ προσαιτησ εκαθητο παρα την οδον 47και ακουσασ οτι ιησουσ ο ναζαρηνοσ εστιν ηρξατο κραζειν και λεγειν υιε δαυιδ ιησου ελεησον με 48και επετιμων αυτω πολλοι ινα σιωπηση ο δε πολλω μαλλον εκραζεν υιε δαυιδ ελεησον με 49και στασ ο ιησουσ ειπεν φωνησατε αυτον και φωνουσι τον τυφλον λεγοντεσ αυτω θαρσει εγειρε φωνει σε 50ο δε αποβαλων το ιματιον αυτου αναπηδησασ ηλθεν προσ τον ιησουν 51και αποκριθεισ αυτω ο ιησουσ ειπεν τι σοι θελεισ ποιησω ο δε τυφλοσ ειπεν αυτω ραββουνι ινα αναβλεψω 52και ο ιησουσ ειπεν αυτω υπαγε η πιστισ σου σεσωκεν σε και ευθυσ ανεβλεψεν και ηκολουθει αυτω εν τη οδω |
|
1και οτε εγγιζουσιν εισ ιεροσολυμα εισ βηθφαγη και βηθανιαν προσ το οροσ των ελαιων αποστελλει δυο των μαθητων αυτου 2και λεγει αυτοισ υπαγετε εισ την κωμην την κατεναντι υμων και ευθυσ εισπορευομενοι εισ αυτην ευρησετε πωλον δεδεμενον εφ ον ουδεισ ουπω ανθρωπων εκαθισεν λυσατε αυτον και φερετε 3και εαν τισ υμιν ειπη τι ποιειτε τουτο ειπατε οτι ο κυριοσ αυτου χρειαν εχει και ευθυσ αυτον αποστελλει παλιν ωδε 4και απηλθον και ευρον πωλον δεδεμενον προσ θυραν εξω επι του αμφοδου και λυουσιν αυτον 5και τινεσ των εκει εστηκοτων ελεγον αυτοισ τι ποιειτε λυοντεσ τον πωλον 6οι δε ειπαν αυτοισ καθωσ ειπεν ο ιησουσ και αφηκαν αυτουσ 7και φερουσιν τον πωλον προσ τον ιησουν και επιβαλλουσιν αυτω τα ιματια αυτων και εκαθισεν επ αυτον 8και πολλοι τα ιματια αυτων εστρωσαν εισ την οδον αλλοι δε στιβαδασ κοψαντεσ εκ των αγρων 9και οι προαγοντεσ και οι ακολουθουντεσ εκραζον ωσαννα ευλογημενοσ ο ερχομενοσ εν ονοματι κυριου 10ευλογημενη η ερχομενη βασιλεια του πατροσ ημων δαυιδ ωσαννα εν τοισ υψιστοισ 11και εισηλθεν εισ ιεροσολυμα εισ το ιερον και περιβλεψαμενοσ παντα οψε ηδη ουσησ τησ ωρασ εξηλθεν εισ βηθανιαν μετα των δωδεκα 12και τη επαυριον εξελθοντων αυτων απο βηθανιασ επεινασεν 13και ιδων συκην απο μακροθεν εχουσαν φυλλα ηλθεν ει αρα τι ευρησει εν αυτη και ελθων επ αυτην ουδεν ευρεν ει μη φυλλα ο γαρ καιροσ ουκ ην συκων 14και αποκριθεισ ειπεν αυτη μηκετι εισ τον αιωνα εκ σου μηδεισ καρπον φαγοι και ηκουον οι μαθηται αυτου 15και ερχονται εισ ιεροσολυμα και εισελθων εισ το ιερον ηρξατο εκβαλλειν τουσ πωλουντασ και τουσ αγοραζοντασ εν τω ιερω και τασ τραπεζασ των κολλυβιστων και τασ καθεδρασ των πωλουντων τασ περιστερασ κατεστρεψεν 16και ουκ ηφιεν ινα τισ διενεγκη σκευοσ δια του ιερου 17και εδιδασκεν και ελεγεν αυτοισ ου γεγραπται οτι ο οικοσ μου οικοσ προσευχησ κληθησεται πασιν τοισ εθνεσιν υμεισ δε πεποιηκατε αυτον σπηλαιον ληστων 18και ηκουσαν οι αρχιερεισ και οι γραμματεισ και εζητουν πωσ αυτον απολεσωσιν εφοβουντο γαρ αυτον πασ γαρ ο οχλοσ εξεπλησσετο επι τη διδαχη αυτου 19και οταν οψε εγενετο εξεπορευοντο εξω τησ πολεωσ 20και παραπορευομενοι πρωι ειδον την συκην εξηραμμενην εκ ριζων 21και αναμνησθεισ ο πετροσ λεγει αυτω ραββι ιδε η συκη ην κατηρασω εξηρανται 22και αποκριθεισ ο ιησουσ λεγει αυτοισ εχετε πιστιν θεου 23αμην λεγω υμιν οτι οσ αν ειπη τω ορει τουτω αρθητι και βληθητι εισ την θαλασσαν και μη διακριθη εν τη καρδια αυτου αλλα πιστευη οτι ο λαλει γινεται εσται αυτω 24δια τουτο λεγω υμιν παντα οσα προσευχεσθε και αιτεισθε πιστευετε οτι ελαβετε και εσται υμιν 25και οταν στηκετε προσευχομενοι αφιετε ει τι εχετε κατα τινοσ ινα και ο πατηρ υμων ο εν τοισ ουρανοισ αφη υμιν τα παραπτωματα υμων
27και ερχονται παλιν εισ ιεροσολυμα και εν τω ιερω περιπατουντοσ αυτου ερχονται προσ αυτον οι αρχιερεισ και οι γραμματεισ και οι πρεσβυτεροι 28και ελεγον αυτω εν ποια εξουσια ταυτα ποιεισ η τισ σοι εδωκεν την εξουσιαν ταυτην ινα ταυτα ποιησ 29ο δε ιησουσ ειπεν αυτοισ επερωτησω υμασ ενα λογον και αποκριθητε μοι και ερω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω 30το βαπτισμα το ιωαννου εξ ουρανου ην η εξ ανθρωπων αποκριθητε μοι 31και διελογιζοντο προσ εαυτουσ λεγοντεσ τι ειπωμεν εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει δια τι ουν ουκ επιστευσατε αυτω 32αλλα ειπωμεν εξ ανθρωπων εφοβουντο τον οχλον απαντεσ γαρ ειχον τον ιωαννην οντωσ οτι προφητησ ην 33και αποκριθεντεσ τω ιησου λεγουσιν ουκ οιδαμεν και ο ιησουσ λεγει αυτοισ ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω |
|
1και ηρξατο αυτοισ εν παραβολαισ λαλειν αμπελωνα ανθρωποσ εφυτευσεν και περιεθηκεν φραγμον και ωρυξεν υποληνιον και ωκοδομησεν πυργον και εξεδετο αυτον γεωργοισ και απεδημησεν 2και απεστειλεν προσ τουσ γεωργουσ τω καιρω δουλον ινα παρα των γεωργων λαβη απο των καρπων του αμπελωνοσ 3και λαβοντεσ αυτον εδειραν και απεστειλαν κενον 4και παλιν απεστειλεν προσ αυτουσ αλλον δουλον κακεινον εκεφαλιωσαν και ητιμασαν 5και αλλον απεστειλεν κακεινον απεκτειναν και πολλουσ αλλουσ ουσ μεν δεροντεσ ουσ δε αποκτεννοντεσ 6ετι ενα ειχεν υιον αγαπητον απεστειλεν αυτον εσχατον προσ αυτουσ λεγων οτι εντραπησονται τον υιον μου 7εκεινοι δε οι γεωργοι προσ εαυτουσ ειπαν οτι ουτοσ εστιν ο κληρονομοσ δευτε αποκτεινωμεν αυτον και ημων εσται η κληρονομια 8και λαβοντεσ απεκτειναν αυτον και εξεβαλον αυτον εξω του αμπελωνοσ 9τι ποιησει ο κυριοσ του αμπελωνοσ ελευσεται και απολεσει τουσ γεωργουσ και δωσει τον αμπελωνα αλλοισ 10ουδε την γραφην ταυτην ανεγνωτε λιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντεσ ουτοσ εγενηθη εισ κεφαλην γωνιασ 11παρα κυριου εγενετο αυτη και εστιν θαυμαστη εν οφθαλμοισ ημων 12και εζητουν αυτον κρατησαι και εφοβηθησαν τον οχλον εγνωσαν γαρ οτι προσ αυτουσ την παραβολην ειπεν και αφεντεσ αυτον απηλθον 13και αποστελλουσιν προσ αυτον τινασ των φαρισαιων και των ηρωδιανων ινα αυτον αγρευσωσιν λογω 14και ελθοντεσ λεγουσιν αυτω διδασκαλε οιδαμεν οτι αληθησ ει και ου μελει σοι περι ουδενοσ ου γαρ βλεπεισ εισ προσωπον ανθρωπων αλλ επ αληθειασ την οδον του θεου διδασκεισ εξεστιν δουναι κηνσον καισαρι η ου δωμεν η μη δωμεν 15ο δε ειδωσ αυτων την υποκρισιν ειπεν αυτοισ τι με πειραζετε φερετε μοι δηναριον ινα ιδω 16οι δε ηνεγκαν και λεγει αυτοισ τινοσ η εικων αυτη και η επιγραφη οι δε ειπαν αυτω καισαροσ 17ο δε ιησουσ ειπεν αυτοισ τα καισαροσ αποδοτε καισαρι και τα του θεου τω θεω και εξεθαυμαζον επ αυτω 18και ερχονται σαδδουκαιοι προσ αυτον οιτινεσ λεγουσιν αναστασιν μη ειναι και επηρωτων αυτον λεγοντεσ 19διδασκαλε μωυσησ εγραψεν ημιν οτι εαν τινοσ αδελφοσ αποθανη και καταλιπη γυναικα και μη αφη τεκνον ινα λαβη ο αδελφοσ αυτου την γυναικα και εξαναστηση σπερμα τω αδελφω αυτου 20επτα αδελφοι ησαν και ο πρωτοσ ελαβεν γυναικα και αποθνησκων ουκ αφηκεν σπερμα 21και ο δευτεροσ ελαβεν αυτην και απεθανεν μη καταλιπων σπερμα και ο τριτοσ ωσαυτωσ 22και οι επτα ουκ αφηκαν σπερμα εσχατον παντων και η γυνη απεθανεν 23εν τη αναστασει οταν αναστωσιν τινοσ αυτων εσται γυνη οι γαρ επτα εσχον αυτην γυναικα 24εφη αυτοισ ο ιησουσ ου δια τουτο πλανασθε μη ειδοτεσ τασ γραφασ μηδε την δυναμιν του θεου 25οταν γαρ εκ νεκρων αναστωσιν ουτε γαμουσιν ουτε γαμιζονται αλλ εισιν ωσ αγγελοι εν τοισ ουρανοισ 26περι δε των νεκρων οτι εγειρονται ουκ ανεγνωτε εν τη βιβλω μωυσεωσ επι του βατου πωσ ειπεν αυτω ο θεοσ λεγων εγω ο θεοσ αβρααμ και ο θεοσ ισαακ και ο θεοσ ιακωβ 27ουκ εστιν θεοσ νεκρων αλλα ζωντων πολυ πλανασθε 28και προσελθων εισ των γραμματεων ακουσασ αυτων συζητουντων ιδων οτι καλωσ απεκριθη αυτοισ επηρωτησεν αυτον ποια εστιν εντολη πρωτη παντων 29απεκριθη ο ιησουσ οτι πρωτη εστιν ακουε ισραηλ κυριοσ ο θεοσ ημων κυριοσ εισ εστιν 30και αγαπησεισ κυριον τον θεον σου εξ ολησ τησ καρδιασ σου και εξ ολησ τησ ψυχησ σου και εξ ολησ τησ διανοιασ σου και εξ ολησ τησ ισχυοσ σου 31δευτερα αυτη αγαπησεισ τον πλησιον σου ωσ σεαυτον μειζων τουτων αλλη εντολη ουκ εστιν 32και ειπεν αυτω ο γραμματευσ καλωσ διδασκαλε επ αληθειασ ειπεσ οτι εισ εστιν και ουκ εστιν αλλοσ πλην αυτου 33και το αγαπαν αυτον εξ ολησ τησ καρδιασ και εξ ολησ τησ συνεσεωσ και εξ ολησ τησ ισχυοσ και το αγαπαν τον πλησιον ωσ εαυτον περισσοτερον εστιν παντων των ολοκαυτωματων και θυσιων 34και ο ιησουσ ιδων αυτον οτι νουνεχωσ απεκριθη ειπεν αυτω ου μακραν ει απο τησ βασιλειασ του θεου και ουδεισ ουκετι ετολμα αυτον επερωτησαι 35και αποκριθεισ ο ιησουσ ελεγεν διδασκων εν τω ιερω πωσ λεγουσιν οι γραμματεισ οτι ο χριστοσ υιοσ δαυιδ εστιν 36αυτοσ δαυιδ ειπεν εν τω πνευματι τω αγιω ειπεν κυριοσ τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου εωσ αν θω τουσ εχθρουσ σου υποκατω των ποδων σου 37αυτοσ δαυιδ λεγει αυτον κυριον και ποθεν αυτου εστιν υιοσ και ο πολυσ οχλοσ ηκουεν αυτου ηδεωσ 38και εν τη διδαχη αυτου ελεγεν βλεπετε απο των γραμματεων των θελοντων εν στολαισ περιπατειν και ασπασμουσ εν ταισ αγοραισ 39και πρωτοκαθεδριασ εν ταισ συναγωγαισ και πρωτοκλισιασ εν τοισ δειπνοισ 40οι κατεσθιοντεσ τασ οικιασ των χηρων και προφασει μακρα προσευχομενοι ουτοι λημψονται περισσοτερον κριμα 41και καθισασ κατεναντι του γαζοφυλακιου εθεωρει πωσ ο οχλοσ βαλλει χαλκον εισ το γαζοφυλακιον και πολλοι πλουσιοι εβαλλον πολλα 42και ελθουσα μια χηρα πτωχη εβαλεν λεπτα δυο ο εστιν κοδραντησ 43και προσκαλεσαμενοσ τουσ μαθητασ αυτου ειπεν αυτοισ αμην λεγω υμιν οτι η χηρα αυτη η πτωχη πλειον παντων εβαλεν των βαλλοντων εισ το γαζοφυλακιον 44παντεσ γαρ εκ του περισσευοντοσ αυτοισ εβαλον αυτη δε εκ τησ υστερησεωσ αυτησ παντα οσα ειχεν εβαλεν ολον τον βιον αυτησ |
|
1και εκπορευομενου αυτου εκ του ιερου λεγει αυτω εισ των μαθητων αυτου διδασκαλε ιδε ποταποι λιθοι και ποταπαι οικοδομαι 2και ο ιησουσ ειπεν αυτω βλεπεισ ταυτασ τασ μεγαλασ οικοδομασ ου μη αφεθη ωδε λιθοσ επι λιθον οσ ου μη καταλυθη 3και καθημενου αυτου εισ το οροσ των ελαιων κατεναντι του ιερου επηρωτα αυτον κατ ιδιαν πετροσ και ιακωβοσ και ιωαννησ και ανδρεασ 4ειπον ημιν ποτε ταυτα εσται και τι το σημειον οταν μελλη ταυτα συντελεισθαι παντα 5ο δε ιησουσ ηρξατο λεγειν αυτοισ βλεπετε μη τισ υμασ πλανηση 6πολλοι ελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντεσ οτι εγω ειμι και πολλουσ πλανησουσιν 7οταν δε ακουσητε πολεμουσ και ακοασ πολεμων μη θροεισθε δει γενεσθαι αλλ ουπω το τελοσ 8εγερθησεται γαρ εθνοσ επ εθνοσ και βασιλεια επι βασιλειαν εσονται σεισμοι κατα τοπουσ εσονται λιμοι αρχη ωδινων ταυτα 9βλεπετε δε υμεισ εαυτουσ παραδωσουσιν υμασ εισ συνεδρια και εισ συναγωγασ δαρησεσθε και επι ηγεμονων και βασιλεων σταθησεσθε ενεκεν εμου εισ μαρτυριον αυτοισ 10και εισ παντα τα εθνη πρωτον δει κηρυχθηναι το ευαγγελιον 11και οταν αγωσιν υμασ παραδιδοντεσ μη προμεριμνατε τι λαλησητε αλλ ο εαν δοθη υμιν εν εκεινη τη ωρα τουτο λαλειτε ου γαρ εστε υμεισ οι λαλουντεσ αλλα το πνευμα το αγιον 12και παραδωσει αδελφοσ αδελφον εισ θανατον και πατηρ τεκνον και επαναστησονται τεκνα επι γονεισ και θανατωσουσιν αυτουσ 13και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων δια το ονομα μου ο δε υπομεινασ εισ τελοσ ουτοσ σωθησεται 14οταν δε ιδητε το βδελυγμα τησ ερημωσεωσ εστηκοτα οπου ου δει ο αναγινωσκων νοειτω τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν εισ τα ορη 15ο επι του δωματοσ μη καταβατω μηδε εισελθατω τι αραι εκ τησ οικιασ αυτου 16και ο εισ τον αγρον μη επιστρεψατω εισ τα οπισω αραι το ιματιον αυτου 17ουαι δε ταισ εν γαστρι εχουσαισ και ταισ θηλαζουσαισ εν εκειναισ ταισ ημεραισ 18προσευχεσθε δε ινα μη γενηται χειμωνοσ 19εσονται γαρ αι ημεραι εκειναι θλιψισ οια ου γεγονεν τοιαυτη απ αρχησ κτισεωσ ην εκτισεν ο θεοσ εωσ του νυν και ου μη γενηται 20και ει μη εκολοβωσεν κυριοσ τασ ημερασ ουκ αν εσωθη πασα σαρξ αλλα δια τουσ εκλεκτουσ ουσ εξελεξατο εκολοβωσεν τασ ημερασ 21και τοτε εαν τισ υμιν ειπη ιδε ωδε ο χριστοσ ιδε εκει μη πιστευετε 22εγερθησονται γαρ ψευδοχριστοι και ψευδοπροφηται και δωσουσιν σημεια και τερατα προσ το αποπλαναν ει δυνατον τουσ εκλεκτουσ 23υμεισ δε βλεπετε προειρηκα υμιν παντα 24αλλα εν εκειναισ ταισ ημεραισ μετα την θλιψιν εκεινην ο ηλιοσ σκοτισθησεται και η σεληνη ου δωσει το φεγγοσ αυτησ 25και οι αστερεσ εσονται εκ του ουρανου πιπτοντεσ και αι δυναμεισ αι εν τοισ ουρανοισ σαλευθησονται 26και τοτε οψονται τον υιον του ανθρωπου ερχομενον εν νεφελαισ μετα δυναμεωσ πολλησ και δοξησ 27και τοτε αποστελει τουσ αγγελουσ και επισυναξει τουσ εκλεκτουσ εκ των τεσσαρων ανεμων απ ακρου γησ εωσ ακρου ουρανου 28απο δε τησ συκησ μαθετε την παραβολην οταν ηδη ο κλαδοσ αυτησ απαλοσ γενηται και εκφυη τα φυλλα γινωσκετε οτι εγγυσ το θεροσ εστιν 29ουτωσ και υμεισ οταν ιδητε ταυτα γινομενα γινωσκετε οτι εγγυσ εστιν επι θυραισ 30αμην λεγω υμιν οτι ου μη παρελθη η γενεα αυτη μεχρισ ου ταυτα παντα γενηται 31ο ουρανοσ και η γη παρελευσονται οι δε λογοι μου ου μη παρελευσονται 32περι δε τησ ημερασ εκεινησ η τησ ωρασ ουδεισ οιδεν ουδε οι αγγελοι εν ουρανω ουδε ο υιοσ ει μη ο πατηρ 33βλεπετε αγρυπνειτε ουκ οιδατε γαρ ποτε ο καιροσ εστιν 34ωσ ανθρωποσ αποδημοσ αφεισ την οικιαν αυτου και δουσ τοισ δουλοισ αυτου την εξουσιαν εκαστω το εργον αυτου και τω θυρωρω ενετειλατο ινα γρηγορη 35γρηγορειτε ουν ουκ οιδατε γαρ ποτε ο κυριοσ τησ οικιασ ερχεται η οψε η μεσονυκτιον η αλεκτοροφωνιασ η πρωι 36μη ελθων εξαιφνησ ευρη υμασ καθευδοντασ 37ο δε υμιν λεγω πασιν λεγω γρηγορειτε |
|
1ην δε το πασχα και τα αζυμα μετα δυο ημερασ και εζητουν οι αρχιερεισ και οι γραμματεισ πωσ αυτον εν δολω κρατησαντεσ αποκτεινωσιν 2ελεγον γαρ μη εν τη εορτη μηποτε εσται θορυβοσ του λαου 3και οντοσ αυτου εν βηθανια εν τη οικια σιμωνοσ του λεπρου κατακειμενου αυτου ηλθεν γυνη εχουσα αλαβαστρον μυρου ναρδου πιστικησ πολυτελουσ συντριψασα την αλαβαστρον κατεχεεν αυτου τησ κεφαλησ 4ησαν δε τινεσ αγανακτουντεσ προσ εαυτουσ εισ τι η απωλεια αυτη του μυρου γεγονεν 5ηδυνατο γαρ τουτο το μυρον πραθηναι επανω δηναριων τριακοσιων και δοθηναι τοισ πτωχοισ και ενεβριμωντο αυτη 6ο δε ιησουσ ειπεν αφετε αυτην τι αυτη κοπουσ παρεχετε καλον εργον ηργασατο εν εμοι 7παντοτε γαρ τουσ πτωχουσ εχετε μεθ εαυτων και οταν θελητε δυνασθε αυτοισ ευ ποιησαι εμε δε ου παντοτε εχετε 8ο εσχεν εποιησεν προελαβεν μυρισαι το σωμα μου εισ τον ενταφιασμον 9αμην δε λεγω υμιν οπου εαν κηρυχθη το ευαγγελιον εισ ολον τον κοσμον και ο εποιησεν αυτη λαληθησεται εισ μνημοσυνον αυτησ 10και ιουδασ ισκαριωθ ο εισ των δωδεκα απηλθεν προσ τουσ αρχιερεισ ινα αυτον παραδοι αυτοισ 11οι δε ακουσαντεσ εχαρησαν και επηγγειλαντο αυτω αργυριον δουναι και εζητει πωσ αυτον ευκαιρωσ παραδοι 12και τη πρωτη ημερα των αζυμων οτε το πασχα εθυον λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου που θελεισ απελθοντεσ ετοιμασωμεν ινα φαγησ το πασχα 13και αποστελλει δυο των μαθητων αυτου και λεγει αυτοισ υπαγετε εισ την πολιν και απαντησει υμιν ανθρωποσ κεραμιον υδατοσ βασταζων ακολουθησατε αυτω 14και οπου εαν εισελθη ειπατε τω οικοδεσποτη οτι ο διδασκαλοσ λεγει που εστιν το καταλυμα μου οπου το πασχα μετα των μαθητων μου φαγω 15και αυτοσ υμιν δειξει αναγαιον μεγα εστρωμενον ετοιμον και εκει ετοιμασατε ημιν 16και εξηλθον οι μαθηται και ηλθον εισ την πολιν και ευρον καθωσ ειπεν αυτοισ και ητοιμασαν το πασχα 17και οψιασ γενομενησ ερχεται μετα των δωδεκα 18και ανακειμενων αυτων και εσθιοντων ο ιησουσ ειπεν αμην λεγω υμιν οτι εισ εξ υμων παραδωσει με ο εσθιων μετ εμου 19ηρξαντο λυπεισθαι και λεγειν αυτω εισ κατα εισ μητι εγω 20ο δε ειπεν αυτοισ εισ των δωδεκα ο εμβαπτομενοσ μετ εμου εισ το τρυβλιον 21οτι ο μεν υιοσ του ανθρωπου υπαγει καθωσ γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιοσ του ανθρωπου παραδιδοται καλον αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωποσ εκεινοσ 22και εσθιοντων αυτων λαβων αρτον ευλογησασ εκλασεν και εδωκεν αυτοισ και ειπεν λαβετε τουτο εστιν το σωμα μου 23και λαβων ποτηριον ευχαριστησασ εδωκεν αυτοισ και επιον εξ αυτου παντεσ 24και ειπεν αυτοισ τουτο εστιν το αιμα μου τησ διαθηκησ το εκχυννομενον υπερ πολλων 25αμην λεγω υμιν οτι ουκετι ου μη πιω εκ του γενηματοσ τησ αμπελου εωσ τησ ημερασ εκεινησ οταν αυτο πινω καινον εν τη βασιλεια του θεου 26και υμνησαντεσ εξηλθον εισ το οροσ των ελαιων 27και λεγει αυτοισ ο ιησουσ οτι παντεσ σκανδαλισθησεσθε οτι γεγραπται παταξω τον ποιμενα και τα προβατα διασκορπισθησονται 28αλλα μετα το εγερθηναι με προαξω υμασ εισ την γαλιλαιαν 29ο δε πετροσ εφη αυτω ει και παντεσ σκανδαλισθησονται αλλ ουκ εγω 30και λεγει αυτω ο ιησουσ αμην λεγω σοι οτι συ σημερον ταυτη τη νυκτι πριν η δισ αλεκτορα φωνησαι τρισ με απαρνηση 31ο δε εκπερισσωσ ελαλει εαν δεη με συναποθανειν σοι ου μη σε απαρνησομαι ωσαυτωσ δε και παντεσ ελεγον 32και ερχονται εισ χωριον ου το ονομα γεθσημανι και λεγει τοισ μαθηταισ αυτου καθισατε ωδε εωσ προσευξωμαι 33και παραλαμβανει τον πετρον και ιακωβον και ιωαννην μετ αυτου και ηρξατο εκθαμβεισθαι και αδημονειν 34και λεγει αυτοισ περιλυποσ εστιν η ψυχη μου εωσ θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτε 35και προελθων μικρον επιπτεν επι τησ γησ και προσηυχετο ινα ει δυνατον εστιν παρελθη απ αυτου η ωρα 36και ελεγεν αββα ο πατηρ παντα δυνατα σοι παρενεγκε το ποτηριον τουτο απ εμου αλλ ου τι εγω θελω αλλα τι συ 37και ερχεται και ευρισκει αυτουσ καθευδοντασ και λεγει τω πετρω σιμων καθευδεισ ουκ ισχυσασ μιαν ωραν γρηγορησαι 38γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη ελθητε εισ πειρασμον το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενησ 39και παλιν απελθων προσηυξατο τον αυτον λογον ειπων 40και παλιν ελθων ευρεν αυτουσ καθευδοντασ ησαν γαρ αυτων οι οφθαλμοι καταβαρυνομενοι και ουκ ηδεισαν τι αποκριθωσιν αυτω 41και ερχεται το τριτον και λεγει αυτοισ καθευδετε το λοιπον και αναπαυεσθε απεχει ηλθεν η ωρα ιδου παραδιδοται ο υιοσ του ανθρωπου εισ τασ χειρασ των αμαρτωλων 42εγειρεσθε αγωμεν ιδου ο παραδιδουσ με ηγγικεν 43και ευθυσ ετι αυτου λαλουντοσ παραγινεται ιουδασ εισ των δωδεκα και μετ αυτου οχλοσ μετα μαχαιρων και ξυλων παρα των αρχιερεων και των γραμματεων και των πρεσβυτερων 44δεδωκει δε ο παραδιδουσ αυτον συσσημον αυτοισ λεγων ον αν φιλησω αυτοσ εστιν κρατησατε αυτον και απαγετε ασφαλωσ 45και ελθων ευθυσ προσελθων αυτω λεγει ραββι και κατεφιλησεν αυτον 46οι δε επεβαλαν τασ χειρασ αυτω και εκρατησαν αυτον 47εισ δε τισ των παρεστηκοτων σπασαμενοσ την μαχαιραν επαισεν τον δουλον του αρχιερεωσ και αφειλεν αυτου το ωταριον 48και αποκριθεισ ο ιησουσ ειπεν αυτοισ ωσ επι ληστην εξηλθατε μετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβειν με 49καθ ημεραν ημην προσ υμασ εν τω ιερω διδασκων και ουκ εκρατησατε με αλλ ινα πληρωθωσιν αι γραφαι 50και αφεντεσ αυτον εφυγον παντεσ 51και νεανισκοσ τισ συνηκολουθει αυτω περιβεβλημενοσ σινδονα επι γυμνου και κρατουσιν αυτον 52ο δε καταλιπων την σινδονα γυμνοσ εφυγεν 53και απηγαγον τον ιησουν προσ τον αρχιερεα και συνερχονται παντεσ οι αρχιερεισ και οι πρεσβυτεροι και οι γραμματεισ 54και ο πετροσ απο μακροθεν ηκολουθησεν αυτω εωσ εσω εισ την αυλην του αρχιερεωσ και ην συγκαθημενοσ μετα των υπηρετων και θερμαινομενοσ προσ το φωσ 55οι δε αρχιερεισ και ολον το συνεδριον εζητουν κατα του ιησου μαρτυριαν εισ το θανατωσαι αυτον και ουχ ηυρισκον 56πολλοι γαρ εψευδομαρτυρουν κατ αυτου και ισαι αι μαρτυριαι ουκ ησαν 57και τινεσ ανασταντεσ εψευδομαρτυρουν κατ αυτου λεγοντεσ 58οτι ημεισ ηκουσαμεν αυτου λεγοντοσ οτι εγω καταλυσω τον ναον τουτον τον χειροποιητον και δια τριων ημερων αλλον αχειροποιητον οικοδομησω 59και ουδε ουτωσ ιση ην η μαρτυρια αυτων 60και αναστασ ο αρχιερευσ εισ μεσον επηρωτησεν τον ιησουν λεγων ουκ αποκρινη ουδεν τι ουτοι σου καταμαρτυρουσιν 61ο δε εσιωπα και ουκ απεκρινατο ουδεν παλιν ο αρχιερευσ επηρωτα αυτον και λεγει αυτω συ ει ο χριστοσ ο υιοσ του ευλογητου 62ο δε ιησουσ ειπεν εγω ειμι και οψεσθε τον υιον του ανθρωπου εκ δεξιων καθημενον τησ δυναμεωσ και ερχομενον μετα των νεφελων του ουρανου 63ο δε αρχιερευσ διαρρηξασ τουσ χιτωνασ αυτου λεγει τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυρων 64ηκουσατε τησ βλασφημιασ τι υμιν φαινεται οι δε παντεσ κατεκριναν αυτον ενοχον ειναι θανατου 65και ηρξαντο τινεσ εμπτυειν αυτω και περικαλυπτειν αυτου το προσωπον και κολαφιζειν αυτον και λεγειν αυτω προφητευσον και οι υπηρεται ραπισμασιν αυτον ελαβον 66και οντοσ του πετρου κατω εν τη αυλη ερχεται μια των παιδισκων του αρχιερεωσ 67και ιδουσα τον πετρον θερμαινομενον εμβλεψασα αυτω λεγει και συ μετα του ναζαρηνου ησθα του ιησου 68ο δε ηρνησατο λεγων ουτε οιδα ουτε επισταμαι συ τι λεγεισ και εξηλθεν εξω εισ το προαυλιον και αλεκτωρ εφωνησεν 69και η παιδισκη ιδουσα αυτον ηρξατο παλιν λεγειν τοισ παρεστωσιν οτι ουτοσ εξ αυτων εστιν 70ο δε παλιν ηρνειτο και μετα μικρον παλιν οι παρεστωτεσ ελεγον τω πετρω αληθωσ εξ αυτων ει και γαρ γαλιλαιοσ ει και η λαλια σου ομοιαζει 71ο δε ηρξατο αναθεματιζειν και ομνυναι οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον τουτον ον λεγετε 72και ευθυσ εκ δευτερου αλεκτωρ εφωνησεν και ανεμνησθη ο πετροσ το ρημα ωσ ειπεν αυτω ο ιησουσ οτι πριν αλεκτορα φωνησαι δισ τρισ με απαρνηση και επιβαλων εκλαιεν |
|
1και ευθυσ πρωι συμβουλιον ποιησαντεσ οι αρχιερεισ μετα των πρεσβυτερων και γραμματεων και ολον το συνεδριον δησαντεσ τον ιησουν απηνεγκαν και παρεδωκαν πιλατω 2και επηρωτησεν αυτον ο πιλατοσ συ ει ο βασιλευσ των ιουδαιων ο δε αποκριθεισ αυτω λεγει συ λεγεισ 3και κατηγορουν αυτου οι αρχιερεισ πολλα 4ο δε πιλατοσ παλιν επηρωτα αυτον λεγων ουκ αποκρινη ουδεν ιδε ποσα σου κατηγορουσιν 5ο δε ιησουσ ουκετι ουδεν απεκριθη ωστε θαυμαζειν τον πιλατον 6κατα δε εορτην απελυεν αυτοισ ενα δεσμιον ον παρητουντο 7ην δε ο λεγομενοσ βαραββασ μετα των στασιαστων δεδεμενοσ οιτινεσ εν τη στασει φονον πεποιηκεισαν 8και αναβασ ο οχλοσ ηρξατο αιτεισθαι καθωσ εποιει αυτοισ 9ο δε πιλατοσ απεκριθη αυτοισ λεγων θελετε απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων 10εγινωσκεν γαρ οτι δια φθονον παραδεδωκεισαν αυτον οι αρχιερεισ 11οι δε αρχιερεισ ανεσεισαν τον οχλον ινα μαλλον τον βαραββαν απολυση αυτοισ 12ο δε πιλατοσ παλιν αποκριθεισ ελεγεν αυτοισ τι ουν θελετε ποιησω ον λεγετε τον βασιλεα των ιουδαιων 13οι δε παλιν εκραξαν σταυρωσον αυτον 14ο δε πιλατοσ ελεγεν αυτοισ τι γαρ εποιησεν κακον οι δε περισσωσ εκραξαν σταυρωσον αυτον 15ο δε πιλατοσ βουλομενοσ τω οχλω το ικανον ποιησαι απελυσεν αυτοισ τον βαραββαν και παρεδωκεν τον ιησουν φραγελλωσασ ινα σταυρωθη 16οι δε στρατιωται απηγαγον αυτον εσω τησ αυλησ ο εστιν πραιτωριον και συγκαλουσιν ολην την σπειραν 17και ενδιδυσκουσιν αυτον πορφυραν και περιτιθεασιν αυτω πλεξαντεσ ακανθινον στεφανον 18και ηρξαντο ασπαζεσθαι αυτον χαιρε βασιλευ των ιουδαιων 19και ετυπτον αυτου την κεφαλην καλαμω και ενεπτυον αυτω και τιθεντεσ τα γονατα προσεκυνουν αυτω 20και οτε ενεπαιξαν αυτω εξεδυσαν αυτον την πορφυραν και ενεδυσαν αυτον τα ιματια τα ιδια και εξαγουσιν αυτον ινα σταυρωσωσιν αυτον 21και αγγαρευουσιν παραγοντα τινα σιμωνα κυρηναιον ερχομενον απ αγρου τον πατερα αλεξανδρου και ρουφου ινα αρη τον σταυρον αυτου 22και φερουσιν αυτον επι τον γολγοθαν τοπον ο εστιν μεθερμηνευομενον κρανιου τοποσ 23και εδιδουν αυτω εσμυρνισμενον οινον οσ δε ουκ ελαβεν 24και σταυρουσιν αυτον και διαμεριζονται τα ιματια αυτου βαλλοντεσ κληρον επ αυτα τισ τι αρη 25ην δε ωρα τριτη και εσταυρωσαν αυτον 26και ην η επιγραφη τησ αιτιασ αυτου επιγεγραμμενη ο βασιλευσ των ιουδαιων 27και συν αυτω σταυρουσιν δυο ληστασ ενα εκ δεξιων και ενα εξ ευωνυμων αυτου
29και οι παραπορευομενοι εβλασφημουν αυτον κινουντεσ τασ κεφαλασ αυτων και λεγοντεσ ουα ο καταλυων τον ναον και οικοδομων εν τρισιν ημεραισ 30σωσον σεαυτον καταβασ απο του σταυρου 31ομοιωσ και οι αρχιερεισ εμπαιζοντεσ προσ αλληλουσ μετα των γραμματεων ελεγον αλλουσ εσωσεν εαυτον ου δυναται σωσαι 32ο χριστοσ ο βασιλευσ ισραηλ καταβατω νυν απο του σταυρου ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν και οι συνεσταυρωμενοι συν αυτω ωνειδιζον αυτον 33και γενομενησ ωρασ εκτησ σκοτοσ εγενετο εφ ολην την γην εωσ ωρασ ενατησ 34και τη ενατη ωρα εβοησεν ο ιησουσ φωνη μεγαλη ελωι ελωι λεμα σαβαχθανι ο εστιν μεθερμηνευομενον ο θεοσ μου ο θεοσ μου εισ τι εγκατελιπεσ με 35και τινεσ των παρεστηκοτων ακουσαντεσ ελεγον ιδε ηλιαν φωνει 36δραμων δε τισ και γεμισασ σπογγον οξουσ περιθεισ καλαμω εποτιζεν αυτον λεγων αφετε ιδωμεν ει ερχεται ηλιασ καθελειν αυτον 37ο δε ιησουσ αφεισ φωνην μεγαλην εξεπνευσεν 38και το καταπετασμα του ναου εσχισθη εισ δυο απ ανωθεν εωσ κατω 39ιδων δε ο κεντυριων ο παρεστηκωσ εξ εναντιασ αυτου οτι ουτωσ εξεπνευσεν ειπεν αληθωσ ουτοσ ο ανθρωποσ υιοσ θεου ην 40ησαν δε και γυναικεσ απο μακροθεν θεωρουσαι εν αισ και μαρια η μαγδαληνη και μαρια η ιακωβου του μικρου και ιωσητοσ μητηρ και σαλωμη 41αι οτε ην εν τη γαλιλαια ηκολουθουν αυτω και διηκονουν αυτω και αλλαι πολλαι αι συναναβασαι αυτω εισ ιεροσολυμα 42και ηδη οψιασ γενομενησ επει ην παρασκευη ο εστιν προσαββατον 43ελθων ιωσηφ ο απο αριμαθαιασ ευσχημων βουλευτησ οσ και αυτοσ ην προσδεχομενοσ την βασιλειαν του θεου τολμησασ εισηλθεν προσ τον πιλατον και ητησατο το σωμα του ιησου 44ο δε πιλατοσ εθαυμασεν ει ηδη τεθνηκεν και προσκαλεσαμενοσ τον κεντυριωνα επηρωτησεν αυτον ει παλαι απεθανεν 45και γνουσ απο του κεντυριωνοσ εδωρησατο το πτωμα τω ιωσηφ 46και αγορασασ σινδονα καθελων αυτον ενειλησεν τη σινδονι και εθηκεν αυτον εν μνημειω ο ην λελατομημενον εκ πετρασ και προσεκυλισεν λιθον επι την θυραν του μνημειου 47η δε μαρια η μαγδαληνη και μαρια η ιωσητοσ εθεωρουν που τεθειται |
|
1και διαγενομενου του σαββατου μαρια η μαγδαληνη και μαρια η του ιακωβου και σαλωμη ηγορασαν αρωματα ινα ελθουσαι αλειψωσιν αυτον 2και λιαν πρωι τη μια των σαββατων ερχονται επι το μνημειον ανατειλαντοσ του ηλιου 3και ελεγον προσ εαυτασ τισ αποκυλισει ημιν τον λιθον εκ τησ θυρασ του μνημειου 4και αναβλεψασαι θεωρουσιν οτι αποκεκυλισται ο λιθοσ ην γαρ μεγασ σφοδρα 5και εισελθουσαι εισ το μνημειον ειδον νεανισκον καθημενον εν τοισ δεξιοισ περιβεβλημενον στολην λευκην και εξεθαμβηθησαν 6ο δε λεγει αυταισ μη εκθαμβεισθε ιησουν ζητειτε τον ναζαρηνον τον εσταυρωμενον ηγερθη ουκ εστιν ωδε ιδε ο τοποσ οπου εθηκαν αυτον 7αλλα υπαγετε ειπατε τοισ μαθηταισ αυτου και τω πετρω οτι προαγει υμασ εισ την γαλιλαιαν εκει αυτον οψεσθε καθωσ ειπεν υμιν 8και εξελθουσαι εφυγον απο του μνημειου ειχεν γαρ αυτασ τρομοσ και εκστασισ και ουδενι ουδεν ειπαν εφοβουντο γαρ
|
|
1επειδηπερ πολλοι επεχειρησαν αναταξασθαι διηγησιν περι των πεπληροφορημενων εν ημιν πραγματων 2καθωσ παρεδοσαν ημιν οι απ αρχησ αυτοπται και υπηρεται γενομενοι του λογου 3εδοξε καμοι παρηκολουθηκοτι ανωθεν πασιν ακριβωσ καθεξησ σοι γραψαι κρατιστε θεοφιλε 4ινα επιγνωσ περι ων κατηχηθησ λογων την ασφαλειαν 5εγενετο εν ταισ ημεραισ ηρωδου βασιλεωσ τησ ιουδαιασ ιερευσ τισ ονοματι ζαχαριασ εξ εφημεριασ αβια και γυνη αυτω εκ των θυγατερων ααρων και το ονομα αυτησ ελισαβετ 6ησαν δε δικαιοι αμφοτεροι εναντιον του θεου πορευομενοι εν πασαισ ταισ εντολαισ και δικαιωμασιν του κυριου αμεμπτοι 7και ουκ ην αυτοισ τεκνον καθοτι ην η ελισαβετ στειρα και αμφοτεροι προβεβηκοτεσ εν ταισ ημεραισ αυτων ησαν 8εγενετο δε εν τω ιερατευειν αυτον εν τη ταξει τησ εφημεριασ αυτου εναντι του θεου 9κατα το εθοσ τησ ιερατειασ ελαχε του θυμιασαι εισελθων εισ τον ναον του κυριου 10και παν το πληθοσ ην του λαου προσευχομενον εξω τη ωρα του θυμιαματοσ 11ωφθη δε αυτω αγγελοσ κυριου εστωσ εκ δεξιων του θυσιαστηριου του θυμιαματοσ 12και εταραχθη ζαχαριασ ιδων και φοβοσ επεπεσεν επ αυτον 13ειπεν δε προσ αυτον ο αγγελοσ μη φοβου ζαχαρια διοτι εισηκουσθη η δεησισ σου και η γυνη σου ελισαβετ γεννησει υιον σοι και καλεσεισ το ονομα αυτου ιωαννην 14και εσται χαρα σοι και αγαλλιασισ και πολλοι επι τη γενεσει αυτου χαρησονται 15εσται γαρ μεγασ ενωπιον του κυριου και οινον και σικερα ου μη πιη και πνευματοσ αγιου πλησθησεται ετι εκ κοιλιασ μητροσ αυτου 16και πολλουσ των υιων ισραηλ επιστρεψει επι κυριον τον θεον αυτων 17και αυτοσ προελευσεται ενωπιον αυτου εν πνευματι και δυναμει ηλιου επιστρεψαι καρδιασ πατερων επι τεκνα και απειθεισ εν φρονησει δικαιων ετοιμασαι κυριω λαον κατεσκευασμενον 18και ειπεν ζαχαριασ προσ τον αγγελον κατα τι γνωσομαι τουτο εγω γαρ ειμι πρεσβυτησ και η γυνη μου προβεβηκυια εν ταισ ημεραισ αυτησ 19και αποκριθεισ ο αγγελοσ ειπεν αυτω εγω ειμι γαβριηλ ο παρεστηκωσ ενωπιον του θεου και απεσταλην λαλησαι προσ σε και ευαγγελισασθαι σοι ταυτα 20και ιδου εση σιωπων και μη δυναμενοσ λαλησαι αχρι ησ ημερασ γενηται ταυτα ανθ ων ουκ επιστευσασ τοισ λογοισ μου οιτινεσ πληρωθησονται εισ τον καιρον αυτων 21και ην ο λαοσ προσδοκων τον ζαχαριαν και εθαυμαζον εν τω χρονιζειν εν τω ναω αυτον 22εξελθων δε ουκ εδυνατο λαλησαι αυτοισ και επεγνωσαν οτι οπτασιαν εωρακεν εν τω ναω και αυτοσ ην διανευων αυτοισ και διεμενεν κωφοσ 23και εγενετο ωσ επλησθησαν αι ημεραι τησ λειτουργιασ αυτου απηλθεν εισ τον οικον αυτου 24μετα δε ταυτασ τασ ημερασ συνελαβεν ελισαβετ η γυνη αυτου και περιεκρυβεν εαυτην μηνασ πεντε λεγουσα 25οτι ουτωσ μοι πεποιηκεν κυριοσ εν ημεραισ αισ επειδεν αφελειν ονειδοσ μου εν ανθρωποισ 26εν δε τω μηνι τω εκτω απεσταλη ο αγγελοσ γαβριηλ απο του θεου εισ πολιν τησ γαλιλαιασ η ονομα ναζαρεθ 27προσ παρθενον εμνηστευμενην ανδρι ω ονομα ιωσηφ εξ οικου δαυιδ και το ονομα τησ παρθενου μαριαμ 28και εισελθων προσ αυτην ειπεν χαιρε κεχαριτωμενη ο κυριοσ μετα σου 29η δε επι τω λογω διεταραχθη και διελογιζετο ποταποσ ειη ο ασπασμοσ ουτοσ 30και ειπεν ο αγγελοσ αυτη μη φοβου μαριαμ ευρεσ γαρ χαριν παρα τω θεω 31και ιδου συλλημψη εν γαστρι και τεξη υιον και καλεσεισ το ονομα αυτου ιησουν 32ουτοσ εσται μεγασ και υιοσ υψιστου κληθησεται και δωσει αυτω κυριοσ ο θεοσ τον θρονον δαυιδ του πατροσ αυτου 33και βασιλευσει επι τον οικον ιακωβ εισ τουσ αιωνασ και τησ βασιλειασ αυτου ουκ εσται τελοσ 34ειπεν δε μαριαμ προσ τον αγγελον πωσ εσται τουτο επει ανδρα ου γινωσκω 35και αποκριθεισ ο αγγελοσ ειπεν αυτη πνευμα αγιον επελευσεται επι σε και δυναμισ υψιστου επισκιασει σοι διο και το γεννωμενον αγιον κληθησεται υιοσ θεου 36και ιδου ελισαβετ η συγγενισ σου και αυτη συνειληφεν υιον εν γηρει αυτησ και ουτοσ μην εκτοσ εστιν αυτη τη καλουμενη στειρα 37οτι ουκ αδυνατησει παρα του θεου παν ρημα 38ειπεν δε μαριαμ ιδου η δουλη κυριου γενοιτο μοι κατα το ρημα σου και απηλθεν απ αυτησ ο αγγελοσ 39αναστασα δε μαριαμ εν ταισ ημεραισ ταυταισ επορευθη εισ την ορεινην μετα σπουδησ εισ πολιν ιουδα 40και εισηλθεν εισ τον οικον ζαχαριου και ησπασατο την ελισαβετ 41και εγενετο ωσ ηκουσεν τον ασπασμον τησ μαριασ η ελισαβετ εσκιρτησεν το βρεφοσ εν τη κοιλια αυτησ και επλησθη πνευματοσ αγιου η ελισαβετ 42και ανεφωνησεν κραυγη μεγαλη και ειπεν ευλογημενη συ εν γυναιξιν και ευλογημενοσ ο καρποσ τησ κοιλιασ σου 43και ποθεν μοι τουτο ινα ελθη η μητηρ του κυριου μου προσ εμε 44ιδου γαρ ωσ εγενετο η φωνη του ασπασμου σου εισ τα ωτα μου εσκιρτησεν εν αγαλλιασει το βρεφοσ εν τη κοιλια μου 45και μακαρια η πιστευσασα οτι εσται τελειωσισ τοισ λελαλημενοισ αυτη παρα κυριου 46και ειπεν μαριαμ μεγαλυνει η ψυχη μου τον κυριον 47και ηγαλλιασεν το πνευμα μου επι τω θεω τω σωτηρι μου 48οτι επεβλεψεν επι την ταπεινωσιν τησ δουλησ αυτου ιδου γαρ απο του νυν μακαριουσιν με πασαι αι γενεαι 49οτι εποιησεν μοι μεγαλα ο δυνατοσ και αγιον το ονομα αυτου 50και το ελεοσ αυτου εισ γενεασ και γενεασ τοισ φοβουμενοισ αυτον 51εποιησεν κρατοσ εν βραχιονι αυτου διεσκορπισεν υπερηφανουσ διανοια καρδιασ αυτων 52καθειλεν δυναστασ απο θρονων και υψωσεν ταπεινουσ 53πεινωντασ ενεπλησεν αγαθων και πλουτουντασ εξαπεστειλεν κενουσ 54αντελαβετο ισραηλ παιδοσ αυτου μνησθηναι ελεουσ 55καθωσ ελαλησεν προσ τουσ πατερασ ημων τω αβρααμ και τω σπερματι αυτου εισ τον αιωνα 56εμεινεν δε μαριαμ συν αυτη ωσ μηνασ τρεισ και υπεστρεψεν εισ τον οικον αυτησ 57τη δε ελισαβετ επλησθη ο χρονοσ του τεκειν αυτην και εγεννησεν υιον 58και ηκουσαν οι περιοικοι και οι συγγενεισ αυτησ οτι εμεγαλυνεν κυριοσ το ελεοσ αυτου μετ αυτησ και συνεχαιρον αυτη 59και εγενετο εν τη ημερα τη ογδοη ηλθον περιτεμειν το παιδιον και εκαλουν αυτο επι τω ονοματι του πατροσ αυτου ζαχαριαν 60και αποκριθεισα η μητηρ αυτου ειπεν ουχι αλλα κληθησεται ιωαννησ 61και ειπαν προσ αυτην οτι ουδεισ εστιν εκ τησ συγγενειασ σου οσ καλειται τω ονοματι τουτω 62ενενευον δε τω πατρι αυτου το τι αν θελοι καλεισθαι αυτο 63και αιτησασ πινακιδιον εγραψεν λεγων ιωαννησ εστιν ονομα αυτου και εθαυμασαν παντεσ 64ανεωχθη δε το στομα αυτου παραχρημα και η γλωσσα αυτου και ελαλει ευλογων τον θεον 65και εγενετο επι παντασ φοβοσ τουσ περιοικουντασ αυτουσ και εν ολη τη ορεινη τησ ιουδαιασ διελαλειτο παντα τα ρηματα ταυτα 66και εθεντο παντεσ οι ακουσαντεσ εν τη καρδια αυτων λεγοντεσ τι αρα το παιδιον τουτο εσται και γαρ χειρ κυριου ην μετ αυτου 67και ζαχαριασ ο πατηρ αυτου επλησθη πνευματοσ αγιου και επροφητευσεν λεγων 68ευλογητοσ κυριοσ ο θεοσ του ισραηλ οτι επεσκεψατο και εποιησεν λυτρωσιν τω λαω αυτου 69και ηγειρεν κερασ σωτηριασ ημιν εν οικω δαυιδ παιδοσ αυτου 70καθωσ ελαλησεν δια στοματοσ των αγιων απ αιωνοσ προφητων αυτου 71σωτηριαν εξ εχθρων ημων και εκ χειροσ παντων των μισουντων ημασ 72ποιησαι ελεοσ μετα των πατερων ημων και μνησθηναι διαθηκησ αγιασ αυτου 73ορκον ον ωμοσεν προσ αβρααμ τον πατερα ημων του δουναι ημιν 74αφοβωσ εκ χειροσ εχθρων ρυσθεντασ λατρευειν αυτω 75εν οσιοτητι και δικαιοσυνη ενωπιον αυτου πασαισ ταισ ημεραισ ημων 76και συ δε παιδιον προφητησ υψιστου κληθηση προπορευση γαρ ενωπιον κυριου ετοιμασαι οδουσ αυτου 77του δουναι γνωσιν σωτηριασ τω λαω αυτου εν αφεσει αμαρτιων αυτων 78δια σπλαγχνα ελεουσ θεου ημων εν οισ επισκεψεται ημασ ανατολη εξ υψουσ 79επιφαναι τοισ εν σκοτει και σκια θανατου καθημενοισ του κατευθυναι τουσ ποδασ ημων εισ οδον ειρηνησ 80το δε παιδιον ηυξανε και εκραταιουτο πνευματι και ην εν ταισ ερημοισ εωσ ημερασ αναδειξεωσ αυτου προσ τον ισραηλ |
|
1εγενετο δε εν ταισ ημεραισ εκειναισ εξηλθεν δογμα παρα καισαροσ αυγουστου απογραφεσθαι πασαν την οικουμενην 2αυτη απογραφη πρωτη εγενετο ηγεμονευοντοσ τησ συριασ κυρηνιου 3και επορευοντο παντεσ απογραφεσθαι εκαστοσ εισ την εαυτου πολιν 4ανεβη δε και ιωσηφ απο τησ γαλιλαιασ εκ πολεωσ ναζαρεθ εισ την ιουδαιαν εισ πολιν δαυιδ ητισ καλειται βηθλεεμ δια το ειναι αυτον εξ οικου και πατριασ δαυιδ 5απογραψασθαι συν μαριαμ τη εμνηστευμενη αυτω ουση εγκυω 6εγενετο δε εν τω ειναι αυτουσ εκει επλησθησαν αι ημεραι του τεκειν αυτην 7και ετεκεν τον υιον αυτησ τον πρωτοτοκον και εσπαργανωσεν αυτον και ανεκλινεν αυτον εν φατνη διοτι ουκ ην αυτοισ τοποσ εν τω καταλυματι 8και ποιμενεσ ησαν εν τη χωρα τη αυτη αγραυλουντεσ και φυλασσοντεσ φυλακασ τησ νυκτοσ επι την ποιμνην αυτων 9και αγγελοσ κυριου επεστη αυτοισ και δοξα κυριου περιελαμψεν αυτουσ και εφοβηθησαν φοβον μεγαν 10και ειπεν αυτοισ ο αγγελοσ μη φοβεισθε ιδου γαρ ευαγγελιζομαι υμιν χαραν μεγαλην ητισ εσται παντι τω λαω 11οτι ετεχθη υμιν σημερον σωτηρ οσ εστιν χριστοσ κυριοσ εν πολει δαυιδ 12και τουτο υμιν το σημειον ευρησετε βρεφοσ εσπαργανωμενον και κειμενον εν φατνη 13και εξαιφνησ εγενετο συν τω αγγελω πληθοσ στρατιασ ουρανιου αινουντων τον θεον και λεγοντων 14δοξα εν υψιστοισ θεω και επι γησ ειρηνη εν ανθρωποισ ευδοκιασ 15και εγενετο ωσ απηλθον απ αυτων εισ τον ουρανον οι αγγελοι οι ποιμενεσ ελαλουν προσ αλληλουσ διελθωμεν δη εωσ βηθλεεμ και ιδωμεν το ρημα τουτο το γεγονοσ ο ο κυριοσ εγνωρισεν ημιν 16και ηλθαν σπευσαντεσ και ανευραν την τε μαριαμ και τον ιωσηφ και το βρεφοσ κειμενον εν τη φατνη 17ιδοντεσ δε εγνωρισαν περι του ρηματοσ του λαληθεντοσ αυτοισ περι του παιδιου τουτου 18και παντεσ οι ακουσαντεσ εθαυμασαν περι των λαληθεντων υπο των ποιμενων προσ αυτουσ 19η δε μαρια παντα συνετηρει τα ρηματα ταυτα συμβαλλουσα εν τη καρδια αυτησ 20και υπεστρεψαν οι ποιμενεσ δοξαζοντεσ και αινουντεσ τον θεον επι πασιν οισ ηκουσαν και ειδον καθωσ ελαληθη προσ αυτουσ 21και οτε επλησθησαν ημεραι οκτω του περιτεμειν αυτον και εκληθη το ονομα αυτου ιησουσ το κληθεν υπο του αγγελου προ του συλλημφθηναι αυτον εν τη κοιλια 22και οτε επλησθησαν αι ημεραι του καθαρισμου αυτων κατα τον νομον μωυσεωσ ανηγαγον αυτον εισ ιεροσολυμα παραστησαι τω κυριω 23καθωσ γεγραπται εν νομω κυριου οτι παν αρσεν διανοιγον μητραν αγιον τω κυριω κληθησεται 24και του δουναι θυσιαν κατα το ειρημενον εν τω νομω κυριου ζευγοσ τρυγονων η δυο νοσσουσ περιστερων 25και ιδου ανθρωποσ ην εν ιερουσαλημ ω ονομα συμεων και ο ανθρωποσ ουτοσ δικαιοσ και ευλαβησ προσδεχομενοσ παρακλησιν του ισραηλ και πνευμα ην αγιον επ αυτον 26και ην αυτω κεχρηματισμενον υπο του πνευματοσ του αγιου μη ιδειν θανατον πριν η αν ιδη τον χριστον κυριου 27και ηλθεν εν τω πνευματι εισ το ιερον και εν τω εισαγαγειν τουσ γονεισ το παιδιον ιησουν του ποιησαι αυτουσ κατα το ειθισμενον του νομου περι αυτου 28και αυτοσ εδεξατο αυτο εισ τασ αγκαλασ και ευλογησεν τον θεον και ειπεν 29νυν απολυεισ τον δουλον σου δεσποτα κατα το ρημα σου εν ειρηνη 30οτι ειδον οι οφθαλμοι μου το σωτηριον σου 31ο ητοιμασασ κατα προσωπον παντων των λαων 32φωσ εισ αποκαλυψιν εθνων και δοξαν λαου σου ισραηλ 33και ην ο πατηρ αυτου και η μητηρ θαυμαζοντεσ επι τοισ λαλουμενοισ περι αυτου 34και ευλογησεν αυτουσ συμεων και ειπεν προσ μαριαμ την μητερα αυτου ιδου ουτοσ κειται εισ πτωσιν και αναστασιν πολλων εν τω ισραηλ και εισ σημειον αντιλεγομενον 35και σου δε αυτησ την ψυχην διελευσεται ρομφαια οπωσ αν αποκαλυφθωσιν εκ πολλων καρδιων διαλογισμοι 36και ην αννα προφητισ θυγατηρ φανουηλ εκ φυλησ ασηρ αυτη προβεβηκυια εν ημεραισ πολλαισ ζησασα μετα ανδροσ ετη επτα απο τησ παρθενιασ αυτησ 37και αυτη χηρα εωσ ετων ογδοηκοντα τεσσαρων η ουκ αφιστατο του ιερου νηστειαισ και δεησεσιν λατρευουσα νυκτα και ημεραν 38και αυτη τη ωρα επιστασα ανθωμολογειτο τω θεω και ελαλει περι αυτου πασιν τοισ προσδεχομενοισ λυτρωσιν ιερουσαλημ 39και ωσ ετελεσαν παντα τα κατα τον νομον κυριου επεστρεψαν εισ την γαλιλαιαν εισ πολιν εαυτων ναζαρεθ 40το δε παιδιον ηυξανεν και εκραταιουτο πληρουμενον σοφια και χαρισ θεου ην επ αυτο 41και επορευοντο οι γονεισ αυτου κατ ετοσ εισ ιερουσαλημ τη εορτη του πασχα 42και οτε εγενετο ετων δωδεκα αναβαινοντων αυτων κατα το εθοσ τησ εορτησ 43και τελειωσαντων τασ ημερασ εν τω υποστρεφειν αυτουσ υπεμεινεν ιησουσ ο παισ εν ιερουσαλημ και ουκ εγνωσαν οι γονεισ αυτου 44νομισαντεσ δε αυτον ειναι εν τη συνοδια ηλθον ημερασ οδον και ανεζητουν αυτον εν τοισ συγγενευσιν και τοισ γνωστοισ 45και μη ευροντεσ υπεστρεψαν εισ ιερουσαλημ αναζητουντεσ αυτον 46και εγενετο μετα ημερασ τρεισ ευρον αυτον εν τω ιερω καθεζομενον εν μεσω των διδασκαλων και ακουοντα αυτων και επερωτωντα αυτουσ 47εξισταντο δε παντεσ οι ακουοντεσ αυτου επι τη συνεσει και ταισ αποκρισεσιν αυτου 48και ιδοντεσ αυτον εξεπλαγησαν και ειπεν προσ αυτον η μητηρ αυτου τεκνον τι εποιησασ ημιν ουτωσ ιδου ο πατηρ σου και εγω οδυνωμενοι εζητουμεν σε 49και ειπεν προσ αυτουσ τι οτι εζητειτε με ουκ ηδειτε οτι εν τοισ του πατροσ μου δει ειναι με 50και αυτοι ου συνηκαν το ρημα ο ελαλησεν αυτοισ 51και κατεβη μετ αυτων και ηλθεν εισ ναζαρεθ και ην υποτασσομενοσ αυτοισ και η μητηρ αυτου διετηρει παντα τα ρηματα ταυτα εν τη καρδια αυτησ 52και ιησουσ προεκοπτεν σοφια και ηλικια και χαριτι παρα θεω και ανθρωποισ |
|
1εν ετει δε πεντεκαιδεκατω τησ ηγεμονιασ τιβεριου καισαροσ ηγεμονευοντοσ ποντιου πιλατου τησ ιουδαιασ και τετρααρχουντοσ τησ γαλιλαιασ ηρωδου φιλιππου δε του αδελφου αυτου τετρααρχουντοσ τησ ιτουραιασ και τραχωνιτιδοσ χωρασ και λυσανιου τησ αβιληνησ τετρααρχουντοσ 2επι αρχιερεωσ αννα και καιαφα εγενετο ρημα θεου επι ιωαννην τον ζαχαριου υιον εν τη ερημω 3και ηλθεν εισ πασαν περιχωρον του ιορδανου κηρυσσων βαπτισμα μετανοιασ εισ αφεσιν αμαρτιων 4ωσ γεγραπται εν βιβλω λογων ησαιου του προφητου φωνη βοωντοσ εν τη ερημω ετοιμασατε την οδον κυριου ευθειασ ποιειτε τασ τριβουσ αυτου 5πασα φαραγξ πληρωθησεται και παν οροσ και βουνοσ ταπεινωθησεται και εσται τα σκολια εισ ευθειαν και αι τραχειαι εισ οδουσ λειασ 6και οψεται πασα σαρξ το σωτηριον του θεου 7ελεγεν ουν τοισ εκπορευομενοισ οχλοισ βαπτισθηναι υπ αυτου γεννηματα εχιδνων τισ υπεδειξεν υμιν φυγειν απο τησ μελλουσησ οργησ 8ποιησατε ουν καρπουσ αξιουσ τησ μετανοιασ και μη αρξησθε λεγειν εν εαυτοισ πατερα εχομεν τον αβρααμ λεγω γαρ υμιν οτι δυναται ο θεοσ εκ των λιθων τουτων εγειραι τεκνα τω αβρααμ 9ηδη δε και η αξινη προσ την ριζαν των δενδρων κειται παν ουν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εισ πυρ βαλλεται 10και επηρωτων αυτον οι οχλοι λεγοντεσ τι ουν ποιησωμεν 11αποκριθεισ δε ελεγεν αυτοισ ο εχων δυο χιτωνασ μεταδοτω τω μη εχοντι και ο εχων βρωματα ομοιωσ ποιειτω 12ηλθον δε και τελωναι βαπτισθηναι και ειπαν προσ αυτον διδασκαλε τι ποιησωμεν 13ο δε ειπεν προσ αυτουσ μηδεν πλεον παρα το διατεταγμενον υμιν πρασσετε 14επηρωτων δε αυτον και στρατευομενοι λεγοντεσ τι ποιησωμεν και ημεισ και ειπεν αυτοισ μηδενα διασεισητε μηδε συκοφαντησητε και αρκεισθε τοισ οψωνιοισ υμων 15προσδοκωντοσ δε του λαου και διαλογιζομενων παντων εν ταισ καρδιαισ αυτων περι του ιωαννου μηποτε αυτοσ ειη ο χριστοσ 16απεκρινατο λεγων πασιν ο ιωαννησ εγω μεν υδατι βαπτιζω υμασ ερχεται δε ο ισχυροτεροσ μου ου ουκ ειμι ικανοσ λυσαι τον ιμαντα των υποδηματων αυτου αυτοσ υμασ βαπτισει εν πνευματι αγιω και πυρι 17ου το πτυον εν τη χειρι αυτου διακαθαραι την αλωνα αυτου και συναγαγειν τον σιτον εισ την αποθηκην αυτου το δε αχυρον κατακαυσει πυρι ασβεστω 18πολλα μεν ουν και ετερα παρακαλων ευηγγελιζετο τον λαον 19ο δε ηρωδησ ο τετρααρχησ ελεγχομενοσ υπ αυτου περι ηρωδιαδοσ τησ γυναικοσ του αδελφου αυτου και περι παντων ων εποιησεν πονηρων ο ηρωδησ 20προσεθηκεν και τουτο επι πασιν και κατεκλεισεν τον ιωαννην εν φυλακη 21εγενετο δε εν τω βαπτισθηναι απαντα τον λαον και ιησου βαπτισθεντοσ και προσευχομενου ανεωχθηναι τον ουρανον 22και καταβηναι το πνευμα το αγιον σωματικω ειδει ωσ περιστεραν επ αυτον και φωνην εξ ουρανου γενεσθαι συ ει ο υιοσ μου ο αγαπητοσ εν σοι ευδοκησα 23και αυτοσ ην ιησουσ αρχομενοσ ωσει ετων τριακοντα ων υιοσ ωσ ενομιζετο ιωσηφ του ηλι 24του μαθθατ του λευι του μελχι του ιανναι του ιωσηφ 25του ματταθιου του αμωσ του ναουμ του εσλι του ναγγαι 26του μααθ του ματταθιου του σεμειν του ιωσηχ του ιωδα 27του ιωαναν του ρησα του ζοροβαβελ του σαλαθιηλ του νηρι 28του μελχι του αδδι του κωσαμ του ελμαδαμ του ηρ 29του ιησου του ελιεζερ του ιωριμ του μαθθατ του λευι 30του συμεων του ιουδα του ιωσηφ του ιωναμ του ελιακιμ 31του μελεα του μεννα του ματταθα του ναθαμ του δαυιδ 32του ιεσσαι του ιωβηλ του βοοσ του σαλα του ναασσων 33του αμιναδαβ του αδμιν του αρνι του εσρωμ του φαρεσ του ιουδα 34του ιακωβ του ισαακ του αβρααμ του θαρα του ναχωρ 35του σερουχ του ραγαυ του φαλεκ του εβερ του σαλα 36του καιναμ του αρφαξαδ του σημ του νωε του λαμεχ 37του μαθουσαλα του ενωχ του ιαρετ του μαλελεηλ του καιναμ 38του ενωσ του σηθ του αδαμ του θεου |
|
1ιησουσ δε πληρησ πνευματοσ αγιου υπεστρεψεν απο του ιορδανου και ηγετο εν τω πνευματι εν τη ερημω 2ημερασ τεσσερακοντα πειραζομενοσ υπο του διαβολου και ουκ εφαγεν ουδεν εν ταισ ημεραισ εκειναισ και συντελεσθεισων αυτων επεινασεν 3ειπεν δε αυτω ο διαβολοσ ει υιοσ ει του θεου ειπε τω λιθω τουτω ινα γενηται αρτοσ 4και απεκριθη προσ αυτον ο ιησουσ γεγραπται οτι ουκ επ αρτω μονω ζησεται ο ανθρωποσ 5και αναγαγων αυτον εδειξεν αυτω πασασ τασ βασιλειασ τησ οικουμενησ εν στιγμη χρονου 6και ειπεν αυτω ο διαβολοσ σοι δωσω την εξουσιαν ταυτην απασαν και την δοξαν αυτων οτι εμοι παραδεδοται και ω αν θελω διδωμι αυτην 7συ ουν εαν προσκυνησησ ενωπιον εμου εσται σου πασα 8και αποκριθεισ ο ιησουσ ειπεν αυτω γεγραπται κυριον τον θεον σου προσκυνησεισ και αυτω μονω λατρευσεισ 9ηγαγεν δε αυτον εισ ιερουσαλημ και εστησεν επι το πτερυγιον του ιερου και ειπεν αυτω ει υιοσ ει του θεου βαλε σεαυτον εντευθεν κατω 10γεγραπται γαρ οτι τοισ αγγελοισ αυτου εντελειται περι σου του διαφυλαξαι σε 11και οτι επι χειρων αρουσιν σε μηποτε προσκοψησ προσ λιθον τον ποδα σου 12και αποκριθεισ ειπεν αυτω ο ιησουσ οτι ειρηται ουκ εκπειρασεισ κυριον τον θεον σου 13και συντελεσασ παντα πειρασμον ο διαβολοσ απεστη απ αυτου αχρι καιρου 14και υπεστρεψεν ο ιησουσ εν τη δυναμει του πνευματοσ εισ την γαλιλαιαν και φημη εξηλθεν καθ ολησ τησ περιχωρου περι αυτου 15και αυτοσ εδιδασκεν εν ταισ συναγωγαισ αυτων δοξαζομενοσ υπο παντων 16και ηλθεν εισ ναζαρα ου ην τεθραμμενοσ και εισηλθεν κατα το ειωθοσ αυτω εν τη ημερα των σαββατων εισ την συναγωγην και ανεστη αναγνωναι 17και επεδοθη αυτω βιβλιον του προφητου ησαιου και αναπτυξασ το βιβλιον ευρεν τον τοπον ου ην γεγραμμενον 18πνευμα κυριου επ εμε ου εινεκεν εχρισεν με ευαγγελισασθαι πτωχοισ απεσταλκεν με κηρυξαι αιχμαλωτοισ αφεσιν και τυφλοισ αναβλεψιν αποστειλαι τεθραυσμενουσ εν αφεσει 19κηρυξαι ενιαυτον κυριου δεκτον 20και πτυξασ το βιβλιον αποδουσ τω υπηρετη εκαθισεν και παντων οι οφθαλμοι εν τη συναγωγη ησαν ατενιζοντεσ αυτω 21ηρξατο δε λεγειν προσ αυτουσ οτι σημερον πεπληρωται η γραφη αυτη εν τοισ ωσιν υμων 22και παντεσ εμαρτυρουν αυτω και εθαυμαζον επι τοισ λογοισ τησ χαριτοσ τοισ εκπορευομενοισ εκ του στοματοσ αυτου και ελεγον ουχι υιοσ εστιν ιωσηφ ουτοσ 23και ειπεν προσ αυτουσ παντωσ ερειτε μοι την παραβολην ταυτην ιατρε θεραπευσον σεαυτον οσα ηκουσαμεν γενομενα εισ την καφαρναουμ ποιησον και ωδε εν τη πατριδι σου 24ειπεν δε αμην λεγω υμιν οτι ουδεισ προφητησ δεκτοσ εστιν εν τη πατριδι αυτου 25επ αληθειασ δε λεγω υμιν πολλαι χηραι ησαν εν ταισ ημεραισ ηλιου εν τω ισραηλ οτε εκλεισθη ο ουρανοσ επι ετη τρια και μηνασ εξ ωσ εγενετο λιμοσ μεγασ επι πασαν την γην 26και προσ ουδεμιαν αυτων επεμφθη ηλιασ ει μη εισ σαρεπτα τησ σιδωνιασ προσ γυναικα χηραν 27και πολλοι λεπροι ησαν εν τω ισραηλ επι ελισαιου του προφητου και ουδεισ αυτων εκαθαρισθη ει μη ναιμαν ο συροσ 28και επλησθησαν παντεσ θυμου εν τη συναγωγη ακουοντεσ ταυτα 29και ανασταντεσ εξεβαλον αυτον εξω τησ πολεωσ και ηγαγον αυτον εωσ οφρυοσ του ορουσ εφ ου η πολισ ωκοδομητο αυτων ωστε κατακρημνισαι αυτον 30αυτοσ δε διελθων δια μεσου αυτων επορευετο 31και κατηλθεν εισ καφαρναουμ πολιν τησ γαλιλαιασ και ην διδασκων αυτουσ εν τοισ σαββασιν 32και εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου οτι εν εξουσια ην ο λογοσ αυτου 33και εν τη συναγωγη ην ανθρωποσ εχων πνευμα δαιμονιου ακαθαρτου και ανεκραξεν φωνη μεγαλη 34εα τι ημιν και σοι ιησου ναζαρηνε ηλθεσ απολεσαι ημασ οιδα σε τισ ει ο αγιοσ του θεου 35και επετιμησεν αυτω ο ιησουσ λεγων φιμωθητι και εξελθε απ αυτου και ριψαν αυτον το δαιμονιον εισ το μεσον εξηλθεν απ αυτου μηδεν βλαψαν αυτον 36και εγενετο θαμβοσ επι παντασ και συνελαλουν προσ αλληλουσ λεγοντεσ τισ ο λογοσ ουτοσ οτι εν εξουσια και δυναμει επιτασσει τοισ ακαθαρτοισ πνευμασιν και εξερχονται 37και εξεπορευετο ηχοσ περι αυτου εισ παντα τοπον τησ περιχωρου 38αναστασ δε απο τησ συναγωγησ εισηλθεν εισ την οικιαν σιμωνοσ πενθερα δε του σιμωνοσ ην συνεχομενη πυρετω μεγαλω και ηρωτησαν αυτον περι αυτησ 39και επιστασ επανω αυτησ επετιμησεν τω πυρετω και αφηκεν αυτην παραχρημα δε αναστασα διηκονει αυτοισ 40δυνοντοσ δε του ηλιου απαντεσ οσοι ειχον ασθενουντασ νοσοισ ποικιλαισ ηγαγον αυτουσ προσ αυτον ο δε ενι εκαστω αυτων τασ χειρασ επιτιθεισ εθεραπευεν αυτουσ 41εξηρχετο δε και δαιμονια απο πολλων κραυγαζοντα και λεγοντα οτι συ ει ο υιοσ του θεου και επιτιμων ουκ εια αυτα λαλειν οτι ηδεισαν τον χριστον αυτον ειναι 42γενομενησ δε ημερασ εξελθων επορευθη εισ ερημον τοπον και οι οχλοι επεζητουν αυτον και ηλθον εωσ αυτου και κατειχον αυτον του μη πορευεσθαι απ αυτων 43ο δε ειπεν προσ αυτουσ οτι και ταισ ετεραισ πολεσιν ευαγγελισασθαι με δει την βασιλειαν του θεου οτι επι τουτο απεσταλην 44και ην κηρυσσων εισ τασ συναγωγασ τησ ιουδαιασ |
|
1εγενετο δε εν τω τον οχλον επικεισθαι αυτω και ακουειν τον λογον του θεου και αυτοσ ην εστωσ παρα την λιμνην γεννησαρετ 2και ειδεν δυο πλοια εστωτα παρα την λιμνην οι δε αλιεισ απ αυτων αποβαντεσ επλυνον τα δικτυα 3εμβασ δε εισ εν των πλοιων ο ην σιμωνοσ ηρωτησεν αυτον απο τησ γησ επαναγαγειν ολιγον καθισασ δε εκ του πλοιου εδιδασκεν τουσ οχλουσ 4ωσ δε επαυσατο λαλων ειπεν προσ τον σιμωνα επαναγαγε εισ το βαθοσ και χαλασατε τα δικτυα υμων εισ αγραν 5και αποκριθεισ σιμων ειπεν επιστατα δι ολησ νυκτοσ κοπιασαντεσ ουδεν ελαβομεν επι δε τω ρηματι σου χαλασω τα δικτυα 6και τουτο ποιησαντεσ συνεκλεισαν πληθοσ ιχθυων πολυ διερρησσετο δε τα δικτυα αυτων 7και κατενευσαν τοισ μετοχοισ εν τω ετερω πλοιω του ελθοντασ συλλαβεσθαι αυτοισ και ηλθον και επλησαν αμφοτερα τα πλοια ωστε βυθιζεσθαι αυτα 8ιδων δε σιμων πετροσ προσεπεσεν τοισ γονασιν ιησου λεγων εξελθε απ εμου οτι ανηρ αμαρτωλοσ ειμι κυριε 9θαμβοσ γαρ περιεσχεν αυτον και παντασ τουσ συν αυτω επι τη αγρα των ιχθυων ων συνελαβον 10ομοιωσ δε και ιακωβον και ιωαννην υιουσ ζεβεδαιου οι ησαν κοινωνοι τω σιμωνι και ειπεν προσ τον σιμωνα ο ιησουσ μη φοβου απο του νυν ανθρωπουσ εση ζωγρων 11και καταγαγοντεσ τα πλοια επι την γην αφεντεσ παντα ηκολουθησαν αυτω 12και εγενετο εν τω ειναι αυτον εν μια των πολεων και ιδου ανηρ πληρησ λεπρασ και ιδων τον ιησουν πεσων επι προσωπον εδεηθη αυτου λεγων κυριε εαν θελησ δυνασαι με καθαρισαι 13και εκτεινασ την χειρα ηψατο αυτου ειπων θελω καθαρισθητι και ευθεωσ η λεπρα απηλθεν απ αυτου 14και αυτοσ παρηγγειλεν αυτω μηδενι ειπειν αλλα απελθων δειξον σεαυτον τω ιερει και προσενεγκε περι του καθαρισμου σου καθωσ προσεταξεν μωυσησ εισ μαρτυριον αυτοισ 15διηρχετο δε μαλλον ο λογοσ περι αυτου και συνηρχοντο οχλοι πολλοι ακουειν και θεραπευεσθαι απο των ασθενειων αυτων 16αυτοσ δε ην υποχωρων εν ταισ ερημοισ και προσευχομενοσ 17και εγενετο εν μια των ημερων και αυτοσ ην διδασκων και ησαν καθημενοι φαρισαιοι και νομοδιδασκαλοι οι ησαν εληλυθοτεσ εκ πασησ κωμησ τησ γαλιλαιασ και ιουδαιασ και ιερουσαλημ και δυναμισ κυριου ην εισ το ιασθαι αυτον 18και ιδου ανδρεσ φεροντεσ επι κλινησ ανθρωπον οσ ην παραλελυμενοσ και εζητουν αυτον εισενεγκειν και θειναι ενωπιον αυτου 19και μη ευροντεσ ποιασ εισενεγκωσιν αυτον δια τον οχλον αναβαντεσ επι το δωμα δια των κεραμων καθηκαν αυτον συν τω κλινιδιω εισ το μεσον εμπροσθεν του ιησου 20και ιδων την πιστιν αυτων ειπεν ανθρωπε αφεωνται σοι αι αμαρτιαι σου 21και ηρξαντο διαλογιζεσθαι οι γραμματεισ και οι φαρισαιοι λεγοντεσ τισ εστιν ουτοσ οσ λαλει βλασφημιασ τισ δυναται αμαρτιασ αφειναι ει μη μονοσ ο θεοσ 22επιγνουσ δε ο ιησουσ τουσ διαλογισμουσ αυτων αποκριθεισ ειπεν προσ αυτουσ τι διαλογιζεσθε εν ταισ καρδιαισ υμων 23τι εστιν ευκοπωτερον ειπειν αφεωνται σοι αι αμαρτιαι σου η ειπειν εγειρε και περιπατει 24ινα δε ειδητε οτι ο υιοσ του ανθρωπου εξουσιαν εχει επι τησ γησ αφιεναι αμαρτιασ ειπεν τω παραλελυμενω σοι λεγω εγειρε και αρασ το κλινιδιον σου πορευου εισ τον οικον σου 25και παραχρημα αναστασ ενωπιον αυτων αρασ εφ ο κατεκειτο απηλθεν εισ τον οικον αυτου δοξαζων τον θεον 26και εκστασισ ελαβεν απαντασ και εδοξαζον τον θεον και επλησθησαν φοβου λεγοντεσ οτι ειδομεν παραδοξα σημερον 27και μετα ταυτα εξηλθεν και εθεασατο τελωνην ονοματι λευιν καθημενον επι το τελωνιον και ειπεν αυτω ακολουθει μοι 28και καταλιπων παντα αναστασ ηκολουθει αυτω 29και εποιησεν δοχην μεγαλην λευισ αυτω εν τη οικια αυτου και ην οχλοσ πολυσ τελωνων και αλλων οι ησαν μετ αυτων κατακειμενοι 30και εγογγυζον οι φαρισαιοι και οι γραμματεισ αυτων προσ τουσ μαθητασ αυτου λεγοντεσ δια τι μετα των τελωνων και αμαρτωλων εσθιετε και πινετε 31και αποκριθεισ ο ιησουσ ειπεν προσ αυτουσ ου χρειαν εχουσιν οι υγιαινοντεσ ιατρου αλλα οι κακωσ εχοντεσ 32ουκ εληλυθα καλεσαι δικαιουσ αλλα αμαρτωλουσ εισ μετανοιαν 33οι δε ειπαν προσ αυτον οι μαθηται ιωαννου νηστευουσιν πυκνα και δεησεισ ποιουνται ομοιωσ και οι των φαρισαιων οι δε σοι εσθιουσιν και πινουσιν 34ο δε ειπεν προσ αυτουσ μη δυνασθε τουσ υιουσ του νυμφωνοσ εν ω ο νυμφιοσ μετ αυτων εστιν ποιησαι νηστευσαι 35ελευσονται δε ημεραι και οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιοσ τοτε νηστευσουσιν εν εκειναισ ταισ ημεραισ 36ελεγεν δε και παραβολην προσ αυτουσ οτι ουδεισ επιβλημα απο ιματιου καινου σχισασ επιβαλλει επι ιματιον παλαιον ει δε μη _γε και το καινον σχισει και τω παλαιω ου συμφωνησει το επιβλημα το απο του καινου 37και ουδεισ βαλλει οινον νεον εισ ασκουσ παλαιουσ ει δε μη _γε ρηξει ο οινοσ ο νεοσ τουσ ασκουσ και αυτοσ εκχυθησεται και οι ασκοι απολουνται 38αλλα οινον νεον εισ ασκουσ καινουσ βλητεον 39και ουδεισ πιων παλαιον θελει νεον λεγει γαρ ο παλαιοσ χρηστοσ εστιν |
|
1εγενετο δε εν σαββατω διαπορευεσθαι αυτον δια σποριμων και ετιλλον οι μαθηται αυτου και ησθιον τουσ σταχυασ ψωχοντεσ ταισ χερσιν 2τινεσ δε των φαρισαιων ειπαν τι ποιειτε ο ουκ εξεστιν τοισ σαββασιν 3και αποκριθεισ προσ αυτουσ ειπεν ο ιησουσ ουδε τουτο ανεγνωτε ο εποιησεν δαυιδ οποτε επεινασεν αυτοσ και οι μετ αυτου οντεσ 4ωσ εισηλθεν εισ τον οικον του θεου και τουσ αρτουσ τησ προθεσεωσ λαβων εφαγεν και εδωκεν τοισ μετ αυτου ουσ ουκ εξεστιν φαγειν ει μη μονουσ τουσ ιερεισ 5και ελεγεν αυτοισ κυριοσ εστιν του σαββατου ο υιοσ του ανθρωπου 6εγενετο δε εν ετερω σαββατω εισελθειν αυτον εισ την συναγωγην και διδασκειν και ην ανθρωποσ εκει και η χειρ αυτου η δεξια ην ξηρα 7παρετηρουντο δε οι γραμματεισ και οι φαρισαιοι ει εν τω σαββατω θεραπευει ινα ευρωσιν κατηγορειν αυτου 8αυτοσ δε ηδει τουσ διαλογισμουσ αυτων ειπεν δε τω ανδρι τω ξηραν εχοντι την χειρα εγειρε και στηθι εισ το μεσον και αναστασ εστη 9ειπεν δε ο ιησουσ προσ αυτουσ επερωτω υμασ ει εξεστιν τω σαββατω αγαθοποιησαι η κακοποιησαι ψυχην σωσαι η απολεσαι 10και περιβλεψαμενοσ παντασ αυτουσ ειπεν αυτω εκτεινον την χειρα σου ο δε εποιησεν και απεκατεσταθη η χειρ αυτου 11αυτοι δε επλησθησαν ανοιασ και διελαλουν προσ αλληλουσ τι αν ποιησαιεν τω ιησου 12εγενετο δε εν ταισ ημεραισ ταυταισ εξελθειν αυτον εισ το οροσ προσευξασθαι και ην διανυκτερευων εν τη προσευχη του θεου 13και οτε εγενετο ημερα προσεφωνησεν τουσ μαθητασ αυτου και εκλεξαμενοσ απ αυτων δωδεκα ουσ και αποστολουσ ωνομασεν 14σιμωνα ον και ωνομασεν πετρον και ανδρεαν τον αδελφον αυτου και ιακωβον και ιωαννην και φιλιππον και βαρθολομαιον 15και μαθθαιον και θωμαν και ιακωβον αλφαιου και σιμωνα τον καλουμενον ζηλωτην 16και ιουδαν ιακωβου και ιουδαν ισκαριωθ οσ εγενετο προδοτησ 17και καταβασ μετ αυτων εστη επι τοπου πεδινου και οχλοσ πολυσ μαθητων αυτου και πληθοσ πολυ του λαου απο πασησ τησ ιουδαιασ και ιερουσαλημ και τησ παραλιου τυρου και σιδωνοσ 18οι ηλθον ακουσαι αυτου και ιαθηναι απο των νοσων αυτων και οι ενοχλουμενοι απο πνευματων ακαθαρτων εθεραπευοντο 19και πασ ο οχλοσ εζητουν απτεσθαι αυτου οτι δυναμισ παρ αυτου εξηρχετο και ιατο παντασ 20και αυτοσ επαρασ τουσ οφθαλμουσ αυτου εισ τουσ μαθητασ αυτου ελεγεν μακαριοι οι πτωχοι οτι υμετερα εστιν η βασιλεια του θεου 21μακαριοι οι πεινωντεσ νυν οτι χορτασθησεσθε μακαριοι οι κλαιοντεσ νυν οτι γελασετε 22μακαριοι εστε οταν μισησωσιν υμασ οι ανθρωποι και οταν αφορισωσιν υμασ και ονειδισωσιν και εκβαλωσιν το ονομα υμων ωσ πονηρον ενεκα του υιου του ανθρωπου 23χαρητε εν εκεινη τη ημερα και σκιρτησατε ιδου γαρ ο μισθοσ υμων πολυσ εν τω ουρανω κατα τα αυτα γαρ εποιουν τοισ προφηταισ οι πατερεσ αυτων 24πλην ουαι υμιν τοισ πλουσιοισ οτι απεχετε την παρακλησιν υμων 25ουαι υμιν οι εμπεπλησμενοι νυν οτι πεινασετε ουαι οι γελωντεσ νυν οτι πενθησετε και κλαυσετε 26ουαι οταν καλωσ υμασ ειπωσιν παντεσ οι ανθρωποι κατα τα αυτα γαρ εποιουν τοισ ψευδοπροφηταισ οι πατερεσ αυτων 27αλλα υμιν λεγω τοισ ακουουσιν αγαπατε τουσ εχθρουσ υμων καλωσ ποιειτε τοισ μισουσιν υμασ 28ευλογειτε τουσ καταρωμενουσ υμασ προσευχεσθε περι των επηρεαζοντων υμασ 29τω τυπτοντι σε επι την σιαγονα παρεχε και την αλλην και απο του αιροντοσ σου το ιματιον και τον χιτωνα μη κωλυσησ 30παντι αιτουντι σε διδου και απο του αιροντοσ τα σα μη απαιτει 31και καθωσ θελετε ινα ποιωσιν υμιν οι ανθρωποι ποιειτε αυτοισ ομοιωσ 32και ει αγαπατε τουσ αγαπωντασ υμασ ποια υμιν χαρισ εστιν και γαρ οι αμαρτωλοι τουσ αγαπωντασ αυτουσ αγαπωσιν 33και εαν αγαθοποιητε τουσ αγαθοποιουντασ υμασ ποια υμιν χαρισ εστιν και οι αμαρτωλοι το αυτο ποιουσιν 34και εαν δανισητε παρ ων ελπιζετε λαβειν ποια υμιν χαρισ εστιν και αμαρτωλοι αμαρτωλοισ δανιζουσιν ινα απολαβωσιν τα ισα 35πλην αγαπατε τουσ εχθρουσ υμων και αγαθοποιειτε και δανιζετε μηδεν απελπιζοντεσ και εσται ο μισθοσ υμων πολυσ και εσεσθε υιοι υψιστου οτι αυτοσ χρηστοσ εστιν επι τουσ αχαριστουσ και πονηρουσ 36γινεσθε οικτιρμονεσ καθωσ ο πατηρ υμων οικτιρμων εστιν 37και μη κρινετε και ου μη κριθητε και μη καταδικαζετε και ου μη καταδικασθητε απολυετε και απολυθησεσθε 38διδοτε και δοθησεται υμιν μετρον καλον πεπιεσμενον σεσαλευμενον υπερεκχυννομενον δωσουσιν εισ τον κολπον υμων ω γαρ μετρω μετρειτε αντιμετρηθησεται υμιν 39ειπεν δε και παραβολην αυτοισ μητι δυναται τυφλοσ τυφλον οδηγειν ουχι αμφοτεροι εισ βοθυνον εμπεσουνται 40ουκ εστιν μαθητησ υπερ τον διδασκαλον κατηρτισμενοσ δε πασ εσται ωσ ο διδασκαλοσ αυτου 41τι δε βλεπεισ το καρφοσ το εν τω οφθαλμω του αδελφου σου την δε δοκον την εν τω ιδιω οφθαλμω ου κατανοεισ 42πωσ δυνασαι λεγειν τω αδελφω σου αδελφε αφεσ εκβαλω το καρφοσ το εν τω οφθαλμω σου αυτοσ την εν τω οφθαλμω σου δοκον ου βλεπων υποκριτα εκβαλε πρωτον την δοκον εκ του οφθαλμου σου και τοτε διαβλεψεισ το καρφοσ το εν τω οφθαλμω του αδελφου σου εκβαλειν 43ου γαρ εστιν δενδρον καλον ποιουν καρπον σαπρον ουδε παλιν δενδρον σαπρον ποιουν καρπον καλον 44εκαστον γαρ δενδρον εκ του ιδιου καρπου γινωσκεται ου γαρ εξ ακανθων συλλεγουσιν συκα ουδε εκ βατου σταφυλην τρυγωσιν 45ο αγαθοσ ανθρωποσ εκ του αγαθου θησαυρου τησ καρδιασ αυτου προφερει το αγαθον και ο πονηροσ εκ του πονηρου προφερει το πονηρον εκ γαρ περισσευματοσ καρδιασ λαλει το στομα αυτου 46τι δε με καλειτε κυριε κυριε και ου ποιειτε α λεγω 47πασ ο ερχομενοσ προσ με και ακουων μου των λογων και ποιων αυτουσ υποδειξω υμιν τινι εστιν ομοιοσ 48ομοιοσ εστιν ανθρωπω οικοδομουντι οικιαν οσ εσκαψεν και εβαθυνεν και εθηκεν θεμελιον επι την πετραν πλημμυρησ δε γενομενησ προσερηξεν ο ποταμοσ τη οικια εκεινη και ουκ ισχυσεν σαλευσαι αυτην δια το καλωσ οικοδομησθαι αυτην 49ο δε ακουσασ και μη ποιησασ ομοιοσ εστιν ανθρωπω οικοδομησαντι οικιαν επι την γην χωρισ θεμελιου η προσερηξεν ο ποταμοσ και ευθυσ συνεπεσεν και εγενετο το ρηγμα τησ οικιασ εκεινησ μεγα |
|
1επειδη επληρωσεν παντα τα ρηματα αυτου εισ τασ ακοασ του λαου εισηλθεν εισ καφαρναουμ 2εκατονταρχου δε τινοσ δουλοσ κακωσ εχων ημελλεν τελευταν οσ ην αυτω εντιμοσ 3ακουσασ δε περι του ιησου απεστειλεν προσ αυτον πρεσβυτερουσ των ιουδαιων ερωτων αυτον οπωσ ελθων διασωση τον δουλον αυτου 4οι δε παραγενομενοι προσ τον ιησουν παρεκαλουν αυτον σπουδαιωσ λεγοντεσ οτι αξιοσ εστιν ω παρεξη τουτο 5αγαπα γαρ το εθνοσ ημων και την συναγωγην αυτοσ ωκοδομησεν ημιν 6ο δε ιησουσ επορευετο συν αυτοισ ηδη δε αυτου ου μακραν απεχοντοσ απο τησ οικιασ επεμψεν φιλουσ ο εκατονταρχησ λεγων αυτω κυριε μη σκυλλου ου γαρ ικανοσ ειμι ινα υπο την στεγην μου εισελθησ 7διο ουδε εμαυτον ηξιωσα προσ σε ελθειν αλλα ειπε λογω και ιαθητω ο παισ μου 8και γαρ εγω ανθρωποσ ειμι υπο εξουσιαν τασσομενοσ εχων υπ εμαυτον στρατιωτασ και λεγω τουτω πορευθητι και πορευεται και αλλω ερχου και ερχεται και τω δουλω μου ποιησον τουτο και ποιει 9ακουσασ δε ταυτα ο ιησουσ εθαυμασεν αυτον και στραφεισ τω ακολουθουντι αυτω οχλω ειπεν λεγω υμιν ουδε εν τω ισραηλ τοσαυτην πιστιν ευρον 10και υποστρεψαντεσ εισ τον οικον οι πεμφθεντεσ ευρον τον δουλον υγιαινοντα 11και εγενετο εν τω εξησ επορευθη εισ πολιν καλουμενην ναιν και συνεπορευοντο αυτω οι μαθηται αυτου και οχλοσ πολυσ 12ωσ δε ηγγισεν τη πυλη τησ πολεωσ και ιδου εξεκομιζετο τεθνηκωσ μονογενησ υιοσ τη μητρι αυτου και αυτη ην χηρα και οχλοσ τησ πολεωσ ικανοσ ην συν αυτη 13και ιδων αυτην ο κυριοσ εσπλαγχνισθη επ αυτη και ειπεν αυτη μη κλαιε 14και προσελθων ηψατο τησ σορου οι δε βασταζοντεσ εστησαν και ειπεν νεανισκε σοι λεγω εγερθητι 15και ανεκαθισεν ο νεκροσ και ηρξατο λαλειν και εδωκεν αυτον τη μητρι αυτου 16ελαβεν δε φοβοσ παντασ και εδοξαζον τον θεον λεγοντεσ οτι προφητησ μεγασ ηγερθη εν ημιν και οτι επεσκεψατο ο θεοσ τον λαον αυτου 17και εξηλθεν ο λογοσ ουτοσ εν ολη τη ιουδαια περι αυτου και παση τη περιχωρω 18και απηγγειλαν ιωαννη οι μαθηται αυτου περι παντων τουτων και προσκαλεσαμενοσ δυο τινασ των μαθητων αυτου ο ιωαννησ 19επεμψεν προσ τον κυριον λεγων συ ει ο ερχομενοσ η αλλον προσδοκωμεν 20παραγενομενοι δε προσ αυτον οι ανδρεσ ειπαν ιωαννησ ο βαπτιστησ απεστειλεν ημασ προσ σε λεγων συ ει ο ερχομενοσ η αλλον προσδοκωμεν 21εν εκεινη τη ωρα εθεραπευσεν πολλουσ απο νοσων και μαστιγων και πνευματων πονηρων και τυφλοισ πολλοισ εχαρισατο βλεπειν 22και αποκριθεισ ειπεν αυτοισ πορευθεντεσ απαγγειλατε ιωαννη α ειδετε και ηκουσατε τυφλοι αναβλεπουσιν χωλοι περιπατουσιν λεπροι καθαριζονται κωφοι ακουουσιν νεκροι εγειρονται πτωχοι ευαγγελιζονται 23και μακαριοσ εστιν οσ εαν μη σκανδαλισθη εν εμοι 24απελθοντων δε των αγγελων ιωαννου ηρξατο λεγειν προσ τουσ οχλουσ περι ιωαννου τι εξηλθατε εισ την ερημον θεασασθαι καλαμον υπο ανεμου σαλευομενον 25αλλα τι εξηλθατε ιδειν ανθρωπον εν μαλακοισ ιματιοισ ημφιεσμενον ιδου οι εν ιματισμω ενδοξω και τρυφη υπαρχοντεσ εν τοισ βασιλειοισ εισιν 26αλλα τι εξηλθατε ιδειν προφητην ναι λεγω υμιν και περισσοτερον προφητου 27ουτοσ εστιν περι ου γεγραπται ιδου αποστελλω τον αγγελον μου προ προσωπου σου οσ κατασκευασει την οδον σου εμπροσθεν σου 28λεγω υμιν μειζων εν γεννητοισ γυναικων ιωαννου ουδεισ εστιν ο δε μικροτεροσ εν τη βασιλεια του θεου μειζων αυτου εστιν 29και πασ ο λαοσ ακουσασ και οι τελωναι εδικαιωσαν τον θεον βαπτισθεντεσ το βαπτισμα ιωαννου 30οι δε φαρισαιοι και οι νομικοι την βουλην του θεου ηθετησαν εισ εαυτουσ μη βαπτισθεντεσ υπ αυτου 31τινι ουν ομοιωσω τουσ ανθρωπουσ τησ γενεασ ταυτησ και τινι εισιν ομοιοι 32ομοιοι εισιν παιδιοισ τοισ εν αγορα καθημενοισ και προσφωνουσιν αλληλοισ α λεγει ηυλησαμεν υμιν και ουκ ωρχησασθε εθρηνησαμεν και ουκ εκλαυσατε 33εληλυθεν γαρ ιωαννησ ο βαπτιστησ μη εσθιων αρτον μητε πινων οινον και λεγετε δαιμονιον εχει 34εληλυθεν ο υιοσ του ανθρωπου εσθιων και πινων και λεγετε ιδου ανθρωποσ φαγοσ και οινοποτησ φιλοσ τελωνων και αμαρτωλων 35και εδικαιωθη η σοφια απο παντων των τεκνων αυτησ 36ηρωτα δε τισ αυτον των φαρισαιων ινα φαγη μετ αυτου και εισελθων εισ τον οικον του φαρισαιου κατεκλιθη 37και ιδου γυνη ητισ ην εν τη πολει αμαρτωλοσ και επιγνουσα οτι κατακειται εν τη οικια του φαρισαιου κομισασα αλαβαστρον μυρου 38και στασα οπισω παρα τουσ ποδασ αυτου κλαιουσα τοισ δακρυσιν ηρξατο βρεχειν τουσ ποδασ αυτου και ταισ θριξιν τησ κεφαλησ αυτησ εξεμασσεν και κατεφιλει τουσ ποδασ αυτου και ηλειφεν τω μυρω 39ιδων δε ο φαρισαιοσ ο καλεσασ αυτον ειπεν εν εαυτω λεγων ουτοσ ει ην προφητησ εγινωσκεν αν τισ και ποταπη η γυνη ητισ απτεται αυτου οτι αμαρτωλοσ εστιν 40και αποκριθεισ ο ιησουσ ειπεν προσ αυτον σιμων εχω σοι τι ειπειν ο δε διδασκαλε ειπε φησιν 41δυο χρεοφειλεται ησαν δανιστη τινι ο εισ ωφειλεν δηναρια πεντακοσια ο δε ετεροσ πεντηκοντα 42μη εχοντων αυτων αποδουναι αμφοτεροισ εχαρισατο τισ ουν αυτων πλειον αγαπησει αυτον 43αποκριθεισ σιμων ειπεν υπολαμβανω οτι ω το πλειον εχαρισατο ο δε ειπεν αυτω ορθωσ εκρινασ 44και στραφεισ προσ την γυναικα τω σιμωνι εφη βλεπεισ ταυτην την γυναικα εισηλθον σου εισ την οικιαν υδωρ μοι επι ποδασ ουκ εδωκασ αυτη δε τοισ δακρυσιν εβρεξεν μου τουσ ποδασ και ταισ θριξιν αυτησ εξεμαξεν 45φιλημα μοι ουκ εδωκασ αυτη δε αφ ησ εισηλθον ου διελιπεν καταφιλουσα μου τουσ ποδασ 46ελαιω την κεφαλην μου ουκ ηλειψασ αυτη δε μυρω ηλειψεν τουσ ποδασ μου 47ου χαριν λεγω σοι αφεωνται αι αμαρτιαι αυτησ αι πολλαι οτι ηγαπησεν πολυ ω δε ολιγον αφιεται ολιγον αγαπα 48ειπεν δε αυτη αφεωνται σου αι αμαρτιαι 49και ηρξαντο οι συνανακειμενοι λεγειν εν εαυτοισ τισ ουτοσ εστιν οσ και αμαρτιασ αφιησιν 50ειπεν δε προσ την γυναικα η πιστισ σου σεσωκεν σε πορευου εισ ειρηνην |
|
1και εγενετο εν τω καθεξησ και αυτοσ διωδευεν κατα πολιν και κωμην κηρυσσων και ευαγγελιζομενοσ την βασιλειαν του θεου και οι δωδεκα συν αυτω 2και γυναικεσ τινεσ αι ησαν τεθεραπευμεναι απο πνευματων πονηρων και ασθενειων μαρια η καλουμενη μαγδαληνη αφ ησ δαιμονια επτα εξεληλυθει 3και ιωαννα γυνη χουζα επιτροπου ηρωδου και σουσαννα και ετεραι πολλαι αιτινεσ διηκονουν αυτοισ εκ των υπαρχοντων αυταισ 4συνιοντοσ δε οχλου πολλου και των κατα πολιν επιπορευομενων προσ αυτον ειπεν δια παραβολησ 5εξηλθεν ο σπειρων του σπειραι τον σπορον αυτου και εν τω σπειρειν αυτον ο μεν επεσεν παρα την οδον και κατεπατηθη και τα πετεινα του ουρανου κατεφαγεν αυτο 6και ετερον κατεπεσεν επι την πετραν και φυεν εξηρανθη δια το μη εχειν ικμαδα 7και ετερον επεσεν εν μεσω των ακανθων και συμφυεισαι αι ακανθαι απεπνιξαν αυτο 8και ετερον επεσεν εισ την γην την αγαθην και φυεν εποιησεν καρπον εκατονταπλασιονα ταυτα λεγων εφωνει ο εχων ωτα ακουειν ακουετω 9επηρωτων δε αυτον οι μαθηται αυτου τισ αυτη ειη η παραβολη 10ο δε ειπεν υμιν δεδοται γνωναι τα μυστηρια τησ βασιλειασ του θεου τοισ δε λοιποισ εν παραβολαισ ινα βλεποντεσ μη βλεπωσιν και ακουοντεσ μη συνιωσιν 11εστιν δε αυτη η παραβολη ο σποροσ εστιν ο λογοσ του θεου 12οι δε παρα την οδον εισιν οι ακουσαντεσ ειτα ερχεται ο διαβολοσ και αιρει τον λογον απο τησ καρδιασ αυτων ινα μη πιστευσαντεσ σωθωσιν 13οι δε επι τησ πετρασ οι οταν ακουσωσιν μετα χαρασ δεχονται τον λογον και ουτοι ριζαν ουκ εχουσιν οι προσ καιρον πιστευουσιν και εν καιρω πειρασμου αφιστανται 14το δε εισ τασ ακανθασ πεσον ουτοι εισιν οι ακουσαντεσ και υπο μεριμνων και πλουτου και ηδονων του βιου πορευομενοι συμπνιγονται και ου τελεσφορουσιν 15το δε εν τη καλη γη ουτοι εισιν οιτινεσ εν καρδια καλη και αγαθη ακουσαντεσ τον λογον κατεχουσιν και καρποφορουσιν εν υπομονη 16ουδεισ δε λυχνον αψασ καλυπτει αυτον σκευει η υποκατω κλινησ τιθησιν αλλ επι λυχνιασ τιθησιν ινα οι εισπορευομενοι βλεπωσιν το φωσ 17ου γαρ εστιν κρυπτον ο ου φανερον γενησεται ουδε αποκρυφον ο ου μη γνωσθη και εισ φανερον ελθη 18βλεπετε ουν πωσ ακουετε οσ αν γαρ εχη δοθησεται αυτω και οσ αν μη εχη και ο δοκει εχειν αρθησεται απ αυτου 19παρεγενετο δε προσ αυτον η μητηρ και οι αδελφοι αυτου και ουκ ηδυναντο συντυχειν αυτω δια τον οχλον 20απηγγελη δε αυτω η μητηρ σου και οι αδελφοι σου εστηκασιν εξω ιδειν σε θελοντεσ 21ο δε αποκριθεισ ειπεν προσ αυτουσ μητηρ μου και αδελφοι μου ουτοι εισιν οι τον λογον του θεου ακουοντεσ και ποιουντεσ 22εγενετο δε εν μια των ημερων και αυτοσ ενεβη εισ πλοιον και οι μαθηται αυτου και ειπεν προσ αυτουσ διελθωμεν εισ το περαν τησ λιμνησ και ανηχθησαν 23πλεοντων δε αυτων αφυπνωσεν και κατεβη λαιλαψ ανεμου εισ την λιμνην και συνεπληρουντο και εκινδυνευον 24προσελθοντεσ δε διηγειραν αυτον λεγοντεσ επιστατα επιστατα απολλυμεθα ο δε διεγερθεισ επετιμησεν τω ανεμω και τω κλυδωνι του υδατοσ και επαυσαντο και εγενετο γαληνη 25ειπεν δε αυτοισ που η πιστισ υμων φοβηθεντεσ δε εθαυμασαν λεγοντεσ προσ αλληλουσ τισ αρα ουτοσ εστιν οτι και τοισ ανεμοισ επιτασσει και τω υδατι και υπακουουσιν αυτω 26και κατεπλευσαν εισ την χωραν των γερασηνων ητισ εστιν αντιπερα τησ γαλιλαιασ 27εξελθοντι δε αυτω επι την γην υπηντησεν ανηρ τισ εκ τησ πολεωσ εχων δαιμονια και χρονω ικανω ουκ ενεδυσατο ιματιον και εν οικια ουκ εμενεν αλλ εν τοισ μνημασιν 28ιδων δε τον ιησουν ανακραξασ προσεπεσεν αυτω και φωνη μεγαλη ειπεν τι εμοι και σοι ιησου υιε του θεου του υψιστου δεομαι σου μη με βασανισησ 29παρηγγελλεν γαρ τω πνευματι τω ακαθαρτω εξελθειν απο του ανθρωπου πολλοισ γαρ χρονοισ συνηρπακει αυτον και εδεσμευετο αλυσεσιν και πεδαισ φυλασσομενοσ και διαρρησσων τα δεσμα ηλαυνετο υπο του δαιμονιου εισ τασ ερημουσ 30επηρωτησεν δε αυτον ο ιησουσ τι σοι ονομα εστιν ο δε ειπεν λεγιων οτι εισηλθεν δαιμονια πολλα εισ αυτον 31και παρεκαλουν αυτον ινα μη επιταξη αυτοισ εισ την αβυσσον απελθειν 32ην δε εκει αγελη χοιρων ικανων βοσκομενη εν τω ορει και παρεκαλεσαν αυτον ινα επιτρεψη αυτοισ εισ εκεινουσ εισελθειν και επετρεψεν αυτοισ 33εξελθοντα δε τα δαιμονια απο του ανθρωπου εισηλθον εισ τουσ χοιρουσ και ωρμησεν η αγελη κατα του κρημνου εισ την λιμνην και απεπνιγη 34ιδοντεσ δε οι βοσκοντεσ το γεγονοσ εφυγον και απηγγειλαν εισ την πολιν και εισ τουσ αγρουσ 35εξηλθον δε ιδειν το γεγονοσ και ηλθον προσ τον ιησουν και ευρον καθημενον τον ανθρωπον αφ ου τα δαιμονια εξηλθεν ιματισμενον και σωφρονουντα παρα τουσ ποδασ του ιησου και εφοβηθησαν 36απηγγειλαν δε αυτοισ οι ιδοντεσ πωσ εσωθη ο δαιμονισθεισ 37και ηρωτησεν αυτον απαν το πληθοσ τησ περιχωρου των γερασηνων απελθειν απ αυτων οτι φοβω μεγαλω συνειχοντο αυτοσ δε εμβασ εισ πλοιον υπεστρεψεν 38εδειτο δε αυτου ο ανηρ αφ ου εξεληλυθει τα δαιμονια ειναι συν αυτω απελυσεν δε αυτον λεγων 39υποστρεφε εισ τον οικον σου και διηγου οσα σοι εποιησεν ο θεοσ και απηλθεν καθ ολην την πολιν κηρυσσων οσα εποιησεν αυτω ο ιησουσ 40εν δε τω υποστρεφειν τον ιησουν απεδεξατο αυτον ο οχλοσ ησαν γαρ παντεσ προσδοκωντεσ αυτον 41και ιδου ηλθεν ανηρ ω ονομα ιαιροσ και ουτοσ αρχων τησ συναγωγησ υπηρχεν και πεσων παρα τουσ ποδασ του ιησου παρεκαλει αυτον εισελθειν εισ τον οικον αυτου 42οτι θυγατηρ μονογενησ ην αυτω ωσ ετων δωδεκα και αυτη απεθνησκεν εν δε τω υπαγειν αυτον οι οχλοι συνεπνιγον αυτον 43και γυνη ουσα εν ρυσει αιματοσ απο ετων δωδεκα ητισ ιατροισ προσαναλωσασα ολον τον βιον ουκ ισχυσεν απ ουδενοσ θεραπευθηναι 44προσελθουσα οπισθεν ηψατο του κρασπεδου του ιματιου αυτου και παραχρημα εστη η ρυσισ του αιματοσ αυτησ 45και ειπεν ο ιησουσ τισ ο αψαμενοσ μου αρνουμενων δε παντων ειπεν ο πετροσ επιστατα οι οχλοι συνεχουσιν σε και αποθλιβουσιν 46ο δε ιησουσ ειπεν ηψατο μου τισ εγω γαρ εγνων δυναμιν εξεληλυθυιαν απ εμου 47ιδουσα δε η γυνη οτι ουκ ελαθεν τρεμουσα ηλθεν και προσπεσουσα αυτω δι ην αιτιαν ηψατο αυτου απηγγειλεν ενωπιον παντοσ του λαου και ωσ ιαθη παραχρημα 48ο δε ειπεν αυτη θυγατηρ η πιστισ σου σεσωκεν σε πορευου εισ ειρηνην 49ετι αυτου λαλουντοσ ερχεται τισ παρα του αρχισυναγωγου λεγων οτι τεθνηκεν η θυγατηρ σου μηκετι σκυλλε τον διδασκαλον 50ο δε ιησουσ ακουσασ απεκριθη αυτω μη φοβου μονον πιστευσον και σωθησεται 51ελθων δε εισ την οικιαν ουκ αφηκεν εισελθειν τινα συν αυτω ει μη πετρον και ιωαννην και ιακωβον και τον πατερα τησ παιδοσ και την μητερα 52εκλαιον δε παντεσ και εκοπτοντο αυτην ο δε ειπεν μη κλαιετε ου γαρ απεθανεν αλλα καθευδει 53και κατεγελων αυτου ειδοτεσ οτι απεθανεν 54αυτοσ δε κρατησασ τησ χειροσ αυτησ εφωνησεν λεγων η παισ εγειρε 55και επεστρεψεν το πνευμα αυτησ και ανεστη παραχρημα και διεταξεν αυτη δοθηναι φαγειν 56και εξεστησαν οι γονεισ αυτησ ο δε παρηγγειλεν αυτοισ μηδενι ειπειν το γεγονοσ |
|
1συγκαλεσαμενοσ δε τουσ δωδεκα εδωκεν αυτοισ δυναμιν και εξουσιαν επι παντα τα δαιμονια και νοσουσ θεραπευειν 2και απεστειλεν αυτουσ κηρυσσειν την βασιλειαν του θεου και ιασθαι τουσ ασθενεισ 3και ειπεν προσ αυτουσ μηδεν αιρετε εισ την οδον μητε ραβδον μητε πηραν μητε αρτον μητε αργυριον μητε ανα δυο χιτωνασ εχειν 4και εισ ην αν οικιαν εισελθητε εκει μενετε και εκειθεν εξερχεσθε 5και οσοι αν μη δεχωνται υμασ εξερχομενοι απο τησ πολεωσ εκεινησ τον κονιορτον απο των ποδων υμων αποτινασσετε εισ μαρτυριον επ αυτουσ 6εξερχομενοι δε διηρχοντο κατα τασ κωμασ ευαγγελιζομενοι και θεραπευοντεσ πανταχου 7ηκουσεν δε ηρωδησ ο τετρααρχησ τα γινομενα παντα και διηπορει δια το λεγεσθαι υπο τινων οτι ιωαννησ ηγερθη εκ νεκρων 8υπο τινων δε οτι ηλιασ εφανη αλλων δε οτι προφητησ τισ των αρχαιων ανεστη 9ειπεν δε ο ηρωδησ ιωαννην εγω απεκεφαλισα τισ δε εστιν ουτοσ περι ου ακουω τοιαυτα και εζητει ιδειν αυτον 10και υποστρεψαντεσ οι αποστολοι διηγησαντο αυτω οσα εποιησαν και παραλαβων αυτουσ υπεχωρησεν κατ ιδιαν εισ πολιν καλουμενην βηθσαιδα 11οι δε οχλοι γνοντεσ ηκολουθησαν αυτω και αποδεξαμενοσ αυτουσ ελαλει αυτοισ περι τησ βασιλειασ του θεου και τουσ χρειαν εχοντασ θεραπειασ ιατο 12η δε ημερα ηρξατο κλινειν προσελθοντεσ δε οι δωδεκα ειπαν αυτω απολυσον τον οχλον ινα πορευθεντεσ εισ τασ κυκλω κωμασ και αγρουσ καταλυσωσιν και ευρωσιν επισιτισμον οτι ωδε εν ερημω τοπω εσμεν 13ειπεν δε προσ αυτουσ δοτε αυτοισ υμεισ φαγειν οι δε ειπαν ουκ εισιν ημιν πλειον η αρτοι πεντε και ιχθυεσ δυο ει μητι πορευθεντεσ ημεισ αγορασωμεν εισ παντα τον λαον τουτον βρωματα 14ησαν γαρ ωσει ανδρεσ πεντακισχιλιοι ειπεν δε προσ τουσ μαθητασ αυτου κατακλινατε αυτουσ κλισιασ ωσει ανα πεντηκοντα 15και εποιησαν ουτωσ και κατεκλιναν απαντασ 16λαβων δε τουσ πεντε αρτουσ και τουσ δυο ιχθυασ αναβλεψασ εισ τον ουρανον ευλογησεν αυτουσ και κατεκλασεν και εδιδου τοισ μαθηταισ παραθειναι τω οχλω 17και εφαγον και εχορτασθησαν παντεσ και ηρθη το περισσευσαν αυτοισ κλασματων κοφινοι δωδεκα 18και εγενετο εν τω ειναι αυτον προσευχομενον κατα μονασ συνησαν αυτω οι μαθηται και επηρωτησεν αυτουσ λεγων τινα με οι οχλοι λεγουσιν ειναι 19οι δε αποκριθεντεσ ειπαν ιωαννην τον βαπτιστην αλλοι δε ηλιαν αλλοι δε οτι προφητησ τισ των αρχαιων ανεστη 20ειπεν δε αυτοισ υμεισ δε τινα με λεγετε ειναι πετροσ δε αποκριθεισ ειπεν τον χριστον του θεου 21ο δε επιτιμησασ αυτοισ παρηγγειλεν μηδενι λεγειν τουτο 22ειπων οτι δει τον υιον του ανθρωπου πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι απο των πρεσβυτερων και αρχιερεων και γραμματεων και αποκτανθηναι και τη τριτη ημερα εγερθηναι 23ελεγεν δε προσ παντασ ει τισ θελει οπισω μου ερχεσθαι αρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου καθ ημεραν και ακολουθειτω μοι 24οσ γαρ αν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην οσ δ αν απολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ουτοσ σωσει αυτην 25τι γαρ ωφελειται ανθρωποσ κερδησασ τον κοσμον ολον εαυτον δε απολεσασ η ζημιωθεισ 26οσ γαρ αν επαισχυνθη με και τουσ εμουσ λογουσ τουτον ο υιοσ του ανθρωπου επαισχυνθησεται οταν ελθη εν τη δοξη αυτου και του πατροσ και των αγιων αγγελων 27λεγω δε υμιν αληθωσ εισιν τινεσ των αυτου εστηκοτων οι ου μη γευσωνται θανατου εωσ αν ιδωσιν την βασιλειαν του θεου 28εγενετο δε μετα τουσ λογουσ τουτουσ ωσει ημεραι οκτω και παραλαβων πετρον και ιωαννην και ιακωβον ανεβη εισ το οροσ προσευξασθαι 29και εγενετο εν τω προσευχεσθαι αυτον το ειδοσ του προσωπου αυτου ετερον και ο ιματισμοσ αυτου λευκοσ εξαστραπτων 30και ιδου ανδρεσ δυο συνελαλουν αυτω οιτινεσ ησαν μωυσησ και ηλιασ 31οι οφθεντεσ εν δοξη ελεγον την εξοδον αυτου ην ημελλεν πληρουν εν ιερουσαλημ 32ο δε πετροσ και οι συν αυτω ησαν βεβαρημενοι υπνω διαγρηγορησαντεσ δε ειδον την δοξαν αυτου και τουσ δυο ανδρασ τουσ συνεστωτασ αυτω 33και εγενετο εν τω διαχωριζεσθαι αυτουσ απ αυτου ειπεν ο πετροσ προσ τον ιησουν επιστατα καλον εστιν ημασ ωδε ειναι και ποιησωμεν σκηνασ τρεισ μιαν σοι και μιαν μωυσει και μιαν ηλια μη ειδωσ ο λεγει 34ταυτα δε αυτου λεγοντοσ εγενετο νεφελη και επεσκιαζεν αυτουσ εφοβηθησαν δε εν τω εισελθειν αυτουσ εισ την νεφελην 35και φωνη εγενετο εκ τησ νεφελησ λεγουσα ουτοσ εστιν ο υιοσ μου ο εκλελεγμενοσ αυτου ακουετε 36και εν τω γενεσθαι την φωνην ευρεθη ιησουσ μονοσ και αυτοι εσιγησαν και ουδενι απηγγειλαν εν εκειναισ ταισ ημεραισ ουδεν ων εωρακαν 37εγενετο δε τη εξησ ημερα κατελθοντων αυτων απο του ορουσ συνηντησεν αυτω οχλοσ πολυσ 38και ιδου ανηρ απο του οχλου εβοησεν λεγων διδασκαλε δεομαι σου επιβλεψαι επι τον υιον μου οτι μονογενησ μοι εστιν 39και ιδου πνευμα λαμβανει αυτον και εξαιφνησ κραζει και σπαρασσει αυτον μετα αφρου και μογισ αποχωρει απ αυτου συντριβον αυτον 40και εδεηθην των μαθητων σου ινα εκβαλωσιν αυτο και ουκ ηδυνηθησαν 41αποκριθεισ δε ο ιησουσ ειπεν ω γενεα απιστοσ και διεστραμμενη εωσ ποτε εσομαι προσ υμασ και ανεξομαι υμων προσαγαγε ωδε τον υιον σου 42ετι δε προσερχομενου αυτου ερρηξεν αυτον το δαιμονιον και συνεσπαραξεν επετιμησεν δε ο ιησουσ τω πνευματι τω ακαθαρτω και ιασατο τον παιδα και απεδωκεν αυτον τω πατρι αυτου 43εξεπλησσοντο δε παντεσ επι τη μεγαλειοτητι του θεου παντων δε θαυμαζοντων επι πασιν οισ εποιει ειπεν προσ τουσ μαθητασ αυτου 44θεσθε υμεισ εισ τα ωτα υμων τουσ λογουσ τουτουσ ο γαρ υιοσ του ανθρωπου μελλει παραδιδοσθαι εισ χειρασ ανθρωπων 45οι δε ηγνοουν το ρημα τουτο και ην παρακεκαλυμμενον απ αυτων ινα μη αισθωνται αυτο και εφοβουντο ερωτησαι αυτον περι του ρηματοσ τουτου 46εισηλθεν δε διαλογισμοσ εν αυτοισ το τισ αν ειη μειζων αυτων 47ο δε ιησουσ ειδωσ τον διαλογισμον τησ καρδιασ αυτων επιλαβομενοσ παιδιον εστησεν αυτο παρ εαυτω 48και ειπεν αυτοισ οσ αν δεξηται τουτο το παιδιον επι τω ονοματι μου εμε δεχεται και οσ αν εμε δεξηται δεχεται τον αποστειλαντα με ο γαρ μικροτεροσ εν πασιν υμιν υπαρχων ουτοσ εστιν μεγασ 49αποκριθεισ δε ιωαννησ ειπεν επιστατα ειδομεν τινα εν τω ονοματι σου εκβαλλοντα δαιμονια και εκωλυομεν αυτον οτι ουκ ακολουθει μεθ ημων 50ειπεν δε προσ αυτον ο ιησουσ μη κωλυετε οσ γαρ ουκ εστιν καθ υμων υπερ υμων εστιν 51εγενετο δε εν τω συμπληρουσθαι τασ ημερασ τησ αναλημψεωσ αυτου και αυτοσ το προσωπον εστηρισεν του πορευεσθαι εισ ιερουσαλημ 52και απεστειλεν αγγελουσ προ προσωπου αυτου και πορευθεντεσ εισηλθον εισ κωμην σαμαριτων ωσ ετοιμασαι αυτω 53και ουκ εδεξαντο αυτον οτι το προσωπον αυτου ην πορευομενον εισ ιερουσαλημ 54ιδοντεσ δε οι μαθηται ιακωβοσ και ιωαννησ ειπαν κυριε θελεισ ειπωμεν πυρ καταβηναι απο του ουρανου και αναλωσαι αυτουσ 55στραφεισ δε επετιμησεν αυτοισ 56και επορευθησαν εισ ετεραν κωμην 57και πορευομενων αυτων εν τη οδω ειπεν τισ προσ αυτον ακολουθησω σοι οπου εαν απερχη 58και ειπεν αυτω ο ιησουσ αι αλωπεκεσ φωλεουσ εχουσιν και τα πετεινα του ουρανου κατασκηνωσεισ ο δε υιοσ του ανθρωπου ουκ εχει που την κεφαλην κλινη 59ειπεν δε προσ ετερον ακολουθει μοι ο δε ειπεν κυριε επιτρεψον μοι απελθοντι πρωτον θαψαι τον πατερα μου 60ειπεν δε αυτω αφεσ τουσ νεκρουσ θαψαι τουσ εαυτων νεκρουσ συ δε απελθων διαγγελλε την βασιλειαν του θεου 61ειπεν δε και ετεροσ ακολουθησω σοι κυριε πρωτον δε επιτρεψον μοι αποταξασθαι τοισ εισ τον οικον μου 62ειπεν δε ο ιησουσ ουδεισ επιβαλων την χειρα επ αροτρον και βλεπων εισ τα οπισω ευθετοσ εστιν τη βασιλεια του θεου |
|
1μετα δε ταυτα ανεδειξεν ο κυριοσ και ετερουσ εβδομηκοντα δυο και απεστειλεν αυτουσ ανα δυο δυο προ προσωπου αυτου εισ πασαν πολιν και τοπον ου ημελλεν αυτοσ ερχεσθαι 2ελεγεν δε προσ αυτουσ ο μεν θερισμοσ πολυσ οι δε εργαται ολιγοι δεηθητε ουν του κυριου του θερισμου οπωσ εργατασ εκβαλη εισ τον θερισμον αυτου 3υπαγετε ιδου αποστελλω υμασ ωσ αρνασ εν μεσω λυκων 4μη βασταζετε βαλλαντιον μη πηραν μη υποδηματα και μηδενα κατα την οδον ασπασησθε 5εισ ην δ αν εισελθητε οικιαν πρωτον λεγετε ειρηνη τω οικω τουτω 6και εαν η εκει υιοσ ειρηνησ επαναπαησεται επ αυτον η ειρηνη υμων ει δε μη _γε εφ υμασ ανακαμψει 7εν αυτη δε τη οικια μενετε εσθιοντεσ και πινοντεσ τα παρ αυτων αξιοσ γαρ ο εργατησ του μισθου αυτου μη μεταβαινετε εξ οικιασ εισ οικιαν 8και εισ ην αν πολιν εισερχησθε και δεχωνται υμασ εσθιετε τα παρατιθεμενα υμιν 9και θεραπευετε τουσ εν αυτη ασθενεισ και λεγετε αυτοισ ηγγικεν εφ υμασ η βασιλεια του θεου 10εισ ην δ αν πολιν εισελθητε και μη δεχωνται υμασ εξελθοντεσ εισ τασ πλατειασ αυτησ ειπατε 11και τον κονιορτον τον κολληθεντα ημιν εκ τησ πολεωσ υμων εισ τουσ ποδασ απομασσομεθα υμιν πλην τουτο γινωσκετε οτι ηγγικεν η βασιλεια του θεου 12λεγω υμιν οτι σοδομοισ εν τη ημερα εκεινη ανεκτοτερον εσται η τη πολει εκεινη 13ουαι σοι χοραζιν ουαι σοι βηθσαιδα οτι ει εν τυρω και σιδωνι εγενηθησαν αι δυναμεισ αι γενομεναι εν υμιν παλαι αν εν σακκω και σποδω καθημενοι μετενοησαν 14πλην τυρω και σιδωνι ανεκτοτερον εσται εν τη κρισει η υμιν 15και συ καφαρναουμ μη εωσ ουρανου υψωθηση εωσ του αδου καταβιβασθηση 16ο ακουων υμων εμου ακουει και ο αθετων υμασ εμε αθετει ο δε εμε αθετων αθετει τον αποστειλαντα με 17υπεστρεψαν δε οι εβδομηκοντα δυο μετα χαρασ λεγοντεσ κυριε και τα δαιμονια υποτασσεται ημιν εν τω ονοματι σου 18ειπεν δε αυτοισ εθεωρουν τον σαταναν ωσ αστραπην εκ του ουρανου πεσοντα 19ιδου δεδωκα υμιν την εξουσιαν του πατειν επανω οφεων και σκορπιων και επι πασαν την δυναμιν του εχθρου και ουδεν υμασ ου μη αδικηση 20πλην εν τουτω μη χαιρετε οτι τα πνευματα υμιν υποτασσεται χαιρετε δε οτι τα ονοματα υμων εγγεγραπται εν τοισ ουρανοισ 21εν αυτη τη ωρα ηγαλλιασατο τω πνευματι τω αγιω και ειπεν εξομολογουμαι σοι πατερ κυριε του ουρανου και τησ γησ οτι απεκρυψασ ταυτα απο σοφων και συνετων και απεκαλυψασ αυτα νηπιοισ ναι ο πατηρ οτι ουτωσ ευδοκια εγενετο εμπροσθεν σου 22παντα μοι παρεδοθη υπο του πατροσ μου και ουδεισ γινωσκει τισ εστιν ο υιοσ ει μη ο πατηρ και τισ εστιν ο πατηρ ει μη ο υιοσ και ω εαν βουληται ο υιοσ αποκαλυψαι 23και στραφεισ προσ τουσ μαθητασ κατ ιδιαν ειπεν μακαριοι οι οφθαλμοι οι βλεποντεσ α βλεπετε 24λεγω γαρ υμιν οτι πολλοι προφηται και βασιλεισ ηθελησαν ιδειν α υμεισ βλεπετε και ουκ ειδαν και ακουσαι α ακουετε και ουκ ηκουσαν 25και ιδου νομικοσ τισ ανεστη εκπειραζων αυτον λεγων διδασκαλε τι ποιησασ ζωην αιωνιον κληρονομησω 26ο δε ειπεν προσ αυτον εν τω νομω τι γεγραπται πωσ αναγινωσκεισ 27ο δε αποκριθεισ ειπεν αγαπησεισ κυριον τον θεον σου εξ ολησ τησ καρδιασ σου και εν ολη τη ψυχη σου και εν ολη τη ισχυι σου και εν ολη τη διανοια σου και τον πλησιον σου ωσ σεαυτον 28ειπεν δε αυτω ορθωσ απεκριθησ τουτο ποιει και ζηση 29ο δε θελων δικαιωσαι εαυτον ειπεν προσ τον ιησουν και τισ εστιν μου πλησιον 30υπολαβων δε ο ιησουσ ειπεν ανθρωποσ τισ κατεβαινεν απο ιερουσαλημ εισ ιεριχω και λησταισ περιεπεσεν οι και εκδυσαντεσ αυτον και πληγασ επιθεντεσ απηλθον αφεντεσ ημιθανη 31κατα συγκυριαν δε ιερευσ τισ κατεβαινεν εν τη οδω εκεινη και ιδων αυτον αντιπαρηλθεν 32ομοιωσ δε και λευιτησ κατα τον τοπον ελθων και ιδων αντιπαρηλθεν 33σαμαριτησ δε τισ οδευων ηλθεν κατ αυτον και ιδων εσπλαγχνισθη 34και προσελθων κατεδησεν τα τραυματα αυτου επιχεων ελαιον και οινον επιβιβασασ δε αυτον επι το ιδιον κτηνοσ ηγαγεν αυτον εισ πανδοχειον και επεμεληθη αυτου 35και επι την αυριον εκβαλων δυο δηναρια εδωκεν τω πανδοχει και ειπεν επιμεληθητι αυτου και ο τι αν προσδαπανησησ εγω εν τω επανερχεσθαι με αποδωσω σοι 36τισ τουτων των τριων πλησιον δοκει σοι γεγονεναι του εμπεσοντοσ εισ τουσ ληστασ 37ο δε ειπεν ο ποιησασ το ελεοσ μετ αυτου ειπεν δε αυτω ο ιησουσ πορευου και συ ποιει ομοιωσ 38εν δε τω πορευεσθαι αυτουσ αυτοσ εισηλθεν εισ κωμην τινα γυνη δε τισ ονοματι μαρθα υπεδεξατο αυτον 39και τηδε ην αδελφη καλουμενη μαριαμ η και παρακαθεσθεισα προσ τουσ ποδασ του ιησου ηκουεν τον λογον αυτου 40η δε μαρθα περιεσπατο περι πολλην διακονιαν επιστασα δε ειπεν κυριε ου μελει σοι οτι η αδελφη μου μονην με κατελειπεν διακονειν ειπε ουν αυτη ινα μοι συναντιλαβηται 41αποκριθεισ δε ειπεν αυτη ο κυριοσ μαρθα μαρθα μεριμνασ και θορυβαζη περι πολλα 42ολιγων δε εστιν χρεια η ενοσ μαριαμ γαρ την αγαθην μεριδα εξελεξατο ητισ ουκ αφαιρεθησεται αυτησ |
|
1και εγενετο εν τω ειναι αυτον εν τοπω τινι προσευχομενον ωσ επαυσατο ειπεν τισ των μαθητων αυτου προσ αυτον κυριε διδαξον ημασ προσευχεσθαι καθωσ και ιωαννησ εδιδαξεν τουσ μαθητασ αυτου 2ειπεν δε αυτοισ οταν προσευχησθε λεγετε πατερ αγιασθητω το ονομα σου ελθετω η βασιλεια σου 3τον αρτον ημων τον επιουσιον διδου ημιν το καθ ημεραν 4και αφεσ ημιν τασ αμαρτιασ ημων και γαρ αυτοι αφιομεν παντι οφειλοντι ημιν και μη εισενεγκησ ημασ εισ πειρασμον 5και ειπεν προσ αυτουσ τισ εξ υμων εξει φιλον και πορευσεται προσ αυτον μεσονυκτιου και ειπη αυτω φιλε χρησον μοι τρεισ αρτουσ 6επειδη φιλοσ μου παρεγενετο εξ οδου προσ με και ουκ εχω ο παραθησω αυτω 7κακεινοσ εσωθεν αποκριθεισ ειπη μη μοι κοπουσ παρεχε ηδη η θυρα κεκλεισται και τα παιδια μου μετ εμου εισ την κοιτην εισιν ου δυναμαι αναστασ δουναι σοι 8λεγω υμιν ει και ου δωσει αυτω αναστασ δια το ειναι φιλον αυτου δια γε την αναιδειαν αυτου εγερθεισ δωσει αυτω οσων χρηζει 9καγω υμιν λεγω αιτειτε και δοθησεται υμιν ζητειτε και ευρησετε κρουετε και ανοιγησεται υμιν 10πασ γαρ ο αιτων λαμβανει και ο ζητων ευρισκει και τω κρουοντι ανοιγησεται 11τινα δε εξ υμων τον πατερα αιτησει ο υιοσ ιχθυν και αντι ιχθυοσ οφιν αυτω επιδωσει 12η και αιτησει ωον επιδωσει αυτω σκορπιον 13ει ουν υμεισ πονηροι υπαρχοντεσ οιδατε δοματα αγαθα διδοναι τοισ τεκνοισ υμων ποσω μαλλον ο πατηρ ο εξ ουρανου δωσει πνευμα αγιον τοισ αιτουσιν αυτον 14και ην εκβαλλων δαιμονιον κωφον εγενετο δε του δαιμονιου εξελθοντοσ ελαλησεν ο κωφοσ και εθαυμασαν οι οχλοι 15τινεσ δε εξ αυτων ειπον εν βεελζεβουλ τω αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια 16ετεροι δε πειραζοντεσ σημειον εξ ουρανου εζητουν παρ αυτου 17αυτοσ δε ειδωσ αυτων τα διανοηματα ειπεν αυτοισ πασα βασιλεια εφ εαυτην διαμερισθεισα ερημουται και οικοσ επι οικον πιπτει 18ει δε και ο σατανασ εφ εαυτον διεμερισθη πωσ σταθησεται η βασιλεια αυτου οτι λεγετε εν βεελζεβουλ εκβαλλειν με τα δαιμονια 19ει δε εγω εν βεελζεβουλ εκβαλλω τα δαιμονια οι υιοι υμων εν τινι εκβαλλουσιν δια τουτο αυτοι υμων κριται εσονται 20ει δε εν δακτυλω θεου εκβαλλω τα δαιμονια αρα εφθασεν εφ υμασ η βασιλεια του θεου 21οταν ο ισχυροσ καθωπλισμενοσ φυλασση την εαυτου αυλην εν ειρηνη εστιν τα υπαρχοντα αυτου 22επαν δε ισχυροτεροσ αυτου επελθων νικηση αυτον την πανοπλιαν αυτου αιρει εφ η επεποιθει και τα σκυλα αυτου διαδιδωσιν 23ο μη ων μετ εμου κατ εμου εστιν και ο μη συναγων μετ εμου σκορπιζει 24οταν το ακαθαρτον πνευμα εξελθη απο του ανθρωπου διερχεται δι ανυδρων τοπων ζητουν αναπαυσιν και μη ευρισκον λεγει υποστρεψω εισ τον οικον μου οθεν εξηλθον 25και ελθον ευρισκει σεσαρωμενον και κεκοσμημενον 26τοτε πορευεται και παραλαμβανει ετερα πνευματα πονηροτερα εαυτου επτα και εισελθοντα κατοικει εκει και γινεται τα εσχατα του ανθρωπου εκεινου χειρονα των πρωτων 27εγενετο δε εν τω λεγειν αυτον ταυτα επαρασα τισ φωνην γυνη εκ του οχλου ειπεν αυτω μακαρια η κοιλια η βαστασασα σε και μαστοι ουσ εθηλασασ 28αυτοσ δε ειπεν μενουν μακαριοι οι ακουοντεσ τον λογον του θεου και φυλασσοντεσ 29των δε οχλων επαθροιζομενων ηρξατο λεγειν η γενεα αυτη γενεα πονηρα εστιν σημειον ζητει και σημειον ου δοθησεται αυτη ει μη το σημειον ιωνα 30καθωσ γαρ εγενετο ιωνασ τοισ νινευιταισ σημειον ουτωσ εσται και ο υιοσ του ανθρωπου τη γενεα ταυτη 31βασιλισσα νοτου εγερθησεται εν τη κρισει μετα των ανδρων τησ γενεασ ταυτησ και κατακρινει αυτουσ οτι ηλθεν εκ των περατων τησ γησ ακουσαι την σοφιαν σολομωνοσ και ιδου πλειον σολομωνοσ ωδε 32ανδρεσ νινευιται αναστησονται εν τη κρισει μετα τησ γενεασ ταυτησ και κατακρινουσιν αυτην οτι μετενοησαν εισ το κηρυγμα ιωνα και ιδου πλειον ιωνα ωδε 33ουδεισ λυχνον αψασ εισ κρυπτην τιθησιν ουδε υπο τον μοδιον αλλ επι την λυχνιαν ινα οι εισπορευομενοι το φεγγοσ βλεπωσιν 34ο λυχνοσ του σωματοσ εστιν ο οφθαλμοσ σου οταν ο οφθαλμοσ σου απλουσ η και ολον το σωμα σου φωτεινον εστιν επαν δε πονηροσ η και το σωμα σου σκοτεινον 35σκοπει ουν μη το φωσ το εν σοι σκοτοσ εστιν 36ει ουν το σωμα σου ολον φωτεινον μη εχον μεροσ τι σκοτεινον εσται φωτεινον ολον ωσ οταν ο λυχνοσ τη αστραπη φωτιζη σε 37εν δε τω λαλησαι ερωτα αυτον φαρισαιοσ οπωσ αριστηση παρ αυτω εισελθων δε ανεπεσεν 38ο δε φαρισαιοσ ιδων εθαυμασεν οτι ου πρωτον εβαπτισθη προ του αριστου 39ειπεν δε ο κυριοσ προσ αυτον νυν υμεισ οι φαρισαιοι το εξωθεν του ποτηριου και του πινακοσ καθαριζετε το δε εσωθεν υμων γεμει αρπαγησ και πονηριασ 40αφρονεσ ουχ ο ποιησασ το εξωθεν και το εσωθεν εποιησεν 41πλην τα ενοντα δοτε ελεημοσυνην και ιδου παντα καθαρα υμιν εστιν 42αλλα ουαι υμιν τοισ φαρισαιοισ οτι αποδεκατουτε το ηδυοσμον και το πηγανον και παν λαχανον και παρερχεσθε την κρισιν και την αγαπην του θεου ταυτα δε εδει ποιησαι κακεινα μη παρειναι 43ουαι υμιν τοισ φαρισαιοισ οτι αγαπατε την πρωτοκαθεδριαν εν ταισ συναγωγαισ και τουσ ασπασμουσ εν ταισ αγοραισ 44ουαι υμιν οτι εστε ωσ τα μνημεια τα αδηλα και οι ανθρωποι οι περιπατουντεσ επανω ουκ οιδασιν 45αποκριθεισ δε τισ των νομικων λεγει αυτω διδασκαλε ταυτα λεγων και ημασ υβριζεισ 46ο δε ειπεν και υμιν τοισ νομικοισ ουαι οτι φορτιζετε τουσ ανθρωπουσ φορτια δυσβαστακτα και αυτοι ενι των δακτυλων υμων ου προσψαυετε τοισ φορτιοισ 47ουαι υμιν οτι οικοδομειτε τα μνημεια των προφητων οι δε πατερεσ υμων απεκτειναν αυτουσ 48αρα μαρτυρεσ εστε και συνευδοκειτε τοισ εργοισ των πατερων υμων οτι αυτοι μεν απεκτειναν αυτουσ υμεισ δε οικοδομειτε 49δια τουτο και η σοφια του θεου ειπεν αποστελω εισ αυτουσ προφητασ και αποστολουσ και εξ αυτων αποκτενουσιν και διωξουσιν 50ινα εκζητηθη το αιμα παντων των προφητων το εκκεχυμενον απο καταβολησ κοσμου απο τησ γενεασ ταυτησ 51απο αιματοσ αβελ εωσ αιματοσ ζαχαριου του απολομενου μεταξυ του θυσιαστηριου και του οικου ναι λεγω υμιν εκζητηθησεται απο τησ γενεασ ταυτησ 52ουαι υμιν τοισ νομικοισ οτι ηρατε την κλειδα τησ γνωσεωσ αυτοι ουκ εισηλθατε και τουσ εισερχομενουσ εκωλυσατε 53κακειθεν εξελθοντοσ αυτου ηρξαντο οι γραμματεισ και οι φαρισαιοι δεινωσ ενεχειν και αποστοματιζειν αυτον περι πλειονων 54ενεδρευοντεσ αυτον θηρευσαι τι εκ του στοματοσ αυτου |
|
1εν οισ επισυναχθεισων των μυριαδων του οχλου ωστε καταπατειν αλληλουσ ηρξατο λεγειν προσ τουσ μαθητασ αυτου πρωτον προσεχετε εαυτοισ απο τησ ζυμησ ητισ εστιν υποκρισισ των φαρισαιων 2ουδεν δε συγκεκαλυμμενον εστιν ο ουκ αποκαλυφθησεται και κρυπτον ο ου γνωσθησεται 3ανθ ων οσα εν τη σκοτια ειπατε εν τω φωτι ακουσθησεται και ο προσ το ουσ ελαλησατε εν τοισ ταμειοισ κηρυχθησεται επι των δωματων 4λεγω δε υμιν τοισ φιλοισ μου μη φοβηθητε απο των αποκτεινοντων το σωμα και μετα ταυτα μη εχοντων περισσοτερον τι ποιησαι 5υποδειξω δε υμιν τινα φοβηθητε φοβηθητε τον μετα το αποκτειναι εχοντα εξουσιαν εμβαλειν εισ την γεενναν ναι λεγω υμιν τουτον φοβηθητε 6ουχι πεντε στρουθια πωλουνται ασσαριων δυο και εν εξ αυτων ουκ εστιν επιλελησμενον ενωπιον του θεου 7αλλα και αι τριχεσ τησ κεφαλησ υμων πασαι ηριθμηνται μη φοβεισθε πολλων στρουθιων διαφερετε 8λεγω δε υμιν πασ οσ αν ομολογηση εν εμοι εμπροσθεν των ανθρωπων και ο υιοσ του ανθρωπου ομολογησει εν αυτω εμπροσθεν των αγγελων του θεου 9ο δε αρνησαμενοσ με ενωπιον των ανθρωπων απαρνηθησεται ενωπιον των αγγελων του θεου 10και πασ οσ ερει λογον εισ τον υιον του ανθρωπου αφεθησεται αυτω τω δε εισ το αγιον πνευμα βλασφημησαντι ουκ αφεθησεται 11οταν δε εισφερωσιν υμασ επι τασ συναγωγασ και τασ αρχασ και τασ εξουσιασ μη μεριμνησητε πωσ η τι απολογησησθε η τι ειπητε 12το γαρ αγιον πνευμα διδαξει υμασ εν αυτη τη ωρα α δει ειπειν 13ειπεν δε τισ εκ του οχλου αυτω διδασκαλε ειπε τω αδελφω μου μερισασθαι μετ εμου την κληρονομιαν 14ο δε ειπεν αυτω ανθρωπε τισ με κατεστησεν κριτην η μεριστην εφ υμασ 15ειπεν δε προσ αυτουσ ορατε και φυλασσεσθε απο πασησ πλεονεξιασ οτι ουκ εν τω περισσευειν τινι η ζωη αυτου εστιν εκ των υπαρχοντων αυτω 16ειπεν δε παραβολην προσ αυτουσ λεγων ανθρωπου τινοσ πλουσιου ευφορησεν η χωρα 17και διελογιζετο εν εαυτω λεγων τι ποιησω οτι ουκ εχω που συναξω τουσ καρπουσ μου 18και ειπεν τουτο ποιησω καθελω μου τασ αποθηκασ και μειζονασ οικοδομησω και συναξω εκει παντα τον σιτον και τα αγαθα μου 19και ερω τη ψυχη μου ψυχη εχεισ πολλα αγαθα κειμενα εισ ετη πολλα αναπαυου φαγε πιε ευφραινου 20ειπεν δε αυτω ο θεοσ αφρων ταυτη τη νυκτι την ψυχην σου απαιτουσιν απο σου α δε ητοιμασασ τινι εσται 21ουτωσ ο θησαυριζων εαυτω και μη εισ θεον πλουτων 22ειπεν δε προσ τουσ μαθητασ αυτου δια τουτο λεγω υμιν μη μεριμνατε τη ψυχη τι φαγητε μηδε τω σωματι τι ενδυσησθε 23η γαρ ψυχη πλειον εστιν τησ τροφησ και το σωμα του ενδυματοσ 24κατανοησατε τουσ κορακασ οτι ου σπειρουσιν ουδε θεριζουσιν οισ ουκ εστιν ταμειον ουδε αποθηκη και ο θεοσ τρεφει αυτουσ ποσω μαλλον υμεισ διαφερετε των πετεινων 25τισ δε εξ υμων μεριμνων δυναται επι την ηλικιαν αυτου προσθειναι πηχυν 26ει ουν ουδε ελαχιστον δυνασθε τι περι των λοιπων μεριμνατε 27κατανοησατε τα κρινα πωσ αυξανει ου κοπια ουδε νηθει λεγω δε υμιν ουδε σολομων εν παση τη δοξη αυτου περιεβαλετο ωσ εν τουτων 28ει δε εν αγρω τον χορτον οντα σημερον και αυριον εισ κλιβανον βαλλομενον ο θεοσ ουτωσ αμφιεζει ποσω μαλλον υμασ ολιγοπιστοι 29και υμεισ μη ζητειτε τι φαγητε και τι πιητε και μη μετεωριζεσθε 30ταυτα γαρ παντα τα εθνη του κοσμου επιζητουσιν υμων δε ο πατηρ οιδεν οτι χρηζετε τουτων 31πλην ζητειτε την βασιλειαν αυτου και ταυτα προστεθησεται υμιν 32μη φοβου το μικρον ποιμνιον οτι ευδοκησεν ο πατηρ υμων δουναι υμιν την βασιλειαν 33πωλησατε τα υπαρχοντα υμων και δοτε ελεημοσυνην ποιησατε εαυτοισ βαλλαντια μη παλαιουμενα θησαυρον ανεκλειπτον εν τοισ ουρανοισ οπου κλεπτησ ουκ εγγιζει ουδε σησ διαφθειρει 34οπου γαρ εστιν ο θησαυροσ υμων εκει και η καρδια υμων εσται 35εστωσαν υμων αι οσφυεσ περιεζωσμεναι και οι λυχνοι καιομενοι 36και υμεισ ομοιοι ανθρωποισ προσδεχομενοισ τον κυριον εαυτων ποτε αναλυση εκ των γαμων ινα ελθοντοσ και κρουσαντοσ ευθεωσ ανοιξωσιν αυτω 37μακαριοι οι δουλοι εκεινοι ουσ ελθων ο κυριοσ ευρησει γρηγορουντασ αμην λεγω υμιν οτι περιζωσεται και ανακλινει αυτουσ και παρελθων διακονησει αυτοισ 38καν εν τη δευτερα καν εν τη τριτη φυλακη ελθη και ευρη ουτωσ μακαριοι εισιν εκεινοι 39τουτο δε γινωσκετε οτι ει ηδει ο οικοδεσποτησ ποια ωρα ο κλεπτησ ερχεται ουκ αν αφηκεν διορυχθηναι τον οικον αυτου 40και υμεισ γινεσθε ετοιμοι οτι η ωρα ου δοκειτε ο υιοσ του ανθρωπου ερχεται 41ειπεν δε ο πετροσ κυριε προσ ημασ την παραβολην ταυτην λεγεισ η και προσ παντασ 42και ειπεν ο κυριοσ τισ αρα εστιν ο πιστοσ οικονομοσ ο φρονιμοσ ον καταστησει ο κυριοσ επι τησ θεραπειασ αυτου του διδοναι εν καιρω το σιτομετριον 43μακαριοσ ο δουλοσ εκεινοσ ον ελθων ο κυριοσ αυτου ευρησει ποιουντα ουτωσ 44αληθωσ λεγω υμιν οτι επι πασιν τοισ υπαρχουσιν αυτου καταστησει αυτον 45εαν δε ειπη ο δουλοσ εκεινοσ εν τη καρδια αυτου χρονιζει ο κυριοσ μου ερχεσθαι και αρξηται τυπτειν τουσ παιδασ και τασ παιδισκασ εσθιειν τε και πινειν και μεθυσκεσθαι 46ηξει ο κυριοσ του δουλου εκεινου εν ημερα η ου προσδοκα και εν ωρα η ου γινωσκει και διχοτομησει αυτον και το μεροσ αυτου μετα των απιστων θησει 47εκεινοσ δε ο δουλοσ ο γνουσ το θελημα του κυριου αυτου και μη ετοιμασασ η ποιησασ προσ το θελημα αυτου δαρησεται πολλασ 48ο δε μη γνουσ ποιησασ δε αξια πληγων δαρησεται ολιγασ παντι δε ω εδοθη πολυ πολυ ζητηθησεται παρ αυτου και ω παρεθεντο πολυ περισσοτερον αιτησουσιν αυτον 49πυρ ηλθον βαλειν επι την γην και τι θελω ει ηδη ανηφθη 50βαπτισμα δε εχω βαπτισθηναι και πωσ συνεχομαι εωσ οτου τελεσθη 51δοκειτε οτι ειρηνην παρεγενομην δουναι εν τη γη ουχι λεγω υμιν αλλ η διαμερισμον 52εσονται γαρ απο του νυν πεντε εν ενι οικω διαμεμερισμενοι τρεισ επι δυσιν και δυο επι τρισιν 53διαμερισθησονται πατηρ επι υιω και υιοσ επι πατρι μητηρ επι θυγατερα και θυγατηρ επι την μητερα πενθερα επι την νυμφην αυτησ και νυμφη επι την πενθεραν 54ελεγεν δε και τοισ οχλοισ οταν ιδητε νεφελην ανατελλουσαν επι δυσμων ευθεωσ λεγετε οτι ομβροσ ερχεται και γινεται ουτωσ 55και οταν νοτον πνεοντα λεγετε οτι καυσων εσται και γινεται 56υποκριται το προσωπον τησ γησ και του ουρανου οιδατε δοκιμαζειν τον δε καιρον τουτον πωσ ουκ οιδατε δοκιμαζειν 57τι δε και αφ εαυτων ου κρινετε το δικαιον 58ωσ γαρ υπαγεισ μετα του αντιδικου σου επ αρχοντα εν τη οδω δοσ εργασιαν απηλλαχθαι απ αυτου μηποτε κατασυρη σε προσ τον κριτην και ο κριτησ σε παραδωσει τω πρακτορι και ο πρακτωρ σε βαλει εισ φυλακην 59λεγω σοι ου μη εξελθησ εκειθεν εωσ και το εσχατον λεπτον αποδωσ |
|
1παρησαν δε τινεσ εν αυτω τω καιρω απαγγελλοντεσ αυτω περι των γαλιλαιων ων το αιμα πιλατοσ εμιξεν μετα των θυσιων αυτων 2και αποκριθεισ ειπεν αυτοισ δοκειτε οτι οι γαλιλαιοι ουτοι αμαρτωλοι παρα παντασ τουσ γαλιλαιουσ εγενοντο οτι ταυτα πεπονθασιν 3ουχι λεγω υμιν αλλ εαν μη μετανοητε παντεσ ομοιωσ απολεισθε 4η εκεινοι οι δεκαοκτω εφ ουσ επεσεν ο πυργοσ εν τω σιλωαμ και απεκτεινεν αυτουσ δοκειτε οτι αυτοι οφειλεται εγενοντο παρα παντασ τουσ ανθρωπουσ τουσ κατοικουντασ ιερουσαλημ 5ουχι λεγω υμιν αλλ εαν μη μετανοητε παντεσ ωσαυτωσ απολεισθε 6ελεγεν δε ταυτην την παραβολην συκην ειχεν τισ πεφυτευμενην εν τω αμπελωνι αυτου και ηλθεν ζητων καρπον εν αυτη και ουχ ευρεν 7ειπεν δε προσ τον αμπελουργον ιδου τρια ετη αφ ου ερχομαι ζητων καρπον εν τη συκη ταυτη και ουχ ευρισκω εκκοψον αυτην ινα _τι και την γην καταργει 8ο δε αποκριθεισ λεγει αυτω κυριε αφεσ αυτην και τουτο το ετοσ εωσ οτου σκαψω περι αυτην και βαλω κοπρια 9καν μεν ποιηση καρπον εισ το μελλον ει δε μη _γε εκκοψεισ αυτην 10ην δε διδασκων εν μια των συναγωγων εν τοισ σαββασιν 11και ιδου γυνη πνευμα εχουσα ασθενειασ ετη δεκαοκτω και ην συγκυπτουσα και μη δυναμενη ανακυψαι εισ το παντελεσ 12ιδων δε αυτην ο ιησουσ προσεφωνησεν και ειπεν αυτη γυναι απολελυσαι τησ ασθενειασ σου 13και επεθηκεν αυτη τασ χειρασ και παραχρημα ανωρθωθη και εδοξαζεν τον θεον 14αποκριθεισ δε ο αρχισυναγωγοσ αγανακτων οτι τω σαββατω εθεραπευσεν ο ιησουσ ελεγεν τω οχλω οτι εξ ημεραι εισιν εν αισ δει εργαζεσθαι εν αυταισ ουν ερχομενοι θεραπευεσθε και μη τη ημερα του σαββατου 15απεκριθη δε αυτω ο κυριοσ και ειπεν υποκριται εκαστοσ υμων τω σαββατω ου λυει τον βουν αυτου η τον ονον απο τησ φατνησ και απαγαγων ποτιζει 16ταυτην δε θυγατερα αβρααμ ουσαν ην εδησεν ο σατανασ ιδου δεκα και οκτω ετη ουκ εδει λυθηναι απο του δεσμου τουτου τη ημερα του σαββατου 17και ταυτα λεγοντοσ αυτου κατησχυνοντο παντεσ οι αντικειμενοι αυτω και πασ ο οχλοσ εχαιρεν επι πασιν τοισ ενδοξοισ τοισ γινομενοισ υπ αυτου 18ελεγεν ουν τινι ομοια εστιν η βασιλεια του θεου και τινι ομοιωσω αυτην 19ομοια εστιν κοκκω σιναπεωσ ον λαβων ανθρωποσ εβαλεν εισ κηπον εαυτου και ηυξησεν και εγενετο εισ δενδρον και τα πετεινα του ουρανου κατεσκηνωσεν εν τοισ κλαδοισ αυτου 20και παλιν ειπεν τινι ομοιωσω την βασιλειαν του θεου 21ομοια εστιν ζυμη ην λαβουσα γυνη εκρυψεν εισ αλευρου σατα τρια εωσ ου εζυμωθη ολον 22και διεπορευετο κατα πολεισ και κωμασ διδασκων και πορειαν ποιουμενοσ εισ ιεροσολυμα 23ειπεν δε τισ αυτω κυριε ει ολιγοι οι σωζομενοι ο δε ειπεν προσ αυτουσ 24αγωνιζεσθε εισελθειν δια τησ στενησ θυρασ οτι πολλοι λεγω υμιν ζητησουσιν εισελθειν και ουκ ισχυσουσιν 25αφ ου αν εγερθη ο οικοδεσποτησ και αποκλειση την θυραν και αρξησθε εξω εσταναι και κρουειν την θυραν λεγοντεσ κυριε ανοιξον ημιν και αποκριθεισ ερει υμιν ουκ οιδα υμασ ποθεν εστε 26τοτε αρξεσθε λεγειν εφαγομεν ενωπιον σου και επιομεν και εν ταισ πλατειαισ ημων εδιδαξασ 27και ερει λεγων υμιν ουκ οιδα ποθεν εστε αποστητε απ εμου παντεσ εργαται αδικιασ 28εκει εσται ο κλαυθμοσ και ο βρυγμοσ των οδοντων οταν οψησθε αβρααμ και ισαακ και ιακωβ και παντασ τουσ προφητασ εν τη βασιλεια του θεου υμασ δε εκβαλλομενουσ εξω 29και ηξουσιν απο ανατολων και δυσμων και απο βορρα και νοτου και ανακλιθησονται εν τη βασιλεια του θεου 30και ιδου εισιν εσχατοι οι εσονται πρωτοι και εισιν πρωτοι οι εσονται εσχατοι 31εν αυτη τη ωρα προσηλθαν τινεσ φαρισαιοι λεγοντεσ αυτω εξελθε και πορευου εντευθεν οτι ηρωδησ θελει σε αποκτειναι 32και ειπεν αυτοισ πορευθεντεσ ειπατε τη αλωπεκι ταυτη ιδου εκβαλλω δαιμονια και ιασεισ αποτελω σημερον και αυριον και τη τριτη τελειουμαι 33πλην δει με σημερον και αυριον και τη εχομενη πορευεσθαι οτι ουκ ενδεχεται προφητην απολεσθαι εξω ιερουσαλημ 34ιερουσαλημ ιερουσαλημ η αποκτεινουσα τουσ προφητασ και λιθοβολουσα τουσ απεσταλμενουσ προσ αυτην ποσακισ ηθελησα επισυναξαι τα τεκνα σου ον τροπον ορνισ την εαυτησ νοσσιαν υπο τασ πτερυγασ και ουκ ηθελησατε 35ιδου αφιεται υμιν ο οικοσ υμων λεγω δε υμιν ου μη ιδητε με εωσ ηξει οτε ειπητε ευλογημενοσ ο ερχομενοσ εν ονοματι κυριου |
|
1και εγενετο εν τω ελθειν αυτον εισ οικον τινοσ των αρχοντων των φαρισαιων σαββατω φαγειν αρτον και αυτοι ησαν παρατηρουμενοι αυτον 2και ιδου ανθρωποσ τισ ην υδρωπικοσ εμπροσθεν αυτου 3και αποκριθεισ ο ιησουσ ειπεν προσ τουσ νομικουσ και φαρισαιουσ λεγων εξεστιν τω σαββατω θεραπευσαι η ου 4οι δε ησυχασαν και επιλαβομενοσ ιασατο αυτον και απελυσεν 5και προσ αυτουσ ειπεν τινοσ υμων υιοσ η βουσ εισ φρεαρ πεσειται και ουκ ευθεωσ ανασπασει αυτον εν ημερα του σαββατου 6και ουκ ισχυσαν ανταποκριθηναι προσ ταυτα 7ελεγεν δε προσ τουσ κεκλημενουσ παραβολην επεχων πωσ τασ πρωτοκλισιασ εξελεγοντο λεγων προσ αυτουσ 8οταν κληθησ υπο τινοσ εισ γαμουσ μη κατακλιθησ εισ την πρωτοκλισιαν μηποτε εντιμοτεροσ σου η κεκλημενοσ υπ αυτου 9και ελθων ο σε και αυτον καλεσασ ερει σοι δοσ τουτω τοπον και τοτε αρξη μετα αισχυνησ τον εσχατον τοπον κατεχειν 10αλλ οταν κληθησ πορευθεισ αναπεσε εισ τον εσχατον τοπον ινα οταν ελθη ο κεκληκωσ σε ερει σοι φιλε προσαναβηθι ανωτερον τοτε εσται σοι δοξα ενωπιον παντων των συνανακειμενων σοι 11οτι πασ ο υψων εαυτον ταπεινωθησεται και ο ταπεινων εαυτον υψωθησεται 12ελεγεν δε και τω κεκληκοτι αυτον οταν ποιησ αριστον η δειπνον μη φωνει τουσ φιλουσ σου μηδε τουσ αδελφουσ σου μηδε τουσ συγγενεισ σου μηδε γειτονασ πλουσιουσ μηποτε και αυτοι αντικαλεσωσιν σε και γενηται ανταποδομα σοι 13αλλ οταν δοχην ποιησ καλει πτωχουσ αναπειρουσ χωλουσ τυφλουσ 14και μακαριοσ εση οτι ουκ εχουσιν ανταποδουναι σοι ανταποδοθησεται γαρ σοι εν τη αναστασει των δικαιων 15ακουσασ δε τισ των συνανακειμενων ταυτα ειπεν αυτω μακαριοσ οστισ φαγεται αρτον εν τη βασιλεια του θεου 16ο δε ειπεν αυτω ανθρωποσ τισ εποιει δειπνον μεγα και εκαλεσεν πολλουσ 17και απεστειλεν τον δουλον αυτου τη ωρα του δειπνου ειπειν τοισ κεκλημενοισ ερχεσθε οτι ηδη ετοιμα εστιν 18και ηρξαντο απο μιασ παντεσ παραιτεισθαι ο πρωτοσ ειπεν αυτω αγρον ηγορασα και εχω αναγκην εξελθων ιδειν αυτον ερωτω σε εχε με παρητημενον 19και ετεροσ ειπεν ζευγη βοων ηγορασα πεντε και πορευομαι δοκιμασαι αυτα ερωτω σε εχε με παρητημενον 20και ετεροσ ειπεν γυναικα εγημα και δια τουτο ου δυναμαι ελθειν 21και παραγενομενοσ ο δουλοσ απηγγειλεν τω κυριω αυτου ταυτα τοτε οργισθεισ ο οικοδεσποτησ ειπεν τω δουλω αυτου εξελθε ταχεωσ εισ τασ πλατειασ και ρυμασ τησ πολεωσ και τουσ πτωχουσ και αναπειρουσ και τυφλουσ και χωλουσ εισαγαγε ωδε 22και ειπεν ο δουλοσ κυριε γεγονεν ο επεταξασ και ετι τοποσ εστιν 23και ειπεν ο κυριοσ προσ τον δουλον εξελθε εισ τασ οδουσ και φραγμουσ και αναγκασον εισελθειν ινα γεμισθη μου ο οικοσ 24λεγω γαρ υμιν οτι ουδεισ των ανδρων εκεινων των κεκλημενων γευσεται μου του δειπνου 25συνεπορευοντο δε αυτω οχλοι πολλοι και στραφεισ ειπεν προσ αυτουσ 26ει τισ ερχεται προσ με και ου μισει τον πατερα εαυτου και την μητερα και την γυναικα και τα τεκνα και τουσ αδελφουσ και τασ αδελφασ ετι τε και την ψυχην εαυτου ου δυναται ειναι μου μαθητησ 27οστισ ου βασταζει τον σταυρον εαυτου και ερχεται οπισω μου ου δυναται ειναι μου μαθητησ 28τισ γαρ εξ υμων θελων πυργον οικοδομησαι ουχι πρωτον καθισασ ψηφιζει την δαπανην ει εχει εισ απαρτισμον 29ινα μηποτε θεντοσ αυτου θεμελιον και μη ισχυοντοσ εκτελεσαι παντεσ οι θεωρουντεσ αρξωνται αυτω εμπαιζειν 30λεγοντεσ οτι ουτοσ ο ανθρωποσ ηρξατο οικοδομειν και ουκ ισχυσεν εκτελεσαι 31η τισ βασιλευσ πορευομενοσ ετερω βασιλει συμβαλειν εισ πολεμον ουχι καθισασ πρωτον βουλευσεται ει δυνατοσ εστιν εν δεκα χιλιασιν υπαντησαι τω μετα εικοσι χιλιαδων ερχομενω επ αυτον 32ει δε μη _γε ετι αυτου πορρω οντοσ πρεσβειαν αποστειλασ ερωτα τα προσ ειρηνην 33ουτωσ ουν πασ εξ υμων οσ ουκ αποτασσεται πασιν τοισ εαυτου υπαρχουσιν ου δυναται ειναι μου μαθητησ 34καλον ουν το αλασ εαν δε και το αλασ μωρανθη εν τινι αρτυθησεται 35ουτε εισ γην ουτε εισ κοπριαν ευθετον εστιν εξω βαλλουσιν αυτο ο εχων ωτα ακουειν ακουετω |
|
1ησαν δε αυτω εγγιζοντεσ παντεσ οι τελωναι και οι αμαρτωλοι ακουειν αυτου 2και διεγογγυζον οι τε φαρισαιοι και οι γραμματεισ λεγοντεσ οτι ουτοσ αμαρτωλουσ προσδεχεται και συνεσθιει αυτοισ 3ειπεν δε προσ αυτουσ την παραβολην ταυτην λεγων 4τισ ανθρωποσ εξ υμων εχων εκατον προβατα και απολεσασ εξ αυτων εν ου καταλειπει τα ενενηκοντα εννεα εν τη ερημω και πορευεται επι το απολωλοσ εωσ ευρη αυτο 5και ευρων επιτιθησιν επι τουσ ωμουσ αυτου χαιρων 6και ελθων εισ τον οικον συγκαλει τουσ φιλουσ και τουσ γειτονασ λεγων αυτοισ συγχαρητε μοι οτι ευρον το προβατον μου το απολωλοσ 7λεγω υμιν οτι ουτωσ χαρα εν τω ουρανω εσται επι ενι αμαρτωλω μετανοουντι η επι ενενηκοντα εννεα δικαιοισ οιτινεσ ου χρειαν εχουσιν μετανοιασ 8η τισ γυνη δραχμασ εχουσα δεκα εαν απολεση δραχμην μιαν ουχι απτει λυχνον και σαροι την οικιαν και ζητει επιμελωσ εωσ ου ευρη 9και ευρουσα συγκαλει τασ φιλασ και γειτονασ λεγουσα συγχαρητε μοι οτι ευρον την δραχμην ην απωλεσα 10ουτωσ λεγω υμιν γινεται χαρα ενωπιον των αγγελων του θεου επι ενι αμαρτωλω μετανοουντι 11ειπεν δε ανθρωποσ τισ ειχεν δυο υιουσ 12και ειπεν ο νεωτεροσ αυτων τω πατρι πατερ δοσ μοι το επιβαλλον μεροσ τησ ουσιασ ο δε διειλεν αυτοισ τον βιον 13και μετ ου πολλασ ημερασ συναγαγων παντα ο νεωτεροσ υιοσ απεδημησεν εισ χωραν μακραν και εκει διεσκορπισεν την ουσιαν αυτου ζων ασωτωσ 14δαπανησαντοσ δε αυτου παντα εγενετο λιμοσ ισχυρα κατα την χωραν εκεινην και αυτοσ ηρξατο υστερεισθαι 15και πορευθεισ εκολληθη ενι των πολιτων τησ χωρασ εκεινησ και επεμψεν αυτον εισ τουσ αγρουσ αυτου βοσκειν χοιρουσ 16και επεθυμει γεμισαι την κοιλιαν αυτου απο των κερατιων ων ησθιον οι χοιροι και ουδεισ εδιδου αυτω 17εισ εαυτον δε ελθων εφη ποσοι μισθιοι του πατροσ μου περισσευονται αρτων εγω δε λιμω ωδε απολλυμαι 18αναστασ πορευσομαι προσ τον πατερα μου και ερω αυτω πατερ ημαρτον εισ τον ουρανον και ενωπιον σου 19ουκετι ειμι αξιοσ κληθηναι υιοσ σου ποιησον με ωσ ενα των μισθιων σου 20και αναστασ ηλθεν προσ τον πατερα εαυτου ετι δε αυτου μακραν απεχοντοσ ειδεν αυτον ο πατηρ αυτου και εσπλαγχνισθη και δραμων επεπεσεν επι τον τραχηλον αυτου και κατεφιλησεν αυτον 21ειπεν δε ο υιοσ αυτω πατερ ημαρτον εισ τον ουρανον και ενωπιον σου ουκετι ειμι αξιοσ κληθηναι υιοσ σου 22ειπεν δε ο πατηρ προσ τουσ δουλουσ αυτου ταχυ εξενεγκατε στολην την πρωτην και ενδυσατε αυτον και δοτε δακτυλιον εισ την χειρα αυτου και υποδηματα εισ τουσ ποδασ 23και φερετε τον μοσχον τον σιτευτον θυσατε και φαγοντεσ ευφρανθωμεν 24οτι ουτοσ ο υιοσ μου νεκροσ ην και ανεζησεν ην απολωλωσ και ευρεθη και ηρξαντο ευφραινεσθαι 25ην δε ο υιοσ αυτου ο πρεσβυτεροσ εν αγρω και ωσ ερχομενοσ ηγγισεν τη οικια ηκουσεν συμφωνιασ και χορων 26και προσκαλεσαμενοσ ενα των παιδων επυνθανετο τι αν ειη ταυτα 27ο δε ειπεν αυτω οτι ο αδελφοσ σου ηκει και εθυσεν ο πατηρ σου τον μοσχον τον σιτευτον οτι υγιαινοντα αυτον απελαβεν 28ωργισθη δε και ουκ ηθελεν εισελθειν ο δε πατηρ αυτου εξελθων παρεκαλει αυτον 29ο δε αποκριθεισ ειπεν τω πατρι αυτου ιδου τοσαυτα ετη δουλευω σοι και ουδεποτε εντολην σου παρηλθον και εμοι ουδεποτε εδωκασ εριφον ινα μετα των φιλων μου ευφρανθω 30οτε δε ο υιοσ σου ουτοσ ο καταφαγων σου τον βιον μετα πορνων ηλθεν εθυσασ αυτω τον σιτευτον μοσχον 31ο δε ειπεν αυτω τεκνον συ παντοτε μετ εμου ει και παντα τα εμα σα εστιν 32ευφρανθηναι δε και χαρηναι εδει οτι ο αδελφοσ σου ουτοσ νεκροσ ην και εζησεν και απολωλωσ και ευρεθη |
|
1ελεγεν δε και προσ τουσ μαθητασ ανθρωποσ τισ ην πλουσιοσ οσ ειχεν οικονομον και ουτοσ διεβληθη αυτω ωσ διασκορπιζων τα υπαρχοντα αυτου 2και φωνησασ αυτον ειπεν αυτω τι τουτο ακουω περι σου αποδοσ τον λογον τησ οικονομιασ σου ου γαρ δυνη ετι οικονομειν 3ειπεν δε εν εαυτω ο οικονομοσ τι ποιησω οτι ο κυριοσ μου αφαιρειται την οικονομιαν απ εμου σκαπτειν ουκ ισχυω επαιτειν αισχυνομαι 4εγνων τι ποιησω ινα οταν μετασταθω εκ τησ οικονομιασ δεξωνται με εισ τουσ οικουσ εαυτων 5και προσκαλεσαμενοσ ενα εκαστον των χρεοφειλετων του κυριου εαυτου ελεγεν τω πρωτω ποσον οφειλεισ τω κυριω μου 6ο δε ειπεν εκατον βατουσ ελαιου ο δε ειπεν αυτω δεξαι σου τα γραμματα και καθισασ ταχεωσ γραψον πεντηκοντα 7επειτα ετερω ειπεν συ δε ποσον οφειλεισ ο δε ειπεν εκατον κορουσ σιτου λεγει αυτω δεξαι σου τα γραμματα και γραψον ογδοηκοντα 8και επηνεσεν ο κυριοσ τον οικονομον τησ αδικιασ οτι φρονιμωσ εποιησεν οτι οι υιοι του αιωνοσ τουτου φρονιμωτεροι υπερ τουσ υιουσ του φωτοσ εισ την γενεαν την εαυτων εισιν 9και εγω υμιν λεγω εαυτοισ ποιησατε φιλουσ εκ του μαμωνα τησ αδικιασ ινα οταν εκλιπη δεξωνται υμασ εισ τασ αιωνιουσ σκηνασ 10ο πιστοσ εν ελαχιστω και εν πολλω πιστοσ εστιν και ο εν ελαχιστω αδικοσ και εν πολλω αδικοσ εστιν 11ει ουν εν τω αδικω μαμωνα πιστοι ουκ εγενεσθε το αληθινον τισ υμιν πιστευσει 12και ει εν τω αλλοτριω πιστοι ουκ εγενεσθε το υμετερον τισ δωσει υμιν 13ουδεισ οικετησ δυναται δυσι κυριοισ δουλευειν η γαρ τον ενα μισησει και τον ετερον αγαπησει η ενοσ ανθεξεται και του ετερου καταφρονησει ου δυνασθε θεω δουλευειν και μαμωνα 14ηκουον δε ταυτα παντα οι φαρισαιοι φιλαργυροι υπαρχοντεσ και εξεμυκτηριζον αυτον 15και ειπεν αυτοισ υμεισ εστε οι δικαιουντεσ εαυτουσ ενωπιον των ανθρωπων ο δε θεοσ γινωσκει τασ καρδιασ υμων οτι το εν ανθρωποισ υψηλον βδελυγμα ενωπιον του θεου 16ο νομοσ και οι προφηται μεχρι ιωαννου απο τοτε η βασιλεια του θεου ευαγγελιζεται και πασ εισ αυτην βιαζεται 17ευκοπωτερον δε εστιν τον ουρανον και την γην παρελθειν η του νομου μιαν κεραιαν πεσειν 18πασ ο απολυων την γυναικα αυτου και γαμων ετεραν μοιχευει και ο απολελυμενην απο ανδροσ γαμων μοιχευει 19ανθρωποσ δε τισ ην πλουσιοσ και ενεδιδυσκετο πορφυραν και βυσσον ευφραινομενοσ καθ ημεραν λαμπρωσ 20πτωχοσ δε τισ ονοματι λαζαροσ εβεβλητο προσ τον πυλωνα αυτου ειλκωμενοσ 21και επιθυμων χορτασθηναι απο των πιπτοντων απο τησ τραπεζησ του πλουσιου αλλα και οι κυνεσ ερχομενοι επελειχον τα ελκη αυτου 22εγενετο δε αποθανειν τον πτωχον και απενεχθηναι αυτον υπο των αγγελων εισ τον κολπον αβρααμ απεθανεν δε και ο πλουσιοσ και εταφη 23και εν τω αδη επαρασ τουσ οφθαλμουσ αυτου υπαρχων εν βασανοισ ορα αβρααμ απο μακροθεν και λαζαρον εν τοισ κολποισ αυτου 24και αυτοσ φωνησασ ειπεν πατερ αβρααμ ελεησον με και πεμψον λαζαρον ινα βαψη το ακρον του δακτυλου αυτου υδατοσ και καταψυξη την γλωσσαν μου οτι οδυνωμαι εν τη φλογι ταυτη 25ειπεν δε αβρααμ τεκνον μνησθητι οτι απελαβεσ τα αγαθα σου εν τη ζωη σου και λαζαροσ ομοιωσ τα κακα νυν δε ωδε παρακαλειται συ δε οδυνασαι 26και εν πασι τουτοισ μεταξυ ημων και υμων χασμα μεγα εστηρικται οπωσ οι θελοντεσ διαβηναι ενθεν προσ υμασ μη δυνωνται μηδε εκειθεν προσ ημασ διαπερωσιν 27ειπεν δε ερωτω σε ουν πατερ ινα πεμψησ αυτον εισ τον οικον του πατροσ μου 28εχω γαρ πεντε αδελφουσ οπωσ διαμαρτυρηται αυτοισ ινα μη και αυτοι ελθωσιν εισ τον τοπον τουτον τησ βασανου 29λεγει δε αβρααμ εχουσι μωυσεα και τουσ προφητασ ακουσατωσαν αυτων 30ο δε ειπεν ουχι πατερ αβρααμ αλλ εαν τισ απο νεκρων πορευθη προσ αυτουσ μετανοησουσιν 31ειπεν δε αυτω ει μωυσεωσ και των προφητων ουκ ακουουσιν ουδ εαν τισ εκ νεκρων αναστη πεισθησονται |
|
1ειπεν δε προσ τουσ μαθητασ αυτου ανενδεκτον εστιν του τα σκανδαλα μη ελθειν πλην ουαι δι ου ερχεται 2λυσιτελει αυτω ει λιθοσ μυλικοσ περικειται περι τον τραχηλον αυτου και ερριπται εισ την θαλασσαν η ινα σκανδαλιση των μικρων τουτων ενα 3προσεχετε εαυτοισ εαν αμαρτη ο αδελφοσ σου επιτιμησον αυτω και εαν μετανοηση αφεσ αυτω 4και εαν επτακισ τησ ημερασ αμαρτηση εισ σε και επτακισ επιστρεψη προσ σε λεγων μετανοω αφησεισ αυτω 5και ειπαν οι αποστολοι τω κυριω προσθεσ ημιν πιστιν 6ειπεν δε ο κυριοσ ει εχετε πιστιν ωσ κοκκον σιναπεωσ ελεγετε αν τη συκαμινω ταυτη εκριζωθητι και φυτευθητι εν τη θαλασση και υπηκουσεν αν υμιν 7τισ δε εξ υμων δουλον εχων αροτριωντα η ποιμαινοντα οσ εισελθοντι εκ του αγρου ερει αυτω ευθεωσ παρελθων αναπεσε 8αλλ ουχι ερει αυτω ετοιμασον τι δειπνησω και περιζωσαμενοσ διακονει μοι εωσ φαγω και πιω και μετα ταυτα φαγεσαι και πιεσαι συ 9μη εχει χαριν τω δουλω οτι εποιησεν τα διαταχθεντα 10ουτωσ και υμεισ οταν ποιησητε παντα τα διαταχθεντα υμιν λεγετε οτι δουλοι αχρειοι εσμεν ο ωφειλομεν ποιησαι πεποιηκαμεν 11και εγενετο εν τω πορευεσθαι εισ ιερουσαλημ και αυτοσ διηρχετο δια μεσον σαμαρειασ και γαλιλαιασ 12και εισερχομενου αυτου εισ τινα κωμην απηντησαν δεκα λεπροι ανδρεσ οι εστησαν πορρωθεν 13και αυτοι ηραν φωνην λεγοντεσ ιησου επιστατα ελεησον ημασ 14και ιδων ειπεν αυτοισ πορευθεντεσ επιδειξατε εαυτουσ τοισ ιερευσιν και εγενετο εν τω υπαγειν αυτουσ εκαθαρισθησαν 15εισ δε εξ αυτων ιδων οτι ιαθη υπεστρεψεν μετα φωνησ μεγαλησ δοξαζων τον θεον 16και επεσεν επι προσωπον παρα τουσ ποδασ αυτου ευχαριστων αυτω και αυτοσ ην σαμαριτησ 17αποκριθεισ δε ο ιησουσ ειπεν ουχι οι δεκα εκαθαρισθησαν οι δε εννεα που 18ουχ ευρεθησαν υποστρεψαντεσ δουναι δοξαν τω θεω ει μη ο αλλογενησ ουτοσ 19και ειπεν αυτω αναστασ πορευου η πιστισ σου σεσωκεν σε 20επερωτηθεισ δε υπο των φαρισαιων ποτε ερχεται η βασιλεια του θεου απεκριθη αυτοισ και ειπεν ουκ ερχεται η βασιλεια του θεου μετα παρατηρησεωσ 21ουδε ερουσιν ιδου ωδε η εκει ιδου γαρ η βασιλεια του θεου εντοσ υμων εστιν 22ειπεν δε προσ τουσ μαθητασ ελευσονται ημεραι οτε επιθυμησετε μιαν των ημερων του υιου του ανθρωπου ιδειν και ουκ οψεσθε 23και ερουσιν υμιν ιδου εκει ιδου ωδε μη απελθητε μηδε διωξητε 24ωσπερ γαρ η αστραπη αστραπτουσα εκ τησ υπο τον ουρανον εισ την υπ ουρανον λαμπει ουτωσ εσται ο υιοσ του ανθρωπου εν τη ημερα αυτου 25πρωτον δε δει αυτον πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι απο τησ γενεασ ταυτησ 26και καθωσ εγενετο εν ταισ ημεραισ νωε ουτωσ εσται και εν ταισ ημεραισ του υιου του ανθρωπου 27ησθιον επινον εγαμουν εγαμιζοντο αχρι ησ ημερασ εισηλθεν νωε εισ την κιβωτον και ηλθεν ο κατακλυσμοσ και απωλεσεν παντασ 28ομοιωσ καθωσ εγενετο εν ταισ ημεραισ λωτ ησθιον επινον ηγοραζον επωλουν εφυτευον ωκοδομουν 29η δε ημερα εξηλθεν λωτ απο σοδομων εβρεξεν πυρ και θειον απ ουρανου και απωλεσεν παντασ 30κατα τα αυτα εσται η ημερα ο υιοσ του ανθρωπου αποκαλυπτεται 31εν εκεινη τη ημερα οσ εσται επι του δωματοσ και τα σκευη αυτου εν τη οικια μη καταβατω αραι αυτα και ο εν αγρω ομοιωσ μη επιστρεψατω εισ τα οπισω 32μνημονευετε τησ γυναικοσ λωτ 33οσ εαν ζητηση την ψυχην αυτου περιποιησασθαι απολεσει αυτην οσ δ αν απολεση ζωογονησει αυτην 34λεγω υμιν ταυτη τη νυκτι εσονται δυο επι κλινησ μιασ ο εισ παραλημφθησεται και ο ετεροσ αφεθησεται 35εσονται δυο αληθουσαι επι το αυτο η μια παραλημφθησεται η δε ετερα αφεθησεται
37και αποκριθεντεσ λεγουσιν αυτω που κυριε ο δε ειπεν αυτοισ οπου το σωμα εκει και οι αετοι επισυναχθησονται |
|
1ελεγεν δε παραβολην αυτοισ προσ το δειν παντοτε προσευχεσθαι αυτουσ και μη εγκακειν 2λεγων κριτησ τισ ην εν τινι πολει τον θεον μη φοβουμενοσ και ανθρωπον μη εντρεπομενοσ 3χηρα δε ην εν τη πολει εκεινη και ηρχετο προσ αυτον λεγουσα εκδικησον με απο του αντιδικου μου 4και ουκ ηθελεν επι χρονον μετα ταυτα δε ειπεν εν εαυτω ει και τον θεον ου φοβουμαι ουδε ανθρωπον εντρεπομαι 5δια γε το παρεχειν μοι κοπον την χηραν ταυτην εκδικησω αυτην ινα μη εισ τελοσ ερχομενη υπωπιαζη με 6ειπεν δε ο κυριοσ ακουσατε τι ο κριτησ τησ αδικιασ λεγει 7ο δε θεοσ ου μη ποιηση την εκδικησιν των εκλεκτων αυτου των βοωντων αυτω ημερασ και νυκτοσ και μακροθυμει επ αυτοισ 8λεγω υμιν οτι ποιησει την εκδικησιν αυτων εν ταχει πλην ο υιοσ του ανθρωπου ελθων αρα ευρησει την πιστιν επι τησ γησ 9ειπεν δε και προσ τινασ τουσ πεποιθοτασ εφ εαυτοισ οτι εισιν δικαιοι και εξουθενουντασ τουσ λοιπουσ την παραβολην ταυτην 10ανθρωποι δυο ανεβησαν εισ το ιερον προσευξασθαι ο εισ φαρισαιοσ και ο ετεροσ τελωνησ 11ο φαρισαιοσ σταθεισ προσ εαυτον ταυτα προσηυχετο ο θεοσ ευχαριστω σοι οτι ουκ ειμι ωσπερ οι λοιποι των ανθρωπων αρπαγεσ αδικοι μοιχοι η και ωσ ουτοσ ο τελωνησ 12νηστευω δισ του σαββατου αποδεκατω παντα οσα κτωμαι 13ο δε τελωνησ μακροθεν εστωσ ουκ ηθελεν ουδε τουσ οφθαλμουσ επαραι εισ τον ουρανον αλλ ετυπτε το στηθοσ αυτου λεγων ο θεοσ ιλασθητι μοι τω αμαρτωλω 14λεγω υμιν κατεβη ουτοσ δεδικαιωμενοσ εισ τον οικον αυτου παρ εκεινον οτι πασ ο υψων εαυτον ταπεινωθησεται ο δε ταπεινων εαυτον υψωθησεται 15προσεφερον δε αυτω και τα βρεφη ινα αυτων απτηται ιδοντεσ δε οι μαθηται επετιμων αυτοισ 16ο δε ιησουσ προσεκαλεσατο αυτα λεγων αφετε τα παιδια ερχεσθαι προσ με και μη κωλυετε αυτα των γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια του θεου 17αμην λεγω υμιν οσ αν μη δεξηται την βασιλειαν του θεου ωσ παιδιον ου μη εισελθη εισ αυτην 18και επηρωτησεν τισ αυτον αρχων λεγων διδασκαλε αγαθε τι ποιησασ ζωην αιωνιον κληρονομησω 19ειπεν δε αυτω ο ιησουσ τι με λεγεισ αγαθον ουδεισ αγαθοσ ει μη εισ ο θεοσ 20τασ εντολασ οιδασ μη μοιχευσησ μη φονευσησ μη κλεψησ μη ψευδομαρτυρησησ τιμα τον πατερα σου και την μητερα 21ο δε ειπεν ταυτα παντα εφυλαξα εκ νεοτητοσ μου 22ακουσασ δε ο ιησουσ ειπεν αυτω ετι εν σοι λειπει παντα οσα εχεισ πωλησον και διαδοσ πτωχοισ και εξεισ θησαυρον εν ουρανοισ και δευρο ακολουθει μοι 23ο δε ακουσασ ταυτα περιλυποσ εγενηθη ην γαρ πλουσιοσ σφοδρα 24ιδων δε αυτον ο ιησουσ ειπεν πωσ δυσκολωσ οι τα χρηματα εχοντεσ εισ την βασιλειαν του θεου εισπορευονται 25ευκοπωτερον γαρ εστιν καμηλον δια τρηματοσ βελονησ εισελθειν η πλουσιον εισ την βασιλειαν του θεου εισελθειν 26ειπαν δε οι ακουσαντεσ και τισ δυναται σωθηναι 27ο δε ειπεν τα αδυνατα παρα ανθρωποισ δυνατα παρα τω θεω εστιν 28ειπεν δε ο πετροσ ιδου ημεισ αφεντεσ τα ιδια ηκολουθησαμεν σοι 29ο δε ειπεν αυτοισ αμην λεγω υμιν οτι ουδεισ εστιν οσ αφηκεν οικιαν η γυναικα η αδελφουσ η γονεισ η τεκνα ενεκεν τησ βασιλειασ του θεου 30οσ ουχι μη απολαβη πολλαπλασιονα εν τω καιρω τουτω και εν τω αιωνι τω ερχομενω ζωην αιωνιον 31παραλαβων δε τουσ δωδεκα ειπεν προσ αυτουσ ιδου αναβαινομεν εισ ιερουσαλημ και τελεσθησεται παντα τα γεγραμμενα δια των προφητων τω υιω του ανθρωπου 32παραδοθησεται γαρ τοισ εθνεσιν και εμπαιχθησεται και υβρισθησεται και εμπτυσθησεται 33και μαστιγωσαντεσ αποκτενουσιν αυτον και τη ημερα τη τριτη αναστησεται 34και αυτοι ουδεν τουτων συνηκαν και ην το ρημα τουτο κεκρυμμενον απ αυτων και ουκ εγινωσκον τα λεγομενα 35εγενετο δε εν τω εγγιζειν αυτον εισ ιεριχω τυφλοσ τισ εκαθητο παρα την οδον επαιτων 36ακουσασ δε οχλου διαπορευομενου επυνθανετο τι ειη τουτο 37απηγγειλαν δε αυτω οτι ιησουσ ο ναζωραιοσ παρερχεται 38και εβοησεν λεγων ιησου υιε δαυιδ ελεησον με 39και οι προαγοντεσ επετιμων αυτω ινα σιγηση αυτοσ δε πολλω μαλλον εκραζεν υιε δαυιδ ελεησον με 40σταθεισ δε ο ιησουσ εκελευσεν αυτον αχθηναι προσ αυτον εγγισαντοσ δε αυτου επηρωτησεν αυτον 41τι σοι θελεισ ποιησω ο δε ειπεν κυριε ινα αναβλεψω 42και ο ιησουσ ειπεν αυτω αναβλεψον η πιστισ σου σεσωκεν σε 43και παραχρημα ανεβλεψεν και ηκολουθει αυτω δοξαζων τον θεον και πασ ο λαοσ ιδων εδωκεν αινον τω θεω |
|
1και εισελθων διηρχετο την ιεριχω 2και ιδου ανηρ ονοματι καλουμενοσ ζακχαιοσ και αυτοσ ην αρχιτελωνησ και αυτοσ πλουσιοσ 3και εζητει ιδειν τον ιησουν τισ εστιν και ουκ ηδυνατο απο του οχλου οτι τη ηλικια μικροσ ην 4και προδραμων εισ το εμπροσθεν ανεβη επι συκομορεαν ινα ιδη αυτον οτι εκεινησ ημελλεν διερχεσθαι 5και ωσ ηλθεν επι τον τοπον αναβλεψασ ο ιησουσ ειπεν προσ αυτον ζακχαιε σπευσασ καταβηθι σημερον γαρ εν τω οικω σου δει με μειναι 6και σπευσασ κατεβη και υπεδεξατο αυτον χαιρων 7και ιδοντεσ παντεσ διεγογγυζον λεγοντεσ οτι παρα αμαρτωλω ανδρι εισηλθεν καταλυσαι 8σταθεισ δε ζακχαιοσ ειπεν προσ τον κυριον ιδου τα ημισια μου των υπαρχοντων κυριε τοισ πτωχοισ διδωμι και ει τινοσ τι εσυκοφαντησα αποδιδωμι τετραπλουν 9ειπεν δε προσ αυτον ο ιησουσ οτι σημερον σωτηρια τω οικω τουτω εγενετο καθοτι και αυτοσ υιοσ αβρααμ εστιν 10ηλθεν γαρ ο υιοσ του ανθρωπου ζητησαι και σωσαι το απολωλοσ 11ακουοντων δε αυτων ταυτα προσθεισ ειπεν παραβολην δια το εγγυσ ειναι ιερουσαλημ αυτον και δοκειν αυτουσ οτι παραχρημα μελλει η βασιλεια του θεου αναφαινεσθαι 12ειπεν ουν ανθρωποσ τισ ευγενησ επορευθη εισ χωραν μακραν λαβειν εαυτω βασιλειαν και υποστρεψαι 13καλεσασ δε δεκα δουλουσ εαυτου εδωκεν αυτοισ δεκα μνασ και ειπεν προσ αυτουσ πραγματευσασθε εν ω ερχομαι 14οι δε πολιται αυτου εμισουν αυτον και απεστειλαν πρεσβειαν οπισω αυτου λεγοντεσ ου θελομεν τουτον βασιλευσαι εφ ημασ 15και εγενετο εν τω επανελθειν αυτον λαβοντα την βασιλειαν και ειπεν φωνηθηναι αυτω τουσ δουλουσ τουτουσ οισ δεδωκει το αργυριον ινα γνοι τι διεπραγματευσαντο 16παρεγενετο δε ο πρωτοσ λεγων κυριε η μνα σου δεκα προσηργασατο μνασ 17και ειπεν αυτω ευγε αγαθε δουλε οτι εν ελαχιστω πιστοσ εγενου ισθι εξουσιαν εχων επανω δεκα πολεων 18και ηλθεν ο δευτεροσ λεγων η μνα σου κυριε εποιησεν πεντε μνασ 19ειπεν δε και τουτω και συ επανω γινου πεντε πολεων 20και ο ετεροσ ηλθεν λεγων κυριε ιδου η μνα σου ην ειχον αποκειμενην εν σουδαριω 21εφοβουμην γαρ σε οτι ανθρωποσ αυστηροσ ει αιρεισ ο ουκ εθηκασ και θεριζεισ ο ουκ εσπειρασ 22λεγει αυτω εκ του στοματοσ σου κρινω σε πονηρε δουλε ηδεισ οτι εγω ανθρωποσ αυστηροσ ειμι αιρων ο ουκ εθηκα και θεριζων ο ουκ εσπειρα 23και δια τι ουκ εδωκασ μου το αργυριον επι τραπεζαν καγω ελθων συν τοκω αν αυτο επραξα 24και τοισ παρεστωσιν ειπεν αρατε απ αυτου την μναν και δοτε τω τασ δεκα μνασ εχοντι 25και ειπαν αυτω κυριε εχει δεκα μνασ 26λεγω υμιν οτι παντι τω εχοντι δοθησεται απο δε του μη εχοντοσ και ο εχει αρθησεται 27πλην τουσ εχθρουσ μου τουτουσ τουσ μη θελησαντασ με βασιλευσαι επ αυτουσ αγαγετε ωδε και κατασφαξατε αυτουσ εμπροσθεν μου 28και ειπων ταυτα επορευετο εμπροσθεν αναβαινων εισ ιεροσολυμα 29και εγενετο ωσ ηγγισεν εισ βηθφαγη και βηθανιαν προσ το οροσ το καλουμενον ελαιων απεστειλεν δυο των μαθητων 30λεγων υπαγετε εισ την κατεναντι κωμην εν η εισπορευομενοι ευρησετε πωλον δεδεμενον εφ ον ουδεισ πωποτε ανθρωπων εκαθισεν και λυσαντεσ αυτον αγαγετε 31και εαν τισ υμασ ερωτα δια τι λυετε ουτωσ ερειτε οτι ο κυριοσ αυτου χρειαν εχει 32απελθοντεσ δε οι απεσταλμενοι ευρον καθωσ ειπεν αυτοισ 33λυοντων δε αυτων τον πωλον ειπαν οι κυριοι αυτου προσ αυτουσ τι λυετε τον πωλον 34οι δε ειπαν οτι ο κυριοσ αυτου χρειαν εχει 35και ηγαγον αυτον προσ τον ιησουν και επιριψαντεσ αυτων τα ιματια επι τον πωλον επεβιβασαν τον ιησουν 36πορευομενου δε αυτου υπεστρωννυον τα ιματια εαυτων εν τη οδω 37εγγιζοντοσ δε αυτου ηδη προσ τη καταβασει του ορουσ των ελαιων ηρξαντο απαν το πληθοσ των μαθητων χαιροντεσ αινειν τον θεον φωνη μεγαλη περι πασων ων ειδον δυναμεων 38λεγοντεσ ευλογημενοσ ο ερχομενοσ βασιλευσ εν ονοματι κυριου εν ουρανω ειρηνη και δοξα εν υψιστοισ 39και τινεσ των φαρισαιων απο του οχλου ειπαν προσ αυτον διδασκαλε επιτιμησον τοισ μαθηταισ σου 40και αποκριθεισ ειπεν λεγω υμιν οτι εαν ουτοι σιωπησουσιν οι λιθοι κραξουσιν 41και ωσ ηγγισεν ιδων την πολιν εκλαυσεν επ αυτην 42λεγων οτι ει εγνωσ εν τη ημερα ταυτη και συ τα προσ ειρηνην νυν δε εκρυβη απο οφθαλμων σου 43οτι ηξουσιν ημεραι επι σε και παρεμβαλουσιν οι εχθροι σου χαρακα σοι και περικυκλωσουσιν σε και συνεξουσιν σε παντοθεν 44και εδαφιουσιν σε και τα τεκνα σου εν σοι και ουκ αφησουσιν λιθον επι λιθον εν σοι ανθ ων ουκ εγνωσ τον καιρον τησ επισκοπησ σου 45και εισελθων εισ το ιερον ηρξατο εκβαλλειν τουσ πωλουντασ 46λεγων αυτοισ γεγραπται και εσται ο οικοσ μου οικοσ προσευχησ υμεισ δε αυτον εποιησατε σπηλαιον ληστων 47και ην διδασκων το καθ ημεραν εν τω ιερω οι δε αρχιερεισ και οι γραμματεισ εζητουν αυτον απολεσαι και οι πρωτοι του λαου 48και ουχ ευρισκον το τι ποιησωσιν ο λαοσ γαρ απασ εξεκρεματο αυτου ακουων |
|
1και εγενετο εν μια των ημερων διδασκοντοσ αυτου τον λαον εν τω ιερω και ευαγγελιζομενου επεστησαν οι αρχιερεισ και οι γραμματεισ συν τοισ πρεσβυτεροισ 2και ειπαν λεγοντεσ προσ αυτον ειπον ημιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιεισ η τισ εστιν ο δουσ σοι την εξουσιαν ταυτην 3αποκριθεισ δε ειπεν προσ αυτουσ ερωτησω υμασ καγω λογον και ειπατε μοι 4το βαπτισμα ιωαννου εξ ουρανου ην η εξ ανθρωπων 5οι δε συνελογισαντο προσ εαυτουσ λεγοντεσ οτι εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει δια τι ουκ επιστευσατε αυτω 6εαν δε ειπωμεν εξ ανθρωπων ο λαοσ απασ καταλιθασει ημασ πεπεισμενοσ γαρ εστιν ιωαννην προφητην ειναι 7και απεκριθησαν μη ειδεναι ποθεν 8και ο ιησουσ ειπεν αυτοισ ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω 9ηρξατο δε προσ τον λαον λεγειν την παραβολην ταυτην ανθρωποσ εφυτευσεν αμπελωνα και εξεδετο αυτον γεωργοισ και απεδημησεν χρονουσ ικανουσ 10και καιρω απεστειλεν προσ τουσ γεωργουσ δουλον ινα απο του καρπου του αμπελωνοσ δωσουσιν αυτω οι δε γεωργοι εξαπεστειλαν αυτον δειραντεσ κενον 11και προσεθετο ετερον πεμψαι δουλον οι δε κακεινον δειραντεσ και ατιμασαντεσ εξαπεστειλαν κενον 12και προσεθετο τριτον πεμψαι οι δε και τουτον τραυματισαντεσ εξεβαλον 13ειπεν δε ο κυριοσ του αμπελωνοσ τι ποιησω πεμψω τον υιον μου τον αγαπητον ισωσ τουτον εντραπησονται 14ιδοντεσ δε αυτον οι γεωργοι διελογιζοντο προσ αλληλουσ λεγοντεσ ουτοσ εστιν ο κληρονομοσ αποκτεινωμεν αυτον ινα ημων γενηται η κληρονομια 15και εκβαλοντεσ αυτον εξω του αμπελωνοσ απεκτειναν τι ουν ποιησει αυτοισ ο κυριοσ του αμπελωνοσ 16ελευσεται και απολεσει τουσ γεωργουσ τουτουσ και δωσει τον αμπελωνα αλλοισ ακουσαντεσ δε ειπαν μη γενοιτο 17ο δε εμβλεψασ αυτοισ ειπεν τι ουν εστιν το γεγραμμενον τουτο λιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντεσ ουτοσ εγενηθη εισ κεφαλην γωνιασ 18πασ ο πεσων επ εκεινον τον λιθον συνθλασθησεται εφ ον δ αν πεση λικμησει αυτον 19και εζητησαν οι γραμματεισ και οι αρχιερεισ επιβαλειν επ αυτον τασ χειρασ εν αυτη τη ωρα και εφοβηθησαν τον λαον εγνωσαν γαρ οτι προσ αυτουσ ειπεν την παραβολην ταυτην 20και παρατηρησαντεσ απεστειλαν εγκαθετουσ υποκρινομενουσ εαυτουσ δικαιουσ ειναι ινα επιλαβωνται αυτου λογου ωστε παραδουναι αυτον τη αρχη και τη εξουσια του ηγεμονοσ 21και επηρωτησαν αυτον λεγοντεσ διδασκαλε οιδαμεν οτι ορθωσ λεγεισ και διδασκεισ και ου λαμβανεισ προσωπον αλλ επ αληθειασ την οδον του θεου διδασκεισ 22εξεστιν ημασ καισαρι φορον δουναι η ου 23κατανοησασ δε αυτων την πανουργιαν ειπεν προσ αυτουσ 24δειξατε μοι δηναριον τινοσ εχει εικονα και επιγραφην αποκριθεντεσ δε ειπαν καισαροσ 25ο δε ειπεν προσ αυτουσ τοινυν αποδοτε τα καισαροσ καισαρι και τα του θεου τω θεω 26και ουκ ισχυσαν επιλαβεσθαι του ρηματοσ εναντιον του λαου και θαυμασαντεσ επι τη αποκρισει αυτου εσιγησαν 27προσελθοντεσ δε τινεσ των σαδδουκαιων οι αντιλεγοντεσ αναστασιν μη ειναι επηρωτησαν αυτον 28λεγοντεσ διδασκαλε μωυσησ εγραψεν ημιν εαν τινοσ αδελφοσ αποθανη εχων γυναικα και ουτοσ ατεκνοσ η ινα λαβη ο αδελφοσ αυτου την γυναικα και εξαναστηση σπερμα τω αδελφω αυτου 29επτα ουν αδελφοι ησαν και ο πρωτοσ λαβων γυναικα απεθανεν ατεκνοσ 30και ο δευτεροσ 31και ο τριτοσ ελαβεν αυτην ωσαυτωσ δε και οι επτα ου κατελιπον τεκνα και απεθανον 32υστερον και η γυνη απεθανεν 33η γυνη ουν εν τη αναστασει τινοσ αυτων γινεται γυνη οι γαρ επτα εσχον αυτην γυναικα 34και ειπεν αυτοισ ο ιησουσ οι υιοι του αιωνοσ τουτου γαμουσιν και γαμισκονται 35οι δε καταξιωθεντεσ του αιωνοσ εκεινου τυχειν και τησ αναστασεωσ τησ εκ νεκρων ουτε γαμουσιν ουτε γαμιζονται 36ουδε γαρ αποθανειν ετι δυνανται ισαγγελοι γαρ εισιν και υιοι εισιν θεου τησ αναστασεωσ υιοι οντεσ 37οτι δε εγειρονται οι νεκροι και μωυσησ εμηνυσεν επι τησ βατου ωσ λεγει κυριον τον θεον αβρααμ και θεον ισαακ και θεον ιακωβ 38θεοσ δε ουκ εστιν νεκρων αλλα ζωντων παντεσ γαρ αυτω ζωσιν 39αποκριθεντεσ δε τινεσ των γραμματεων ειπαν διδασκαλε καλωσ ειπασ 40ουκετι γαρ ετολμων επερωταν αυτον ουδεν 41ειπεν δε προσ αυτουσ πωσ λεγουσιν τον χριστον ειναι δαυιδ υιον 42αυτοσ γαρ δαυιδ λεγει εν βιβλω ψαλμων ειπεν κυριοσ τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου 43εωσ αν θω τουσ εχθρουσ σου υποποδιον των ποδων σου 44δαυιδ ουν αυτον κυριον καλει και πωσ αυτου υιοσ εστιν 45ακουοντοσ δε παντοσ του λαου ειπεν τοισ μαθηταισ 46προσεχετε απο των γραμματεων των θελοντων περιπατειν εν στολαισ και φιλουντων ασπασμουσ εν ταισ αγοραισ και πρωτοκαθεδριασ εν ταισ συναγωγαισ και πρωτοκλισιασ εν τοισ δειπνοισ 47οι κατεσθιουσιν τασ οικιασ των χηρων και προφασει μακρα προσευχονται ουτοι λημψονται περισσοτερον κριμα |
|
1αναβλεψασ δε ειδεν τουσ βαλλοντασ εισ το γαζοφυλακιον τα δωρα αυτων πλουσιουσ 2ειδεν δε τινα χηραν πενιχραν βαλλουσαν εκει λεπτα δυο 3και ειπεν αληθωσ λεγω υμιν οτι η χηρα η πτωχη αυτη πλειον παντων εβαλεν 4παντεσ γαρ ουτοι εκ του περισσευοντοσ αυτοισ εβαλον εισ τα δωρα αυτη δε εκ του υστερηματοσ αυτησ παντα τον βιον ον ειχεν εβαλεν 5και τινων λεγοντων περι του ιερου οτι λιθοισ καλοισ και αναθημασιν κεκοσμηται ειπεν 6ταυτα α θεωρειτε ελευσονται ημεραι εν αισ ουκ αφεθησεται λιθοσ επι λιθω οσ ου καταλυθησεται 7επηρωτησαν δε αυτον λεγοντεσ διδασκαλε ποτε ουν ταυτα εσται και τι το σημειον οταν μελλη ταυτα γινεσθαι 8ο δε ειπεν βλεπετε μη πλανηθητε πολλοι γαρ ελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντεσ εγω ειμι και ο καιροσ ηγγικεν μη πορευθητε οπισω αυτων 9οταν δε ακουσητε πολεμουσ και ακαταστασιασ μη πτοηθητε δει γαρ ταυτα γενεσθαι πρωτον αλλ ουκ ευθεωσ το τελοσ 10τοτε ελεγεν αυτοισ εγερθησεται εθνοσ επ εθνοσ και βασιλεια επι βασιλειαν 11σεισμοι τε μεγαλοι και κατα τοπουσ λιμοι και λοιμοι εσονται φοβητρα τε και σημεια απ ουρανου μεγαλα εσται 12προ δε τουτων παντων επιβαλουσιν εφ υμασ τασ χειρασ αυτων και διωξουσιν παραδιδοντεσ εισ τασ συναγωγασ και φυλακασ απαγομενουσ επι βασιλεισ και ηγεμονασ ενεκεν του ονοματοσ μου 13αποβησεται υμιν εισ μαρτυριον 14θετε ουν εν ταισ καρδιαισ υμων μη προμελεταν απολογηθηναι 15εγω γαρ δωσω υμιν στομα και σοφιαν η ου δυνησονται αντιστηναι η αντειπειν απαντεσ οι αντικειμενοι υμιν 16παραδοθησεσθε δε και υπο γονεων και αδελφων και συγγενων και φιλων και θανατωσουσιν εξ υμων 17και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων δια το ονομα μου 18και θριξ εκ τησ κεφαλησ υμων ου μη αποληται 19εν τη υπομονη υμων κτησασθε τασ ψυχασ υμων 20οταν δε ιδητε κυκλουμενην υπο στρατοπεδων ιερουσαλημ τοτε γνωτε οτι ηγγικεν η ερημωσισ αυτησ 21τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν εισ τα ορη και οι εν μεσω αυτησ εκχωρειτωσαν και οι εν ταισ χωραισ μη εισερχεσθωσαν εισ αυτην 22οτι ημεραι εκδικησεωσ αυται εισιν του πλησθηναι παντα τα γεγραμμενα 23ουαι ταισ εν γαστρι εχουσαισ και ταισ θηλαζουσαισ εν εκειναισ ταισ ημεραισ εσται γαρ αναγκη μεγαλη επι τησ γησ και οργη τω λαω τουτω 24και πεσουνται στοματι μαχαιρησ και αιχμαλωτισθησονται εισ τα εθνη παντα και ιερουσαλημ εσται πατουμενη υπο εθνων αχρι ου πληρωθωσιν καιροι εθνων 25και εσονται σημεια εν ηλιω και σεληνη και αστροισ και επι τησ γησ συνοχη εθνων εν απορια ηχουσ θαλασσησ και σαλου 26αποψυχοντων ανθρωπων απο φοβου και προσδοκιασ των επερχομενων τη οικουμενη αι γαρ δυναμεισ των ουρανων σαλευθησονται 27και τοτε οψονται τον υιον του ανθρωπου ερχομενον εν νεφελη μετα δυναμεωσ και δοξησ πολλησ 28αρχομενων δε τουτων γινεσθαι ανακυψατε και επαρατε τασ κεφαλασ υμων διοτι εγγιζει η απολυτρωσισ υμων 29και ειπεν παραβολην αυτοισ ιδετε την συκην και παντα τα δενδρα 30οταν προβαλωσιν ηδη βλεποντεσ αφ εαυτων γινωσκετε οτι ηδη εγγυσ το θεροσ εστιν 31ουτωσ και υμεισ οταν ιδητε ταυτα γινομενα γινωσκετε οτι εγγυσ εστιν η βασιλεια του θεου 32αμην λεγω υμιν οτι ου μη παρελθη η γενεα αυτη εωσ αν παντα γενηται 33ο ουρανοσ και η γη παρελευσονται οι δε λογοι μου ου μη παρελευσονται 34προσεχετε δε εαυτοισ μηποτε βαρηθωσιν υμων αι καρδιαι εν κραιπαλη και μεθη και μεριμναισ βιωτικαισ και επιστη εφ υμασ αιφνιδιοσ η ημερα εκεινη 35ωσ παγισ επεισελευσεται γαρ επι παντασ τουσ καθημενουσ επι προσωπον πασησ τησ γησ 36αγρυπνειτε δε εν παντι καιρω δεομενοι ινα κατισχυσητε εκφυγειν ταυτα παντα τα μελλοντα γινεσθαι και σταθηναι εμπροσθεν του υιου του ανθρωπου 37ην δε τασ ημερασ εν τω ιερω διδασκων τασ δε νυκτασ εξερχομενοσ ηυλιζετο εισ το οροσ το καλουμενον ελαιων 38και πασ ο λαοσ ωρθριζεν προσ αυτον εν τω ιερω ακουειν αυτου |
|
1ηγγιζεν δε η εορτη των αζυμων η λεγομενη πασχα 2και εζητουν οι αρχιερεισ και οι γραμματεισ το πωσ ανελωσιν αυτον εφοβουντο γαρ τον λαον 3εισηλθεν δε σατανασ εισ ιουδαν τον καλουμενον ισκαριωτην οντα εκ του αριθμου των δωδεκα 4και απελθων συνελαλησεν τοισ αρχιερευσιν και στρατηγοισ το πωσ αυτοισ παραδω αυτον 5και εχαρησαν και συνεθεντο αυτω αργυριον δουναι 6και εξωμολογησεν και εζητει ευκαιριαν του παραδουναι αυτον ατερ οχλου αυτοισ 7ηλθεν δε η ημερα των αζυμων η εδει θυεσθαι το πασχα 8και απεστειλεν πετρον και ιωαννην ειπων πορευθεντεσ ετοιμασατε ημιν το πασχα ινα φαγωμεν 9οι δε ειπαν αυτω που θελεισ ετοιμασωμεν 10ο δε ειπεν αυτοισ ιδου εισελθοντων υμων εισ την πολιν συναντησει υμιν ανθρωποσ κεραμιον υδατοσ βασταζων ακολουθησατε αυτω εισ την οικιαν εισ ην εισπορευεται 11και ερειτε τω οικοδεσποτη τησ οικιασ λεγει σοι ο διδασκαλοσ που εστιν το καταλυμα οπου το πασχα μετα των μαθητων μου φαγω 12κακεινοσ υμιν δειξει αναγαιον μεγα εστρωμενον εκει ετοιμασατε 13απελθοντεσ δε ευρον καθωσ ειρηκει αυτοισ και ητοιμασαν το πασχα 14και οτε εγενετο η ωρα ανεπεσεν και οι αποστολοι συν αυτω 15και ειπεν προσ αυτουσ επιθυμια επεθυμησα τουτο το πασχα φαγειν μεθ υμων προ του με παθειν 16λεγω γαρ υμιν οτι ου μη φαγω αυτο εωσ οτου πληρωθη εν τη βασιλεια του θεου 17και δεξαμενοσ ποτηριον ευχαριστησασ ειπεν λαβετε τουτο και διαμερισατε εισ εαυτουσ 18λεγω γαρ υμιν ου μη πιω απο του νυν απο του γενηματοσ τησ αμπελου εωσ ου η βασιλεια του θεου ελθη 19και λαβων αρτον ευχαριστησασ εκλασεν και εδωκεν αυτοισ λεγων τουτο εστιν το σωμα μου [το υπερ υμων διδομενον τουτο ποιειτε εισ την εμην αναμνησιν 20και το ποτηριον ωσαυτωσ μετα το δειπνησαι λεγων τουτο το ποτηριον η καινη διαθηκη εν τω αιματι μου το υπερ υμων εκχυννομενον] 21πλην ιδου η χειρ του παραδιδοντοσ με μετ εμου επι τησ τραπεζησ 22οτι ο υιοσ μεν του ανθρωπου κατα το ωρισμενον πορευεται πλην ουαι τω ανθρωπω εκεινω δι ου παραδιδοται 23και αυτοι ηρξαντο συζητειν προσ εαυτουσ το τισ αρα ειη εξ αυτων ο τουτο μελλων πρασσειν 24εγενετο δε και φιλονεικια εν αυτοισ το τισ αυτων δοκει ειναι μειζων 25ο δε ειπεν αυτοισ οι βασιλεισ των εθνων κυριευουσιν αυτων και οι εξουσιαζοντεσ αυτων ευεργεται καλουνται 26υμεισ δε ουχ ουτωσ αλλ ο μειζων εν υμιν γινεσθω ωσ ο νεωτεροσ και ο ηγουμενοσ ωσ ο διακονων 27τισ γαρ μειζων ο ανακειμενοσ η ο διακονων ουχι ο ανακειμενοσ εγω δε εν μεσω υμων ειμι ωσ ο διακονων 28υμεισ δε εστε οι διαμεμενηκοτεσ μετ εμου εν τοισ πειρασμοισ μου 29καγω διατιθεμαι υμιν καθωσ διεθετο μοι ο πατηρ μου βασιλειαν 30ινα εσθητε και πινητε επι τησ τραπεζησ μου εν τη βασιλεια μου και καθησεσθε επι θρονων τασ δωδεκα φυλασ κρινοντεσ του ισραηλ 31σιμων σιμων ιδου ο σατανασ εξητησατο υμασ του σινιασαι ωσ τον σιτον 32εγω δε εδεηθην περι σου ινα μη εκλιπη η πιστισ σου και συ ποτε επιστρεψασ στηρισον τουσ αδελφουσ σου 33ο δε ειπεν αυτω κυριε μετα σου ετοιμοσ ειμι και εισ φυλακην και εισ θανατον πορευεσθαι 34ο δε ειπεν λεγω σοι πετρε ου φωνησει σημερον αλεκτωρ εωσ τρισ με απαρνηση ειδεναι 35και ειπεν αυτοισ οτε απεστειλα υμασ ατερ βαλλαντιου και πηρασ και υποδηματων μη τινοσ υστερησατε οι δε ειπαν ουθενοσ 36ειπεν δε αυτοισ αλλα νυν ο εχων βαλλαντιον αρατω ομοιωσ και πηραν και ο μη εχων πωλησατω το ιματιον αυτου και αγορασατω μαχαιραν 37λεγω γαρ υμιν οτι τουτο το γεγραμμενον δει τελεσθηναι εν εμοι το και μετα ανομων ελογισθη και γαρ το περι εμου τελοσ εχει 38οι δε ειπαν κυριε ιδου μαχαιραι ωδε δυο ο δε ειπεν αυτοισ ικανον εστιν 39και εξελθων επορευθη κατα το εθοσ εισ το οροσ των ελαιων ηκολουθησαν δε αυτω και οι μαθηται 40γενομενοσ δε επι του τοπου ειπεν αυτοισ προσευχεσθε μη εισελθειν εισ πειρασμον 41και αυτοσ απεσπασθη απ αυτων ωσει λιθου βολην και θεισ τα γονατα προσηυχετο 42λεγων πατερ ει βουλει παρενεγκε τουτο το ποτηριον απ εμου πλην μη το θελημα μου αλλα το σον γινεσθω 43ωφθη δε αυτω αγγελοσ απ ουρανου ενισχυων αυτον 44και γενομενοσ εν αγωνια εκτενεστερον προσηυχετο και εγενετο ο ιδρωσ αυτου ωσει θρομβοι αιματοσ καταβαινοντεσ επι την γην 45και αναστασ απο τησ προσευχησ ελθων προσ τουσ μαθητασ ευρεν κοιμωμενουσ αυτουσ απο τησ λυπησ 46και ειπεν αυτοισ τι καθευδετε ανασταντεσ προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εισ πειρασμον 47ετι αυτου λαλουντοσ ιδου οχλοσ και ο λεγομενοσ ιουδασ εισ των δωδεκα προηρχετο αυτουσ και ηγγισεν τω ιησου φιλησαι αυτον 48ιησουσ δε ειπεν αυτω ιουδα φιληματι τον υιον του ανθρωπου παραδιδωσ 49ιδοντεσ δε οι περι αυτον το εσομενον ειπαν κυριε ει παταξομεν εν μαχαιρη 50και επαταξεν εισ τισ εξ αυτων του αρχιερεωσ τον δουλον και αφειλεν το ουσ αυτου το δεξιον 51αποκριθεισ δε ο ιησουσ ειπεν εατε εωσ τουτου και αψαμενοσ του ωτιου ιασατο αυτον 52ειπεν δε ιησουσ προσ τουσ παραγενομενουσ επ αυτον αρχιερεισ και στρατηγουσ του ιερου και πρεσβυτερουσ ωσ επι ληστην εξηλθατε μετα μαχαιρων και ξυλων 53καθ ημεραν οντοσ μου μεθ υμων εν τω ιερω ουκ εξετεινατε τασ χειρασ επ εμε αλλ αυτη εστιν υμων η ωρα και η εξουσια του σκοτουσ 54συλλαβοντεσ δε αυτον ηγαγον και εισηγαγον εισ την οικιαν του αρχιερεωσ ο δε πετροσ ηκολουθει μακροθεν 55περιαψαντων δε πυρ εν μεσω τησ αυλησ και συγκαθισαντων εκαθητο ο πετροσ μεσοσ αυτων 56ιδουσα δε αυτον παιδισκη τισ καθημενον προσ το φωσ και ατενισασα αυτω ειπεν και ουτοσ συν αυτω ην 57ο δε ηρνησατο λεγων ουκ οιδα αυτον γυναι 58και μετα βραχυ ετεροσ ιδων αυτον εφη και συ εξ αυτων ει ο δε πετροσ εφη ανθρωπε ουκ ειμι 59και διαστασησ ωσει ωρασ μιασ αλλοσ τισ διισχυριζετο λεγων επ αληθειασ και ουτοσ μετ αυτου ην και γαρ γαλιλαιοσ εστιν 60ειπεν δε ο πετροσ ανθρωπε ουκ οιδα ο λεγεισ και παραχρημα ετι λαλουντοσ αυτου εφωνησεν αλεκτωρ 61και στραφεισ ο κυριοσ ενεβλεψεν τω πετρω και υπεμνησθη ο πετροσ του λογου του κυριου ωσ ειπεν αυτω οτι πριν αλεκτορα φωνησαι σημερον απαρνηση με τρισ 62και εξελθων εξω εκλαυσεν πικρωσ 63και οι ανδρεσ οι συνεχοντεσ αυτον ενεπαιζον αυτω δεροντεσ 64και περικαλυψαντεσ αυτον επηρωτων λεγοντεσ προφητευσον τισ εστιν ο παισασ σε 65και ετερα πολλα βλασφημουντεσ ελεγον εισ αυτον 66και ωσ εγενετο ημερα συνηχθη το πρεσβυτεριον του λαου αρχιερεισ τε και γραμματεισ και απηγαγον αυτον εισ το συνεδριον αυτων 67λεγοντεσ ει συ ει ο χριστοσ ειπον ημιν ειπεν δε αυτοισ εαν υμιν ειπω ου μη πιστευσητε 68εαν δε ερωτησω ου μη αποκριθητε 69απο του νυν δε εσται ο υιοσ του ανθρωπου καθημενοσ εκ δεξιων τησ δυναμεωσ του θεου 70ειπαν δε παντεσ συ ουν ει ο υιοσ του θεου ο δε προσ αυτουσ εφη υμεισ λεγετε οτι εγω ειμι 71οι δε ειπαν τι ετι εχομεν μαρτυριασ χρειαν αυτοι γαρ ηκουσαμεν απο του στοματοσ αυτου |
|
1και ανασταν απαν το πληθοσ αυτων ηγαγον αυτον επι τον πιλατον 2ηρξαντο δε κατηγορειν αυτου λεγοντεσ τουτον ευραμεν διαστρεφοντα το εθνοσ ημων και κωλυοντα φορουσ καισαρι διδοναι και λεγοντα αυτον χριστον βασιλεα ειναι 3ο δε πιλατοσ ηρωτησεν αυτον λεγων συ ει ο βασιλευσ των ιουδαιων ο δε αποκριθεισ αυτω εφη συ λεγεισ 4ο δε πιλατοσ ειπεν προσ τουσ αρχιερεισ και τουσ οχλουσ ουδεν ευρισκω αιτιον εν τω ανθρωπω τουτω 5οι δε επισχυον λεγοντεσ οτι ανασειει τον λαον διδασκων καθ ολησ τησ ιουδαιασ και αρξαμενοσ απο τησ γαλιλαιασ εωσ ωδε 6πιλατοσ δε ακουσασ επηρωτησεν ει ο ανθρωποσ γαλιλαιοσ εστιν 7και επιγνουσ οτι εκ τησ εξουσιασ ηρωδου εστιν ανεπεμψεν αυτον προσ ηρωδην οντα και αυτον εν ιεροσολυμοισ εν ταυταισ ταισ ημεραισ 8ο δε ηρωδησ ιδων τον ιησουν εχαρη λιαν ην γαρ εξ ικανων χρονων θελων ιδειν αυτον δια το ακουειν περι αυτου και ηλπιζεν τι σημειον ιδειν υπ αυτου γινομενον 9επηρωτα δε αυτον εν λογοισ ικανοισ αυτοσ δε ουδεν απεκρινατο αυτω 10ειστηκεισαν δε οι αρχιερεισ και οι γραμματεισ ευτονωσ κατηγορουντεσ αυτου 11εξουθενησασ δε αυτον και ο ηρωδησ συν τοισ στρατευμασιν αυτου και εμπαιξασ περιβαλων εσθητα λαμπραν ανεπεμψεν αυτον τω πιλατω 12εγενοντο δε φιλοι ο τε ηρωδησ και ο πιλατοσ εν αυτη τη ημερα μετ αλληλων προυπηρχον γαρ εν εχθρα οντεσ προσ αυτουσ 13πιλατοσ δε συγκαλεσαμενοσ τουσ αρχιερεισ και τουσ αρχοντασ και τον λαον 14ειπεν προσ αυτουσ προσηνεγκατε μοι τον ανθρωπον τουτον ωσ αποστρεφοντα τον λαον και ιδου εγω ενωπιον υμων ανακρινασ ουθεν ευρον εν τω ανθρωπω τουτω αιτιον ων κατηγορειτε κατ αυτου 15αλλ ουδε ηρωδησ ανεπεμψεν γαρ αυτον προσ ημασ και ιδου ουδεν αξιον θανατου εστιν πεπραγμενον αυτω 16παιδευσασ ουν αυτον απολυσω
18ανεκραγον δε παμπληθει λεγοντεσ αιρε τουτον απολυσον δε ημιν τον βαραββαν 19οστισ ην δια στασιν τινα γενομενην εν τη πολει και φονον βληθεισ εν τη φυλακη 20παλιν δε ο πιλατοσ προσεφωνησεν θελων απολυσαι τον ιησουν 21οι δε επεφωνουν λεγοντεσ σταυρου σταυρου αυτον 22ο δε τριτον ειπεν προσ αυτουσ τι γαρ κακον εποιησεν ουτοσ ουδεν αιτιον θανατου ευρον εν αυτω παιδευσασ ουν αυτον απολυσω 23οι δε επεκειντο φωναισ μεγαλαισ αιτουμενοι αυτον σταυρωθηναι και κατισχυον αι φωναι αυτων 24και πιλατοσ επεκρινεν γενεσθαι το αιτημα αυτων 25απελυσεν δε τον δια στασιν και φονον βεβλημενον εισ φυλακην ον ητουντο τον δε ιησουν παρεδωκεν τω θεληματι αυτων 26και ωσ απηγαγον αυτον επιλαβομενοι σιμωνα τινα κυρηναιον ερχομενον απ αγρου επεθηκαν αυτω τον σταυρον φερειν οπισθεν του ιησου 27ηκολουθει δε αυτω πολυ πληθοσ του λαου και γυναικων αι εκοπτοντο και εθρηνουν αυτον 28στραφεισ δε προσ αυτασ ο ιησουσ ειπεν θυγατερεσ ιερουσαλημ μη κλαιετε επ εμε πλην εφ εαυτασ κλαιετε και επι τα τεκνα υμων 29οτι ιδου ερχονται ημεραι εν αισ ερουσιν μακαριαι αι στειραι και αι κοιλιαι αι ουκ εγεννησαν και μαστοι οι ουκ εθρεψαν 30τοτε αρξονται λεγειν τοισ ορεσιν πεσετε εφ ημασ και τοισ βουνοισ καλυψατε ημασ 31οτι ει εν τω υγρω ξυλω ταυτα ποιουσιν εν τω ξηρω τι γενηται 32ηγοντο δε και ετεροι κακουργοι δυο συν αυτω αναιρεθηναι 33και οτε ηλθον επι τον τοπον τον καλουμενον κρανιον εκει εσταυρωσαν αυτον και τουσ κακουργουσ ον μεν εκ δεξιων ον δε εξ αριστερων 34ο δε ιησουσ ελεγεν πατερ αφεσ αυτοισ ου γαρ οιδασιν τι ποιουσιν διαμεριζομενοι δε τα ιματια αυτου εβαλον κληρουσ 35και ειστηκει ο λαοσ θεωρων εξεμυκτηριζον δε και οι αρχοντεσ λεγοντεσ αλλουσ εσωσεν σωσατω εαυτον ει ουτοσ εστιν ο χριστοσ του θεου ο εκλεκτοσ 36ενεπαιξαν δε αυτω και οι στρατιωται προσερχομενοι οξοσ προσφεροντεσ αυτω 37και λεγοντεσ ει συ ει ο βασιλευσ των ιουδαιων σωσον σεαυτον 38ην δε και επιγραφη επ αυτω ο βασιλευσ των ιουδαιων ουτοσ 39εισ δε των κρεμασθεντων κακουργων εβλασφημει αυτον λεγων ουχι συ ει ο χριστοσ σωσον σεαυτον και ημασ 40αποκριθεισ δε ο ετεροσ επιτιμων αυτω εφη ουδε φοβη συ τον θεον οτι εν τω αυτω κριματι ει 41και ημεισ μεν δικαιωσ αξια γαρ ων επραξαμεν απολαμβανομεν ουτοσ δε ουδεν ατοπον επραξεν 42και ελεγεν ιησου μνησθητι μου οταν ελθησ εν τη βασιλεια σου 43και ειπεν αυτω αμην σοι λεγω σημερον μετ εμου εση εν τω παραδεισω 44και ην ηδη ωσει ωρα εκτη και σκοτοσ εγενετο εφ ολην την γην εωσ ωρασ ενατησ 45του ηλιου εκλιποντοσ εσχισθη δε το καταπετασμα του ναου μεσον 46και φωνησασ φωνη μεγαλη ο ιησουσ ειπεν πατερ εισ χειρασ σου παρατιθεμαι το πνευμα μου τουτο δε ειπων εξεπνευσεν 47ιδων δε ο εκατονταρχησ το γενομενον εδοξαζεν τον θεον λεγων οντωσ ο ανθρωποσ ουτοσ δικαιοσ ην 48και παντεσ οι συμπαραγενομενοι οχλοι επι την θεωριαν ταυτην θεωρησαντεσ τα γενομενα τυπτοντεσ τα στηθη υπεστρεφον 49ειστηκεισαν δε παντεσ οι γνωστοι αυτω μακροθεν και γυναικεσ αι συνακολουθουσαι αυτω απο τησ γαλιλαιασ ορωσαι ταυτα 50και ιδου ανηρ ονοματι ιωσηφ βουλευτησ υπαρχων ανηρ αγαθοσ και δικαιοσ 51ουτοσ ουκ ην συγκατατεθειμενοσ τη βουλη και τη πραξει αυτων απο αριμαθαιασ πολεωσ των ιουδαιων οσ προσεδεχετο την βασιλειαν του θεου 52ουτοσ προσελθων τω πιλατω ητησατο το σωμα του ιησου 53και καθελων ενετυλιξεν αυτο σινδονι και εθηκεν αυτον εν μνηματι λαξευτω ου ουκ ην ουδεισ ουπω κειμενοσ 54και ημερα ην παρασκευησ και σαββατον επεφωσκεν 55κατακολουθησασαι δε αι γυναικεσ αιτινεσ ησαν συνεληλυθυιαι εκ τησ γαλιλαιασ αυτω εθεασαντο το μνημειον και ωσ ετεθη το σωμα αυτου 56υποστρεψασαι δε ητοιμασαν αρωματα και μυρα και το μεν σαββατον ησυχασαν κατα την εντολην |
|
1τη δε μια των σαββατων ορθρου βαθεωσ επι το μνημα ηλθον φερουσαι α ητοιμασαν αρωματα 2ευρον δε τον λιθον αποκεκυλισμενον απο του μνημειου 3εισελθουσαι δε ουχ ευρον το σωμα 4και εγενετο εν τω απορεισθαι αυτασ περι τουτου και ιδου ανδρεσ δυο επεστησαν αυταισ εν εσθητι αστραπτουση 5εμφοβων δε γενομενων αυτων και κλινουσων τα προσωπα εισ την γην ειπαν προσ αυτασ τι ζητειτε τον ζωντα μετα των νεκρων 6ουκ εστιν ωδε αλλα ηγερθη μνησθητε ωσ ελαλησεν υμιν ετι ων εν τη γαλιλαια 7λεγων τον υιον του ανθρωπου οτι δει παραδοθηναι εισ χειρασ ανθρωπων αμαρτωλων και σταυρωθηναι και τη τριτη ημερα αναστηναι 8και εμνησθησαν των ρηματων αυτου 9και υποστρεψασαι απο του μνημειου απηγγειλαν ταυτα παντα τοισ ενδεκα και πασιν τοισ λοιποισ 10ησαν δε η μαγδαληνη μαρια και ιωαννα και μαρια η ιακωβου και αι λοιπαι συν αυταισ ελεγον προσ τουσ αποστολουσ ταυτα 11και εφανησαν ενωπιον αυτων ωσει ληροσ τα ρηματα ταυτα και ηπιστουν αυταισ 12ο δε πετροσ αναστασ εδραμεν επι το μνημειον και παρακυψασ βλεπει τα οθονια μονα και απηλθεν προσ αυτον θαυμαζων το γεγονοσ 13και ιδου δυο εξ αυτων εν αυτη τη ημερα ησαν πορευομενοι εισ κωμην απεχουσαν σταδιουσ εξηκοντα απο ιερουσαλημ η ονομα εμμαουσ 14και αυτοι ωμιλουν προσ αλληλουσ περι παντων των συμβεβηκοτων τουτων 15και εγενετο εν τω ομιλειν αυτουσ και συζητειν και αυτοσ ιησουσ εγγισασ συνεπορευετο αυτοισ 16οι δε οφθαλμοι αυτων εκρατουντο του μη επιγνωναι αυτον 17ειπεν δε προσ αυτουσ τινεσ οι λογοι ουτοι ουσ αντιβαλλετε προσ αλληλουσ περιπατουντεσ και εσταθησαν σκυθρωποι 18αποκριθεισ δε εισ ονοματι κλεοπασ ειπεν προσ αυτον συ μονοσ παροικεισ ιερουσαλημ και ουκ εγνωσ τα γενομενα εν αυτη εν ταισ ημεραισ ταυταισ 19και ειπεν αυτοισ ποια οι δε ειπαν αυτω τα περι ιησου του ναζαρηνου οσ εγενετο ανηρ προφητησ δυνατοσ εν εργω και λογω εναντιον του θεου και παντοσ του λαου 20οπωσ τε παρεδωκαν αυτον οι αρχιερεισ και οι αρχοντεσ ημων εισ κριμα θανατου και εσταυρωσαν αυτον 21ημεισ δε ηλπιζομεν οτι αυτοσ εστιν ο μελλων λυτρουσθαι τον ισραηλ αλλα γε και συν πασιν τουτοισ τριτην ταυτην ημεραν αγει αφ ου ταυτα εγενετο 22αλλα και γυναικεσ τινεσ εξ ημων εξεστησαν ημασ γενομεναι ορθριναι επι το μνημειον 23και μη ευρουσαι το σωμα αυτου ηλθον λεγουσαι και οπτασιαν αγγελων εωρακεναι οι λεγουσιν αυτον ζην 24και απηλθον τινεσ των συν ημιν επι το μνημειον και ευρον ουτωσ καθωσ και αι γυναικεσ ειπον αυτον δε ουκ ειδον 25και αυτοσ ειπεν προσ αυτουσ ω ανοητοι και βραδεισ τη καρδια του πιστευειν επι πασιν οισ ελαλησαν οι προφηται 26ουχι ταυτα εδει παθειν τον χριστον και εισελθειν εισ την δοξαν αυτου 27και αρξαμενοσ απο μωυσεωσ και απο παντων των προφητων διερμηνευσεν αυτοισ εν πασαισ ταισ γραφαισ τα περι εαυτου 28και ηγγισαν εισ την κωμην ου επορευοντο και αυτοσ προσεποιησατο πορρωτερον πορευεσθαι 29και παρεβιασαντο αυτον λεγοντεσ μεινον μεθ ημων οτι προσ εσπεραν εστιν και κεκλικεν ηδη η ημερα και εισηλθεν του μειναι συν αυτοισ 30και εγενετο εν τω κατακλιθηναι αυτον μετ αυτων λαβων τον αρτον ευλογησεν και κλασασ επεδιδου αυτοισ 31αυτων δε διηνοιχθησαν οι οφθαλμοι και επεγνωσαν αυτον και αυτοσ αφαντοσ εγενετο απ αυτων 32και ειπαν προσ αλληλουσ ουχι η καρδια ημων καιομενη ην εν ημιν ωσ ελαλει ημιν εν τη οδω ωσ διηνοιγεν ημιν τασ γραφασ 33και ανασταντεσ αυτη τη ωρα υπεστρεψαν εισ ιερουσαλημ και ευρον ηθροισμενουσ τουσ ενδεκα και τουσ συν αυτοισ 34λεγοντασ οτι οντωσ ηγερθη ο κυριοσ και ωφθη σιμωνι 35και αυτοι εξηγουντο τα εν τη οδω και ωσ εγνωσθη αυτοισ εν τη κλασει του αρτου 36ταυτα δε αυτων λαλουντων αυτοσ εστη εν μεσω αυτων 37πτοηθεντεσ δε και εμφοβοι γενομενοι εδοκουν πνευμα θεωρειν 38και ειπεν αυτοισ τι τεταραγμενοι εστε και δια τι διαλογισμοι αναβαινουσιν εν τη καρδια υμων 39ιδετε τασ χειρασ μου και τουσ ποδασ μου οτι εγω ειμι αυτοσ ψηλαφησατε με και ιδετε οτι πνευμα σαρκα και οστεα ουκ εχει καθωσ εμε θεωρειτε εχοντα 40[και τουτο ειπων εδειξεν αυτοισ τασ χειρασ και τουσ ποδασ] 41ετι δε απιστουντων αυτων απο τησ χαρασ και θαυμαζοντων ειπεν αυτοισ εχετε τι βρωσιμον ενθαδε 42οι δε επεδωκαν αυτω ιχθυοσ οπτου μεροσ 43και λαβων ενωπιον αυτων εφαγεν 44ειπεν δε προσ αυτουσ ουτοι οι λογοι μου ουσ ελαλησα προσ υμασ ετι ων συν υμιν οτι δει πληρωθηναι παντα τα γεγραμμενα εν τω νομω μωυσεωσ και προφηταισ και ψαλμοισ περι εμου 45τοτε διηνοιξεν αυτων τον νουν του συνιεναι τασ γραφασ και ειπεν αυτοισ 46οτι ουτωσ γεγραπται παθειν τον χριστον και αναστηναι εκ νεκρων τη τριτη ημερα 47και κηρυχθηναι επι τω ονοματι αυτου μετανοιαν και αφεσιν αμαρτιων εισ παντα τα εθνη αρξαμενοι απο ιερουσαλημ 48υμεισ εστε μαρτυρεσ τουτων 49και ιδου εγω εξαποστελλω την επαγγελιαν του πατροσ μου εφ υμασ υμεισ δε καθισατε εν τη πολει εωσ ου ενδυσησθε εξ υψουσ δυναμιν 50εξηγαγεν δε αυτουσ εωσ προσ βηθανιαν και επαρασ τασ χειρασ αυτου ευλογησεν αυτουσ 51και εγενετο εν τω ευλογειν αυτον αυτουσ διεστη απ αυτων [και ανεφερετο εισ τον ουρανον] 52και αυτοι [προσκυνησαντεσ αυτον] υπεστρεψαν εισ ιερουσαλημ μετα χαρασ μεγαλησ 53και ησαν δια παντοσ εν τω ιερω ευλογουντεσ τον θεον |
|
1εν αρχη ην ο λογοσ και ο λογοσ ην προσ τον θεον και θεοσ ην ο λογοσ 2ουτοσ ην εν αρχη προσ τον θεον 3παντα δι αυτου εγενετο και χωρισ αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν 4εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φωσ των ανθρωπων 5και το φωσ εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν 6εγενετο ανθρωποσ απεσταλμενοσ παρα θεου ονομα αυτω ιωαννησ 7ουτοσ ηλθεν εισ μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτοσ ινα παντεσ πιστευσωσιν δι αυτου 8ουκ ην εκεινοσ το φωσ αλλ ινα μαρτυρηση περι του φωτοσ 9ην το φωσ το αληθινον ο φωτιζει παντα ανθρωπον ερχομενον εισ τον κοσμον 10εν τω κοσμω ην και ο κοσμοσ δι αυτου εγενετο και ο κοσμοσ αυτον ουκ εγνω 11εισ τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον 12οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοισ εξουσιαν τεκνα θεου γενεσθαι τοισ πιστευουσιν εισ το ονομα αυτου 13οι ουκ εξ αιματων ουδε εκ θεληματοσ σαρκοσ ουδε εκ θεληματοσ ανδροσ αλλ εκ θεου εγεννηθησαν 14και ο λογοσ σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ωσ μονογενουσ παρα πατροσ πληρησ χαριτοσ και αληθειασ 15ιωαννησ μαρτυρει περι αυτου και κεκραγεν λεγων ουτοσ ην ον ειπον ο οπισω μου ερχομενοσ εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτοσ μου ην 16οτι εκ του πληρωματοσ αυτου ημεισ παντεσ ελαβομεν και χαριν αντι χαριτοσ 17οτι ο νομοσ δια μωυσεωσ εδοθη η χαρισ και η αληθεια δια ιησου χριστου εγενετο 18θεον ουδεισ εωρακεν πωποτε μονογενησ θεοσ ο ων εισ τον κολπον του πατροσ εκεινοσ εξηγησατο 19και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεισ και λευιτασ ινα ερωτησωσιν αυτον συ τισ ει 20και ωμολογησεν και ουκ ηρνησατο και ωμολογησεν οτι εγω ουκ ειμι ο χριστοσ 21και ηρωτησαν αυτον τι ουν συ ηλιασ ει και λεγει ουκ ειμι ο προφητησ ει συ και απεκριθη ου 22ειπαν ουν αυτω τισ ει ινα αποκρισιν δωμεν τοισ πεμψασιν ημασ τι λεγεισ περι σεαυτου 23εφη εγω φωνη βοωντοσ εν τη ερημω ευθυνατε την οδον κυριου καθωσ ειπεν ησαιασ ο προφητησ 24και απεσταλμενοι ησαν εκ των φαρισαιων 25και ηρωτησαν αυτον και ειπαν αυτω τι ουν βαπτιζεισ ει συ ουκ ει ο χριστοσ ουδε ηλιασ ουδε ο προφητησ 26απεκριθη αυτοισ ο ιωαννησ λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσοσ υμων εστηκεν ον υμεισ ουκ οιδατε 27ο οπισω μου ερχομενοσ ου ουκ ειμι αξιοσ ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματοσ 28ταυτα εν βηθανια εγενετο περαν του ιορδανου οπου ην ο ιωαννησ βαπτιζων 29τη επαυριον βλεπει τον ιησουν ερχομενον προσ αυτον και λεγει ιδε ο αμνοσ του θεου ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου 30ουτοσ εστιν υπερ ου εγω ειπον οπισω μου ερχεται ανηρ οσ εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτοσ μου ην 31καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ισραηλ δια τουτο ηλθον εγω εν υδατι βαπτιζων 32και εμαρτυρησεν ιωαννησ λεγων οτι τεθεαμαι το πνευμα καταβαινον ωσ περιστεραν εξ ουρανου και εμεινεν επ αυτον 33καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψασ με βαπτιζειν εν υδατι εκεινοσ μοι ειπεν εφ ον αν ιδησ το πνευμα καταβαινον και μενον επ αυτον ουτοσ εστιν ο βαπτιζων εν πνευματι αγιω 34καγω εωρακα και μεμαρτυρηκα οτι ουτοσ εστιν ο εκλεκτοσ του θεου 35τη επαυριον παλιν ειστηκει ο ιωαννησ και εκ των μαθητων αυτου δυο 36και εμβλεψασ τω ιησου περιπατουντι λεγει ιδε ο αμνοσ του θεου 37και ηκουσαν οι δυο μαθηται αυτου λαλουντοσ και ηκολουθησαν τω ιησου 38στραφεισ δε ο ιησουσ και θεασαμενοσ αυτουσ ακολουθουντασ λεγει αυτοισ τι ζητειτε οι δε ειπαν αυτω ραββι ο λεγεται μεθερμηνευομενον διδασκαλε που μενεισ 39λεγει αυτοισ ερχεσθε και οψεσθε ηλθαν ουν και ειδαν που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ωσ δεκατη 40ην ανδρεασ ο αδελφοσ σιμωνοσ πετρου εισ εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω 41ευρισκει ουτοσ πρωτον τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσσιαν ο εστιν μεθερμηνευομενον χριστοσ 42ηγαγεν αυτον προσ τον ιησουν εμβλεψασ αυτω ο ιησουσ ειπεν συ ει σιμων ο υιοσ ιωαννου συ κληθηση κηφασ ο ερμηνευεται πετροσ 43τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εισ την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ιησουσ ακολουθει μοι 44ην δε ο φιλιπποσ απο βηθσαιδα εκ τησ πολεωσ ανδρεου και πετρου 45ευρισκει φιλιπποσ τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψεν μωυσησ εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιησουν υιον του ιωσηφ τον απο ναζαρετ 46και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω ο φιλιπποσ ερχου και ιδε 47ειδεν ο ιησουσ τον ναθαναηλ ερχομενον προσ αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθωσ ισραηλιτησ εν ω δολοσ ουκ εστιν 48λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεισ απεκριθη ιησουσ και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε 49απεκριθη αυτω ναθαναηλ ραββι συ ει ο υιοσ του θεου συ βασιλευσ ει του ισραηλ 50απεκριθη ιησουσ και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι οτι ειδον σε υποκατω τησ συκησ πιστευεισ μειζω τουτων οψη 51και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν οψεσθε τον ουρανον ανεωγοτα και τουσ αγγελουσ του θεου αναβαινοντασ και καταβαινοντασ επι τον υιον του ανθρωπου |
|
1και τη ημερα τη τριτη γαμοσ εγενετο εν κανα τησ γαλιλαιασ και ην η μητηρ του ιησου εκει 2εκληθη δε και ο ιησουσ και οι μαθηται αυτου εισ τον γαμον 3και υστερησαντοσ οινου λεγει η μητηρ του ιησου προσ αυτον οινον ουκ εχουσιν 4και λεγει αυτη ο ιησουσ τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου 5λεγει η μητηρ αυτου τοισ διακονοισ ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε 6ησαν δε εκει λιθιναι υδριαι εξ κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων κειμεναι χωρουσαι ανα μετρητασ δυο η τρεισ 7λεγει αυτοισ ο ιησουσ γεμισατε τασ υδριασ υδατοσ και εγεμισαν αυτασ εωσ ανω 8και λεγει αυτοισ αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν 9ωσ δε εγευσατο ο αρχιτρικλινοσ το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτεσ το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινοσ 10και λεγει αυτω πασ ανθρωποσ πρωτον τον καλον οινον τιθησιν και οταν μεθυσθωσιν τον ελασσω συ τετηρηκασ τον καλον οινον εωσ αρτι 11ταυτην εποιησεν αρχην των σημειων ο ιησουσ εν κανα τησ γαλιλαιασ και εφανερωσεν την δοξαν αυτου και επιστευσαν εισ αυτον οι μαθηται αυτου 12μετα τουτο κατεβη εισ καφαρναουμ αυτοσ και η μητηρ αυτου και οι αδελφοι και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλασ ημερασ 13και εγγυσ ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εισ ιεροσολυμα ο ιησουσ 14και ευρεν εν τω ιερω τουσ πωλουντασ βοασ και προβατα και περιστερασ και τουσ κερματιστασ καθημενουσ 15και ποιησασ φραγελλιον εκ σχοινιων παντασ εξεβαλεν εκ του ιερου τα τε προβατα και τουσ βοασ και των κολλυβιστων εξεχεεν τα κερματα και τασ τραπεζασ ανεστρεψεν 16και τοισ τασ περιστερασ πωλουσιν ειπεν αρατε ταυτα εντευθεν μη ποιειτε τον οικον του πατροσ μου οικον εμποριου 17εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλοσ του οικου σου καταφαγεται με 18απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπαν αυτω τι σημειον δεικνυεισ ημιν οτι ταυτα ποιεισ 19απεκριθη ιησουσ και ειπεν αυτοισ λυσατε τον ναον τουτον και εν τρισιν ημεραισ εγερω αυτον 20ειπαν ουν οι ιουδαιοι τεσσερακοντα και εξ ετεσιν οικοδομηθη ο ναοσ ουτοσ και συ εν τρισιν ημεραισ εγερεισ αυτον 21εκεινοσ δε ελεγεν περι του ναου του σωματοσ αυτου 22οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ον ειπεν ο ιησουσ 23ωσ δε ην εν τοισ ιεροσολυμοισ εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εισ το ονομα αυτου θεωρουντεσ αυτου τα σημεια α εποιει 24αυτοσ δε ιησουσ ουκ επιστευεν αυτον αυτοισ δια το αυτον γινωσκειν παντασ 25και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τισ μαρτυρηση περι του ανθρωπου αυτοσ γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω ανθρωπω |
|
1ην δε ανθρωποσ εκ των φαρισαιων νικοδημοσ ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων 2ουτοσ ηλθεν προσ αυτον νυκτοσ και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θεου εληλυθασ διδασκαλοσ ουδεισ γαρ δυναται ταυτα τα σημεια ποιειν α συ ποιεισ εαν μη η ο θεοσ μετ αυτου 3απεκριθη ιησουσ και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τισ γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θεου 4λεγει προσ αυτον ο νικοδημοσ πωσ δυναται ανθρωποσ γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εισ την κοιλιαν τησ μητροσ αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι 5απεκριθη ιησουσ αμην αμην λεγω σοι εαν μη τισ γεννηθη εξ υδατοσ και πνευματοσ ου δυναται εισελθειν εισ την βασιλειαν του θεου 6το γεγεννημενον εκ τησ σαρκοσ σαρξ εστιν και το γεγεννημενον εκ του πνευματοσ πνευμα εστιν 7μη θαυμασησ οτι ειπον σοι δει υμασ γεννηθηναι ανωθεν 8το πνευμα οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεισ αλλ ουκ οιδασ ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτωσ εστιν πασ ο γεγεννημενοσ εκ του πνευματοσ 9απεκριθη νικοδημοσ και ειπεν αυτω πωσ δυναται ταυτα γενεσθαι 10απεκριθη ιησουσ και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλοσ του ισραηλ και ταυτα ου γινωσκεισ 11αμην αμην λεγω σοι οτι ο οιδαμεν λαλουμεν και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε 12ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε πωσ εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσετε 13και ουδεισ αναβεβηκεν εισ τον ουρανον ει μη ο εκ του ουρανου καταβασ ο υιοσ του ανθρωπου 14και καθωσ μωυσησ υψωσεν τον οφιν εν τη ερημω ουτωσ υψωθηναι δει τον υιον του ανθρωπου 15ινα πασ ο πιστευων εν αυτω εχη ζωην αιωνιον 16ουτωσ γαρ ηγαπησεν ο θεοσ τον κοσμον ωστε τον υιον τον μονογενη εδωκεν ινα πασ ο πιστευων εισ αυτον μη αποληται αλλα εχη ζωην αιωνιον 17ου γαρ απεστειλεν ο θεοσ τον υιον εισ τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμοσ δι αυτου 18ο πιστευων εισ αυτον ου κρινεται ο δε μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εισ το ονομα του μονογενουσ υιου του θεου 19αυτη δε εστιν η κρισισ οτι το φωσ εληλυθεν εισ τον κοσμον και ηγαπησαν οι ανθρωποι μαλλον το σκοτοσ η το φωσ ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα 20πασ γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φωσ και ουκ ερχεται προσ το φωσ ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου 21ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προσ το φωσ ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θεω εστιν ειργασμενα 22μετα ταυτα ηλθεν ο ιησουσ και οι μαθηται αυτου εισ την ιουδαιαν γην και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν 23ην δε και ο ιωαννησ βαπτιζων εν αινων εγγυσ του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο 24ουπω γαρ ην βεβλημενοσ εισ την φυλακην ο ιωαννησ 25εγενετο ουν ζητησισ εκ των μαθητων ιωαννου μετα ιουδαιου περι καθαρισμου 26και ηλθον προσ τον ιωαννην και ειπαν αυτω ραββι οσ ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκασ ιδε ουτοσ βαπτιζει και παντεσ ερχονται προσ αυτον 27απεκριθη ιωαννησ και ειπεν ου δυναται ανθρωποσ λαμβανειν ουδε εν εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ουρανου 28αυτοι υμεισ μοι μαρτυρειτε οτι ειπον ουκ ειμι εγω ο χριστοσ αλλ οτι απεσταλμενοσ ειμι εμπροσθεν εκεινου 29ο εχων την νυμφην νυμφιοσ εστιν ο δε φιλοσ του νυμφιου ο εστηκωσ και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται 30εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι 31ο ανωθεν ερχομενοσ επανω παντων εστιν ο ων εκ τησ γησ εκ τησ γησ εστιν και εκ τησ γησ λαλει ο εκ του ουρανου ερχομενοσ επανω παντων εστιν 32ο εωρακεν και ηκουσεν τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεισ λαμβανει 33ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θεοσ αληθησ εστιν 34ον γαρ απεστειλεν ο θεοσ τα ρηματα του θεου λαλει ου γαρ εκ μετρου διδωσιν το πνευμα 35ο πατηρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου 36ο πιστευων εισ τον υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θεου μενει επ αυτον |
|
1ωσ ουν εγνω ο ιησουσ οτι ηκουσαν οι φαρισαιοι οτι ιησουσ πλειονασ μαθητασ ποιει και βαπτιζει η ιωαννησ 2καιτοιγε ιησουσ αυτοσ ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου 3αφηκεν την ιουδαιαν και απηλθεν παλιν εισ την γαλιλαιαν 4εδει δε αυτον διερχεσθαι δια τησ σαμαρειασ 5ερχεται ουν εισ πολιν τησ σαμαρειασ λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ τω ιωσηφ τω υιω αυτου 6ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ιησουσ κεκοπιακωσ εκ τησ οδοιποριασ εκαθεζετο ουτωσ επι τη πηγη ωρα ην ωσ εκτη 7ερχεται γυνη εκ τησ σαμαρειασ αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ιησουσ δοσ μοι πειν 8οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εισ την πολιν ινα τροφασ αγορασωσιν 9λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαριτισ πωσ συ ιουδαιοσ ων παρ εμου πειν αιτεισ γυναικοσ σαμαριτιδοσ ουσησ ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαριταισ 10απεκριθη ιησουσ και ειπεν αυτη ει ηδεισ την δωρεαν του θεου και τισ εστιν ο λεγων σοι δοσ μοι πειν συ αν ητησασ αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων 11λεγει αυτω η γυνη κυριε ουτε αντλημα εχεισ και το φρεαρ εστιν βαθυ ποθεν ουν εχεισ το υδωρ το ζων 12μη συ μειζων ει του πατροσ ημων ιακωβ οσ εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτοσ εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου 13απεκριθη ιησουσ και ειπεν αυτη πασ ο πινων εκ του υδατοσ τουτου διψησει παλιν 14οσ δ αν πιη εκ του υδατοσ ου εγω δωσω αυτω ου μη διψησει εισ τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατοσ αλλομενου εισ ζωην αιωνιον 15λεγει προσ αυτον η γυνη κυριε δοσ μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε διερχωμαι ενθαδε αντλειν 16λεγει αυτη υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε 17απεκριθη η γυνη και ειπεν αυτω ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ιησουσ καλωσ ειπασ οτι ανδρα ουκ εχω 18πεντε γαρ ανδρασ εσχεσ και νυν ον εχεισ ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθεσ ειρηκασ 19λεγει αυτω η γυνη κυριε θεωρω οτι προφητησ ει συ 20οι πατερεσ ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεισ λεγετε οτι εν ιεροσολυμοισ εστιν ο τοποσ οπου προσκυνειν δει 21λεγει αυτη ο ιησουσ πιστευε μοι γυναι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοισ προσκυνησετε τω πατρι 22υμεισ προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεισ προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν 23αλλα ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσιν τω πατρι εν πνευματι και αληθεια και γαρ ο πατηρ τοιουτουσ ζητει τουσ προσκυνουντασ αυτον 24πνευμα ο θεοσ και τουσ προσκυνουντασ αυτον εν πνευματι και αληθεια δει προσκυνειν 25λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσσιασ ερχεται ο λεγομενοσ χριστοσ οταν ελθη εκεινοσ αναγγελει ημιν απαντα 26λεγει αυτη ο ιησουσ εγω ειμι ο λαλων σοι 27και επι τουτω ηλθαν οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικοσ ελαλει ουδεισ μεντοι ειπεν τι ζητεισ η τι λαλεισ μετ αυτησ 28αφηκεν ουν την υδριαν αυτησ η γυνη και απηλθεν εισ την πολιν και λεγει τοισ ανθρωποισ 29δευτε ιδετε ανθρωπον οσ ειπε μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτοσ εστιν ο χριστοσ 30εξηλθον εκ τησ πολεωσ και ηρχοντο προσ αυτον 31εν τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντεσ ραββι φαγε 32ο δε ειπεν αυτοισ εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεισ ουκ οιδατε 33ελεγον ουν οι μαθηται προσ αλληλουσ μη τισ ηνεγκεν αυτω φαγειν 34λεγει αυτοισ ο ιησουσ εμον βρωμα εστιν ινα ποιησω το θελημα του πεμψαντοσ με και τελειωσω αυτου το εργον 35ουχ υμεισ λεγετε οτι ετι τετραμηνοσ εστιν και ο θερισμοσ ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τουσ οφθαλμουσ υμων και θεασασθε τασ χωρασ οτι λευκαι εισιν προσ θερισμον ηδη 36ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εισ ζωην αιωνιον ινα ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων 37εν γαρ τουτω ο λογοσ εστιν αληθινοσ οτι αλλοσ εστιν ο σπειρων και αλλοσ ο θεριζων 38εγω απεστειλα υμασ θεριζειν ο ουχ υμεισ κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και υμεισ εισ τον κοπον αυτων εισεληλυθατε 39εκ δε τησ πολεωσ εκεινησ πολλοι επιστευσαν εισ αυτον των σαμαριτων δια τον λογον τησ γυναικοσ μαρτυρουσησ οτι ειπεν μοι παντα α εποιησα 40ωσ ουν ηλθον προσ αυτον οι σαμαριται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοισ και εμεινεν εκει δυο ημερασ 41και πολλω πλειουσ επιστευσαν δια τον λογον αυτου 42τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτοσ εστιν αληθωσ ο σωτηρ του κοσμου 43μετα δε τασ δυο ημερασ εξηλθεν εκειθεν εισ την γαλιλαιαν 44αυτοσ γαρ ιησουσ εμαρτυρησεν οτι προφητησ εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει 45οτε ουν ηλθεν εισ την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτεσ οσα εποιησεν εν ιεροσολυμοισ εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εισ την εορτην 46ηλθεν ουν παλιν εισ την κανα τησ γαλιλαιασ οπου εποιησεν το υδωρ οινον και ην τισ βασιλικοσ ου ο υιοσ ησθενει εν καφαρναουμ 47ουτοσ ακουσασ οτι ιησουσ ηκει εκ τησ ιουδαιασ εισ την γαλιλαιαν απηλθεν προσ αυτον και ηρωτα ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον ημελλεν γαρ αποθνησκειν 48ειπεν ουν ο ιησουσ προσ αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε 49λεγει προσ αυτον ο βασιλικοσ κυριε καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου 50λεγει αυτω ο ιησουσ πορευου ο υιοσ σου ζη επιστευσεν ο ανθρωποσ τω λογω ον ειπεν αυτω ο ιησουσ και επορευετο 51ηδη δε αυτου καταβαινοντοσ οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω λεγοντεσ οτι ο παισ αυτου ζη 52επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχεν ειπαν ουν αυτω οτι εχθεσ ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετοσ 53εγνω ουν ο πατηρ οτι εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ιησουσ ο υιοσ σου ζη και επιστευσεν αυτοσ και η οικια αυτου ολη 54τουτο δε παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ιησουσ ελθων εκ τησ ιουδαιασ εισ την γαλιλαιαν |
|
1μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ιησουσ εισ ιεροσολυμα 2εστιν δε εν τοισ ιεροσολυμοισ επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθεσδα πεντε στοασ εχουσα 3εν ταυταισ κατεκειτο πληθοσ των ασθενουντων τυφλων χωλων ξηρων
5ην δε τισ ανθρωποσ εκει τριακοντα οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου 6τουτον ιδων ο ιησουσ κατακειμενον και γνουσ οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεισ υγιησ γενεσθαι 7απεκριθη αυτω ο ασθενων κυριε ανθρωπον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εισ την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλοσ προ εμου καταβαινει 8λεγει αυτω ο ιησουσ εγειρε αρον τον κραβαττον σου και περιπατει 9και ευθεωσ εγενετο υγιησ ο ανθρωποσ και ηρε τον κραβαττον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα 10ελεγον ουν οι ιουδαιοι τω τεθεραπευμενω σαββατον εστιν και ουκ εξεστιν σοι αραι τον κραβαττον 11οσ δε απεκριθη αυτοισ ο ποιησασ με υγιη εκεινοσ μοι ειπεν αρον τον κραβαττον σου και περιπατει 12ηρωτησαν ουν αυτον τισ εστιν ο ανθρωποσ ο ειπων σοι αρον και περιπατει 13ο δε ιαθεισ ουκ ηδει τισ εστιν ο γαρ ιησουσ εξενευσεν οχλου οντοσ εν τω τοπω 14μετα ταυτα ευρισκει αυτον ο ιησουσ εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιησ γεγονασ μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον σοι τι γενηται 15απηλθεν ο ανθρωποσ και ανηγγειλεν τοισ ιουδαιοισ οτι ιησουσ εστιν ο ποιησασ αυτον υγιη 16και δια τουτο εδιωκον οι ιουδαιοι τον ιησουν οτι ταυτα εποιει εν σαββατω 17ο δε απεκρινατο αυτοισ ο πατηρ μου εωσ αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι 18δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυε το σαββατον αλλα και πατερα ιδιον ελεγε τον θεον ισον εαυτον ποιων τω θεω 19απεκρινατο ουν ο ιησουσ και ελεγεν αυτοισ αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιοσ ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πατερα ποιουντα α γαρ αν εκεινοσ ποιη ταυτα και ο υιοσ ομοιωσ ποιει 20ο γαρ πατηρ φιλει τον υιον και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτοσ ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεισ θαυμαζητε 21ωσπερ γαρ ο πατηρ εγειρει τουσ νεκρουσ και ζωοποιει ουτωσ και ο υιοσ ουσ θελει ζωοποιει 22ουδε γαρ ο πατηρ κρινει ουδενα αλλα την κρισιν πασαν δεδωκεν τω υιω 23ινα παντεσ τιμωσι τον υιον καθωσ τιμωσι τον πατερα ο μη τιμων τον υιον ου τιμα τον πατερα τον πεμψαντα αυτον 24αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εισ κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εισ την ζωην 25αμην αμην λεγω υμιν οτι ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι νεκροι ακουσουσιν τησ φωνησ του υιου του θεου και οι ακουσαντεσ ζησουσιν 26ωσπερ γαρ ο πατηρ εχει ζωην εν εαυτω ουτωσ και τω υιω εδωκεν ζωην εχειν εν εαυτω 27και εξουσιαν εδωκεν αυτω κρισιν ποιειν οτι υιοσ ανθρωπου εστιν 28μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντεσ οι εν τοισ μνημειοισ ακουσουσιν τησ φωνησ αυτου 29και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντεσ εισ αναστασιν ζωησ οι δε τα φαυλα πραξαντεσ εισ αναστασιν κρισεωσ 30ου δυναμαι εγω ποιειν απ εμαυτου ουδεν καθωσ ακουω κρινω και η κρισισ η εμη δικαια εστιν οτι ου ζητω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντοσ με 31εαν εγω μαρτυρω περι εμαυτου η μαρτυρια μου ουκ εστιν αληθησ 32αλλοσ εστιν ο μαρτυρων περι εμου και οιδα οτι αληθησ εστιν η μαρτυρια ην μαρτυρει περι εμου 33υμεισ απεσταλκατε προσ ιωαννην και μεμαρτυρηκε τη αληθεια 34εγω δε ου παρα ανθρωπου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεισ σωθητε 35εκεινοσ ην ο λυχνοσ ο καιομενοσ και φαινων υμεισ δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προσ ωραν εν τω φωτι αυτου 36εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκεν μοι ο πατηρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πατηρ με απεσταλκεν 37και ο πεμψασ με πατηρ εκεινοσ μεμαρτυρηκεν περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδοσ αυτου εωρακατε 38και τον λογον αυτου ουκ εχετε εν υμιν μενοντα οτι ον απεστειλεν εκεινοσ τουτω υμεισ ου πιστευετε 39εραυνατε τασ γραφασ οτι υμεισ δοκειτε εν αυταισ ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου 40και ου θελετε ελθειν προσ με ινα ζωην εχητε 41δοξαν παρα ανθρωπων ου λαμβανω 42αλλα εγνωκα υμασ οτι την αγαπην του θεου ουκ εχετε εν εαυτοισ 43εγω εληλυθα εν τω ονοματι του πατροσ μου και ου λαμβανετε με εαν αλλοσ ελθη εν τω ονοματι τω ιδιω εκεινον λημψεσθε 44πωσ δυνασθε υμεισ πιστευσαι δοξαν παρ αλληλων λαμβανοντεσ και την δοξαν την παρα του μονου θεου ου ζητειτε 45μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προσ τον πατερα εστιν ο κατηγορων υμων μωυσησ εισ ον υμεισ ηλπικατε 46ει γαρ επιστευετε μωυσει επιστευετε αν εμοι περι γαρ εμου εκεινοσ εγραψεν 47ει δε τοισ εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πωσ τοισ εμοισ ρημασιν πιστευσετε |
|
1μετα ταυτα απηλθεν ο ιησουσ περαν τησ θαλασσησ τησ γαλιλαιασ τησ τιβεριαδοσ 2ηκολουθει δε αυτω οχλοσ πολυσ οτι εθεωρουν τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων 3ανηλθεν δε εισ το οροσ ιησουσ και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου 4ην δε εγγυσ το πασχα η εορτη των ιουδαιων 5επαρασ ουν τουσ οφθαλμουσ ο ιησουσ και θεασαμενοσ οτι πολυσ οχλοσ ερχεται προσ αυτον λεγει προσ φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτουσ ινα φαγωσιν ουτοι 6τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτοσ γαρ ηδει τι εμελλεν ποιειν 7απεκριθη αυτω φιλιπποσ διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοισ ινα εκαστοσ βραχυ τι λαβη 8λεγει αυτω εισ εκ των μαθητων αυτου ανδρεασ ο αδελφοσ σιμωνοσ πετρου 9εστιν παιδαριον ωδε οσ εχει πεντε αρτουσ κριθινουσ και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εισ τοσουτουσ 10ειπεν ο ιησουσ ποιησατε τουσ ανθρωπουσ αναπεσειν ην δε χορτοσ πολυσ εν τω τοπω ανεπεσαν ουν οι ανδρεσ τον αριθμον ωσ πεντακισχιλιοι 11ελαβεν ουν τουσ αρτουσ ο ιησουσ και ευχαριστησασ διεδωκεν τοισ ανακειμενοισ ομοιωσ και εκ των οψαριων οσον ηθελον 12ωσ δε ενεπλησθησαν λεγει τοισ μαθηταισ αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται 13συνηγαγον ουν και εγεμισαν δωδεκα κοφινουσ κλασματων εκ των πεντε αρτων των κριθινων α επερισσευσαν τοισ βεβρωκοσιν 14οι ουν ανθρωποι ιδοντεσ ο εποιησεν σημειον ελεγον οτι ουτοσ εστιν αληθωσ ο προφητησ ο ερχομενοσ εισ τον κοσμον 15ιησουσ ουν γνουσ οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν βασιλεα ανεχωρησεν παλιν εισ το οροσ αυτοσ μονοσ 16ωσ δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν 17και εμβαντεσ εισ πλοιον ηρχοντο περαν τησ θαλασσησ εισ καφαρναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουπω εληλυθει προσ αυτουσ ο ιησουσ 18η τε θαλασσα ανεμου μεγαλου πνεοντοσ διεγειρετο 19εληλακοτεσ ουν ωσ σταδιουσ εικοσι πεντε η τριακοντα θεωρουσιν τον ιησουν περιπατουντα επι τησ θαλασσησ και εγγυσ του πλοιου γινομενον και εφοβηθησαν 20ο δε λεγει αυτοισ εγω ειμι μη φοβεισθε 21ηθελον ουν λαβειν αυτον εισ το πλοιον και ευθεωσ εγενετο το πλοιον επι τησ γησ εισ ην υπηγον 22τη επαυριον ο οχλοσ ο εστηκωσ περαν τησ θαλασσησ ειδον οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν και οτι ου συνεισηλθεν τοισ μαθηταισ αυτου ο ιησουσ εισ το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον 23αλλα ηλθεν πλοιαρια εκ τιβεριαδοσ εγγυσ του τοπου οπου εφαγον τον αρτον ευχαριστησαντοσ του κυριου 24οτε ουν ειδεν ο οχλοσ οτι ιησουσ ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν αυτοι εισ τα πλοιαρια και ηλθον εισ καφαρναουμ ζητουντεσ τον ιησουν 25και ευροντεσ αυτον περαν τησ θαλασσησ ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονασ 26απεκριθη αυτοισ ο ιησουσ και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε 27εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εισ ζωην αιωνιον ην ο υιοσ του ανθρωπου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πατηρ εσφραγισεν ο θεοσ 28ειπον ουν προσ αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θεου 29απεκριθη ο ιησουσ και ειπεν αυτοισ τουτο εστιν το εργον του θεου ινα πιστευητε εισ ον απεστειλεν εκεινοσ 30ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεισ συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη 31οι πατερεσ ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθωσ εστιν γεγραμμενον αρτον εκ του ουρανου εδωκεν αυτοισ φαγειν 32ειπεν ουν αυτοισ ο ιησουσ αμην αμην λεγω υμιν ου μωυσησ δεδωκεν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου αλλ ο πατηρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθινον 33ο γαρ αρτοσ του θεου εστιν ο καταβαινων εκ του ουρανου και ζωην διδουσ τω κοσμω 34ειπον ουν προσ αυτον κυριε παντοτε δοσ ημιν τον αρτον τουτον 35ειπεν αυτοισ ο ιησουσ εγω ειμι ο αρτοσ τησ ζωησ ο ερχομενοσ προσ εμε ου μη πειναση και ο πιστευων εισ εμε ου μη διψησει πωποτε 36αλλ ειπον υμιν οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε 37παν ο διδωσιν μοι ο πατηρ προσ εμε ηξει και τον ερχομενον προσ με ου μη εκβαλω εξω 38οτι καταβεβηκα απο του ουρανου ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον αλλα το θελημα του πεμψαντοσ με 39τουτο δε εστιν το θελημα του πεμψαντοσ με ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο τη εσχατη ημερα 40τουτο γαρ εστιν το θελημα του πατροσ μου ινα πασ ο θεωρων τον υιον και πιστευων εισ αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω τη εσχατη ημερα 41εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτοσ ο καταβασ εκ του ουρανου 42και ελεγον ουχ ουτοσ εστιν ιησουσ ο υιοσ ιωσηφ ου ημεισ οιδαμεν τον πατερα και την μητερα πωσ νυν λεγει οτι εκ του ουρανου καταβεβηκα 43απεκριθη ιησουσ και ειπεν αυτοισ μη γογγυζετε μετ αλληλων 44ουδεισ δυναται ελθειν προσ με εαν μη ο πατηρ ο πεμψασ με ελκυση αυτον καγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα 45εστιν γεγραμμενον εν τοισ προφηταισ και εσονται παντεσ διδακτοι θεου πασ ο ακουσασ παρα του πατροσ και μαθων ερχεται προσ εμε 46ουχ οτι τον πατερα εωρακεν τισ ει μη ο ων παρα του θεου ουτοσ εωρακεν τον πατερα 47αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εχει ζωην αιωνιον 48εγω ειμι ο αρτοσ τησ ζωησ 49οι πατερεσ υμων εφαγον εν τη ερημω το μαννα και απεθανον 50ουτοσ εστιν ο αρτοσ ο εκ του ουρανου καταβαινων ινα τισ εξ αυτου φαγη και μη αποθανη 51εγω ειμι ο αρτοσ ο ζων ο εκ του ουρανου καταβασ εαν τισ φαγη εκ τουτου του αρτου ζησει εισ τον αιωνα και ο αρτοσ δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν υπερ τησ του κοσμου ζωησ 52εμαχοντο ουν προσ αλληλουσ οι ιουδαιοι λεγοντεσ πωσ δυναται ουτοσ ημιν δουναι την σαρκα αυτου φαγειν 53ειπεν ουν αυτοισ ο ιησουσ αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου του ανθρωπου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοισ 54ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον καγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα 55η γαρ σαρξ μου αληθησ εστι βρωσισ και το αιμα μου αληθησ εστι ποσισ 56ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω 57καθωσ απεστειλεν με ο ζων πατηρ καγω ζω δια τον πατερα και ο τρωγων με κακεινοσ ζησει δι εμε 58ουτοσ εστιν ο αρτοσ ο εξ ουρανου καταβασ ου καθωσ εφαγον οι πατερεσ και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησει εισ τον αιωνα 59ταυτα ειπεν εν συναγωγη διδασκων εν καφαρναουμ 60πολλοι ουν ακουσαντεσ εκ των μαθητων αυτου ειπαν σκληροσ εστιν ο λογοσ ουτοσ τισ δυναται αυτου ακουειν 61ειδωσ δε ο ιησουσ εν εαυτω οτι γογγυζουσιν περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοισ τουτο υμασ σκανδαλιζει 62εαν ουν θεωρητε τον υιον του ανθρωπου αναβαινοντα οπου ην το προτερον 63το πνευμα εστιν το ζωοποιουν η σαρξ ουκ ωφελει ουδεν τα ρηματα α εγω λελαληκα υμιν πνευμα εστιν και ζωη εστιν 64αλλα εισιν εξ υμων τινεσ οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχησ ο ιησουσ τινεσ εισιν οι μη πιστευοντεσ και τισ εστιν ο παραδωσων αυτον 65και ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεισ δυναται ελθειν προσ με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πατροσ 66εκ τουτου πολλοι εκ των μαθητων αυτου απηλθον εισ τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν 67ειπεν ουν ο ιησουσ τοισ δωδεκα μη και υμεισ θελετε υπαγειν 68απεκριθη αυτω σιμων πετροσ κυριε προσ τινα απελευσομεθα ρηματα ζωησ αιωνιου εχεισ 69και ημεισ πεπιστευκαμεν και εγνωκαμεν οτι συ ει ο αγιοσ του θεου 70απεκριθη αυτοισ ο ιησουσ ουκ εγω υμασ τουσ δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εισ διαβολοσ εστιν 71ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνοσ ισκαριωτου ουτοσ γαρ εμελλεν παραδιδοναι αυτον εισ εκ των δωδεκα |
|
1και μετα ταυτα περιεπατει ο ιησουσ εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι 2ην δε εγγυσ η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια 3ειπον ουν προσ αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εισ την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησουσιν σου τα εργα α ποιεισ 4ουδεισ γαρ τι εν κρυπτω ποιει και ζητει αυτοσ εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεισ φανερωσον σεαυτον τω κοσμω 5ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εισ αυτον 6λεγει ουν αυτοισ ο ιησουσ ο καιροσ ο εμοσ ουπω παρεστιν ο δε καιροσ ο υμετεροσ παντοτε εστιν ετοιμοσ 7ου δυναται ο κοσμοσ μισειν υμασ εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν 8υμεισ αναβητε εισ την εορτην εγω ουκ αναβαινω εισ την εορτην ταυτην οτι ο εμοσ καιροσ ουπω πεπληρωται 9ταυτα δε ειπων αυτοσ εμεινεν εν τη γαλιλαια 10ωσ δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εισ την εορτην τοτε και αυτοσ ανεβη ου φανερωσ αλλα ωσ εν κρυπτω 11οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινοσ 12και γογγυσμοσ περι αυτου ην πολυσ εν τοισ οχλοισ οι μεν ελεγον οτι αγαθοσ εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον 13ουδεισ μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων 14ηδη δε τησ εορτησ μεσουσησ ανεβη ιησουσ εισ το ιερον και εδιδασκεν 15εθαυμαζον ουν οι ιουδαιοι λεγοντεσ πωσ ουτοσ γραμματα οιδεν μη μεμαθηκωσ 16απεκριθη ουν αυτοισ ο ιησουσ και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντοσ με 17εαν τισ θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι τησ διδαχησ ποτερον εκ του θεου εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω 18ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντοσ αυτον ουτοσ αληθησ εστιν και αδικια εν αυτω ουκ εστιν 19ου μωυσησ δεδωκεν υμιν τον νομον και ουδεισ εξ υμων ποιει τον νομον τι με ζητειτε αποκτειναι 20απεκριθη ο οχλοσ δαιμονιον εχεισ τισ σε ζητει αποκτειναι 21απεκριθη ιησουσ και ειπεν αυτοισ εν εργον εποιησα και παντεσ θαυμαζετε 22δια τουτο μωυσησ δεδωκεν υμιν την περιτομην ουχ οτι εκ του μωυσεωσ εστιν αλλ εκ των πατερων και εν σαββατω περιτεμνετε ανθρωπον 23ει περιτομην λαμβανει ανθρωποσ εν σαββατω ινα μη λυθη ο νομοσ μωυσεωσ εμοι χολατε οτι ολον ανθρωπον υγιη εποιησα εν σαββατω 24μη κρινετε κατ οψιν αλλα την δικαιαν κρισιν κρινετε 25ελεγον ουν τινεσ εκ των ιεροσολυμιτων ουχ ουτοσ εστιν ον ζητουσιν αποκτειναι 26και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθωσ εγνωσαν οι αρχοντεσ οτι ουτοσ εστιν ο χριστοσ 27αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χριστοσ οταν ερχηται ουδεισ γινωσκει ποθεν εστιν 28εκραξεν ουν εν τω ιερω διδασκων ο ιησουσ και λεγων καμε οιδατε και οιδατε ποθεν ειμι και απ εμαυτου ουκ εληλυθα αλλ εστιν αληθινοσ ο πεμψασ με ον υμεισ ουκ οιδατε 29εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινοσ με απεστειλεν 30εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεισ επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου 31εκ του οχλου δε πολλοι επιστευσαν εισ αυτον και ελεγον ο χριστοσ οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποιησει ων ουτοσ εποιησεν 32ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντοσ περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεισ και οι φαρισαιοι υπηρετασ ινα πιασωσιν αυτον 33ειπεν ουν ο ιησουσ ετι χρονον μικρον μεθ υμων ειμι και υπαγω προσ τον πεμψαντα με 34ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεισ ου δυνασθε ελθειν 35ειπον ουν οι ιουδαιοι προσ εαυτουσ που ουτοσ μελλει πορευεσθαι οτι ημεισ ουχ ευρησομεν αυτον μη εισ την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τουσ ελληνασ 36τισ εστιν ο λογοσ ουτοσ ον ειπε ζητησετε με και ουχ ευρησετε και οπου ειμι εγω υμεισ ου δυνασθε ελθειν 37εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη τησ εορτησ ειστηκει ο ιησουσ και εκραξεν λεγων εαν τισ διψα ερχεσθω προσ με και πινετω 38ο πιστευων εισ εμε καθωσ ειπεν η γραφη ποταμοι εκ τησ κοιλιασ αυτου ρευσουσιν υδατοσ ζωντοσ 39τουτο δε ειπεν περι του πνευματοσ ου εμελλον λαμβανειν οι πιστευσαντεσ εισ αυτον ουπω γαρ ην πνευμα οτι ιησουσ ουδεπω εδοξασθη 40εκ του οχλου ουν ακουσαντεσ των λογων τουτων ελεγον ουτοσ εστιν αληθωσ ο προφητησ 41αλλοι ελεγον ουτοσ εστιν ο χριστοσ οι δε ελεγον μη γαρ εκ τησ γαλιλαιασ ο χριστοσ ερχεται 42ουχ η γραφη ειπεν οτι εκ του σπερματοσ δαυιδ και απο βηθλεεμ τησ κωμησ οπου ην δαυιδ ερχεται ο χριστοσ 43σχισμα ουν εγενετο εν τω οχλω δι αυτον 44τινεσ δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεισ επεβαλεν επ αυτον τασ χειρασ 45ηλθον ουν οι υπηρεται προσ τουσ αρχιερεισ και φαρισαιουσ και ειπον αυτοισ εκεινοι δια τι ουκ ηγαγετε αυτον 46απεκριθησαν οι υπηρεται ουδεποτε ελαλησεν ουτωσ ανθρωποσ 47απεκριθησαν ουν αυτοισ οι φαρισαιοι μη και υμεισ πεπλανησθε 48μη τισ εκ των αρχοντων επιστευσεν εισ αυτον η εκ των φαρισαιων 49αλλα ο οχλοσ ουτοσ ο μη γινωσκων τον νομον επαρατοι εισιν 50λεγει νικοδημοσ προσ αυτουσ ο ελθων προσ αυτον προτερον εισ ων εξ αυτων 51μη ο νομοσ ημων κρινει τον ανθρωπον εαν μη ακουση πρωτον παρ αυτου και γνω τι ποιει 52απεκριθησαν και ειπαν αυτω μη και συ εκ τησ γαλιλαιασ ει εραυνησον και ιδε οτι εκ τησ γαλιλαιασ προφητησ ουκ εγειρεται
|
|
12παλιν ουν αυτοισ ελαλησεν ο ιησουσ λεγων εγω ειμι το φωσ του κοσμου ο ακολουθων εμοι ου μη περιπατηση εν τη σκοτια αλλ εξει το φωσ τησ ζωησ 13ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεισ η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθησ 14απεκριθη ιησουσ και ειπεν αυτοισ καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθησ εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεισ δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι η που υπαγω 15υμεισ κατα την σαρκα κρινετε εγω ου κρινω ουδενα 16και εαν κρινω δε εγω η κρισισ η εμη αληθινη εστιν οτι μονοσ ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψασ με πατηρ 17και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο ανθρωπων η μαρτυρια αληθησ εστιν 18εγω ειμι ο μαρτυρων περι εμαυτου και μαρτυρει περι εμου ο πεμψασ με πατηρ 19ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πατηρ σου απεκριθη ιησουσ ουτε εμε οιδατε ουτε τον πατερα μου ει εμε ηδειτε και τον πατερα μου αν ηδειτε 20ταυτα τα ρηματα ελαλησεν εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεισ επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου 21ειπεν ουν παλιν αυτοισ εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεισ ου δυνασθε ελθειν 22ελεγον ουν οι ιουδαιοι μητι αποκτενει εαυτον οτι λεγει οπου εγω υπαγω υμεισ ου δυνασθε ελθειν 23και ελεγεν αυτοισ υμεισ εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεισ εκ τουτου του κοσμου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου 24ειπον ουν υμιν οτι αποθανεισθε εν ταισ αμαρτιαισ υμων εαν γαρ μη πιστευσητε οτι εγω ειμι αποθανεισθε εν ταισ αμαρτιαισ υμων 25ελεγον ουν αυτω συ τισ ει ειπεν αυτοισ ο ιησουσ την αρχην ο τι και λαλω υμιν 26πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψασ με αληθησ εστιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εισ τον κοσμον 27ουκ εγνωσαν οτι τον πατερα αυτοισ ελεγεν 28ειπεν ουν ο ιησουσ οταν υψωσητε τον υιον του ανθρωπου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθωσ εδιδαξεν με ο πατηρ ταυτα λαλω 29και ο πεμψασ με μετ εμου εστιν ουκ αφηκεν με μονον οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε 30ταυτα αυτου λαλουντοσ πολλοι επιστευσαν εισ αυτον 31ελεγεν ουν ο ιησουσ προσ τουσ πεπιστευκοτασ αυτω ιουδαιουσ εαν υμεισ μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθωσ μαθηται μου εστε 32και γνωσεσθε την αληθειαν και η αληθεια ελευθερωσει υμασ 33απεκριθησαν προσ αυτον σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πωσ συ λεγεισ οτι ελευθεροι γενησεσθε 34απεκριθη αυτοισ ο ιησουσ αμην αμην λεγω υμιν οτι πασ ο ποιων την αμαρτιαν δουλοσ εστιν τησ αμαρτιασ 35ο δε δουλοσ ου μενει εν τη οικια εισ τον αιωνα ο υιοσ μενει εισ τον αιωνα 36εαν ουν ο υιοσ υμασ ελευθερωση οντωσ ελευθεροι εσεσθε 37οιδα οτι σπερμα αβρααμ εστε αλλα ζητειτε με αποκτειναι οτι ο λογοσ ο εμοσ ου χωρει εν υμιν 38α εγω εωρακα παρα τω πατρι λαλω και υμεισ ουν α ηκουσατε παρα του πατροσ ποιειτε 39απεκριθησαν και ειπαν αυτω ο πατηρ ημων αβρααμ εστιν λεγει αυτοισ ο ιησουσ ει τεκνα του αβρααμ εστε τα εργα του αβρααμ εποιειτε 40νυν δε ζητειτε με αποκτειναι ανθρωπον οσ την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θεου τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν 41υμεισ ποιειτε τα εργα του πατροσ υμων ειπαν αυτω ημεισ εκ πορνειασ ου γεγεννημεθα ενα πατερα εχομεν τον θεον 42ειπεν αυτοισ ο ιησουσ ει ο θεοσ πατηρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θεου εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινοσ με απεστειλεν 43δια τι την λαλιαν την εμην ου γινωσκετε οτι ου δυνασθε ακουειν τον λογον τον εμον 44υμεισ εκ του πατροσ του διαβολου εστε και τασ επιθυμιασ του πατροσ υμων θελετε ποιειν εκεινοσ ανθρωποκτονοσ ην απ αρχησ και εν τη αληθεια ουκ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδοσ εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστησ εστιν και ο πατηρ αυτου 45εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι 46τισ εξ υμων ελεγχει με περι αμαρτιασ ει αληθειαν λεγω δια τι υμεισ ου πιστευετε μοι 47ο ων εκ του θεου τα ρηματα του θεου ακουει δια τουτο υμεισ ουκ ακουετε οτι εκ του θεου ουκ εστε 48απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπαν αυτω ου καλωσ λεγομεν ημεισ οτι σαμαριτησ ει συ και δαιμονιον εχεισ 49απεκριθη ιησουσ εγω δαιμονιον ουκ εχω αλλα τιμω τον πατερα μου και υμεισ ατιμαζετε με 50εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων 51αμην αμην λεγω υμιν εαν τισ τον εμον λογον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εισ τον αιωνα 52ειπον αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεισ αβρααμ απεθανεν και οι προφηται και συ λεγεισ εαν τισ τον λογον μου τηρηση ου μη γευσηται θανατου εισ τον αιωνα 53μη συ μειζων ει του πατροσ ημων αβρααμ οστισ απεθανεν και οι προφηται απεθανον τινα σεαυτον ποιεισ 54απεκριθη ιησουσ εαν εγω δοξασω εμαυτον η δοξα μου ουδεν εστιν εστιν ο πατηρ μου ο δοξαζων με ον υμεισ λεγετε οτι θεοσ ημων εστιν 55και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον καν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιοσ υμιν ψευστησ αλλα οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω 56αβρααμ ο πατηρ υμων ηγαλλιασατο ινα ιδη την ημεραν την εμην και ειδεν και εχαρη 57ειπον ουν οι ιουδαιοι προσ αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεισ και αβρααμ εωρακασ 58ειπεν αυτοισ ιησουσ αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι 59ηραν ουν λιθουσ ινα βαλωσιν επ αυτον ιησουσ δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου |
|
1και παραγων ειδεν ανθρωπον τυφλον εκ γενετησ 2και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντεσ ραββι τισ ημαρτεν ουτοσ η οι γονεισ αυτου ινα τυφλοσ γεννηθη 3απεκριθη ιησουσ ουτε ουτοσ ημαρτεν ουτε οι γονεισ αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θεου εν αυτω 4ημασ δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντοσ με εωσ ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεισ δυναται εργαζεσθαι 5οταν εν τω κοσμω ω φωσ ειμι του κοσμου 6ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησεν πηλον εκ του πτυσματοσ και επεχρισεν αυτου τον πηλον επι τουσ οφθαλμουσ 7και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εισ την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενοσ απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων 8οι ουν γειτονεσ και οι θεωρουντεσ αυτον το προτερον οτι προσαιτησ ην ελεγον ουχ ουτοσ εστιν ο καθημενοσ και προσαιτων 9αλλοι ελεγον οτι ουτοσ εστιν αλλοι ελεγον ουχι αλλα ομοιοσ αυτω εστιν εκεινοσ ελεγεν οτι εγω ειμι 10ελεγον ουν αυτω πωσ ηνεωχθησαν σου οι οφθαλμοι 11απεκριθη εκεινοσ ο ανθρωποσ ο λεγομενοσ ιησουσ πηλον εποιησεν και επεχρισεν μου τουσ οφθαλμουσ και ειπεν μοι οτι υπαγε εισ τον σιλωαμ και νιψαι απελθων ουν και νιψαμενοσ ανεβλεψα 12και ειπαν αυτω που εστιν εκεινοσ λεγει ουκ οιδα 13αγουσιν αυτον προσ τουσ φαρισαιουσ τον ποτε τυφλον 14ην δε σαββατον εν η ημερα τον πηλον εποιησεν ο ιησουσ και ανεωξεν αυτου τουσ οφθαλμουσ 15παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πωσ ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοισ πηλον επεθηκεν μου επι τουσ οφθαλμουσ και ενιψαμην και βλεπω 16ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινεσ ουκ εστιν ουτοσ παρα θεου ο ανθρωποσ οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πωσ δυναται ανθρωποσ αμαρτωλοσ τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοισ 17λεγουσιν ουν τω τυφλω παλιν τι συ λεγεισ περι αυτου οτι ηνεωξεν σου τουσ οφθαλμουσ ο δε ειπεν οτι προφητησ εστιν 18ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ην τυφλοσ και ανεβλεψεν εωσ οτου εφωνησαν τουσ γονεισ αυτου του αναβλεψαντοσ 19και ηρωτησαν αυτουσ λεγοντεσ ουτοσ εστιν ο υιοσ υμων ον υμεισ λεγετε οτι τυφλοσ εγεννηθη πωσ ουν βλεπει αρτι 20απεκριθησαν ουν οι γονεισ αυτου και ειπαν οιδαμεν οτι ουτοσ εστιν ο υιοσ ημων και οτι τυφλοσ εγεννηθη 21πωσ δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τισ ηνοιξεν αυτου τουσ οφθαλμουσ ημεισ ουκ οιδαμεν αυτον ερωτησατε ηλικιαν εχει αυτοσ περι εαυτου λαλησει 22ταυτα ειπαν οι γονεισ αυτου οτι εφοβουντο τουσ ιουδαιουσ ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τισ αυτον ομολογηση χριστον αποσυναγωγοσ γενηται 23δια τουτο οι γονεισ αυτου ειπαν οτι ηλικιαν εχει αυτον επερωτησατε 24εφωνησαν ουν τον ανθρωπον εκ δευτερου οσ ην τυφλοσ και ειπαν αυτω δοσ δοξαν τω θεω ημεισ οιδαμεν οτι ουτοσ ο ανθρωποσ αμαρτωλοσ εστιν 25απεκριθη ουν εκεινοσ ει αμαρτωλοσ εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλοσ ων αρτι βλεπω 26ειπον ουν αυτω τι εποιησεν σοι πωσ ηνοιξεν σου τουσ οφθαλμουσ 27απεκριθη αυτοισ ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεισ θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι 28ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ μαθητησ ει εκεινου ημεισ δε του μωυσεωσ εσμεν μαθηται 29ημεισ οιδαμεν οτι μωυσει λελαληκεν ο θεοσ τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν 30απεκριθη ο ανθρωποσ και ειπεν αυτοισ εν τουτω γαρ το θαυμαστον εστιν οτι υμεισ ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ηνοιξεν μου τουσ οφθαλμουσ 31οιδαμεν οτι αμαρτωλων ο θεοσ ουκ ακουει αλλ εαν τισ θεοσεβησ η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει 32εκ του αιωνοσ ουκ ηκουσθη οτι ηνεωξεν τισ οφθαλμουσ τυφλου γεγεννημενου 33ει μη ην ουτοσ παρα θεου ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν 34απεκριθησαν και ειπαν αυτω εν αμαρτιαισ συ εγεννηθησ ολοσ και συ διδασκεισ ημασ και εξεβαλον αυτον εξω 35ηκουσεν ιησουσ οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν συ πιστευεισ εισ τον υιον του ανθρωπου 36απεκριθη εκεινοσ και ειπεν και τισ εστιν κυριε ινα πιστευσω εισ αυτον 37ειπεν αυτω ο ιησουσ και εωρακασ αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινοσ εστιν 38ο δε εφη πιστευω κυριε και προσεκυνησεν αυτω 39και ειπεν ο ιησουσ εισ κριμα εγω εισ τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντεσ βλεπωσιν και οι βλεποντεσ τυφλοι γενωνται 40ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι μετ αυτου οντεσ και ειπον αυτω μη και ημεισ τυφλοι εσμεν 41ειπεν αυτοισ ο ιησουσ ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η αμαρτια υμων μενει |
|
1αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενοσ δια τησ θυρασ εισ την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινοσ κλεπτησ εστιν και ληστησ 2ο δε εισερχομενοσ δια τησ θυρασ ποιμην εστιν των προβατων 3τουτω ο θυρωροσ ανοιγει και τα προβατα τησ φωνησ αυτου ακουει και τα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα και εξαγει αυτα 4οταν τα ιδια παντα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασιν την φωνην αυτου 5αλλοτριω δε ου μη ακολουθησουσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασι των αλλοτριων την φωνην 6ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοισ ο ιησουσ εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοισ 7ειπεν ουν παλιν αυτοισ ο ιησουσ αμην αμην λεγω υμιν οτι εγω ειμι η θυρα των προβατων 8παντεσ οσοι ηλθον προ εμου κλεπται εισιν και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα 9εγω ειμι η θυρα δι εμου εαν τισ εισελθη σωθησεται και εισελευσεται και εξελευσεται και νομην ευρησει 10ο κλεπτησ ουκ ερχεται ει μη ινα κλεψη και θυση και απολεση εγω ηλθον ινα ζωην εχωσιν και περισσον εχωσιν 11εγω ειμι ο ποιμην ο καλοσ ο ποιμην ο καλοσ την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων 12ο μισθωτοσ και ουκ ων ποιμην ου ουκ εστιν τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησιν τα προβατα και φευγει και ο λυκοσ αρπαζει αυτα και σκορπιζει 13οτι μισθωτοσ εστιν και ου μελει αυτω περι των προβατων 14εγω ειμι ο ποιμην ο καλοσ και γινωσκω τα εμα και γινωσκουσι με τα εμα 15καθωσ γινωσκει με ο πατηρ καγω γινωσκω τον πατερα και την ψυχην μου τιθημι υπερ των προβατων 16και αλλα προβατα εχω α ουκ εστιν εκ τησ αυλησ ταυτησ κακεινα δει με αγαγειν και τησ φωνησ μου ακουσουσιν και γενησονται μια ποιμνη εισ ποιμην 17δια τουτο με ο πατηρ αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην 18ουδεισ αιρει αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πατροσ μου 19σχισμα παλιν εγενετο εν τοισ ιουδαιοισ δια τουσ λογουσ τουτουσ 20ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε 21αλλοι ελεγον ταυτα τα ρηματα ουκ εστιν δαιμονιζομενου μη δαιμονιον δυναται τυφλων οφθαλμουσ ανοιξαι 22εγενετο τοτε τα εγκαινια εν τοισ ιεροσολυμοισ χειμων ην 23και περιεπατει ο ιησουσ εν τω ιερω εν τη στοα του σολομωνοσ 24εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εωσ ποτε την ψυχην ημων αιρεισ ει συ ει ο χριστοσ ειπε ημιν παρρησια 25απεκριθη αυτοισ ο ιησουσ ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πατροσ μου ταυτα μαρτυρει περι εμου 26αλλα υμεισ ου πιστευετε οτι ουκ εστε εκ των προβατων των εμων 27τα προβατα τα εμα τησ φωνησ μου ακουουσιν καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσιν μοι 28καγω διδωμι αυτοισ ζωην αιωνιον και ου μη απολωνται εισ τον αιωνα και ουχ αρπασει τισ αυτα εκ τησ χειροσ μου 29ο πατηρ μου ο δεδωκεν μοι παντων μειζων εστιν και ουδεισ δυναται αρπαζειν εκ τησ χειροσ του πατροσ 30εγω και ο πατηρ εν εσμεν 31εβαστασαν ουν παλιν λιθουσ οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον 32απεκριθη αυτοισ ο ιησουσ πολλα εργα καλα εδειξα υμιν εκ του πατροσ δια ποιον αυτων εργον εμε λιθαζετε 33απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιασ και οτι συ ανθρωποσ ων ποιεισ σεαυτον θεον 34απεκριθη αυτοισ ο ιησουσ ουκ εστιν γεγραμμενον εν τω νομω υμων οτι εγω ειπα θεοι εστε 35ει εκεινουσ ειπεν θεουσ προσ ουσ ο λογοσ του θεου εγενετο και ου δυναται λυθηναι η γραφη 36ον ο πατηρ ηγιασεν και απεστειλεν εισ τον κοσμον υμεισ λεγετε οτι βλασφημεισ οτι ειπον υιοσ του θεου ειμι 37ει ου ποιω τα εργα του πατροσ μου μη πιστευετε μοι 38ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοισ εργοισ πιστευετε ινα γνωτε και γινωσκητε οτι εν εμοι ο πατηρ καγω εν τω πατρι 39εζητουν ουν παλιν αυτον πιασαι και εξηλθεν εκ τησ χειροσ αυτων 40και απηλθεν παλιν περαν του ιορδανου εισ τον τοπον οπου ην ιωαννησ το πρωτον βαπτιζων και εμεινεν εκει 41και πολλοι ηλθον προσ αυτον και ελεγον οτι ιωαννησ μεν σημειον εποιησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννησ περι τουτου αληθη ην 42και πολλοι επιστευσαν εισ αυτον εκει |
|
1ην δε τισ ασθενων λαζαροσ απο βηθανιασ εκ τησ κωμησ μαριασ και μαρθασ τησ αδελφησ αυτησ 2ην δε μαριαμ η αλειψασα τον κυριον μυρω και εκμαξασα τουσ ποδασ αυτου ταισ θριξιν αυτησ ησ ο αδελφοσ λαζαροσ ησθενει 3απεστειλαν ουν αι αδελφαι προσ αυτον λεγουσαι κυριε ιδε ον φιλεισ ασθενει 4ακουσασ δε ο ιησουσ ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστιν προσ θανατον αλλ υπερ τησ δοξησ του θεου ινα δοξασθη ο υιοσ του θεου δι αυτησ 5ηγαπα δε ο ιησουσ την μαρθαν και την αδελφην αυτησ και τον λαζαρον 6ωσ ουν ηκουσεν οτι ασθενει τοτε μεν εμεινεν εν ω ην τοπω δυο ημερασ 7επειτα μετα τουτο λεγει τοισ μαθηταισ αγωμεν εισ την ιουδαιαν παλιν 8λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεισ εκει 9απεκριθη ιησουσ ουχι δωδεκα ωραι εισιν τησ ημερασ εαν τισ περιπατη εν τη ημερα ου προσκοπτει οτι το φωσ του κοσμου τουτου βλεπει 10εαν δε τισ περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φωσ ουκ εστιν εν αυτω 11ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει αυτοισ λαζαροσ ο φιλοσ ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον 12ειπαν ουν οι μαθηται αυτω κυριε ει κεκοιμηται σωθησεται 13ειρηκει δε ο ιησουσ περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι τησ κοιμησεωσ του υπνου λεγει 14τοτε ουν ειπεν αυτοισ ο ιησουσ παρρησια λαζαροσ απεθανεν 15και χαιρω δι υμασ ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλα αγωμεν προσ αυτον 16ειπεν ουν θωμασ ο λεγομενοσ διδυμοσ τοισ συμμαθηταισ αγωμεν και ημεισ ινα αποθανωμεν μετ αυτου 17ελθων ουν ο ιησουσ ευρεν αυτον τεσσαρασ ηδη ημερασ εχοντα εν τω μνημειω 18ην δε η βηθανια εγγυσ των ιεροσολυμων ωσ απο σταδιων δεκαπεντε 19πολλοι δε εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προσ την μαρθαν και μαριαμ ινα παραμυθησωνται αυτασ περι του αδελφου 20η ουν μαρθα ωσ ηκουσεν οτι ιησουσ ερχεται υπηντησεν αυτω μαρια δε εν τω οικω εκαθεζετο 21ειπεν ουν η μαρθα προσ τον ιησουν κυριε ει ησ ωδε ουκ αν απεθανεν ο αδελφοσ μου 22και νυν οιδα οτι οσα αν αιτηση τον θεον δωσει σοι ο θεοσ 23λεγει αυτη ο ιησουσ αναστησεται ο αδελφοσ σου 24λεγει αυτω η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα 25ειπεν αυτη ο ιησουσ εγω ειμι η αναστασισ και η ζωη ο πιστευων εισ εμε καν αποθανη ζησεται 26και πασ ο ζων και πιστευων εισ εμε ου μη αποθανη εισ τον αιωνα πιστευεισ τουτο 27λεγει αυτω ναι κυριε εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χριστοσ ο υιοσ του θεου ο εισ τον κοσμον ερχομενοσ 28και τουτο ειπουσα απηλθεν και εφωνησεν μαριαμ την αδελφην αυτησ λαθρα ειπουσα ο διδασκαλοσ παρεστιν και φωνει σε 29εκεινη δε ωσ ηκουσεν ηγερθη ταχυ και ηρχετο προσ αυτον 30ουπω δε εληλυθει ο ιησουσ εισ την κωμην αλλ ην ετι εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα 31οι ουν ιουδαιοι οι οντεσ μετ αυτησ εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντεσ την μαριαμ οτι ταχεωσ ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη δοξαντεσ οτι υπαγει εισ το μνημειον ινα κλαυση εκει 32η ουν μαριαμ ωσ ηλθεν οπου ην ιησουσ ιδουσα αυτον επεσεν αυτου προσ τουσ ποδασ λεγουσα αυτω κυριε ει ησ ωδε ουκ αν μου απεθανεν ο αδελφοσ 33ιησουσ ουν ωσ ειδεν αυτην κλαιουσαν και τουσ συνελθοντασ αυτη ιουδαιουσ κλαιοντασ ενεβριμησατο τω πνευματι και εταραξεν εαυτον 34και ειπεν που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κυριε ερχου και ιδε 35εδακρυσεν ο ιησουσ 36ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πωσ εφιλει αυτον 37τινεσ δε εξ αυτων ειπαν ουκ εδυνατο ουτοσ ο ανοιξασ τουσ οφθαλμουσ του τυφλου ποιησαι ινα και ουτοσ μη αποθανη 38ιησουσ ουν παλιν εμβριμωμενοσ εν εαυτω ερχεται εισ το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθοσ επεκειτο επ αυτω 39λεγει ο ιησουσ αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τετελευτηκοτοσ μαρθα κυριε ηδη οζει τεταρταιοσ γαρ εστιν 40λεγει αυτη ο ιησουσ ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσησ οψη την δοξαν του θεου 41ηραν ουν τον λιθον ο δε ιησουσ ηρεν τουσ οφθαλμουσ ανω και ειπεν πατερ ευχαριστω σοι οτι ηκουσασ μου 42εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεισ αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλασ 43και ταυτα ειπων φωνη μεγαλη εκραυγασεν λαζαρε δευρο εξω 44εξηλθεν ο τεθνηκωσ δεδεμενοσ τουσ ποδασ και τασ χειρασ κειριαισ και η οψισ αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει αυτοισ ο ιησουσ λυσατε αυτον και αφετε αυτον υπαγειν 45πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντεσ προσ την μαριαμ και θεασαμενοι α εποιησεν επιστευσαν εισ αυτον 46τινεσ δε εξ αυτων απηλθον προσ τουσ φαρισαιουσ και ειπαν αυτοισ α εποιησεν ιησουσ 47συνηγαγον ουν οι αρχιερεισ και οι φαρισαιοι συνεδριον και ελεγον τι ποιουμεν οτι ουτοσ ο ανθρωποσ πολλα ποιει σημεια 48εαν αφωμεν αυτον ουτωσ παντεσ πιστευσουσιν εισ αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνοσ 49εισ δε τισ εξ αυτων καιαφασ αρχιερευσ ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοισ υμεισ ουκ οιδατε ουδεν 50ουδε λογιζεσθε οτι συμφερει υμιν ινα εισ ανθρωποσ αποθανη υπερ του λαου και μη ολον το εθνοσ αποληται 51τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευσ ων του ενιαυτου εκεινου επροφητευσεν οτι εμελλεν ιησουσ αποθνησκειν υπερ του εθνουσ 52και ουχ υπερ του εθνουσ μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θεου τα διεσκορπισμενα συναγαγη εισ εν 53απ εκεινησ ουν τησ ημερασ εβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον 54ο ουν ιησουσ ουκετι παρρησια περιεπατει εν τοισ ιουδαιοισ αλλα απηλθεν εκειθεν εισ την χωραν εγγυσ τησ ερημου εισ εφραιμ λεγομενην πολιν κακει εμεινεν μετα των μαθητων 55ην δε εγγυσ το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εισ ιεροσολυμα εκ τησ χωρασ προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτουσ 56εζητουν ουν τον ιησουν και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτεσ τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εισ την εορτην 57δεδωκεισαν δε οι αρχιερεισ και οι φαρισαιοι εντολασ ινα εαν τισ γνω που εστιν μηνυση οπωσ πιασωσιν αυτον |
|
1ο ουν ιησουσ προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εισ βηθανιαν οπου ην λαζαροσ ον ηγειρεν εκ νεκρων ιησουσ 2εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαροσ εισ ην εκ των ανακειμενων συν αυτω 3η ουν μαριαμ λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικησ πολυτιμου ηλειψεν τουσ ποδασ του ιησου και εξεμαξεν ταισ θριξιν αυτησ τουσ ποδασ αυτου η δε οικια επληρωθη εκ τησ οσμησ του μυρου 4λεγει δε ιουδασ ο ισκαριωτησ εισ των μαθητων αυτου ο μελλων αυτον παραδιδοναι 5δια τι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοισ 6ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελεν αυτω αλλ οτι κλεπτησ ην και το γλωσσοκομον εχων τα βαλλομενα εβασταζεν 7ειπεν ουν ο ιησουσ αφεσ αυτην ινα εισ την ημεραν του ενταφιασμου μου τηρηση αυτο 8τουσ πτωχουσ γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε 9εγνω ουν οχλοσ πολυσ εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δια τον ιησουν μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων 10εβουλευσαντο δε οι αρχιερεισ ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν 11οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εισ τον ιησουν 12τη επαυριον ο οχλοσ πολυσ ο ελθων εισ την εορτην ακουσαντεσ οτι ερχεται ο ιησουσ εισ ιεροσολυμα 13ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εισ υπαντησιν αυτω και εκραυγαζον ωσαννα ευλογημενοσ ο ερχομενοσ εν ονοματι κυριου και ο βασιλευσ του ισραηλ 14ευρων δε ο ιησουσ οναριον εκαθισεν επ αυτο καθωσ εστιν γεγραμμενον 15μη φοβου θυγατηρ σιων ιδου ο βασιλευσ σου ερχεται καθημενοσ επι πωλον ονου 16ταυτα ουκ εγνωσαν αυτου οι μαθηται το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ιησουσ τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω 17εμαρτυρει ουν ο οχλοσ ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων 18δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλοσ οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον 19οι ουν φαρισαιοι ειπαν προσ εαυτουσ θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμοσ οπισω αυτου απηλθεν 20ησαν δε ελληνεσ τινεσ εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη 21ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα τησ γαλιλαιασ και ηρωτων αυτον λεγοντεσ κυριε θελομεν τον ιησουν ιδειν 22ερχεται ο φιλιπποσ και λεγει τω ανδρεα ερχεται ανδρεασ και φιλιπποσ και λεγουσιν τω ιησου 23ο δε ιησουσ αποκρινεται αυτοισ λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιοσ του ανθρωπου 24αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκοσ του σιτου πεσων εισ την γην αποθανη αυτοσ μονοσ μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει 25ο φιλων την ψυχην αυτου απολλυει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εισ ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην 26εαν εμοι τισ διακονη εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονοσ ο εμοσ εσται εαν τισ εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πατηρ 27νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πατερ σωσον με εκ τησ ωρασ ταυτησ αλλα δια τουτο ηλθον εισ την ωραν ταυτην 28πατερ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ουρανου και εδοξασα και παλιν δοξασω 29ο ουν οχλοσ ο εστωσ και ακουσασ ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελοσ αυτω λελαληκεν 30απεκριθη ιησουσ και ειπεν ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονεν αλλα δι υμασ 31νυν κρισισ εστιν του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω 32καγω εαν υψωθω εκ τησ γησ παντασ ελκυσω προσ εμαυτον 33τουτο δε ελεγεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν 34απεκριθη ουν αυτω ο οχλοσ ημεισ ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χριστοσ μενει εισ τον αιωνα και πωσ λεγεισ συ οτι δει υψωθηναι τον υιον του ανθρωπου τισ εστιν ουτοσ ο υιοσ του ανθρωπου 35ειπεν ουν αυτοισ ο ιησουσ ετι μικρον χρονον το φωσ εν υμιν εστιν περιπατειτε ωσ το φωσ εχετε ινα μη σκοτια υμασ καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδεν που υπαγει 36ωσ το φωσ εχετε πιστευετε εισ το φωσ ινα υιοι φωτοσ γενησθε ταυτα ελαλησεν ιησουσ και απελθων εκρυβη απ αυτων 37τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτοσ εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εισ αυτον 38ινα ο λογοσ ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κυριε τισ επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυριου τινι απεκαλυφθη 39δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιασ 40τετυφλωκεν αυτων τουσ οφθαλμουσ και επωρωσεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσιν τοισ οφθαλμοισ και νοησωσιν τη καρδια και στραφωσιν και ιασομαι αυτουσ 41ταυτα ειπεν ησαιασ οτι ειδεν την δοξαν αυτου και ελαλησεν περι αυτου 42ομωσ μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εισ αυτον αλλα δια τουσ φαρισαιουσ ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται 43ηγαπησαν γαρ την δοξαν των ανθρωπων μαλλον ηπερ την δοξαν του θεου 44ιησουσ δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εισ εμε ου πιστευει εισ εμε αλλα εισ τον πεμψαντα με 45και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με 46εγω φωσ εισ τον κοσμον εληλυθα ινα πασ ο πιστευων εισ εμε εν τη σκοτια μη μεινη 47και εαν τισ μου ακουση των ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον 48ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογοσ ον ελαλησα εκεινοσ κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα 49οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψασ με πατηρ αυτοσ μοι εντολην δεδωκεν τι ειπω και τι λαλησω 50και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιοσ εστιν α ουν εγω λαλω καθωσ ειρηκεν μοι ο πατηρ ουτωσ λαλω |
|
1προ δε τησ εορτησ του πασχα ειδωσ ο ιησουσ οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προσ τον πατερα αγαπησασ τουσ ιδιουσ τουσ εν τω κοσμω εισ τελοσ ηγαπησεν αυτουσ 2και δειπνου γινομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτοσ εισ την καρδιαν ινα παραδοι αυτον ιουδασ σιμωνοσ ισκαριωτου 3ειδωσ οτι παντα εδωκεν αυτω ο πατηρ εισ τασ χειρασ και οτι απο θεου εξηλθεν και προσ τον θεον υπαγει 4εγειρεται εκ του δειπνου και τιθησιν τα ιματια και λαβων λεντιον διεζωσεν εαυτον 5ειτα βαλλει υδωρ εισ τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τουσ ποδασ των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενοσ 6ερχεται ουν προσ σιμωνα πετρον λεγει αυτω κυριε συ μου νιπτεισ τουσ ποδασ 7απεκριθη ιησουσ και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδασ αρτι γνωση δε μετα ταυτα 8λεγει αυτω πετροσ ου μη νιψησ μου τουσ ποδασ εισ τον αιωνα απεκριθη ιησουσ αυτω εαν μη νιψω σε ουκ εχεισ μεροσ μετ εμου 9λεγει αυτω σιμων πετροσ κυριε μη τουσ ποδασ μου μονον αλλα και τασ χειρασ και την κεφαλην 10λεγει αυτω ο ιησουσ ο λελουμενοσ ουκ εχει χρειαν ει μη τουσ ποδασ νιψασθαι αλλ εστιν καθαροσ ολοσ και υμεισ καθαροι εστε αλλ ουχι παντεσ 11ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν οτι ουχι παντεσ καθαροι εστε 12οτε ουν ενιψεν τουσ ποδασ αυτων και ελαβεν τα ιματια αυτου και ανεπεσεν παλιν ειπεν αυτοισ γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν 13υμεισ φωνειτε με ο διδασκαλοσ και ο κυριοσ και καλωσ λεγετε ειμι γαρ 14ει ουν εγω ενιψα υμων τουσ ποδασ ο κυριοσ και ο διδασκαλοσ και υμεισ οφειλετε αλληλων νιπτειν τουσ ποδασ 15υποδειγμα γαρ εδωκα υμιν ινα καθωσ εγω εποιησα υμιν και υμεισ ποιητε 16αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλοσ μειζων του κυριου αυτου ουδε αποστολοσ μειζων του πεμψαντοσ αυτον 17ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα 18ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα τινασ εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου 19απ αρτι λεγω υμιν προ του γενεσθαι ινα πιστευσητε οταν γενηται οτι εγω ειμι 20αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων αν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με 21ταυτα ειπων ο ιησουσ εταραχθη τω πνευματι και εμαρτυρησεν και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν οτι εισ εξ υμων παραδωσει με 22εβλεπον εισ αλληλουσ οι μαθηται απορουμενοι περι τινοσ λεγει 23ην ανακειμενοσ εισ εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιησου ον ηγαπα ο ιησουσ 24νευει ουν τουτω σιμων πετροσ πυθεσθαι τισ αν ειη περι ου λεγει 25αναπεσων εκεινοσ ουτωσ επι το στηθοσ του ιησου λεγει αυτω κυριε τισ εστιν 26αποκρινεται ο ιησουσ εκεινοσ εστιν ω εγω βαψω το ψωμιον και δωσω αυτω βαψασ ουν το ψωμιον διδωσιν ιουδα σιμωνοσ ισκαριωτου 27και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εισ εκεινον ο σατανασ λεγει ουν αυτω ο ιησουσ ο ποιεισ ποιησον ταχιον 28τουτο δε ουδεισ εγνω των ανακειμενων προσ τι ειπεν αυτω 29τινεσ γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδασ οτι λεγει αυτω ο ιησουσ αγορασον ων χρειαν εχομεν εισ την εορτην η τοισ πτωχοισ ινα τι δω 30λαβων ουν το ψωμιον εκεινοσ εξηλθεν ευθυσ ην δε νυξ 31οτε ουν εξηλθεν λεγει ιησουσ νυν εδοξασθη ο υιοσ του ανθρωπου και ο θεοσ εδοξασθη εν αυτω 32ει ο θεοσ εδοξασθη εν αυτω και ο θεοσ δοξασει αυτον εν αυτω και ευθυσ δοξασει αυτον 33τεκνια ετι μικρον μεθ υμων ειμι ζητησετε με και καθωσ ειπον τοισ ιουδαιοισ οτι οπου εγω υπαγω υμεισ ου δυνασθε ελθειν και υμιν λεγω αρτι 34εντολην καινην διδωμι υμιν ινα αγαπατε αλληλουσ καθωσ ηγαπησα υμασ ινα και υμεισ αγαπατε αλληλουσ 35εν τουτω γνωσονται παντεσ οτι εμοι μαθηται εστε εαν αγαπην εχητε εν αλληλοισ 36λεγει αυτω σιμων πετροσ κυριε που υπαγεισ απεκριθη ιησουσ οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι ακολουθησεισ δε υστερον 37λεγει αυτω ο πετροσ κυριε δια τι ου δυναμαι σοι ακολουθησαι αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω 38αποκρινεται ιησουσ την ψυχην σου υπερ εμου θησεισ αμην αμην λεγω σοι ου μη αλεκτωρ φωνηση εωσ ου αρνηση με τρισ |
|
1μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εισ τον θεον και εισ εμε πιστευετε 2εν τη οικια του πατροσ μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν 3και εαν πορευθω και ετοιμασω τοπον υμιν παλιν ερχομαι και παραλημψομαι υμασ προσ εμαυτον ινα οπου ειμι εγω και υμεισ ητε 4και οπου εγω υπαγω οιδατε την οδον 5λεγει αυτω θωμασ κυριε ουκ οιδαμεν που υπαγεισ πωσ δυναμεθα την οδον ειδεναι 6λεγει αυτω ο ιησουσ εγω ειμι η οδοσ και η αληθεια και η ζωη ουδεισ ερχεται προσ τον πατερα ει μη δι εμου 7ει εγνωκειτε με και τον πατερα μου αν ηδειτε απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον 8λεγει αυτω φιλιπποσ κυριε δειξον ημιν τον πατερα και αρκει ημιν 9λεγει αυτω ο ιησουσ τοσουτω χρονω μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκασ με φιλιππε ο εωρακωσ εμε εωρακεν τον πατερα πωσ συ λεγεισ δειξον ημιν τον πατερα 10ου πιστευεισ οτι εγω εν τω πατρι και ο πατηρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω λεγω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πατηρ εν εμοι μενων ποιει τα εργα αυτου 11πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πατρι και ο πατηρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε 12αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εισ εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινοσ ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προσ τον πατερα πορευομαι 13και ο τι αν αιτησητε εν τω ονοματι μου τουτο ποιησω ινα δοξασθη ο πατηρ εν τω υιω 14εαν τι αιτησητε με εν τω ονοματι μου εγω ποιησω 15εαν αγαπατε με τασ εντολασ τασ εμασ τηρησετε 16καγω ερωτησω τον πατερα και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα η μεθ υμων εισ τον αιωνα 17το πνευμα τησ αληθειασ ο ο κοσμοσ ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει υμεισ γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μενει και εν υμιν εσται 18ουκ αφησω υμασ ορφανουσ ερχομαι προσ υμασ 19ετι μικρον και ο κοσμοσ με ουκετι θεωρει υμεισ δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεισ ζησετε 20εν εκεινη τη ημερα γνωσεσθε υμεισ οτι εγω εν τω πατρι μου και υμεισ εν εμοι καγω εν υμιν 21ο εχων τασ εντολασ μου και τηρων αυτασ εκεινοσ εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πατροσ μου καγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον 22λεγει αυτω ιουδασ ουχ ο ισκαριωτησ κυριε τι γεγονεν οτι ημιν μελλεισ εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω 23απεκριθη ιησουσ και ειπεν αυτω εαν τισ αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πατηρ μου αγαπησει αυτον και προσ αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεθα 24ο μη αγαπων με τουσ λογουσ μου ου τηρει και ο λογοσ ον ακουετε ουκ εστιν εμοσ αλλα του πεμψαντοσ με πατροσ 25ταυτα λελαληκα υμιν παρ υμιν μενων 26ο δε παρακλητοσ το πνευμα το αγιον ο πεμψει ο πατηρ εν τω ονοματι μου εκεινοσ υμασ διδαξει παντα και υπομνησει υμασ παντα α ειπον υμιν 27ειρηνην αφιημι υμιν ειρηνην την εμην διδωμι υμιν ου καθωσ ο κοσμοσ διδωσιν εγω διδωμι υμιν μη ταρασσεσθω υμων η καρδια μηδε δειλιατω 28ηκουσατε οτι εγω ειπον υμιν υπαγω και ερχομαι προσ υμασ ει ηγαπατε με εχαρητε αν οτι πορευομαι προσ τον πατερα οτι ο πατηρ μειζων μου εστιν 29και νυν ειρηκα υμιν πριν γενεσθαι ινα οταν γενηται πιστευσητε 30ουκετι πολλα λαλησω μεθ υμων ερχεται γαρ ο του κοσμου αρχων και εν εμοι ουκ εχει ουδεν 31αλλ ινα γνω ο κοσμοσ οτι αγαπω τον πατερα και καθωσ ενετειλατο μοι ο πατηρ ουτωσ ποιω εγειρεσθε αγωμεν εντευθεν |
|
1εγω ειμι η αμπελοσ η αληθινη και ο πατηρ μου ο γεωργοσ εστιν 2παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα καρπον πλειονα φερη 3ηδη υμεισ καθαροι εστε δια τον λογον ον λελαληκα υμιν 4μεινατε εν εμοι καγω εν υμιν καθωσ το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου εαν μη μενη εν τη αμπελω ουτωσ ουδε υμεισ εαν μη εν εμοι μενητε 5εγω ειμι η αμπελοσ υμεισ τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτοσ φερει καρπον πολυν οτι χωρισ εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν 6εαν μη τισ μενη εν εμοι εβληθη εξω ωσ το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εισ το πυρ βαλλουσιν και καιεται 7εαν μεινητε εν εμοι και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη ο εαν θελητε αιτησασθε και γενησεται υμιν 8εν τουτω εδοξασθη ο πατηρ μου ινα καρπον πολυν φερητε και γενησθε εμοι μαθηται 9καθωσ ηγαπησεν με ο πατηρ καγω υμασ ηγαπησα μεινατε εν τη αγαπη τη εμη 10εαν τασ εντολασ μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθωσ εγω τασ εντολασ του πατροσ μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη 11ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν η και η χαρα υμων πληρωθη 12αυτη εστιν η εντολη η εμη ινα αγαπατε αλληλουσ καθωσ ηγαπησα υμασ 13μειζονα ταυτησ αγαπην ουδεισ εχει ινα τισ την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου 14υμεισ φιλοι μου εστε εαν ποιητε α εγω εντελλομαι υμιν 15ουκετι λεγω υμασ δουλουσ οτι ο δουλοσ ουκ οιδεν τι ποιει αυτου ο κυριοσ υμασ δε ειρηκα φιλουσ οτι παντα α ηκουσα παρα του πατροσ μου εγνωρισα υμιν 16ουχ υμεισ με εξελεξασθε αλλ εγω εξελεξαμην υμασ και εθηκα υμασ ινα υμεισ υπαγητε και καρπον φερητε και ο καρποσ υμων μενη ινα ο τι αν αιτησητε τον πατερα εν τω ονοματι μου δω υμιν 17ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλουσ 18ει ο κοσμοσ υμασ μισει γινωσκετε οτι εμε πρωτον υμων μεμισηκεν 19ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμοσ αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμασ εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμασ ο κοσμοσ 20μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστιν δουλοσ μειζων του κυριου αυτου ει εμε εδιωξαν και υμασ διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν 21αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν εισ υμασ δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασιν τον πεμψαντα με 22ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοισ αμαρτιαν ουκ ειχοσαν νυν δε προφασιν ουκ εχουσιν περι τησ αμαρτιασ αυτων 23ο εμε μισων και τον πατερα μου μισει 24ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοισ α ουδεισ αλλοσ εποιησεν αμαρτιαν ουκ ειχοσαν νυν δε και εωρακασιν και μεμισηκασιν και εμε και τον πατερα μου 25αλλ ινα πληρωθη ο λογοσ ο εν τω νομω αυτων γεγραμμενοσ οτι εμισησαν με δωρεαν 26οταν ελθη ο παρακλητοσ ον εγω πεμψω υμιν παρα του πατροσ το πνευμα τησ αληθειασ ο παρα του πατροσ εκπορευεται εκεινοσ μαρτυρησει περι εμου 27και υμεισ δε μαρτυρειτε οτι απ αρχησ μετ εμου εστε |
|
1ταυτα λελαληκα υμιν ινα μη σκανδαλισθητε 2αποσυναγωγουσ ποιησουσιν υμασ αλλ ερχεται ωρα ινα πασ ο αποκτεινασ υμασ δοξη λατρειαν προσφερειν τω θεω 3και ταυτα ποιησουσιν οτι ουκ εγνωσαν τον πατερα ουδε εμε 4αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχησ ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην 5νυν δε υπαγω προσ τον πεμψαντα με και ουδεισ εξ υμων ερωτα με που υπαγεισ 6αλλ οτι ταυτα λελαληκα υμιν η λυπη πεπληρωκεν υμων την καρδιαν 7αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ μη απελθω ο παρακλητοσ ου μη ελθη προσ υμασ εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προσ υμασ 8και ελθων εκεινοσ ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιασ και περι δικαιοσυνησ και περι κρισεωσ 9περι αμαρτιασ μεν οτι ου πιστευουσιν εισ εμε 10περι δικαιοσυνησ δε οτι προσ τον πατερα υπαγω και ουκετι θεωρειτε με 11περι δε κρισεωσ οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται 12ετι πολλα εχω υμιν λεγειν αλλ ου δυνασθε βασταζειν αρτι 13οταν δε ελθη εκεινοσ το πνευμα τησ αληθειασ οδηγησει υμασ εν τη αληθεια παση ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα ακουσει λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν 14εκεινοσ εμε δοξασει οτι εκ του εμου λημψεται και αναγγελει υμιν 15παντα οσα εχει ο πατηρ εμα εστιν δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου λαμβανει και αναγγελει υμιν 16μικρον και ουκετι θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με 17ειπαν ουν εκ των μαθητων αυτου προσ αλληλουσ τι εστιν τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι υπαγω προσ τον πατερα 18ελεγον ουν τι εστιν τουτο ο λεγει μικρον ουκ οιδαμεν τι λαλει 19εγνω ιησουσ οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοισ περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με 20αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεισ ο δε κοσμοσ χαρησεται υμεισ λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εισ χαραν γενησεται 21η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτησ οταν δε γεννηση το παιδιον ουκετι μνημονευει τησ θλιψεωσ δια την χαραν οτι εγεννηθη ανθρωποσ εισ τον κοσμον 22και υμεισ ουν νυν μεν λυπην εχετε παλιν δε οψομαι υμασ και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεισ αιρει αφ υμων 23και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν αμην αμην λεγω υμιν αν τι αιτησητε τον πατερα δωσει υμιν εν τω ονοματι μου 24εωσ αρτι ουκ ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου αιτειτε και λημψεσθε ινα η χαρα υμων η πεπληρωμενη 25ταυτα εν παροιμιαισ λελαληκα υμιν ερχεται ωρα οτε ουκετι εν παροιμιαισ λαλησω υμιν αλλα παρρησια περι του πατροσ απαγγελω υμιν 26εν εκεινη τη ημερα εν τω ονοματι μου αιτησεσθε και ου λεγω υμιν οτι εγω ερωτησω τον πατερα περι υμων 27αυτοσ γαρ ο πατηρ φιλει υμασ οτι υμεισ εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα του θεου εξηλθον 28εξηλθον εκ του πατροσ και εληλυθα εισ τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προσ τον πατερα 29λεγουσιν οι μαθηται αυτου ιδε νυν εν παρρησια λαλεισ και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεισ 30νυν οιδαμεν οτι οιδασ παντα και ου χρειαν εχεισ ινα τισ σε ερωτα εν τουτω πιστευομεν οτι απο θεου εξηλθεσ 31απεκριθη αυτοισ ιησουσ αρτι πιστευετε 32ιδου ερχεται ωρα και εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστοσ εισ τα ιδια καμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονοσ οτι ο πατηρ μετ εμου εστιν 33ταυτα λελαληκα υμιν ινα εν εμοι ειρηνην εχητε εν τω κοσμω θλιψιν εχετε αλλα θαρσειτε εγω νενικηκα τον κοσμον |
|
1ταυτα ελαλησεν ιησουσ και επαρασ τουσ οφθαλμουσ αυτου εισ τον ουρανον ειπεν πατερ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα ο υιοσ δοξαση σε 2καθωσ εδωκασ αυτω εξουσιαν πασησ σαρκοσ ινα παν ο δεδωκασ αυτω δωση αυτοισ ζωην αιωνιον 3αυτη δε εστιν η αιωνιοσ ζωη ινα γινωσκωσι σε τον μονον αληθινον θεον και ον απεστειλασ ιησουν χριστον 4εγω σε εδοξασα επι τησ γησ το εργον τελειωσασ ο δεδωκασ μοι ινα ποιησω 5και νυν δοξασον με συ πατερ παρα σεαυτω τη δοξη η ειχον προ του τον κοσμον ειναι παρα σοι 6εφανερωσα σου το ονομα τοισ ανθρωποισ ουσ εδωκασ μοι εκ του κοσμου σοι ησαν καμοι αυτουσ εδωκασ και τον λογον σου τετηρηκαν 7νυν εγνωκαν οτι παντα οσα δεδωκασ μοι παρα σου εισιν 8οτι τα ρηματα α εδωκασ μοι δεδωκα αυτοισ και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθωσ οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλασ 9εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκασ μοι οτι σοι εισιν 10και τα εμα παντα σα εστιν και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοισ 11και ουκετι ειμι εν τω κοσμω και αυτοι εν τω κοσμω εισιν καγω προσ σε ερχομαι πατερ αγιε τηρησον αυτουσ εν τω ονοματι σου ω δεδωκασ μοι ινα ωσιν εν καθωσ ημεισ 12οτε ημην μετ αυτων εγω ετηρουν αυτουσ εν τω ονοματι σου ω δεδωκασ μοι και εφυλαξα και ουδεισ εξ αυτων απωλετο ει μη ο υιοσ τησ απωλειασ ινα η γραφη πληρωθη 13νυν δε προσ σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσιν την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν εαυτοισ 14εγω δεδωκα αυτοισ τον λογον σου και ο κοσμοσ εμισησεν αυτουσ οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθωσ εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου 15ουκ ερωτω ινα αρησ αυτουσ εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησησ αυτουσ εκ του πονηρου 16εκ του κοσμου ουκ εισιν καθωσ εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου 17αγιασον αυτουσ εν τη αληθεια ο λογοσ ο σοσ αληθεια εστιν 18καθωσ εμε απεστειλασ εισ τον κοσμον καγω απεστειλα αυτουσ εισ τον κοσμον 19και υπερ αυτων εγω αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια 20ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εισ εμε 21ινα παντεσ εν ωσιν καθωσ συ πατερ εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν ωσιν ινα ο κοσμοσ πιστευη οτι συ με απεστειλασ 22καγω την δοξαν ην δεδωκασ μοι δεδωκα αυτοισ ινα ωσιν εν καθωσ ημεισ εν 23εγω εν αυτοισ και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι εισ εν ινα γινωσκη ο κοσμοσ οτι συ με απεστειλασ και ηγαπησασ αυτουσ καθωσ εμε ηγαπησασ 24πατερ ο δεδωκασ μοι θελω ινα οπου ειμι εγω κακεινοι ωσιν μετ εμου ινα θεωρωσιν την δοξαν την εμην ην δεδωκασ μοι οτι ηγαπησασ με προ καταβολησ κοσμου 25πατερ δικαιε και ο κοσμοσ σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλασ 26και εγνωρισα αυτοισ το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησασ με εν αυτοισ η καγω εν αυτο |